Rose Charles Austin (Charles Austin): recenzje, opis

Zadowolony

Opis odmiany
Róże standardowe Charles Austin
Zapobieganie i leczenie czarnej plamki
Recenzje

Angielskie odmiany róż to stosunkowo nowa odmiana roślin ozdobnych. Dość powiedzieć, że pierwszy angielskie róże niedawno przekroczył granicę 50 lat.

Założycielem tej niezwykłej grupy upraw ogrodniczych jest rolnik D. Austin (Wielka Brytania). Wyhodowane przez niego róże „Charles Austin” i „Pat Austin” zyskały szerokie uznanie hodowców kwiatów z różnych krajów.

Opis odmiany

Róże Charles Austin są uwielbiane przez hodowców kwiatów, dzięki dużym pięknym kwiatom w formie miseczek. W miarę kwitnienia kwiaty przybierają różne odcienie koloru moreli. Płatki mają intensywniejszy kolor u podstawy ze stopniowym przejściem do kremowego odcienia na brzegach. Cechą odmiany jest przyjemny, mocny zapach z nutami owocowymi.

Krzewy wyprostowane, o gęstym ulistnieniu. Wysokość krzewu osiąga średnio 1,2 m. Te róże mają atrakcyjne nie tylko kwiaty, ale także liście. Odmiana odporna na niekorzystne warunki. Czynności pielęgnacyjne, które pozwalają ponownie uzyskać kwiaty, obejmują przycinanie i opatrunek wierzchni natychmiast po pierwszym zwiędnięciu róży.

Rośliny są umiarkowanie odporne na deszcz. Podczas długotrwałych deszczy niektóre kwiaty mogą ulec uszkodzeniu. Średnica kwiatu sięga od 8 do 10 cm.

Uwaga! Roślina jest odporna na choroby, jedynie przy nadmiernie deszczowej pogodzie może pojawić się czarna plama.

Róże standardowe Charles Austin

Istotą uprawy róż na pniu jest to, że róże są szczepione na pęd dzikiej róży, z którego powstaje kwitnąca korona. Odmiana Charles Austin dobrze prezentuje się na podkładce i solo, a także w połączeniu z innymi odmianami. W tym drugim przypadku konieczne jest wybranie szczepów o tej samej sile, aby rośliny nie uciskały się nawzajem. Z reguły inokulację wykonuje się w nacięciu w kształcie litery T. Standardowa róża powstaje na wiosnę. Może to być kwitnące „drzewo” i zaokrąglone niewymiarowe krzak, który ozdobi alpejskie wzgórze.

Zapobieganie i leczenie czarnej plamki

Czarna plama to dość poważna choroba róż, która wymaga natychmiastowego leczenia. Roślina przestaje rosnąć, na liściach pojawiają się czarne plamy w kształcie słońca. Rozwój choroby następuje w kierunku oddolnym. W zaawansowanych przypadkach plamy łączą się ze sobą. Kwitnienie staje się rzadsze w porównaniu do zdrowych roślin.

Najskuteczniejszą metodą jest natychmiastowe usunięcie dotkniętych liści i ich spalenie. Do leczenia chorych roślin stosuje się fungicydy. Częstotliwość opryskiwania - 1 raz na 2 tygodnie. Ważne jest, aby używać kilku leków, aby grzyb nie miał czasu na adaptację. Szczególnie pomocne są takie środki jak Skor, Oxyhom, Profit, Strobi. Płyn Bordeaux można również stosować do spryskiwania gleby i roślin.

Spośród ludowych sposobów walki z czarnymi plamami pomocy.

Odwar z mniszka lekarskiego.
Odwar ze skórki cebuli.
Zraszanie roślin kruszonym popiołem.
Napar z ziół (skrzyp, pokrzywa).

Recenzje

Anastazja, g. Tula

Róża jest po prostu niesamowita. Róże hoduję od dawna, amatorsko. Ze wstydem nic nie wiedziałem o tych pięknościach. Charles Austin był moją pierwszą z angielskich róż, a najbardziej podobają mi się „brytyjskie” róże. Kwiaty nie kruszą się od deszczu, delikatny odcień moreli. To prawda, że z czasem zanikają. Nie jest to jednak wada, a zaleta. Jaśniejsze stare kwiaty i jasne pąki, które dopiero co zakwitły, dają niesamowitą kombinację piękna. Czasami aż trudno uwierzyć, że tak naprawdę należą do tej samej odmiany i rosną na tym samym krzaku.

Aleksandrze, Panie. permski

Cztery lata temu zasadziłem 5 krzewów „Charles Austin”. Lubię "Angielki" za rzetelność i bezpretensjonalność. Pierwsze kwitnienie miłe dla oka, kwiaty obfite, duże. Aby ponownie zakwitnąć, trzeba się trochę „pocić”. Usuwam słabe i wyblakłe kwiaty, karmię. Róża angielska świetnie prezentuje się zarówno na krzaku, jak iw bukiecie. Lepiej umieścić pąki w wodzie - kwiat otwiera się i trwa dłużej.

Aleksandrze, Panie. Anapa

Charles Austin to dobra odmiana. Jedyną wadą jest to, że kwiaty nie są bardzo trwałe. I jest jeszcze jedna wada. Warto się gapić z przycinaniem - wyrzuca „pręty” jak szalony. Roślina jest bardzo silna, ale żeby się dobrze czuła, krzewy potrzebują miejsca. Inne odmiany, jeśli zostaną posadzone w pobliżu, „Angielka” po prostu przetrwa. Ale mi się podoba, myślę, że kupię więcej.