Żółta goryczka: zdjęcie i opis, zastosowanie
Zadowolony
Żółta goryczka (żółta goryczka) to wieloletnia roślina zielna z rodziny goryczki. Lecznicze właściwości rośliny były dobrze znane mieszkańcom starożytnego Egiptu, którzy stosowali ją w leczeniu chorób żołądka, stanów zapalnych, gruźlicy i wielu innych dolegliwości. W starożytnym Rzymie preparaty na bazie żółtej goryczki leczyły użądlenia skorpionów i jadowitych węży, leczyły choroby krwi, nerek, wątroby i górnych dróg oddechowych.
opis rośliny
Żółty kwiat goryczki to wieloletnia roślina zielna, osiągająca wysokość 120 cm. Roślina charakteryzuje się krótkim, rozwidlonym kłączem, przechodzącym w korzeń. Łodygi kultury charakteryzują się wyprostowanym cylindrycznym kształtem. Liście goryczki żółtej są przeciwne, całe, niebieskozielone. Podstawne blaszki liściowe mają kształt eliptyczny, łodygi są jajowato-eliptyczne.
Żółte kwiatostany goryczki to grona zebrane z niewielkich liści
Owoce to wieloziarniste kapsułki o lancetowato-podłużnym kształcie. Wewnątrz znajduje się wiele małych spłaszczonych, podłużnych lub zaokrąglonych brązowych nasion.
Gdzie rośnie goryczka żółta?
Żółcień goryczki jest uważana za roślinę zagrożoną wyginięciem. Kultura rośnie na pasmach górskich Azji Mniejszej, w Alpach, Pirenejach, Karpatach Wschodnich i na Półwyspie Bałkańskim. Żółć gencjanowa jest uprawiana na Ukrainie, w Indiach, Francji, Wielkiej Brytanii, Czechach, Niemczech i niektórych regionach Rosji. Kultura kwitnie przez kilka tygodni od czerwca do lipca.
Skład i wartość goryczki żółtej
Żółcień gencjanowa ma bogaty skład, na który składają się następujące substancje i związki:
- Alkaloidy, wśród których głównym jest gencjanina. Występuje głównie w korzeniach roślin. W medycynie jest stosowany jako gorzki środek w leczeniu różnych zaburzeń trawienia. Nie rozpuszcza się w wodzie.
- Szereg disacharydów (gentiobioza, sacharoza), monosacharydów (glukoza i fruktoza), a także trisacharydów i polisacharydów goryczki (substancje pektynowe).
- Sekoroidoidy: gentiopikryna, gentiomaryna, swerozyd, swertiamaryna. Najbardziej gorzkim składnikiem rośliny jest amarogentyna. Smak goryczki zapewniają również amarosweryna i amaropanina.
Goryczka żółta zawiera również: inulinę, olejki eteryczne i tłuszczowe, garbniki, żywice, flawonoidy, śluz, związki aromatyczne, kwas askorbinowy i fenolokarboksylowy.
Żółta barwa goryczki jest spowodowana wysokim stężeniem pigmentu, który należy do grupy ksantonów
Właściwości lecznicze goryczki żółtej
Słynny botanik i lekarz niemieckiego pochodzenia Hieronymus Bock opisał żółć goryczki jako cudowne lekarstwo na robaki, gruźlicę i gorączkę. W średniowieczu kwiat był czczony jako posiadający magiczne właściwości i był jedną z dwunastu magicznych roślin różokrzyżowców. Mieszkańcy krajów górskich przygotowali mocną nalewkę z korzeni goryczki żółtej, którą stosowano na biegunkę, kolkę jelitową. Jest również stosowany jako środek przeciwrobaczy i ogólny tonik.
Lecznicze działanie goryczki żółtej zapewnia przede wszystkim wysoka zawartość gentiopikryny i innych gorzkich glikozydów. Działają stymulująco na funkcję motoryczną i wydzielniczą przewodu pokarmowego, zwiększają strawność pokarmu oraz stabilizują proces trawienia. Efekt terapeutyczny jest bardziej wyraźny w przypadku normalnego wydzielania. Preparaty z żółcieni goryczki mają właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne. Są przepisywane na choroby pęcherzyka żółciowego i wątroby, atonię jelit, skurcze, zapalenie okrężnicy i cukrzycę.
Preparaty na bazie żółcieni goryczki są szeroko stosowane w achilii i niestrawności, a także w przypadku braku apetytu, biegunki, zgagi, zaparć, skrofuły, anemii, artretyzmu i zapalenia trzustki. Roślina stabilizuje procesy metaboliczne w organizmie i pomaga zwiększyć ilość mleka u kobiet. Ze względu na wyraźne właściwości hepatoprotekcyjne preparaty z żółcieni goryczki chronią wątrobę przed zniszczeniem. Stosuje się je w stanach zapalnych pęcherza moczowego i nerek, a także jako środek przeciwalergiczny.
Specjalne substancje, które tworzą żółcień goryczki, są uważane za analogi sterydów anabolicznych
Roślinę można stosować do bezpiecznego zwiększenia masy mięśniowej.
Zastosowanie goryczki żółtej w medycynie ludowej
W przypadku dyskinezy wpływającej na drogi żółciowe stosowanie zimnego naparu żółcieni goryczki (na zdjęciu) odbywa się zgodnie z następującym przepisem: 1 łyżka. ja. suszoną i mieloną goryczkę zalewamy pół litra przegotowanej wody (temperatura powinna wynosić 22-25°C). Pojemnik wyjmuje się na noc w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej. Rano roztwór jest filtrowany i pobierany ½ szklanki dwa razy dziennie.
Istnieją inne przepisy na bazie żółcieni goryczki:
- napój herbaciany. Zwiększa apetyt, zapobiega wzdęciom, spazmatycznym bólom żołądka oraz stabilizuje proces trawienia. Napój przygotowywany jest w ten sposób: surowce roślinne (w ilości 1 łyżeczki. ja.) zalać 250 ml oczyszczonej wody i gotować przez 5 minut. Napój leczniczy jest filtrowany i spożywany w 100 ml na krótko przed posiłkami.
- Nalewka z żółtej goryczki. Stosowany przy zapaleniu jelita grubego, zaparciach i atonii jelit. Aby go przygotować, weź 100 g suszonych zmielonych części rośliny i zalej litr wódki lub wysokiej jakości destylatu. Nalewkę czyścić w miejscu chronionym przed promieniami słonecznymi. Kilka dni później jest filtrowany i spożywany w 15-25 kroplach, które rozcieńcza się w 50 ml czystej wody. Lek należy przyjmować 15 minut przed posiłkiem 3 razy dziennie.
- Odwar do użytku zewnętrznego.
Środek na żółć goryczki można stosować zewnętrznie
2-3 łyżki pokruszonych części rośliny miesza się z identyczną ilością suchego rumianku, zalewa oczyszczoną wodą (1 l) i gotuje przez 10 minut. Bulion jest filtrowany, a gotowy produkt służy do leczenia oparzeń i ran. Suchy proszek z rumianku i goryczki (składniki pobiera się w równych proporcjach) posypuje się ropniami na skórze w celu dezynfekcji, dezynfekcji i przyspieszenia regeneracji.
W medycynie zwyczajowo stosuje się głównie korzeń goryczki żółtej, ponieważ reszta rośliny nie może pochwalić się tak wysokim stężeniem cennych substancji i związków. Odwar z liści stosowany jest w leczeniu nadmiernej potliwości stóp. Od zapalenia żołądka i różnych zaburzeń przewodu pokarmowego pomaga zbieranie korzeni żółtej goryczki w połączeniu z centaurą i krwawnikiem pospolitym. Weź 1 łyżkę każdego składnika, zalej cztery szklanki wody i gotuj na małym ogniu przez 15 minut. Weź wywar 50 ml trzy razy dziennie przed posiłkami.
Ograniczenia i przeciwwskazania
Podobnie jak inne leki, żółcień goryczkowa ma przeciwwskazania i ograniczenia w stosowaniu. Stosowanie preparatów roślinnych zdecydowanie nie jest zalecane przy takich chorobach: wrzody żołądka, nadciśnienie, a także w okresie ciąży i laktacji.
Lądowanie i opieka
Ogrodnicy uprawiają żółtą goryczkę głównie z nasion. Jednak kultura rozmnaża się bez żadnych problemów i trudności, dzieląc krzew, a także odkładając warstwy i sadzonki. Zaleca się sadzenie goryczki w półcieniu. Rośliny muszą zapewnić drenaż w postaci kamyków lub żwiru.
Kiedy i jak sadzić
Nasiona goryczki żółtej sadzi się na otwartym terenie w połowie wiosny lub w ostatnich dniach września. Materiał siewny wymaga wstępnego rozwarstwienia przez trzy miesiące w temperaturze nie wyższej niż 8°C. Należy zapewnić dobrą wentylację. Wykopują ziemię, usuwają chwasty i przynoszą od pięciu do sześciu wiader kompostu. Optymalna gleba do uprawy żółtej goryczki ma neutralną kwasowość. Podczas sadzenia należy przestrzegać odległości między roślinami od 55 do 65 cm.
Dobra gleba dla rośliny to mieszanka piasku i torfu w stosunku 3:1
Ponieważ kultura nie toleruje przeszczepów, należy ją rozmnażać wegetatywnie z wielką starannością. Uszkodzenie systemu korzeniowego może być szkodliwe dla rośliny. Kwiat dobrze komponuje się z paprociami, hostami, rododendronami, pierwiosnkiem i szarotką. Kultura służy do tworzenia rabatok, klombów i skalistych wzgórz.
Harmonogram podlewania i nawożenia
Goryczka jest bardzo kapryśna w podlewaniu i nie toleruje wysychania gleby i zwiększonej suchości powietrza. Idealnym miejscem na roślinę jest obszar w pobliżu basenu lub fontanny.
Zdecydowanie odradza się podlewanie rośliny twardą wodą, ponieważ ten krok może spowodować spowolnienie rozwoju i opóźnione kwitnienie.
Goryczka preferuje nawozy organiczne, zwłaszcza gnijący obornik. Natychmiast po posadzeniu pod korzenie dodaje się popiół lub mączkę kostną. W procesie uprawy stosuje się opatrunki z kompleksem mineralnym o przedłużonym działaniu. Dobrym górnym dressingiem na półkrzew jest mąka rogowa, a także pokruszony wapień, który zapewnia wysokie tempo wzrostu zielonej masy.
Odchwaszczanie i rozluźnianie
Kultura nie toleruje sąsiedztwa z chwastami, dlatego wymaga okresowego pielenia i spulchniania gleby. Konieczne jest poluzowanie gleby dopiero po podlaniu i usunięciu chwastów. Ściółkowanie gleby w kręgu przy pniu torfem, trocinami i słomą pozwala półkrzewowi zapewnić naturalną ochronę przed niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi.
Przygotowanie do zimy
Konieczne jest szybkie pozbycie się półkrzewów suszonych kwiatostanów przez przycinanie narzędziem ogrodniczym. W przypadku uprawy w regionie charakteryzującym się ostrym nadejściem zimy, żółcień goryczki musi mieć schronienie przed świerkowymi gałęziami.
Choroby i szkodniki
Ponieważ roślina ma wysokie stężenie alkaloidów i gorzkich kwasów, różne szkodniki nie spieszą się z osiedleniem się na niej. W uprawie na otwartym terenie mrówki i wciornastki (niewielkie owady z rzędu dzwonkowatych, które powodują choroby roślin) stanowią zagrożenie dla kultury. Pozbądź się ich za pomocą specjalnych insektycydów i leków ogólnoustrojowych.
W przypadku uszkodzenia rośliny przez szarą pleśń, plamienie, rdzę, zgniliznę szyjki korzeniowej lub inne choroby grzybowe, należy ją potraktować fungicydem
Odbiór i przygotowanie surowców
Korzeń goryczki żółtej zbiera się wczesną wiosną lub jesienią. Do opłat za leczenie używa się tylko roślin, które osiągnęły wiek czterech lub pięciu lat. Korzenie są wykopywane, oczyszczane z ziemi, myte i krojone na małe kawałki, a następnie poddawane szybkiemu suszeniu w specjalnej szafce lub piekarniku, z zachowaniem reżimu temperaturowego w granicach 51-60 stopni. Suszone korzenie mają wyraźny specyficzny zapach i trwały gorzki smak.
Wniosek
Żółcień goryczki jest używana od tysięcy lat jako surowiec do produkcji środków leczniczych na wiele różnych chorób. Preparaty na bazie tego zioła są skuteczne w leczeniu przewlekłych postaci zapalenia wątroby, skazy, anemii, schorzeniach górnych dróg oddechowych i wielu innych dolegliwościach. Lecznicze właściwości rośliny zostały uznane przez oficjalną medycynę. Wiele firm farmaceutycznych produkuje ekstrakty i nalewki z żółtej goryczki.
