Tureckie gołębie takla: wideo, odmiany, hodowla
Zadowolony
Gołębie takla to wysoko latające gołębie ozdobne, które są klasyfikowane jako gołębie bojowe. Charakterystyczna „rzeź” wielu osób, które nie są zaznajomione z zawiłościami hodowli gołębi, może być myląca, ale nazwa nie ma nic wspólnego z hodowaniem ptaków na rzeź czy uczestniczeniem w walkach gołębi. „Fighting” – publikacja bijatyki, trzepotanie skrzydeł podczas gry. Wspinając się w górę ptaki wykonują wielokrotne salta nad głowami i jednocześnie głośno machają skrzydłami.
Historia tureckich gołębi
Turcja jest głównym ośrodkiem hodowlanym rasy, będąc jednocześnie dostawcą ptaków do innych krajów. To Turcy wyhodowali gołębie Takla tysiąc lat temu.
Przodkowie rasowych przedstawicieli rasy Takla przybyli na terytorium współczesnej Turcji z Chin, ziem, na których obecnie znajduje się Kazachstan, i mongolskich stepów. Stało się to w XI wieku w wyniku migracji plemion seldżuckich. Ptaki salta przywiezione przez nomadów przyciągnęły uwagę tureckiego sułtana. Wkrótce pałac władcy Turcji, w którym zbierano ciekawostki, zamieszkały przez te egzotyczne ptaki o „puszystych” nogach i czubkach, a za sułtanem tradycję trzymania gołębi podchwycili poddani. Z biegiem czasu wyhodowano wzorzec rasy Takla. Wkrótce gatunek rozpadł się na odmiany różniące się między sobą rodzajem upierzenia („koronki”, „brwi”, „buty” na nogach) i kolorem. Niemniej jednak białe osobniki są nadal uważane za gołębie referencyjne tureckiej rasy Takla.
Rosyjskie rasy gołębi bojowych w różnych okresach wywodziły się od tureckich Takla. Pierwsze odmiany zaczęły pojawiać się po tym, jak ptaki te zostały sprowadzone do Rosji jako zagraniczne trofea przez Kozaków Kubańskich.
Cechy tureckich gołębi Takla
Tureckie gołębie Takla są reprezentowane przez ogromną liczbę kolorów i odmian. Wyróżniają się umiejętnościami latania: wytrzymałością, grą, unikalnym wzorem i walką. Są to nadające się do szkolenia, inteligentne ptaki o doskonałej pamięci i wybitnych umiejętnościach topograficznych. Nie gubią się, a jeśli tak się dzieje, gołębie z łatwością odnajdują drogę do domu.
Cechą charakterystyczną rasy Takla są wysokie wymagania pielęgnacyjne i konieczność regularnego treningu. Jeśli ptaki nie zostaną załatwione, zaczynają być leniwe, przybierają na wadze i zamieniają się w zwykłe gołębie domowe. Pisklęta rozpoczynają trening już od pierwszych tygodni życia – w ten sposób można odkryć i utrwalić zdolności genetyczne.
Charakterystyka lotu
Wszystkie kolory gołębi Takla mają zalety, które obejmują opis ich lotu z grą:
- Wysokość podnoszenia w słupie 18-22 m.
- Lot gołębi Takla może trwać od rana do końca dnia, około 8-10 godzin. Białe gołębie demonstrują najdłuższy lot.
- Podczas gry ptaki wchodzą na słup nie raz, ale kilka razy z rzędu.
- Cykle walk powtarzają się w odstępie 2-5 godzin.
- Podczas walki tureckie gołębie mają możliwość kilkukrotnego powrotu na swoją pierwotną pozycję.
- Najlepsi przedstawiciele rasy Takla potrafią lądować w zabawie latem - gołębie w pewnym momencie unoszą się w powietrzu pod kątem 90 ° C i opuszczają głowy, a nogi wyciągają do przodu, jakby chciały wylądować.
- Ptaki wykonują salta po 60-90 cm, łącząc je z podciąganiem, gdy gołębie podrzucają ciało do góry.
- Niektórzy przedstawiciele rasy tureckiej są w stanie przeprowadzić walkę śrubową, podczas której obracają swoje ciała w kółko, wznosząc się w niebo jak spirala.
Szybkość, z jaką gołębie Takla idą do walki, jest różna dla wszystkich odmian. Ponadto ptaki wykazują umiejętności bojowe na różne sposoby – niektóre ujawniają swój potencjał w ciągu miesiąca, podczas gdy inne gołębie trenują kilka lat.
Takla gołąb garnitury
Istnieją różne klasyfikacje tych ptaków. Kombinezony gołębi Takla i ich odmiany są klasyfikowane w zależności od nazwy regionu, w którym zostały wyhodowane:
- Miro;
- Eflaton;
- Siwasz;
- Boz;
- Sabuni.
Według cech zewnętrznych wyróżnia się grupy gołębi Takla:
- grzywka;
- nosowy;
- dwupalczasty;
- wąsaty;
- gładkogłowy.
Nie ma jednego wzorca odniesienia dla gołębi Takla według znaków zewnętrznych, jednak przy wyborze ptaka kolor i rodzaj upierzenia nie ma znaczenia. Nacisk kładzie się tutaj na wzór lotu i wytrzymałość, a najlepsze wyniki obserwuje się u białych gołębi tureckich. Są uważane za wzór rasy.
Wspólne cechy to gęste upierzenie na nogach. Tureckie Taklasy mają zauważalne „buty”, ale jeśli są bujne, wpływa to na ich umiejętności latania. Tureckie Taklas mają lekką sylwetkę: mają smukłe, zgrabne ciało, umiarkowanie rozwiniętą klatkę piersiową i małą głowę.
Ubarwienie ptaków jest reprezentowane przez szeroką gamę kolorów: są to gołębie białe, czarne, czerwone, brązowe, niebieskawe, szare i pstrokate. Oddzielnie rozróżnia się kolorowe ptaki i kolor, w którym głowa i ogon są jaśniejsze niż główny kolor piór.
Poniżej przedstawiamy krótki opis popularnych odmian Takli ze zdjęciem typowych kolorów dla gołębi tych gatunków.
Mardin
Mardin to największy nisko latający podgatunek rasy Takla. Mardins ma szary kolor, ale są gołębie czarno-czarno-białe. Zabawa w ptaki jest opisana jako bardzo malownicza. Profesjonalni hodowcy porównują gołębie Mardin z angielskimi Tumblerami.
Urfa
Urfa - żółtawo-ochra lub brąz z niebieskawym odcieniem, który czasami przechodzi w czerń. Są gołębie z „pasami”. Rzadki kolor - niebiesko-szary. Właściwości lotu podtypu Urfa nie różnią się od większości innych odmian Takla.
Sivash
Sivash różni się wyglądem wyraźną grzywką na głowie i białym ogonem. Lata charakteryzują się krótszym czasem trwania, ale ptaki biją częściej i mocniej podczas gry.
Ankara
Ankara - jedna z miniaturowych Takla. Kolor jest inny: srebrny, szary, żółty, biały, czarny, brązowy i przydymiony. Standard gry.
Antalya
Antalya to kolejna miniaturowa odmiana walczących tureckich gołębi wraz z Ankara. Wyróżnia je preferencja do samotnych lotów, chociaż rasy walczące są stadne.
Diyarbakir
Diyarbakir uważany jest za ozdobną odmianę tureckich gołębi. Wyróżniają się zaokrąglonymi kształtami i grzywką. Gołębie mają różne kolory.
Malatya
Malatya głównie gołębie srokate. Wśród Malatya nie ma osobników o upierzeniu monofonicznym. Walory bojowe gołębi są doskonałe, w grze ptaki oprócz skrzydeł używają nóg.
Konya
Gra Konya charakteryzuje się pojedynczymi saltami, gra filarowa nie jest dla nich typowa. Według znaków zewnętrznych gatunek wyróżnia się niewielkim rozmiarem dzioba.
Trabzon
Szarobrązowe gołębie, zwykle klapowane. Preferowane są osoby z jasną plamką na klatce piersiowej. Lot tureckich gołębi Trabzon jest kołowy.
Mavi
Gołębie Takla Mavi w głównych jasnych kolorach: szary, ochra, biały, szary. Gołębie Mavi często mają paski na skrzydłach.
Miro
W locie tureckie gołębie Takla Miro nie wyróżniają się, ale ich kolor jest dość niezwykły. Są to głównie ptaki o ciemnych kolorach, ale zdarzają się osobniki, u których grzbiet i skrzydła są szare, szyja ma zielonkawy odcień, a klatka piersiowa jest płowata.
Hodowla gołębi Takla
Tureckie gołębie rasy Takla to bardzo delikatne i kapryśne stworzenia. Należy o tym pamiętać przed zakupem ptaków, ponieważ opieka nad nimi zajmuje dużo czasu i wysiłku.
Gołębie Takla stawiają wysokie wymagania co do konstrukcji klatki, diety i standardów sanitarnych. Ponadto przedstawiciele rasy muszą być regularnie szkoleni, jeśli to możliwe, nie tracąc ani jednej lekcji, w przeciwnym razie gołębie szybko staną się leniwe i stracą swoje umiejętności.
Wymagania podstawowe
Aby ptaki miały optymalne warunki do rozwoju, musisz przestrzegać wymagań:
- Gołębie takla nie powinny być trzymane z innymi rasami. Co więcej, ptaki te nie są trzymane razem z osobnikami jednej rasy, które mają charakterystyczne cechy gatunkowe. Innymi słowy, tureckie gołębie i gołębie gładkogłowe powinny być trzymane w izolacji od siebie, aby uniknąć przypadkowego skrzyżowania.
- Turecki Takla - chorowite gołębie. Jeśli przynajmniej jedna osoba zostanie zarażona czymś, choroba może szybko się rozprzestrzenić i przejść na inne gołębie. Aby temu zapobiec, chory ptak jest izolowany przy pierwszych oznakach złego samopoczucia.
- Obudowa jest utrzymywana w czystości i porządku. Grzędy są stale piaskowane w celu usunięcia odchodów, podłoga i sekcje są również regularnie czyszczone 2 razy w tygodniu. Raz w miesiącu dom jest całkowicie dezynfekowany roztworem nadmanganianu potasu i wapna gaszonego.
- Trening jest niezbędnym warunkiem rozwoju ras walczących. Podczas ulewnego deszczu lub mgły ptaki nie są wypuszczane, ale to jedyny wyjątek. Zajęcia nie trzeba przegapić.
- Woliera powinna być jasna i przestronna, sprzęt do pracy z gołębiami powinien być czysty.
- Zimą w gołębniku powinno być ciepło, latem powinno być chłodno. Najlepsze materiały do budowy gołębnika to drewno lub cegła. Od wewnątrz wyłożony solidnymi tarczami i szpachlowany. Powierzchnie powinny być wolne od sęków i dużych pęknięć.
Miejsce przetrzymywania
Aby hodować rasę Takla, buduje się przestronną klatkę lub wolierę, którą umieszcza się na ulicy lub w pokoju, jeśli ptaki są hodowane w warunkach mieszkaniowych. Takla tureckie gołębie nie są trzymane na balkonie.
Wymiary woliery są obliczane na podstawie wielkości stada: każdy ptak ma co najmniej 50 cm² powierzchni podłogi i 1,5 m3 powietrza. Dzięki temu gołębie będą miały wystarczająco dużo miejsca, aby wykonać najprostsze manewry. Jeśli trzymasz ptaki blisko siebie, zaczynają zachowywać się ospale i stają się uciskane. Ponadto w ciasnych pomieszczeniach wzrasta prawdopodobieństwo wybuchu chorób – ptaki szybko zanieczyszczają ograniczoną przestrzeń.
W wolierze umieszcza się oddzielne komórki z drewnianych skrzynek. Ich wymiary są tak obliczone, aby gołębie zmieściły się w całości w środku. Dodatkowo do każdej sekcji przymocowana jest grzęda, w przeciwnym razie ptakom będzie niewygodne siedzenie w celach.
Dodatkowo do klatki przymocowane jest wycięcie, jeśli znajduje się ona na ulicy. Jest to prostokątna rama tapicerowana od góry siatką. Letok jest przymocowany otwartą stroną do krat woliery, a drugą do okna na wyjazd. Istnieją dwa rodzaje nacięć: jednosekcyjne i dwusekcyjne.
Karmienie gołębi Takla
Dieta tureckich gołębi zależy od tego, jak duży jest dziób danej odmiany Takla:
- krótki - do 15 mm długości;
- średni - od 15 do 25 mm;
- długi - 25 mm lub więcej.
Jest to ważne, ponieważ ogranicza fizjologiczną zdolność ptaków do spożywania różnych pasz. Rasy o krótkich dziobach nie radzą sobie z dużymi ziarnami lub uprawami, takimi jak groch, bez dodatkowego rozdrabniania pokarmu. Wręcz przeciwnie, gołębie takla długodzioba mają trudności z dziobaniem małych ziaren. W najlepszej pozycji znajdują się ptaki o przeciętnej wielkości dzioba - praktycznie nie mają trudności z jedzeniem różnych pasz.
Zalecana dieta dla Takli o krótkich dziobach wygląda tak:
- proso w łupinach;
- zmiażdżona pszenica;
- Wika;
- mała soczewica;
- kruszony jęczmień;
- małe odmiany grochu;
- nasiona konopii;
- nasiona lnu.
Skład mieszanki paszowej dla takli długoczasowej obejmuje:
- jęczmień;
- pszenica;
- fasolki;
- groszek;
- fasolki;
- kukurydza;
- nasiona lnu;
- nasiona konopii.
Ponadto ptaki są karmione soczystą paszą, a woda w poidełku jest regularnie uzupełniana.
Ptaki karmione są według jednego ze schematów:
- Karmnik napełniany jest stopniowo, dodając suplement w miarę spożywania. Jeśli nie podają mieszanki paszowej, ale do karmnika wsypują osobne zboża, zaczynają od owsa, jęczmienia i pszenicy z prosem, potem przychodzi groch, fasola lub kukurydza, a karmienie nasionami oleistymi kończy się. Zaletą takiego schematu żywienia jest oszczędność pożywienia: ptaki nie niosą resztek po klatce, a w misce nic nie zostaje.
- Odważoną ilość paszy wsypuje się do karmnika zgodnie ze wszystkimi normami. Wyrzuć resztki po karmieniu. Ta metoda oszczędza czas hodowcy, ponieważ nie musi on monitorować, jak ptak je i dodaje nowe porcje, ale wpływa to na koszt niewykorzystanej paszy. Ponadto tak trudno jest zauważyć, że dana osoba odmawia jedzenia, co może być pierwszą oznaką choroby. To dzięki temu algorytmowi zaopatrzenia w żywność można zobaczyć początek choroby.
Nigdy nie należy używać automatycznych podajników do karmienia takli tureckiej. Rasa jest skłonna do przejadania się, ma słabo rozwinięte poczucie sytości. Automatyczny podajnik jest zawsze pełen paszy. W rezultacie gołębie szybko przybierają na wadze, stają się leniwe i wkrótce tracą swoje zdolności latania. Ta pasza jest bardziej odpowiednia do hodowli ras mięsnych, które muszą szybko przybierać na wadze.
Przy rozmnażaniu ras rzeźnych jedzenie odbywa się ściśle według harmonogramu, a częstotliwość karmienia uzależniona jest od pory roku.
Latem i wiosną gołębie Takla karmione są 3 razy dziennie:
- o 6 rano;
- w południe;
- o 8 wieczorem.
Zimą i jesienią ilość posiłków zmniejsza się do 2 razy:
- o 8 rano;
- o 5 popołudniu.
Dzienna dawka paszy dla tureckiego taklasu wynosi 30-40 g zimą i 50 g latem.
Reprodukcja gołębi rasy tureckiej Takla
Przed przystąpieniem do hodowli Takli wyposażają miejsce lęgowe i budkę parową. Wymiary szuflady: 80 x 50 x 40 cm. Po kryciu zamieniana jest w budkę lęgową - w tym celu umieszcza się w niej 2 gniazda o średnicy 25 cm i bokach o wysokości 8 cm.
Przez 1,5-2 miesiące od początku sezonu lęgowego stado sadza się według płci - robi się to po to, aby ptaki nabrały sił przed kryciem.
Rozmnażanie ras domowych odbywa się w dwóch kierunkach:
- Naturalny (losowy), w którym gołębie same wybierają sobie partnera - samiec wybiera samicę, a ona odpowiada lub ignoruje jego zaloty. Kieszenie tą metodą rozrodu rozpoczyna się wcześniej, procent wylęgowości jest wyższy w porównaniu z hodowlą sztuczną.
- Sztuczna (wymuszona) - hodowla polegająca na doborze przez hodowcę pary na podstawie zewnętrznych znaków lub umiejętności latania. Wadą tej metody jest to, że gołębie później zaczynają składać jaja, płodność jest mniejsza, a samce zachowują się agresywnie. Zaletą hodowli przymusowej jest najwyższa jakość potomstwa.
W okresie lęgowym samiec i samica umieszcza się w skrzynce parowej. To, czy doszło do krycia, można określić na podstawie zachowania ptaków po wypuszczeniu ich na wolność. Jeśli samiec zakrył gołębia, stają się nierozłączne i podążają za sobą. W tym przypadku wokół woliery układany jest materiał do budowy gniazda: suche liście, słoma, małe gałązki, wełniane nici. Samiec zbierze materiał, samica zacznie budować gniazdo.
2 tygodnie po kryciu gołąb składa pierwsze jajo, zwykle wczesnym rankiem lub przed godziną 12:00. W lęgu są nie więcej niż dwa jajka, młode gołębie mają jedno. Waga jajka 20 g.
Para gołębi wysiaduje kolejno jaja, a samiec robi to głównie rano, przez resztę czasu samica siedzi w gnieździe.
Okres inkubacji trwa średnio 19-20 dni, ale jeśli pogoda jest ciepła, czas ten skraca się do 17 dni. Pisklę rodzi się 10 godzin po pęknięciu tępego końca jaja. Jeśli po tym czasie pisklę nie może wydostać się z muszli, potrzebuje pomocy.
Waga piskląt 8-12 g. Gdy wysycha, rodzice ogrzewają je ciepłem swoich ciał. Po 2-3 godzinach gołąb jest w stanie jeść.
Takla gołębie w Rosji
W Rosji istnieje kilka wyspecjalizowanych ośrodków hodowlanych dla tureckich gołębi rasy Takla. Oczywiście nadal istnieją hodowcy amatorzy, ale w tym przypadku istnieje ryzyko oszustwa. Zasadniczo hodowcy z terytoriów Krasnodaru i Stawropola zajmują się hodowlą rasy Takla.
Wniosek
Gołębie takla to popularna rasa tureckich gołębi bojowych i jedna z pierwszych. Z niego wywodzą się wszystkie rosyjskie odmiany walczących ptaków. Nie ma jednego opisu wyglądu zewnętrznego tej rasy, ponieważ wygląd ptaków jest bardzo różny w zależności od podgatunku: są gołębie Takla, „oczodołowe”, „wąsowe”. Są również zróżnicowane kolorystycznie. Główną różnicą między Taklą a innymi gatunkami jest unikalny wzór lotu i wytrzymałość.
Możesz dowiedzieć się więcej o tureckich gołębiach bojowych rasy Takla z filmu:
