Zadowolony
Guliwer Porzeczkowy jest reprezentowany przez wysokie krzewy, które mogą rosnąć na dużych obszarach. Pędy mają jasnozielony odcień, zakrzywione grube łodygi. Wygląd krzewu jest typowy, kwiaty są jasne, czerwono-fioletowe, z wyraźnymi działkami.
Owoce są duże, prawie jak wiśnia, mają gęstą skorupkę, co zapewnia ich dobrą konserwację. Smak przyjemny, słodki, z kwaśnymi nutami. Jagody nadają się do spożycia świeżego, mogą być wysłane do przerobu.
Okres dojrzewania jest przeciętny, kultura praktycznie nie boi się mrozów i stresów, suszy, wahania temperatury znoszą wytrwale. Krzewy rosną silnie, dlatego nie należy ich gęsto sadzić.
Guliwer to krzew o średniej gęstości i wysokości, który może zajmować duże powierzchnie. Pędy oliwkowe lub jasnozielone, łodyga gruba, zakrzywiona. Pędzle są kręte, praktycznie nie opadają, grube. Inne funkcje:
Guliwer robi doskonały dżem, zwłaszcza jeśli do deserów używa się również letnich odmian jabłek.
Jak każda inna odmiana, Gulliver ma swoje mocne i słabe strony. Przyjrzyjmy się najpierw zawodowcom:
Odmiana nie toleruje bardzo silnych mrozów, pamiętaj o wyposażeniu schronienia.
Jednak nadal potrzebne są zabiegi profilaktyczne chroniące przed chorobami i szkodnikami. Odmiana bardzo słabo znosi silne mrozy.
Rozważ kolejność i cechy sadzenia czarnej porzeczki Guliwera. W tym artykule dowiesz się, jak sadzić porzeczki na wiosnę.
Krzewy porzeczki Guliwer można sadzić swobodnie lub zagęszczać. W pierwszym przypadku interwały tworzą 1.25 m, a w drugim 70 cm. Należy pamiętać, że im bliżej siebie rosną rośliny, tym szybciej zaczną owocować, ale tym mniej będą żyły i dadzą stosunkowo skromne plony. Odmiana uwielbia wilgoć i cień, ale słabo rośnie na glebach bagiennych, w pełnym cieniu. Optymalne miejsce do lądowania jest osłonięte przed słońcem, dobrze oświetlone, dostatecznie wilgotne, na nizinie. Nie można sadzić krzewów na terenach podmokłych, a także na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych.
Optymalny rodzaj gleby - lekka żyzna glina. Guliwer nie lubi ciężkich, kwaśnych gleb.
Sadzonki z otwartymi korzeniami sadzi się w ziemi jesienią i wiosną, ale najlepiej wykonać zabieg jesienią. Na środkowym pasie sprzyjająca pogoda jest na początku października, jeśli zimy są wczesne i mroźne, we wrześniu posadź porzeczki, jeśli późno i ciepło, zabieg można przełożyć na listopad. Podczas sadzenia jesiennego gleba wokół młodych krzewów zagęszcza się i osiada wiosną, rośliny zaczynają aktywnie rosnąć i dobrze się ukorzeniają. Jeśli planujesz sadzić rośliny w pojemnikach, nie ma ścisłych ograniczeń dotyczących miesięcy.
Przed sadzeniem wypoziomuj glebę tak, aby nie było na niej głębokich dołków, zagłębień. Kopiąc na bagnecie łopatowym, usuń wszystkie korzenie chwastów wieloletnich. Wykop dołek o głębokości 35-40 cm i średnicy około 50-60 cm, wypełnij trzy czwarte mieszanką ziemi i nawozu. Do jednego dołka potrzebne jest wiadro kompostu, superfosfatu (150-200 g), siarczanu potasu (40-60 g) lub popiołu drzewnego (30-40 g). Przygotuj miejsca bezpośrednio przed zabiegiem lub wcześniej - jak Ci odpowiada. Czasami nawóz nie jest stosowany, ale zdecydowanie zalecamy to zrobić, aby zwiększyć plony.
Kup materiał do sadzenia w szkółce lub zaufanym sklepie. Najlepiej ukorzeniają się roczne i dwuletnie rośliny, starsze rośliny słabo się ukorzeniają, mogą nie przynosić owoców. Upewnij się, że system korzeniowy nie wysycha (na czas dostawy na miejsce roślinę można owinąć wilgotną szmatką). Jeśli wydaje ci się, że kultura jest słaba, nieopłacalna, chora, poszukaj innej sadzonki, ponieważ im zdrowszy materiał do sadzenia, tym silniejsze krzewy.
Przed zakupem siewkę należy bardzo dokładnie obejrzeć - nie powinno być na niej uszkodzeń, suchych, chorych miejsc i innych wad.
Korzenie sadzonki, z której planujesz wyhodować Guliwera muszą być zdrewniałe, mieć 4-5 korzeni szkieletowych po 20 cm każdy. Część naziemna to para gałęzi o długości 35 cm. Odciąć uszkodzone, suche korzenie, pogłębić sadzonkę o 8 cm wyżej niż znajduje się szyjka korzenia. Dzięki pogłębieniu możliwe będzie formowanie podstawowych pąków, z których następnie wyrośnie wielołodygowy krzew. Przed wypełnieniem otworu mieszanką gleby i nawozu zanurz w niej sadzonkę, wlej pół wiadra wody. Do studni w strefie lądowania należy dodać taką samą ilość płynu. Ściółka z torfem. Poluzuj ziemię pod porzeczką - na głębokość 8 cm przy szyi i 12 cm od niej.
Wilgoć po ściółkowaniu jest lepiej zatrzymywana, a ilość spulchnianych nawadniania może być zmniejszona.
Pielęgnacja porzeczki guliwerowej obejmuje regularne podlewanie, nawożenie, rozluźnianie, przycinanie. Rozważmy każdy etap bardziej szczegółowo.
Ogólny plon krzewu i właściwości smakowe jagód zależą od prawidłowego przycinania. Jeśli nawozisz rośliny wystarczająco dużo, a plony nadal nie są zachęcające, może to być spowodowane przycinaniem. Wszystkie gałęzie rosnące do wewnątrz będą musiały zostać usunięte, ponieważ mają zły wpływ na płodność. Dozwolone jest przycinanie słabych gałęzi, skracanie podstawowych pędów, które przestały rosnąć. Na dorosłego krzewu wystarczy 15 pędów, resztę można spokojnie usunąć (i tak nie przyniosą owoców). Przycinanie wiosenne odbywa się z uwzględnieniem wyników wzrostu w ciągu ostatniego roku. Jeśli pędy są bardzo słabe, odetnij tylko wierzchołek gałęzi w miejscach, gdzie jest mocny wierzchołek.
Aby przywrócić równowagę między nadziemną częścią rośliny a korzeniami, podczas przycinania należy usunąć z ziemi nowe pędy podstawne.
Porzeczki potrzebują dużo wilgoci, szczególnie przy wietrznej, suchej pogodzie. Podlewaj wieczorem, ponieważ zapewniają maksymalną wilgotność systemu korzeniowego. Dorosłym krzakom Guliwera wystarczy kilka wiader wody. Woda nie powinna dostać się do środka krzaka, uważnie to obserwuj. Kiedy pojawią się jajniki, wilgoć będzie musiała zostać zawieszona, aby nie zepsuć uprawy (nadmiar wilgoci powoduje, że jagody są wodniste). Po podlaniu spulchnić mchem, torfem, gazetami, agrofibrą.
Doprowadź wilgoć do korony, możesz zrobić dziurę na obwodzie kultury. Obfite podlewanie zostaje zatrzymane, gdy pojawiają się jajniki.
Dobre zbiory nie są możliwe bez regularnego, wysokiej jakości sosu. Wiosną zaleca się stosowanie nawozów azotowych, jesienią fosforu i potażu. W fazie aktywnego wzrostu odmiany porzeczki potrzebują składników mineralnych i organicznych, które aplikuje się tak, aby promień nawożonej gleby był większy niż promień korony. Krzewy dokarmiane są corocznie, ale w roku sadzenia, pod warunkiem wprowadzenia do studzienek wystarczającej ilości składników odżywczych, nie jest to konieczne. Jak używać obierek ziemniaczanych do porzeczek powie ten link.
Ważne jest regularne, ale nie nadmierne dokarmianie – nadmiar składników odżywczych powoduje różne choroby upraw.
Po rozpoczęciu mrozów i opadów śniegu przejdź do następnego kroku w pielęgnacji krzewów porzeczek - to jest stworzenie schronienia. Gałęzie, pnie owijamy sznurkiem, układamy jak najbliżej siebie. Nie jest konieczne nadmierne łączenie różnych części rośliny, aby delikatne gałęzie nie pękały. Pochyl krzak na ziemię, ostrożnie zawiń w spiralę, zawiń w drewnianą skrzynkę, stary koc, świerkowe gałązki lub przykryj pudełkiem. Śnieg jest również dobrą opcją schronienia, ale zimą we wszystkich regionach nie jest wystarczająco daleko. Ten materiał opowie o przygotowaniu porzeczek na zimę.
Roślina posiada wysoką odporność na przędziorków, rdzę czarną, mączniaka prawdziwego, antraknozę. Jednocześnie inne tradycyjne szkodniki porzeczki mogą infekować krzewy Guliwera. Zabiegi profilaktyczne wykonuje się z ćmy, mszycy żółciowej, szklanej gabloty, błonnika, muszki żółciowej. Usuń wszystkie uszkodzone, stare gałęzie w odpowiednim czasie, wykop ziemię w miesiącach jesiennych. Jesienią miejsce trzeba dokładnie oczyścić, zgrabić i spalić opadłymi liśćmi - może zawierać różne patogeny, które spokojnie znoszą zimowanie i zaczną niszczyć nasadzenia następnej wiosny. Przeczytaj o rdzy kielichowej na porzeczkach tutaj.
Aby zmniejszyć ryzyko infekcji krzewów porzeczki, postępuj zgodnie z zasadami techniki rolniczej, nie sadź roślin w niekorzystnym sąsiedztwie.
Guliwer - bezpretensjonalna pielęgnacja, obfity krzew porzeczki. Daje doskonałe plony nawet przy minimalnej konserwacji.
Termin zbioru zależy od czasu sadzenia, warunków wzrostu, czasu dojrzewania, kwitnienia, stopnia dojrzałości jagód, dalszego przeznaczenia produktu. Najłatwiejszym sposobem określenia dojrzałości jest kolor powłoki skórki. Ważna jest również równoczesność osiągania dojrzałości, wskaźników kruchości i cech smakowych.
Najlepszy czas na zbieranie jagód to poranek i wieczór. Słońce i rosa skracają trwałość owoców.
Dzięki grubej skórce owoce Guliwera dobrze leżą. Zaraz po wyjęciu z krzaka włóż je do lodówki lub piwnicy. Nie zbieraj zaraz po deszczu - suche i czyste jagody dobrze leżą.
Do przechowywania używaj tac, nie należy robić dużej liczby warstw porzeczek.
Odpowiednie są również plastikowe pojemniki, kartony po mleku. Owoce możesz zamrozić lub od razu wysłać do przetworzenia.
Film o odmianie porzeczki Gulliver.