Kiedy wykopywać ukwiały i jak przechowywać
Pełne wdzięku zawilce lub po prostu zawilce, których imię tłumaczy się jako „córka wiatru”, mogą ozdobić ogród od wczesnej wiosny do jesieni. Tylko nie z powodu wielokrotnego kwitnienia, ale z powodu różnorodności form. Rodzaj Anemone należy do rodziny jaskierów i obejmuje 150 gatunków. Zawilce rosną na całej półkuli północnej, w klimacie umiarkowanym. Ich zasięg rozciąga się od Morza Śródziemnego po Arktykę.
Oczywiste jest, że przy takim rozproszeniu siedlisk przyrodniczych różne gatunki zawilców mają różne wymagania dotyczące chowu i utrzymania. Tak, wyglądają trochę do siebie. Na przykład skromny, pełen wdzięku anemon leśny o wysokości około 10-15 cm bardzo różni się od wykwintnego półtorametrowego zawilca Hubei. Najpiękniejsza i najbardziej kapryśna uważana jest za trudną w uprawie ukoronowaną. Posiada wiele odmian i mieszańców, których liczba rośnie z roku na rok. Oczywiście pojawia się pytanie, jak zachowują się ukwiały zimą. W końcu obszar ich wzrostu jest duży, a zawartość w zimnych porach roku nie może być taka sama.
Czy muszę wykopać anemon jesienią?? Zgodnie z odpornością na zimę zawilce dzielą się na te, które są w stanie przetrwać zimę na otwartym polu i wymagają przechowywania w pomieszczeniu o dodatniej temperaturze.
zawilce kłączowe
W warunkach centralnej Rosji zawilec kłączowy pokryty jest warstwą torfu lub opadłych liści i pozostawiony w glebie. Na południu nie trzeba go nawet mulczować. Wiosną zawilce szybko odbudowują część nadziemną, kwitną na czas, a jesienią odpoczywają, nie przysparzając właścicielom dodatkowych kłopotów.
Zawilce z bulwiastymi kłączami
Inaczej zachowuje się zawilec wyposażony w bulwę, który naturalnie rośnie w południowej Europie. Konieczne jest wykopanie większości gatunków na zimę nawet na terytorium Krasnodaru i na Ukrainie, z wyjątkiem wybrzeża Morza Czarnego.
Ukwiały bulwiaste
Przyjrzyjmy się bliżej zawilcom bulwiastym, przynajmniej najpiękniejszym i najbardziej popularnym gatunkom. Dowiemy się, czy trzeba je wykopać, czy zimowanie można wykonać w inny sposób.
apeniny anemonu
Miejsce narodzin tego anemonu to lasy liściaste południowej Europy, Bałkanów. Potrzebuje gleb bogatych w próchnicę pod okapem drzew lub dużych krzewów. Kwitnie wczesną wiosną, a lekki półcień zapewnia jaśniejszy kolor pąków.
Zawilec apeninowy osiąga wysokość 15 cm, pojedyncze niebieskie kwiaty o średnicy do 3 cm osadzone są na mocnych szypułkach. Bulwy o nieregularnym kształcie wytrzymują mrozy do 23 stopni. Ukwiał tego gatunku wygląda szczególnie pięknie w solidnych nasadzeniach, dlatego nie zaleca się ich wykopywania. Lepiej jest przykryć glebę grubą warstwą ściółki, a w regionach o szczególnie surowym klimacie stosować gałązki spunbond i świerkowe.
Zawilec apeniński ma wiele form ogrodowych, różniących się kolorem kwiatów i liczbą płatków.
Zawilec kaukaski
Ten anemon wbrew nazwie jest bardziej odporny na zimno niż poprzedni. Rośnie w alpejskim pasie Gór Kaukazu, nieco poniżej wiecznych śniegów. Nie ma potrzeby kopania anemonu na zimę, wystarczy dobrze mulczować glebę.
Zewnętrznie wygląda jak apenin, ale woli otwarte miejsca i słabe podlewanie. Dorasta do 10-20 cm, niebieskie kwiaty osiągają średnicę 3 cm, z początkiem lata część nadziemna zamiera.
Przetarg anemonowy
Kochający światło i odporny na suszę ukwiał o wysokości do 15 cm może wytrzymać do 25 stopni poniżej zera. Nie trzeba wykopywać jej bulw, a posadzone pod osłoną drzew lub krzewów można ograniczyć się do lekkiego schronienia na zimę.
Ojczyzną tego anemonu są kraje Azji Mniejszej, Bałkany i Kaukaz. Przyciąga uwagę niebieskimi kwiatami do 3,5 cm średnicy. Istnieją formy ogrodowe w kolorze lawendowym, różowym, białym lub czerwonym, są odmiany dwukolorowe.
anemon ogrodowy
Białe, czerwone lub różowe kwiaty anemonów o średnicy 5 cm kwitną wczesną wiosną. Krzew o ażurowych liściach osiąga wysokość 15-30 cm. Te piękne ukwiały należy wykopać po wygaśnięciu części nadziemnej. Lepiej nie zwlekać, bo już latem nie znajdziesz miejsca, w którym rósł zawilec. Jeśli nie wyciągniesz bulw z ziemi, zimą zamarzną.
Anemon musujący
Tylko nieliczni szczęściarze mogą pochwalić się, że w ich ogródku rośnie ten pełen wdzięku gość z południowych regionów Hiszpanii i Francji. Ten anemon jest naturalną (naturalną) hybrydą zawilca pawia i zawilca ogrodowego. Jego bulwy muszą mieć czas na wykopanie, zanim część nadziemna całkowicie wyginie latem.
Jaskrawoczerwone kwiaty z kontrastującymi czarnymi pręcikami osiągają 4 cm i kwitną wraz z nadejściem upałów. Krzew osiąga wielkość 10-30 cm.
Anemon koronny
To najbardziej spektakularny z zawilców, zarówno bulwiastych, jak i kłączowych. Ale kapryśna natura i absolutna niezdolność do wytrzymania mrozów są związane z oszałamiającym pięknem, więc pytanie, jak zachować ten anemon w zimie, wcale nie jest bezczynne. Nazywana jest królową wiosennych kwiatów i prawdopodobnie trudno jest wymienić osobę, która przynajmniej raz nie próbowała posadzić na swojej stronie zawilca koronowego. Rośnie naturalnie na Bliskim Wschodzie i w basenie Morza Śródziemnego.
Anemon koronny uprawiane do cięcia całorocznego w szklarniach. Większość cebul na rynku należy do licznych odmian lub mieszańców tego gatunku. Trudno go uprawiać, ale wysiłek procentuje niezwykłym, chwytliwym pięknem kwiatów o średnicy do 8 cm. Mogą być proste, frotte, bardzo różne kolory - od białego do ciemnego fioletu, dwukolorowe.
Wysokość zawilca koronowego przewyższa inne gatunki bulwiaste, dorasta do 45 cm. Cebule są również duże - do 5 cm średnicy. Muszą być wykopywane na zimę, przechowywane, a następnie sadzone w odpowiednim czasie bezpośrednio do ziemi lub w doniczkach do pędzenia lub przesadzania na klomb.
Kopanie i przechowywanie bulw anemona
Jak widać, nie zawsze trzeba wykopywać ukwiały z kłączami bulwiastymi, ale powinny być dobrze przykryte na zimę.
Kiedy wykopywać bulwy anemona?
Wszystkie ukwiały, których kłączem są bulwy, mają krótki okres wegetacyjny. Kwitną, wytwarzają nasiona, a następnie wysychają ich nadziemna część. Jeśli nie spieszysz się z kopaniem, po prostu nie zostaną znalezione. Cóż, jeśli gatunek zimuje na twoich szerokościach geograficznych. Możesz mulczować miejsce lądowania i się na tym uspokoić. A jeśli nie? Szkoda stracić piękny wiosenny kwiat.
Jak tylko liście zawilców wyschną, wykop je z ziemi. Jeśli wiesz, że nie zdążysz tego zrobić na czas, np. odchodzisz, nie zawsze jesteś na miejscu lub z innego powodu zaznacz miejsce lądowania patykami lub gałązkami wbitymi w ziemię. Następnie, przy pierwszej okazji, guzki można odkopać i wysłać na zimę.
Jak przygotować zawilce do przechowywania
Po wydobyciu bulw anemonu z ziemi odetnij nadziemną część, opłucz je i namocz w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu lub fundazol przez 30 minut. Jest to konieczne, aby zniszczyć patogeny.
Gdzie i jak przechowywać bulwy anemonu
W domu bulwy anemonu przechodzą trzy etapy przechowywania:
- natychmiast po dezynfekcji rozprowadzić zawilce w jednej warstwie do wyschnięcia w dobrze wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze około 20 stopni;
- po 3-4 tygodniach umieścić je w lnianej, papierowej torbie lub w drewnianej skrzynce wypełnionej trocinami, torfem, piaskiem do października;
- pozostałą część jesieni i zimy ukwiały należy przechowywać w temperaturze 5-6 stopni Celsjusza.
Gdy przyjdzie pora wykiełkować anemon lub przygotować się do sadzenia, wyciągniesz ze schronu suche, pomarszczone kulki, które za kilka miesięcy zamienią się w piękne kwiaty.
Wniosek
Nawet jeśli wydawało Ci się, że wykopywanie i przechowywanie ukwiałów bulwiastych jest kłopotliwe, pomyśl o odmianach kłączowych, które wymagają minimalnego schronienia. Nie są tak spektakularne, ale mają swoją niepowtarzalną urodę.
