Pielęgnacja porzeczek na wiosnę: sadzenie i uprawa różnych odmian, pogłówne, przycinanie i zwalczanie szkodników

Porzeczka - naturalna długowieczna wątroba domowych działek domowych i ogrodów. Jest tak „przyzwyczajona” do jej spojrzenia, że wielu ogrodników błędnie uważa, że opieka nad nią prawie nie jest potrzebna. W rezultacie bez odpowiednio zorganizowanego podlewania, nawożenia i przycinania jagoda staje się mniejsza, odpada lub w ogóle nie dojrzewa. Całkowity plon z jednego krzewu spada o 75-80%.Kompetentna technika rolnicza pozwoli Ci uwolnić pełen potencjał porzeczek bez większego wysiłku.

Daktyle

Agrotechnika gatunku zależy nie tyle od odmiany, ile od sezonu pielęgnacji roślin. Wiosną dużo uwagi poświęca się nawożeniu i podlewaniu, latem zwalczanie szkodników i zbiór, jesienią przycinanie i przygotowanie krzewów do zimowania.

wiosna

Zajęcia w zakresie pielęgnacji porzeczek rozpoczynają się wczesną wiosną. Gdy tylko temperatury w nocy i w ciągu dnia się wyrównają, schronienia zimowe są usuwane z krzaków. Z reguły jest to agrowłókno. Usuwana jest również warstwa ściółki pozostawionej na zimę, co zapewnia bezpośredni dostęp promieni słonecznych do gleby, która szybciej się nagrzewa.

Wiosenna pielęgnacja obejmuje następujące czynności:

Przycinanie sanitarne. Przeprowadza się ją wczesną wiosną natychmiast po usunięciu zimowego schronienia, aż do pęknięcia pąka.
Spulchnianie gleby i usuwanie chwastów. Wykonywany bezpośrednio po przycięciu, co 10-12 dni.
Podlewanie. W przypadku rośliny dorosłej pierwsze podlewanie odbywa się pod koniec maja. Jeśli mówimy o sadzonce, zaraz po posadzeniu.
Ściółkowanie. Często przeprowadzane bezpośrednio po podlaniu, regulujące wilgotność gleby.
górny opatrunek. Pierwsze 3 opatrunki górne wykonuje się wiosną: w czasie rozpuszczania liści, w okresie kwitnienia, w czasie tworzenia się jajników.
Przetwarzanie na wiosnę środkami ludowymi. Przeprowadza się ją wczesną wiosną, po zdjęciu schronienia, aż do pęcznienia pąków, następnie przed okresem zawiązywania się pąków i po kwitnieniu.

Wiosną sadzi się również młode sadzonki. Gdy tylko temperatura powietrza osiągnie + 7 + 10 ° С i nie oczekuje się już przymrozków w nocy, możesz zacząć wysiadać. Na środkowym pasie - to mniej więcej koniec marca - początek kwietnia.

Inną procedurą, którą można przeprowadzić na wiosnę, jest rozmnażanie kultury.

Lato

Cały sezon letni można podzielić na okres przed i po zbiorach.

W pierwszej połowie lata odbywają się:

Podlewanie (1 raz, ale obficie, w zależności od warunków atmosferycznych, można zwiększyć do 2-3). Często to wydarzenie łączy się z opatrunkiem korzeniowym.
Nawóz (co 2 tygodnie można zrzucić z naparem ziołowym, dodawany jest również popiół drzewny).
Zwalczanie szkodników (przede wszystkim przeciwko zielonym gąsienicom i ciemom, a także opryski przeciwko mączniakowi prawdziwemu).

Po zbiorze wykonywane są następujące czynności:

górny opatrunek, niezbędne do normalnego procesu układania pąków na kolejny sezon.
Zwalczanie szkodników, a dokładniej walka z zaostrzeniem nerek.

jesień

Jesienna technika rolnicza obejmuje:

górny opatrunek (stosowane są zarówno złożone nawozy, jak i naturalne środki, na przykład popiół drzewny);
przycinanie sanitarne (przeprowadzane przed zimowaniem, usuwając chore i wysuszone gałęzie, a także wierzchołki pędów);
przetwarzanie od szkodników i chorób;
ładowanie wilgoci podlewanie-
schronienie na zimę (stosuje się agrowłókno lub stelaż jest tak skonstruowany, aby krzew nie został przygnieciony przez zaspy).

Prace sadzenia są również często przeprowadzane jesienią. Pod koniec września sadzonki sadzi się w otwartym terenie, nawozi, podlewa, mulczuje kompostem i w razie potrzeby przykrywa agrowłóknem. Przeczytaj więcej o sadzeniu porzeczek jesienią tutaj.

w zimę

Pielęgnacja krzewów porzeczek zimą jest minimalna. Obfitość śniegu może prowadzić do zranienia krzewu, dlatego należy usunąć zbyt duże osady. Śnieg należy sypać tylko u nasady krzewu, aby chronić system korzeniowy rośliny przed niskimi temperaturami.

Co obejmuje opieka?

Pielęgnacja porzeczek obejmuje podstawowe praktyki rolnicze mające zastosowanie do prawie każdego krzewu owocowego:

podlewanie;
górny opatrunek;
zwalczanie chorób i szkodników;
przycinanie;
rozluźnienie i odchwaszczanie;
ściółkowanie.

górny opatrunek

Przez cały okres wegetacji i owocowania konieczne jest karmienie porzeczki 5 razy:

wczesną wiosną w okresie aktywnej wegetacji;
w czasie kwitnienia krzewów;
w okresie aktywnego tworzenia jajników;
po zbiorach;
1-1,5 miesiąca przed pierwszymi przymrozkami.

Wszystkie rodzaje nawozów stosowanych do hodowli porzeczek można podzielić na mineralne i organiczne.

Z kolei nawozy mineralne dzielą się na następujące typy:

fosfor potasowy.
Azot
Kompleks.

Nawozy potasowo-fosforowe stosuje się w okresie powstawania jajników oraz pod koniec cyklu wegetacyjnego, jesienią. Pierwiastki te bezpośrednio wpływają na plon, a także zwiększają odporność systemu korzeniowego, pozwalając roślinie przetrwać zimę i niskie temperatury. Kwas borowy jest często stosowany jako opatrunek wierzchni.

Nawożenie pogłówne azotem odpowiada za wzrost krzewów. Pierwsze 2 górne opatrunki koniecznie zawierają azot. Pierwiastek ten stymuluje wzrost pędów i ulistnienia, wpływa na powstawanie jajników.

Złożone nawozy z reguły zawierają kompletny zestaw pierwiastków niezbędnych dla rośliny, dlatego dobiera się je w celu karmienia porzeczek na wiosnę dla dobrych zbiorów. Przy ich wyborze należy pamiętać, że wiosną trzeba kupować mieszanki o wysokiej zawartości azotu, a latem - potas i fosfor.

Nawozy organiczne są bezpieczniejsze i tańsze. Najczęściej używane krowie obornik, obornik lub kompost. Ze względu na wysoką zawartość azotu wiosną stosuje się materię organiczną. W czasie nalewania owoców można skorzystać z ludowych receptur np. obierki ziemniaczane, skórki od chleba czy drożdże.

Przetwarzanie

Harmonogram zwalczania szkodników i chorób obejmuje kilka zabiegów.

Pierwszy raz trzeba przerabiać porzeczki wczesną wiosną. Należy to zrobić przed rozpadem nerek. Procedura pozwala zabić wszystkie chorobotwórcze bakterie i szkodniki, które z powodzeniem zimowały na otwartym polu.

Można użyć chemicznych środków grzybobójczych, ponieważ zbiory są jeszcze dalekie od dojrzałych.

Drugi zabieg przeprowadza się w momencie obrzęku nerek. Najczęściej jest to ukierunkowana walka z roztoczem nerek. Wskazane jest stosowanie bezpiecznych środków biologicznych.

Trzeci zabieg w okresie owocowania przeprowadza się głównie środkami ludowymi, roztworem cebulowo-czosnkowym lub mieszanką popiołu tytoniowego.

Obróbkę chemiczną można przeprowadzić jesienią, przed zimowaniem. Jej głównym celem jest zniszczenie uśpionych kolonii.

obcios

Istnieje kilka terminów na przycinanie krzewów porzeczki: wiosną, latem i jesienią. Krzewy przycina się najczęściej jesienią i wiosną.

Zabieg wiosenny przeprowadza się na początku marca przed sezonem wegetacyjnym. Podziękowania dla niej:

stymulowany jest wzrost liści i pędów;
wzrost wydajności;
poprawia odporność roślin.

Przycinanie jesienne przeprowadza się po opadnięciu liści na 2-3 tygodnie przed nadejściem pierwszych przymrozków.

Latem przycinanie można wykonać w przypadku infekcji pędów owadami pasożytniczymi lub chorobami, a także przy usuwaniu gałęzi starszych niż 5 lat.

Podlewanie

Zgodność z reżimem nawadniania jest jednym z głównych warunków przyszłych zbiorów dowolnej odmiany porzeczki. Jednocześnie należy zrozumieć, że mimo całej swojej kochającej wilgoć natury kultura ta nie toleruje stojącej wody.

W sumie porzeczki podlewa się 4 razy w całym okresie, jednak w przypadku suszy można zwiększyć liczbę podlewania.

1 raz - podczas tworzenia jajników.

2 razy - na początku owocowania, gdy owoce wymagają dużej ilości wilgoci.

3 razy - pod koniec okresu owocowania.

4 razy - jesienne podlewanie nawilżające.

Podwiązki

Około piątego roku życia boczne gałęzie krzewu rosną tak bardzo, że zaczynają dotykać ziemi. Bezpośredni kontakt z glebą prowadzi do tego, że owoce mogą zacząć gnić, a to już grozi utratą części plonu.

Jeśli nie planuje się przycinania bocznych pagonów, krzak jest związany.

W tym celu struktury takie jak:

krata;
pojedyncza rama z 4 kłonicami;
konstrukcja w formie trójkąta;
wspornik z rur PVC;
bagażnik samochodowy.

Konstrukcje wiązane mogą być wykonane z metalu, drewna lub tworzywa sztucznego. Ich głównym zadaniem jest zapobieganie opuszczaniu bocznych gałęzi krzewu.

Ściółkowanie

Porzeczka jest rośliną kochającą wilgoć, ale jej nadmiar prowadzi do stopniowego rozpadu systemu korzeniowego. Można tego uniknąć, mulczując. Ściółka pomaga utrzymać wilgotność gleby, jednocześnie minimalizując częstotliwość podlewania.

Jako materiał na ściółkę często stosuje się:

torf;
kompost;
Kora;
nawóz;
ściółka iglasta.

Dobrze ugruntowana skoszona trawa i liście. Nie tylko utrzymują wilgotność gleby, ale z czasem przekształcają się w nawóz organiczny. Ściółka i kora drzew iglastych zawierają fitoncydy, substancje odstraszające szkodniki, a kompost i obornik dodatkowo chronią glebę przed promieniami UV i poprawiają napowietrzenie gleby.

Ściółkowanie odbywa się po każdym podlewaniu. Należy zadbać o utrzymanie warstwy ściółki, usuwając wysuszone i dodając świeże.

Podpory i uchwyty do krzewów

Podpory i uchwyty do krzewów zostały zaprojektowane nie tylko po to, aby utrzymać krzew w pozycji pionowej, zapobiegając stykaniu się jagód z ziemią, ale także aby nadać miejscu estetyczny wygląd.

Z reguły uchwyty do krzewów są wykonane z tworzywa sztucznego lub metalu. Te pierwsze przyciągają ceną, ale nie zachwycają niezawodnością. Konstrukcja może ulec uszkodzeniu już podczas montażu, a plastikowe uchwyty na tuleje pozostawione na zimę często pękają pod ciężarem zasp.

Metal jest trwalszy i trwalszy. Kute uchwyty na krzewy mogą stać się dodatkową ozdobą podwórka. Nie można ich zdjąć na zimę, bez obawy o ich bezpieczeństwo. Jednak ich główną wadą jest wysoki koszt.

Wybierając rekwizyt lub uchwyt do krzewów, należy również zwrócić uwagę na cechy konstrukcyjne produktu:

liczba „nóg” - podpór (dla młodego krzewu wystarczy 3, dla rozłożystego krzewu wieku - co najmniej 5);
kształt (zdarza się w formie pierścienia, owalu, kwadratu lub prostokąta);
rodzaj konstrukcji (stała lub składana).

Przygotowanie do zimy

Prace przygotowawcze przed zimowaniem obejmują:

przycinanie;
przygotowanie gleby;
nawóz glebowy;
dezynfekcja krzewów;
nawadnianie ładujące wodę.

Przycinanie sanitarne polega na usuwaniu chorych i wysuszonych gałęzi, pagonów starszych niż 5-6 lat, słabych pędów, które najprawdopodobniej nie przetrwają zimy. Po przycięciu gleba w kręgu pnia jest dokładnie rozluźniona i odchwaszczona. Do dezynfekcji stosuje się roztwory siarczanu miedzi, mieszaniny Bordeaux (1%) lub nadmanganianu potasu.

Ponieważ w niskich temperaturach (-25 ° C i poniżej) pędy przemarzają, ogrodnicy często dociskają je do ziemi i przykrywają kompostem lub agrowłóknem. W oczekiwaniu na bardzo mroźną zimę można wykopać krzew ziemią w warstwie co najmniej 10 cm.

Nie zapomnij o nawadnianiu pobierającym wodę, które przeprowadza się pod koniec jesieni.

Cechy opieki

Zasady techniki rolniczej dla porzeczek czerwonych, czarnych i innych nie różnią się zbytnio. A jednak każda kultura ma kilka własnych cech.

Za czernią

Wśród ogrodników panuje opinia, że czarna porzeczka jest bardziej odporna na nagłe zmiany temperatury, lepiej znosi zimno i jest mniej podatna na choroby i szkodniki. Dlatego opieka nad sadzonkami czarnej porzeczki jest nieco łatwiejsza. Przeczytaj o karmieniu czarnej porzeczki.

Za czerwonym

Czerwona porzeczka, podobnie jak inne gatunki (biała, złota), jest mniej wymagająca w reżimie nawadniania, w przeciwieństwie do czarnej odmiany. Największa ilość wilgoci jest wymagana w momencie powstawania owoców. Są też bardziej podatne na działanie promieni słonecznych.

Poza tym podstawowe zasady kultywacji i pielęgnacji są podobne. Poniżej opisano główne punkty dotyczące karmienia porzeczek czerwonych.

Przez region

Uprawa porzeczek jest ściśle związana z warunkami klimatycznymi regionu.

Na obrzeżach Moskwy

W regionie Wołgi i w regionie moskiewskim opieka nad porzeczkami jest podobna do technologii rolniczej w centralnej Rosji. Uprawiane tu odmiany w większości przypadków nie wymagają dodatkowego schronienia na zimę. Praca z lądowaniem materiału do sadzenia rozpoczyna się na początku marca. Pierwsze podlewanie i zwalczanie szkodników odbywa się również wiosną.

Na środkowym pasie

W centralnej Rosji, biorąc pod uwagę ilość opadów wiosennych, porzeczki należy podlewać nie częściej niż raz na 10 dni.

Na Syberii

W regionach Syberii, ze względu na niebezpieczeństwo wiosennych przymrozków, termin sadzenia sadzonek może być znacznie przesunięty. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest reżim temperaturowy. W związku z tym kwitnienie porzeczki rozpoczyna się dopiero pod koniec maja - na początku czerwca.

Na Uralu

Podobnie jak na Syberii, ze względu na późną wiosnę, sadzenie sadzonek często przekłada się na jesień. Nie zapomnij o dokładniejszym przygotowaniu krzewów do zimowania. Na Uralu często są zakopane, pokryte grubą warstwą torfu i agrofibry.

Błędy debiutanta

Większość początkujących ogrodników i ogrodników, z powodu braku praktycznego doświadczenia, popełnia te same błędy:

Naruszenie terminu sadzenia, usuwania schronienia lub przycinania roślin.
Stosowanie zbyt dużej ilości nawozu.
Naruszenie reżimu nawadniania, szczególnie w czasie upałów.

Wideo

Film o pielęgnacji porzeczek na wiosnę.

wnioski

O czym należy pamiętać, aby uzyskać obfite zbiory soczystych i zdrowych jagód?

Skoncentruj się na warunkach klimatycznych regionu.
Zastosuj nawóz zgodnie z instrukcją bez samodzielnego zwiększania dawki.
Terminowo leczyć krzewy z chorób i szkodników środkami chemicznymi, organicznymi i mineralnymi. Możesz użyć Phytoferm, którego instrukcje użytkowania są opisane pod tym linkiem.
Terminowe przycinanie krzewów.
Przestrzegaj reżimu nawadniania, unikaj „zalewania” rośliny.
Wykonaj wszystkie niezbędne czynności, aby schronić krzewy na zimę.

Uprawa porzeczek nie jest tak skomplikowana, jak się wydaje początkującym ogrodnikom. Ma jednak szereg niuansów, wiedząc, że możesz znacznie zwiększyć opłacalność swojego porzeczkowego ogrodu.