Chlamydia u bydła: objawy, leczenie i zapobieganie

Chlamydia u bydła jest jedną z przyczyn niepłodności u dorosłych królowych i masy „chorób” u młodych zwierząt. Podobnie jak AIDS, chlamydia podszywa się pod inne choroby, których leczenie może zająć lata. Dopóki prawdziwa przyczyna nie zostanie wyeliminowana, zwierzęta nie wyzdrowieją.

Co to jest chlamydia u bydła

Jest to zakaźna choroba zakaźna wywoływana przez mikroorganizmy z rodzaju Chlamydia. Zewnętrznie chlamydia nie objawia się w żaden sposób. Przy tej infekcji rolnik zwykle uważa, że ​​jego cielęta są bardzo chorowite i stale cierpią na przeziębienie, niestrawność lub zapalenie spojówek.

W przypadku chlamydii młode bydło jest „chore”:

  • odoskrzelowe zapalenie płuc;
  • katar;
  • zapalenie wielostawowe;
  • zapalenie rogówki i spojówek;
  • nieżyt żołądka i jelit;
  • zapalenie mózgu i rdzenia.

Te ostatnie można również zaobserwować u dorosłych. Byki chlamydii są „bite” na najcenniejsze. Mężczyźni rozwijają zapalenie jąder i cewki moczowej. U krów zarażonych chlamydią obserwuje się:

  • zapalenie sutek;
  • przedwczesne porody martwych lub martwych cieląt, zazwyczaj takie poronienie następuje w 7-9 miesiącu ciąży;
  • w poronionej macicy oddzielenie łożyska jest opóźnione;
  • rozwój zapalenia błony śluzowej macicy;
  • przedłużająca się niepłodność.

Ze względu na tę różnorodność bardzo trudno jest „złapać” chlamydię. Podstawa podejrzenia o chlamydię może być jednocześnie masowym przejawem różnych „chorób”.

Uwaga! Osoba zaraża się również chlamydią.

Czynnik sprawczy chlamydii u bydła

Obowiązkowy pasożyt wewnątrzkomórkowy Chlamydophila psittaci powszechny u ptaków, ssaków i ludzi. Zakażenie tym drobnoustrojem u bydła nazywa się chlamydią, u ludzi choroba ta nazywana jest ornitozą (psitaccosis).

Oprócz Chlamydophila psittaci, chlamydię u bydła może wywoływać jej podgatunek Chlamydophila abortus. Dlatego jeśli dana osoba zwykle ma infekcję chlamydią, która wygląda jak początek grypy, u krów mogą wystąpić poronienia.

Chlamydia różnią się od wirusów obecnością DNA i RNA i należą do grupy pośredniej między bakteriami, wirusami i riketsjami. Chlamydia są owalne lub kuliste. Będąc tym samym gatunkiem, chlamydia może występować w dwóch typach:

  • forma wewnątrzkomórkowa w postaci ciał siatkowatych o średnicy 1,2 mikrona, struktura tych ciał jest typowa dla bakterii Gram-ujemnych;
  • forma wirusa o średnicy ciała 0,3-0,4 mikrona.

Podobnie jak bakterie Gram-ujemne, chlamydia jest wrażliwa na antybiotyki z grupy tetracyklin.

Pasożyty są stosunkowo stabilne w środowisku zewnętrznym:

  • woda - do 17 dni;
  • mleko niepasteryzowane - 23 dni;
  • w produktach przetwarzanych metodą liofilizacji (odwodnienie po zamrożeniu) - do 3 lat;
  • w bardzo niskiej temperaturze - prawie na zawsze lub tak długo, jak przechowują zamrożone plemniki chorego byka.

Jednocześnie chlamydia jest bardzo wrażliwa na wysokie temperatury. Łatwo je zneutralizować środkami dezynfekcyjnymi w normalnych stężeniach.

Chlamydia pod mikroskopem

Sposoby przenoszenia chlamydii

Potencjalnymi gospodarzami chlamydii są bardzo różne zwierzęta. Do tego stopnia, że ​​nie powinni mieć powszechnych chorób zakaźnych. Jednak chlamydia jest jedną z nich. Nosicielami Chlamydii mogą być:

  • ptaki;
  • bydło;
  • konie;
  • wieprzowy;
  • owce;
  • ludzie.

Chory organizm uwalnia chlamydię do środowiska zewnętrznego na kilka sposobów:

  • z plemnikami;
  • podczas wydychania powietrza;
  • z mlekiem;
  • z kałem;
  • z moczem;
  • podczas aborcji i porodu.

W związku z tym infekcja bydła chlamydią występuje również na kilka sposobów:

  • aerogenny;
  • doustnie podczas jedzenia zakażonej paszy;
  • podczas krycia lub sztucznej inseminacji nasieniem byka z fermy niekorzystnej dla chlamydii.

Bydło Chlamydia jest również niebezpieczne, ponieważ raz trafiło na fermę i pozostaje tam przez lata. Młode zwierzęta stale zapadają na choroby płuc, przewodu pokarmowego, stawów i oczu. Spadek produktywności, reprodukcji i bezpieczeństwa bydła prowadzi do dużych strat finansowych. Jest to bardzo drogie i odkażanie gospodarki z chlamydii.

Narodziny niezdolnych do życia cieląt to jeden z objawów chlamydii w gospodarstwie

Formy chlamydii u bydła

U bydła występuje 5 postaci przebiegu choroby. Rodzaj chlamydii zależy od miejsca zakażenia. Formą chlamydii może być:

  • płciowy;
  • jelitowy;
  • mózgowy;
  • oddechowy;
  • spojówkowy.
Ostrzeżenie! Często chlamydia występuje w postaci mieszanej, co dodatkowo komplikuje diagnozę.

Objawy chlamydii u bydła

Wspólny dla wszystkich form chlamydii u bydła jest okres inkubacji, który trwa od 3 do 20 dni. W przeciwnym razie mogą się bardzo różnić od siebie.

Płciowy

Rozwój endometrium i macicy. Zatrzymanie łożyska i aborcja. Pereguly, czasami u krów obserwuje się niepłodność. Takie objawy są również możliwe przy niezakaźnych zaburzeniach hormonalnych.

Aborcja chlamydiowa często towarzyszy innym chorobom zakaźnym:

  • bruceloza;
  • paciorkowce;
  • salmonelloza;
  • wibrioza;
  • rzęsistkowica.

W takich przypadkach dorosłe królowe często umierają z powodu ogólnej posocznicy.

Wraz z rozwojem genitalnej postaci chlamydii u byka infekcja powoduje zapalenie jąder (zapalenie jąder) i zapalenie cewki moczowej. Zapalenie jąder może nie być zakaźne, ale ma charakter traumatyczny. W tym przypadku rozwój chlamydii pójdzie dalej.

Oznaki zapalenia jąder u byka:

  • obrzęk moszny;
  • bolesność w jednym lub obu jajach;
  • powszechny ucisk;
  • wzrost temperatury ciała;
  • rzadkie napady lęku.

Próbując złagodzić ból w pachwinie, byk wypina tylną nogę iz trudem podnosi ją do przodu.

Zapalenie cewki moczowej - zapalenie błony śluzowej cewki moczowej, które często występuje z przyczyn niezakaźnych. Główne objawy u byka:

  • domieszka krwi, ropy i śluzu w moczu;
  • częste oddawanie moczu;
  • wzwód penisa.

Jeśli postawisz diagnozę tylko na podstawie wywiadu, łatwo o pomyłkę. Analiza laboratoryjna moczu najprawdopodobniej wykaże obecność chlamydii. Pod warunkiem, że zostanie przeprowadzona analiza na obecność chlamydii.

Zapalenie jąder to nie tylko objaw chlamydii

jelitowy

Objawy postaci jelitowej mogą przypominać biegunkę wirusową:

  • temperatura 40-40,5°C;
  • utrata apetytu;
  • powszechny ucisk;
  • biegunka;
  • przekrwienie błony śluzowej jamy ustnej;
  • czasami obecność nadżerek i wrzodów.

Leczenie objawowe w tym przypadku nie zadziała.

encefaliczny

Jeśli pasożytowi udało się przeniknąć do układu nerwowego, u bydła rozwija się chlamydia zgodnie z typem mózgu. Bydło wykazuje oznaki uszkodzenia OUN:

  • nieskoordynowane ruchy;
  • drgawki mięśni potylicznych i szyjnych;
  • kiwanie głową.

Objawy uszkodzenia OUN zwykle pojawiają się na krótko przed śmiercią, w którym to przypadku krowa jest mało prawdopodobna do uratowania.

Oddechowy

Tę postać chlamydii można pomylić z dobrą połową chorób układu oddechowego:

  • gorączka;
  • temperatura 40-41°C utrzymuje się tylko przez pierwsze 1-2 dni, później spada do normy;
  • surowicze wydzieliny z nosa po 3-4 dniach zamieniają się w śluzowo-ropne;
  • błona śluzowa nosa jest obrzęknięta i przekrwiona;
  • kaszel;
  • częsty puls;
  • zapalenie spojówek lub lekki obrzęk powiek;
  • szybkie oddychanie.

Przy tej formie chlamydii rolnik często próbuje leczyć bydło środkami ludowymi.

Spojówka

Nazwa tej formy mówi sama za siebie. Obserwuj zapalenie rogówki, łzawienie i zapalenie spojówek.

Jedna z konsekwencji zakażenia chlamydią

Diagnoza choroby

Rozpoznanie pierwotne ustala się na podstawie objawów klinicznych i danych epidemiologicznych. Finał ustalany jest po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych i sekcji zwłok.

W celu zdiagnozowania chlamydii u pacjenta z bydłem pobiera się próbki krwi, kał i wymazy ze spojówki i jamy nosowej. Próbki surowicy krwi pobierane są do badania serologicznego: w pierwszych dniach wystąpienia objawów klinicznych oraz po 2-3 tygodniach. Próbki narządów wewnętrznych pobiera się od zwierząt poddanych ubojowi przymusowemu lub martwych:

  • błony śluzowe tchawicy, jamy nosowej, krtani;
  • śledziona;
  • płuca;
  • podpuszczka;
  • jelito cienkie;
  • rdzeń przedłużony;
  • błona maziowa stawów;
  • twarde i miękkie opony.

Podczas aborcji pobiera się śluz pochwowy i fragmenty łożyska abortowanej macicy, zawartość trawieńca i narządów miąższowych płodu. Ejakulaty, próbki nasienia i wymazy z napletka pobierane są od byków. Wybrane materiały dostarczane są do laboratorium w postaci mrożonej.

Diagnozę uważa się za ustaloną, jeśli podczas badań laboratoryjnych uzyskano następujące wyniki:

  • patogen został wyizolowany i zidentyfikowany z materiału testowego;
  • pozytywne wyniki uzyskano w badaniu surowicy krwi pod kątem chlamydii;
  • w badaniu krwi z abortowanej macicy obserwuje się wzrost miana przeciwciał o 2 lub więcej razy.

Chlamydię należy odróżnić od innych chorób zakaźnych. Jelitowa i oddechowa postać chlamydii u bydła różni się od:

  • paragrypy-3;
  • zakaźne zapalenie nosa i tchawicy;
  • salmonelloza;
  • biegunka wirusowa;
  • infekcja adenowirusem;
  • zapalenie jelit koronawirusa;
  • kolibakterioza;
  • infekcja rotawirusem;
  • mykoplazmoza.

Mózgowa forma chlamydii różni się od wścieklizny, listeriozy, choroby Aujeszkyego, zatrucia.

Może nie być sprawdzany. Nogi wiszące w powietrzu - oznaka braku chorób

Zmiany patologiczne

Podczas badania płodów poronionych z powodu chlamydii stwierdzają:

  • liczne krwotoki w nasierdziu, opłucnej, wsierdziu, błonie śluzowej trawieńca, nerkach;
  • w tkance podskórnej obrzęk surowiczy;
  • ziarniste i tłuszczowe zwyrodnienie wątroby;
  • przesięk krwotoczny w jamach wewnętrznych.

Występuje również zapalenie jelit i wrzodziejące zapalenie żołądka.

Sekcja zwłok dorosłych i młodego bydła

Dla postaci oddechowej:

  • błony śluzowe dróg oddechowych są obrzęknięte i przekrwione, z krwotokami;
  • śluz, często zmieszany z ropą, w oskrzelach;
  • twarde węzły w płucach;
  • powiększone węzły chłonne oskrzelowe z krwotokami.

Dla postaci jelitowej:

  • dystrofia nerek, śledziony, wątroby;
  • krwotoki wybroczynowe w narządach wewnętrznych;
  • zapalenie błony śluzowej jelit;
  • wrzodziejące zapalenie jelit.

Proliferacyjne-włóknikowe zapalenie stawów zwykle dotyka młode bydło, ale czasami występuje u dorosłych.

Leczenie chlamydii u bydła

Po ustaleniu dokładnej diagnozy można rozpocząć leczenie. „Tradycyjne” antybiotyki stosowane w przypadku innych chorób zakaźnych są bezużyteczne w przypadku chlamydii. Nie działają na pasożyty wewnątrzkomórkowe. W leczeniu chlamydii konieczne jest stosowanie antybiotyków z grupy tetracyklin. Najskuteczniejsze są teramycyna i opóźniacz geomycyny. Wystarczy dwukrotna aplikacja w dawce 1 mg/10 kg żywej wagi. Odstęp między iniekcjami 3-4 dni.

Komentarz! Oprócz antybiotyków stosuje się surowicę z krwi zdrowiejącego bydła z określonych preparatów.

Niehigieniczny stan obory jest jednym ze sposobów rozprzestrzeniania się infekcji

Działania zapobiegawcze

Środki zapobiegawcze są określone w przepisach sanitarnych i weterynaryjnych:

  • zabronione jest trzymanie różnych rodzajów zwierząt razem;
  • kontakt z ptakami dzikimi i domowymi powinien być jak najbardziej ograniczony;
  • uzupełniać inwentarz tylko zdrowymi zwierzętami z gospodarstw bezpiecznych dla chlamydii;
  • ogiery wiosną i jesienią są badane serologicznie na obecność chlamydii u bydła;
  • stworzyć optymalny mikroklimat w lokalu.

Aby wytworzyć odporność, stosuje się inaktywowaną szczepionkę przeciwko bydlęcej chlamydii i lek „EPL”. Ten ostatni podawany jest dwukrotnie w odstępie 1 dnia. Wymagane dawki są wskazane w instrukcjach leków.

Wniosek

Chlamydia u bydła to podstępna i niebezpieczna choroba. Ze względu na „przebranie” na inne infekcje, rolnik może sam zacząć leczyć bydło, szczerze wierząc, że jego krowy nie chorują na nic strasznego. W takim przypadku właściciel stada straci czas i poniesie straty również z powodu aborcji. Ponadto pijąc mleko z chlamydią, osoba może również zachorować.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: