Grzyb pajęczyna żółta (tryumfalna, żółta torfowisko): zdjęcie i opis, przepisy
Zadowolony
| Nazwa: | Pajęczyna żółta |
| Nazwa łacińska: | Cortinariusa triumfatorów |
| Typ: | Warunkowo jadalne |
| Synonimy: | Pajęczyna triumfalna, bogweed żółty, bogweed triumfalny |
| Dane techniczne: |
|
| Systematyka: |
|
Żółta pajęczyna - niezwykły i mało znany, ale jadalny grzyb. Aby docenić jego smak i użyteczne właściwości, musisz przestudiować cechy i zdjęcia, a także dowiedzieć się o fałszywych bliźniakach.
Jak wygląda żółta pajęczyna
Na zdjęciu pajęczyny żółtej, zwanej również pajęczyną żółtą lub pajęczyną triumfalną, widać, że grzyb ma dość rozpoznawalną strukturę zewnętrzną. Należy do odmiany lamelarnej, łatwo ją rozpoznać po kształcie kapelusza i charakterystycznym kolorze.
Opis czapki
Zdjęcie i opis pajęczyny żółtej pokazują, że rozmiar kapelusza torfowiska żółtego jest średni, od 6 do 12 cm, w młodym wieku jest półkulisty, ale z czasem staje się prosty i ma kształt poduszeczki. Kapelusz jest koloru pomarańczowo-żółtego, ciemniejszy w środku i jaśniejszy na brzegach. Jego powierzchnia jest zwykle lepka i śliska, wysycha tylko przy bardzo suchej pogodzie, a na brzegach często widoczne są fragmenty okrywy pajęczynowej.
Na zdjęciu jadalnego grzyba pajęczynowego żółtego widać, że dolna powierzchnia kapelusza pokryta jest częstymi i wąskimi płytkami - jasnokremowym u młodych grzybów i niebiesko-brązowym u dorosłych. We wczesnych owocnikach płytki są zwykle całkowicie przykryte płetwami.
Jeśli przełamiesz kapelusz żółtego torfowiska na pół, jego miąższ okaże się miękki i gęsty, biało-żółty. Zapach grzyba jest przyjemny, co jest generalnie nietypowe dla pajęczyn.
Opis nogi
Nad ziemią żółta pajęczyna triumfalna zwykle wznosi się na 8-15 cm, a pokrycie białej nogi wynosi tylko do 3 cm. W młodych owocnikach widoczne jest silne zgrubienie w dolnej części łodygi. Z biegiem czasu kształt staje się regularny, cylindryczny. Na nodze wyraźnie widać nierówne plamy w kształcie pierścienia o czerwono-brązowym kolorze.
Gdzie i jak rośnie
Żółta pajęczyna jest dość rozpowszechniona w całej Eurazji i Rosji. Rośnie głównie w lasach liściastych obok brzóz, można go również spotkać w drzewach iglastych, gdzie występuje brzoza. Mimo drugiej nazwy, bagienna, żółta pajęczyna jest dość rzadka w pobliżu jezior i bagien. Znacznie częściej można go zobaczyć na suchych glebach iw jasnych miejscach.
Kiedy rosną żółte pajęczyny
Musisz iść do lasu na żółte bagna bliżej jesieni. Pierwsze owocniki pojawiają się na początku sierpnia, a masowe owocnikowanie we wrześniu, w tym samym okresie, w którym owocują grzyby z czarnego mleka. Warto szukać tych grzybów parami – najczęściej towarzyszą sobie. Wzrost żółtych pajęczyn trwa do października i pierwszych przymrozków.
Bliźniaki i ich różnice
Mimo rozpoznawalnego wyglądu torfowiska żółtego można go pomylić z innymi podobnymi gatunkami. Wśród nich są zarówno jadalne, jak i trujące grzyby, więc przed pójściem do lasu należy dokładnie przestudiować zdjęcie żółtej pajęczyny i fałszywych bliźniaków.
pospolita pajęczyna
Gatunek ten ma żółtą czapkę z oliwkowym lub brązowawym odcieniem, dlatego przypomina żółte torfowisko. Grzyby można odróżnić po nogach – u zwykłego gatunku ma lekką, fioletową poświatę.
Grzyb ten rośnie w tych samych miejscach co torfowisko żółte - w lasach liściastych i mieszanych, obok osiki i brzozy. Owocowanie masowe występuje od lipca do września, nie nadaje się do stosowania w żywności, jest niejadalne.
Pleciona bransoletka
Grzyb należy do kategorii warunkowo jadalnych i po wstępnej obróbce nadaje się do jedzenia. W strukturze pajęczyna z bransoletami przypomina żółte torfowisko, ale są też ważne różnice. W szczególności kapelusz pierwszego gatunku jest suchy, nie mokry, pomarańczowy lub lekko czerwonawy. Powierzchnia czapki pokryta ciemnymi kosmkami, na nogawce widoczne ciemnoczerwone paski.
Bliźniak rośnie głównie pod brzozami i sosnami na wilgotnych glebach. Aktywnie owocuje w tym samym czasie co żółta pajęczyna - od sierpnia do listopada.
Najpiękniejsza pajęczyna
Za najpiękniejszą pajęczynę można uznać najgroźniejszego z bliźniaków torfowiska żółtego. Mimo atrakcyjnej nazwy grzyb ten jest trujący i nie nadaje się do spożycia przez ludzi. Można go odróżnić od zdjęcia i opisu żółtego grzyba pajęczynowego dzięki czerwono-pomarańczowemu kolorowi kapelusza i obecności małych łusek.
Łodyga grzyba jest również czerwono-pomarańczowa, a paski na niej są koloru ochry lub cytrynowożółtego. Najpiękniejsza pajęczyna rośnie głównie w lasach iglastych, a szczyt owocowania przypada na okres od maja do września.
Jadalna żółta pajęczyna czy nie
Chociaż w zagranicznych książkach referencyjnych torfowisko żółte jest klasyfikowane jako niejadalne grzyby, w Rosji uważa się je za odpowiednie do spożycia przez ludzi. Gatunek nie posiada szczególnie wyrazistego i bogatego smaku, niemniej jednak nadaje się do gotowania, suszenia lub marynowania.
Jak gotować żółte pajęczyny
Grzyb może sprawić przyjemną zmianę w zwykłej diecie, ale w tym celu musisz wiedzieć, jak prawidłowo przygotować jadalną żółtą pajęczynę. Przed jakąkolwiek obróbką wymaga wstępnego przygotowania, co sprawi, że będzie bezpieczna do spożycia.
przygotowanie grzybów
Nie jest konieczne moczenie triumfalnego borowika przed użyciem. Wystarczy oczyścić owocniki z leśnych gruzu i resztek ziemi, spłukać pod bieżącą wodą i odciąć wszystkie robaczywe i zgniłe miejsca na czapkach i nogach.
Wstępne przygotowanie sprowadza się do wrzenia. Po ugotowaniu pajęczynę należy gotować w osolonej wodzie przez około 20 minut, stale usuwając pianę. Wodę spod grzybów należy spuścić, a same owocniki wrzuca się do durszlaka, po czym poddaje się dalszej obróbce.
Jak gotować smażone grzyby żółte pajęczyny
Popularnym przepisem na gotowanie borowików jest smażenie z cebulą. Najpierw na rozgrzanej patelni wysmarowanej olejem roślinnym usmaż około 150 g drobno posiekanej cebuli, aż stanie się przezroczysta.
Następnie do cebuli dodaje się 500 g gotowanych grzybów, sól i pieprz do smaku, a następnie smaży przez kolejne 5-10 minut. Gotową przystawkę spożywa się z gotowanymi ziemniakami lub jako samodzielne danie.
Jak marynować żółte pajęczyny
Aby zachować na zimę, praktykuje się marynowanie żółtych pajęczyn. Przepis jest bardzo prosty:
- gotować świeże grzyby przez 15 minut;
- równolegle z tym przygotowuje się klasyczną marynatę - do 1 litra wody dodaje się 2 łyżeczki cukru, 1 łyżeczkę soli, parasol koperkowy, kilka ząbków czosnku i kilka groszków czarnego pieprzu;
- po ugotowaniu dodaj 2-3 duże łyżki octu i po kilku minutach wyjmij marynatę z pieca;
- grzyby układa się w wysterylizowanych słoikach i zalewa gorącą marynatą.
Banki należy mocno zwinąć, odwrócić do góry nogami i owinąć ciepłym kocem, aż ostygną. Następnie marynowaną pajęczynę można przechowywać w lodówce.
Przepisy na gotowanie żółtych pajęczyn na zimę
W razie potrzeby jadalną żółtą pajęczynę można przechowywać przez całą zimę. Istnieją 3 główne przepisy przetwarzania do długoterminowego przechowywania.
Wysuszenie
Suszone torfowiska zachowują się długo, można je dodawać do zup i dań głównych. Zwyczajowo pieczarki suszy się na świeżo, bez gotowania. Owocniki są oczyszczane z gruzu, a następnie bez mycia nawleczone na cienką nitkę. Wiązkę należy zawiesić w dobrze wentylowanym i nasłonecznionym miejscu i poczekać, aż cała wilgoć wyparuje z miąższu.
Alternatywny sposób - suszenie w piekarniku. W tym przypadku owocniki układa się na blasze do pieczenia i wkłada do piekarnika nagrzanego do 70 ° C. Od czasu do czasu wózki trzeba przewrócić. Suszenie trwa około 6 godzin, po ostygnięciu grzybów wyjmuje się je w suchym pojemniku i przechowuje w ciemnym miejscu.
Solenie
Solenie - najłatwiejszy i najpopularniejszy przepis na gotowanie żółtego grzyba pajęczynowego. Gotowane prezenty lasu układa się warstwami w słoiku, posypując każdą warstwę solą, w razie potrzeby można również dodać nasiona kopru i pieprz. Kiedy słoik jest wypełniony do góry, jego szyjka jest pokryta gazą, a na wierzchu nakładany jest ciężki ucisk.
Po kilku dniach grzyby zostaną całkowicie pokryte wydzielonym sokiem, a po kolejnych 3 tygodniach pajęczynę można położyć na stole.
konserwowanie
Inny przepis sugeruje konserwowanie borowików w oleju, aby zachować jego dobroczynne właściwości na zimę. Obrane owocniki gotuje się przez 40 minut w słonej wodzie, a następnie umieszcza w słoikach i zalewa bulionem. Do tego trzeba dodać 2 duże łyżki oleju roślinnego, 3 ząbki czosnku, 3 liście chrzanu i 3 parasole koperkowe. Banki są ciasno zwinięte, chłodzone i przechowywane w lodówce. Możesz używać domowych konserw przez całą zimę.
Ograniczenia i przeciwwskazania
Ponieważ żółta pajęczyna nie zawiera substancji toksycznych, jej przeciwwskazania są dokładnie takie same jak większości grzybów. Nie zaleca się używania go do:
- przewlekłe choroby wątroby;
- zapalenie trzustki;
- skłonność do zaparć;
- indywidualna nietolerancja.
Ponadto lepiej odmówić borowików kobietom w ciąży i matkom karmiącym. Nie należy podawać torfowiska dzieciom poniżej 7 roku życia, ich układ pokarmowy nie będzie w stanie sobie z tym poradzić.
Interesujące fakty na temat żółtych pajęczyn
Istnieje kilka faktów związanych z żółtymi bagnami, o których będą zainteresowani grzybiarze:
- Druga nazwa grzyba, triumfalna pajęczyna, wynika z jego złotego odcienia, przypominającego kolor złotej korony rzymskich generałów.
- Ponieważ żółta pajęczyna często rośnie obok czarnego grzyba, grzybiarze często odmawiają jej zbierania, wybierając bardziej znany grzyb. Dlatego pajęczyna nie pojawia się w przepisach tak często, jak by mogła.
- Jeśli przełamiesz kapelusz bogweedu na pół, jego miąższ nie zmieni koloru, ale wyschnie dość szybko.
Wielu grzybiarzy zauważa, że żółta pajęczyna po ugotowaniu daje bardzo przejrzysty i piękny bulion. Co ciekawe, po przetworzeniu pieczarka zachowuje swój kształt i wyróżnia się przyjemną chrupkością.
Wniosek
Żółta pajęczyna to jadalny grzyb, który często występuje jesienią w pobliżu czarnego grzyba. Po prostej obróbce borowik świetnie nadaje się do każdej metody gotowania i dodaje niezwykłych nut do smaku znanych potraw.
