Co powoduje szynszyle

Nie ma na świecie żywej istoty, która nie byłaby podatna na żadną chorobę. Szynszyle nie są wyjątkiem. Choroby szynszyli w większości przypadków nie są zaraźliwe, ponieważ zwierzęta te żyją w izolacji. Ale są też choroby, którymi może zarazić się nawet niechodząca szynszyla mieszkająca w mieszkaniu. Główne objawy choroby u zwierzęcia to zmiana zachowania. Chore zwierzę stara się ukryć przed wzrokiem ciekawskich, popada w letarg, odmawia jedzenia.

Większość chorób u szynszyli wiąże się z niewłaściwym karmieniem i utrzymaniem. Szynszyle mają również choroby dziedziczne i choroby występujące na tle stresu.

Na notatce! Szynszyle to dość nerwowe zwierzęta.

Właściciele muszą znać choroby szynszyli i ich objawy, aby móc nawigować w czasie i udzielać zwierzętom pierwszej pomocy.

Biegunka u szynszyli

Medyczna nazwa „zapalenie jelit” to jedna z chorób spowodowanych niewłaściwą dietą. Szynszyle często „proszą” o coś smacznego ze świeżych owoców lub warzyw. Ale jeśli dasz zwierzętom smakołyk, niestrawność jest nieunikniona.

Objawami choroby będą:

  • zmiękczenie ściółki;
  • wełna poplamiona kałem;
  • zapach kału.

Każdy właściciel szynszyli doświadczył tej choroby. Dlatego od dawna opracowano technikę „co zrobić, jeśli szynszyla ma biegunkę”. Przede wszystkim zwierzę obowiązuje ścisła dieta składająca się z siana i wody. W tym przypadku nie podaje się zboża ani innej paszy.

Ponieważ biegunka powoduje silne odwodnienie, konieczne jest upewnienie się, że piła szynszylowa. Jeśli zwierzę jest bardzo chore, będziesz musiał karmić go na siłę strzykawką. Zamiast wody można podać wywar z kory dębu. Nie zaleca się stosowania preparatów farmaceutycznych bez nadzoru lekarza weterynarii ze względu na zbyt małą wagę zwierzęcia.

Jeśli weterynarz przepisał antybiotyki, podejrzewając chorobę zakaźną: salmonellozę, to po zakończeniu leczenia szynszyli konieczne jest przywrócenie flory żołądkowo-jelitowej. Aby to zrobić, będziesz musiał użyć odchodów zdrowej szynszyli, napełnić ją wodą i po 30-60 minutach „rozdać” napar choremu zwierzęciu. Bakterie wydalone z przewodu pokarmowego wraz z odchodami pozwolą szybko przywrócić florę jelitową u chorej szynszyli.

Zaparcie

Choroba jest przeciwieństwem biegunki i często występuje u szynszyli na skutek spożywania suchej karmy bez wody. Z tego powodu konieczne jest zapewnienie, aby woda była zawsze swobodnie dostępna dla zwierząt.

Ponieważ szynszyla nie może robić kupy, z czasem żołądek zwierzęcia puchnie. Przez ścianę brzucha można wyczuć jelita z twardym kałem. Przy zaparciach pojawia się zespół bólowy, a zwierzę zaczyna opiekować się, staje się ospałe i nieaktywne. Odmawia się szynszyli z jedzenia.

W tym przypadku prosta dieta już nie wystarczy. Co zrobić, jeśli szynszyla ma zaparcia:

  • kilka razy dziennie na siłę wypij zwierzęciu 1-2 ml płynnego oleju wazelinowego;
  • lewatywy z oleju wazelinowego;
  • wpraw zwierzę w ruch.

Olej wazelinowy nie jest wchłaniany przez organizmy żywe, przechodzi przez całe jelito i pokrywa olejem ściany przewodu pokarmowego. Ten olej nie zaszkodzi. Ruch poprawia motorykę przewodu pokarmowego.

W zaawansowanych przypadkach szynszyle otrzymują zastrzyki Cerucal po 0,3 ml dwa razy dziennie.

Na notatce! Bardzo rzadko, ale zdarzają się przypadki zaparć z powodu połknięcia wełny.

Szynszyle zazwyczaj nie połykają wełny, ponieważ nie liżą się jak koty. Ale jeśli zwierzęta są źle utrzymywane, martwa sierść może dostać się do paszy i zostać zjedzona. Drugą możliwością wprowadzenia wełny do przewodu pokarmowego szynszyli jest walka z innym zwierzęciem. Jeśli jelita są naprawdę zatkane kulą włosową, można użyć pasty Malt. Ale w tym celu musisz najpierw upewnić się, że choroba powstała z powodu wełny i nie ma innych powodów.

Bębnica

Choroba ta jest bezpośrednim skutkiem karmienia szynszyli soczystym pokarmem przez kochających właścicieli. Szczególnie pasze o wysokiej zawartości cukru. W jelitach zwierzęcia te pasze zaczynają fermentować, uwalniając gaz. Szynszyle nie są przystosowane do wydzielania gazów przez odbyt, dlatego rozwijają się wzdęcia lub wzdęcia. Objawy tej choroby u szynszyli:

  • twardy okrągły brzuch;
  • bolesność przy dotykaniu brzucha;
  • letarg, zwierzę woli się położyć;
  • odmowa karmienia;
  • ciężki oddech.

To ostatnie może być oznaką innej choroby. Samoleczenie wzdęć nie zadziała. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej i wyłącznie pod kierunkiem lekarza weterynarii.

Zatrucie

Choroba występuje podczas karmienia zepsutą żywnością. Objawy zatrucia u szynszyli są bardzo podobne do objawów obecności ciała obcego w gardle.

Zatrucie:

  • zachęcać do wymiotów;
  • letarg;
  • możliwe wzdęcia lub biegunka;
  • wymiociny;
  • piana i śluz wypływają z pyska i nosa zwierzęcia.

Kiedy kawałek drewna lub inny przedmiot, który bawiło się zwierzę, utknie w gardle szynszyli, objawy są bardzo podobne:

  • zachęcać do wymiotów lub wymiotów;
  • ślinotok;
  • kichanie
  • śluz i piana z ust i nosa.

Bardzo trudno jest samodzielnie ustalić przyczynę choroby szynszyli, dlatego w przypadku pojawienia się takich objawów zwierzę należy jak najszybciej dostarczyć do weterynarza.

wypadanie odbytnicy

Choroba jest często wynikiem zaparć i prób robienia kupy przez zwierzę lub bardzo intensywnej biegunki. To zdjęcie wygląda przerażająco: z odbytu szynszyli wypada 1-2 cm zakrwawionej odbytnicy. Jeśli środki nie zostaną podjęte natychmiast, jelito wysycha na powietrzu, a choroba kończy się martwicą tkanek.

Jelito należy natychmiast nasmarować maścią z antybiotykiem, aby zapobiec wysychaniu i infekcji drobnoustrojami chorobotwórczymi. Następnie zwierzę trafia do kliniki weterynaryjnej. Lepiej, jeśli redukcję jelita u szynszyli przeprowadzi doświadczony lekarz.

Wypadanie macicy

Najczęściej występuje po porodzie. Z tą chorobą nie możesz nic zrobić samodzielnie. Samica zostaje przewieziona do kliniki weterynaryjnej, stale zwilżając wypadającą macicę chlorheksydyną, solą fizjologiczną, roztworem furaciliny lub innym środkiem dezynfekującym, ale nie parzącym płynem.

Ważny! Nie używaj nadtlenku wodoru.

Zapalenie sutek

Jeśli na brodawkach sutków szynszyli znajdują się mikropęknięcia, mogą przez nie przeniknąć bakterie gronkowcowe, które powodują zapalenie sutka. Mastitis zwykle występuje po porodzie, chociaż choroba może rozwinąć się bez porodu. Objawy zapalenia sutka:

  • zaczerwienienie piersi;
  • podniesiona temperatura;
  • ból podczas karmienia.

Choroba jest leczona częstymi masażami gruczołu sutkowego, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby można było wcisnąć maść z antybiotykiem do brodawki sutkowej. Za mały rozmiar. Jeśli to możliwe, możesz spróbować oddać mleko z chorego gruczołu.

Ważny! Nie możesz oderwać młodych od samicy, sytuacja będzie się tylko pogarszać.

Ogólne zastrzyki antybiotyków z grupy penicylin mogą dobrze pomóc, ale z mlekiem samicy antybiotyk dostanie się do szczeniąt. Dlatego tutaj każdy właściciel zwierzęcia dokonuje swojego wyboru.

kolczyk do włosów

specyficzna choroba u mężczyzn. Czasami na penisie tworzy się pierścień z wełny, ściskając penisa. Nie jest trudno określić obecność takiego pierścienia:

  • letarg;
  • odmowa karmienia;
  • brak oddawania moczu;
  • podczas badania widoczny jest wystający penis;
  • czubek penisa zmienił kolor na niebieski.

Pierścień należy jak najszybciej usunąć. Jeśli sierść jest „świeża”, prącie smaruje się wazeliną lub olejem, a pierścień jest ostrożnie usuwany. Jeśli włosy wyschły już do penisa, będziesz musiał ostrożnie obciąć pierścień nożyczkami do paznokci.

Haczyki na zębach

Formacje te zwykle powstają z powodu wad zgryzu, gdy zęby są zamknięte pod niewłaściwym kątem. Choroba jest zwykle genetyczna.

Ważny! Szynszyle z wadami zgryzu nie powinny być hodowane.

Drugim przypadkiem pojawienia się haczyków jest brak stałego pokarmu u zwierząt. Zęby szynszyli stale rosną. Jest to wspólna cecha wszystkich aktywnie żujących zwierząt. Jeśli zwierzę nie ma zdolności do mielenia siekaczy, zęby rosną i zaczynają ranić język.

Przy braku stałego pokarmu do żucia lub z powodu nieprawidłowego zgryzu, tylne zęby mogą również niewłaściwie zgrzytać, tworząc ostre krawędzie, które ranią policzki i podniebienie zwierzęcia.

Oznaki haczyków na zębach szynszyli:

  • odmowa karmienia;
  • wyczerpanie zwierzęcia przy braku objawów innych chorób;
  • ślinotok.

Hodowca szynszyli sam nie poradzi sobie z tym problemem, ponieważ haczyki na zębach należy usunąć chirurgicznie.

Zapalenie jamy ustnej

Choroba jest konsekwencją osłabienia układu odpornościowego i rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych na tym tle. Objawy choroby:

  • mokre włosy w pobliżu pyska zwierzęcia z powodu zwiększonego wydzielania śliny;
  • nieprzyjemny zapach z ust;
  • odmowa jedzenia.

Chorobę leczy się, kilka razy dziennie przemywając jamę ustną lekami przeciwbakteryjnymi.

Zapalenie spojówek

Z powodu złej konserwacji oczy zwierząt mogą zostać zatkane kurzem lub podrażnione przez zarodniki pleśni. Zapalenie spojówek może być mechaniczne lub zakaźne. Przy mechanicznym drobinka dostaje się do oka i ze zwierzęcia zaczynają płynąć łzy.

Ciekawy! Łzy są mechanizmem obronnym przed mechanicznymi czynnikami drażniącymi oczy.

Co zrobić, jeśli oczy szynszyli są wodniste:

  • sprawdź, czy nie ma plamek pod powiekami;
  • przepłucz oczy solą fizjologiczną;
  • zaszczepić krople antybiotyku.

Jeśli nie ma drobinek, a oczy nadal łzawią, najprawdopodobniej jest to początek choroby zakaźnej. W takim przypadku lepiej udać się do weterynarza, aby dowiedzieć się przyczyn, podczas gdy stan zapalny jest nadal słaby, a oko nie zaostrzyło się.

Cięższa postać zapalenia spojówek jest ropna.

Bardzo często jest to oznaka ogólnej choroby zakaźnej wynikającej z hipotermii i osłabionej odporności. Choroby miejscowe wywołane przez drobnoustroje chorobotwórcze obejmują zapalenie kanału łzowego. Choroba ta jest zwykle ściśle związana z nieprawidłowym położeniem zębów trzonowych. Jeśli zwierzę stale tworzy haczyki na tylnych zębach, należy być przygotowanym, że prędzej czy później kanał łzowy również zostanie zablokowany.

Na notatce! Przy zapaleniu kanału łzowego pojawia się nie tylko ropne oko, pojawia się również ropna wydzielina z nosa zwierzęcia.

Co zrobić, jeśli szynszyla ma ropienie na oku:

  • przed badaniem lekarza weterynarii delikatnie przetrzyj oczy zwierzęcia wywarem z nagietka, rumianku lub innego odpowiedniego naparu;
  • udać się do kliniki weterynaryjnej, aby ustalić przyczynę choroby;
  • postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza.

Samoleczenie tutaj może tylko zaszkodzić, ponieważ w przypadku ogólnej choroby konieczne jest leczenie nie objawów, ale przyczyny. A jeśli kanał łzowy jest zatkany, hodowcy szynszyli będzie trudno go wyczyścić ze względu na niewielkie rozmiary zwierzęcia. Ponadto może być wymagane usunięcie zęba.

Infekcja ucha

Ta choroba jest również konsekwencją niehigienicznych warunków. W przypadku silnego zabrudzenia ucho zewnętrzne może ulec zapaleniu. Martwi to zwierzę. Szynszyla pochyla głowę z bólem ucha, kręci głową, próbuje podrapać się w ucho. W zaawansowanych przypadkach choroba przechodzi w ropne zapalenie i zapalenie ucha. W takim przypadku niezbędne są antybiotyki.

Jak leczyć katar u szynszyli

Jeśli wykluczymy powyższe przypadki wydzieliny śluzu z nosa, katar u szynszyli może wystąpić w wyniku hipotermii. W takim przypadku systemy obronne organizmu są osłabione, a zwierzę zachoruje na tak zwane przeziębienie. W rzeczywistości jest to aktywacja niektórych patogennych mikroorganizmów w sprzyjających warunkach.

Objawami choroby będą:

  • kichanie
  • temperatura ciała wynosi powyżej 38 ° C, podczas gdy normalna temperatura fizjologiczna u szynszyli wynosi 36,1-37,8 ° C;
  • Katar;
  • ogólna depresja zwierzęcia.

Kichanie jest często pierwszą oznaką choroby. Ale kichanie może być prostą reakcją na kurz lub drażniący zapach. Jeśli zwierzę kilka razy kichnęło i zatrzymało się tam, nie musisz się martwić.

Ale jeśli zwierzę dużo kicha, musisz działać. Co zrobić, gdy szynszyla kicha:

  • do pomiaru temperatury;
  • dokładnie wyczyść klatkę;
  • jeśli temperatura zwierzęcia jest podwyższona, skontaktuj się z weterynarzem w celu przeprowadzenia leczenia.

Biorąc pod uwagę ogólną kruchość tych zwierząt, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jeśli szynszyla zachoruje, jest skontaktowanie się z weterynarzem. Pod warunkiem, że znajdziesz specjalistę od tych gryzoni. W przeciwnym razie będziesz musiał działać na własne ryzyko i ryzyko.

Ponadto katar może być spowodowany reakcją alergiczną na jakikolwiek środek drażniący. Alergeny są trudne do obliczenia nawet u ludzi, dlatego w przypadku szynszyli najłatwiej jest całkowicie zmienić ściółkę i pokarm oraz dokładnie umyć klatkę. Ale najczęściej dotyczy to pleśni znalezionych w niskiej jakości sianie.

Skurcze u szynszyli, co robić

Dość powszechna choroba u szynszyli, która ma różne przyczyny. Ze względu na to, że drgawki mogą wystąpić z różnych przyczyn, ich leczenie i zapobieganie prowadzi się również różnymi metodami.

Oznaki napadów:

  • czasami drgawki zaczynają się nagle, ale zdarzają się przypadki, gdy zwierzę wykazuje zwiększoną aktywność przed atakiem;
  • bezpośrednio podczas ataku szynszyla upada na podłogę, trzęsie się, głowa może zostać odrzucona do tyłu.

Jest mało prawdopodobne, aby napady padaczkowe były mylone z żadną inną chorobą.

Przyczyny napadów i sposoby ich powstrzymania:

  • hipowitaminoza: brak witamin z grupy B. Wprowadź do diety mały kawałek bardzo suchych daktyli lub rodzynek (1-2 jagody dziennie);
  • hipokalcemia. Przebij kurs glukonianu wapnia i dodaj jogurt do diety;
  • hipoglikemia. Zwiększ zawartość kalorii w paszy lub zacznij karmić młode zwierzęta;
  • naprężenie. Wyeliminuj czynniki drażniące i pij leki uspokajające;
  • padaczka. Stosowanie specjalnych leków przepisanych przez lekarza;
  • uraz kręgosłupa. Nie da się tego naprawić, można tylko zapobiec. Jeśli nie przeciągasz zwierzęcia zbyt mocno za ogon.

Łapiąc za ogon, możesz uszkodzić kręgosłup zwierzęcia i tym samym wywołać pojawienie się drgawek.

Pierwsza pomoc w przypadku napadów:

  • ogrzać i uspokoić zwierzę;
  • sprawdzić szynszylę pod kątem uszkodzeń zewnętrznych;
  • wykonać zastrzyk deksametazonu w dawce 0,1 ml;
  • daj 1 szynszylę. rodzynki lub kawałek daktyli, gdy zwierzę odzyskuje zmysły;
  • zabrać zwierzę do weterynarza na badanie.

Ale środki pomagają tylko wtedy, gdy choroba u szynszyli nie jest wrodzona, a kręgosłup nie jest uszkodzony.

Pchły w szynszyli, co robić

Jedną z zalet szynszyli nad innymi zwierzętami domowymi jest to, że te gryzonie nie mają ektopasożytów. Futro szynszyli jest tak gęste, że pchły czy kleszcze nie mogą zbliżyć się do ciała zwierzęcia. Próby wczołgania się owadów na futro są powstrzymywane przez zwierzę kąpielami piaskowymi.

Ciekawy! Z każdego mieszka włosowego szynszyla wyrasta 60-70 włosów.

Jeśli szynszyla swędzi, przyczyną nie są pchły, ale zapalenie skóry lub alergie. Pchły skaczące po mieszkaniu nie pojawiły się od zwierzęcia, ale z wejścia, piwnicy lub przez okno. Konieczne jest odkażenie mieszkania, a najlepiej również wejścia, piwnic i sąsiednich mieszkań.

Nawet jeśli szynszyla została zabrana z bardzo złych warunków i zwierzę straciło znaczną część sierści, aby pchły mogły osiedlić się na gryzoniu, to jest w porządku. Wystarczy potraktować szynszylę tymi samymi preparatami, które są używane do zabijania pcheł u innych zwierząt.

pododermit

Jeśli skóra na podeszwach łap jest uszkodzona, bakterie chorobotwórcze mogą dostać się do ran i wywołać stan zapalny. Oznaki pododermitów:

  • silne swędzenie;
  • zwierzę gryzie łapy;
  • lęk;
  • możliwa jest odmowa karmienia;
  • w późniejszych stadiach pojawiają się rany, odciski i odciski.

Pododermatitis leczy się stosunkowo łatwo, ale konieczne jest ostrożne podejście do leczenia. Rany myje się 3-4 razy dziennie chlorheksydyną i smaruje maścią z antybiotykiem.

Ważny! Nie pozwól zwierzęciu się drapać.

Dlaczego szopka na szynszyle, co robić

I znowu mit. Zwykle szynszyle nie linieją. Ale mogą stracić włosy w wyniku:

  • naprężenie
  • hipowitaminoza;
  • alergie;
  • brak składników odżywczych podczas karmienia młodych zwierząt;
  • choroby grzybicze.

Jeśli nagle wydaje się, że domowa szynszyla linieje, zwierzę należy pilnie przenieść do kliniki weterynaryjnej w celu postawienia diagnozy. Choroby grzybicze są niebezpieczne, ponieważ chorują na nie ludzie.

Ponieważ wszystkie choroby skóry są zewnętrznie bardzo do siebie podobne, tylko weterynarz może konkretnie powiedzieć, co zrobić, jeśli szynszyla straci włosy. W tym przypadku nie jest konieczne angażowanie się w autodiagnostykę i leczenie.

Aby zapobiec chorobom grzybiczym, do piasku do kąpieli można dodać 1 łyżeczkę. ja. Fungistop. Lek jest nieszkodliwy dla szynszyli, ale hamuje rozwój grzybów.

salmonelloza

Zakaźna i niebezpieczna nawet dla ludzi forma zapalenia jelit. Zakażenie następuje poprzez żywność i wodę skażoną odchodami chorych zwierząt. Głównym objawem tej choroby jest biegunka. Zwykle występuje w dwóch postaciach: ostrej i przewlekłej.

Rozwój postaci ostrej następuje bardzo szybko, z obfitymi biegunkami. W wyniku wyczerpania i odwodnienia zwierzę umiera. Młody wzrost może spaść nawet bez widocznych oznak choroby.

W postaci przewlekłej biegunkę zastępuje normalny kał. Ale zwierzę stopniowo wyczerpuje się i umiera. W obu postaciach choroba bardzo rzadko kończy się wyzdrowieniem, dlatego o wiele ważniejsza jest profilaktyka.

Podejrzane zwierzęta są oddzielane od głównego stada w kwarantannie. Zewnętrznie zdrowe szynszyle są testowane pod kątem odporności. Ale w przypadku zwierzęcia szansa na zarażenie salmonellozą jest dość niewielka. To niebezpieczeństwo czyha na zwierzęta na farmach szynszyli.

Wścieklizna

Wielu słyszało, że głównymi nosicielami tak niebezpiecznej choroby jak wścieklizna są dzikie lisy i wiewiórki. W związku z tym ludzie zadają logiczne pytanie „czy szynszyle dostają wścieklizny”. Może potrzebują corocznych szczepień?

Teoretycznie wszystkie ssaki są podatne na wściekliznę. W praktyce wirus przenosi się ściśle ze śliny do krwi następnej ofiary. Wścieklizny nie przenosi się na butach, ubraniach i łapach. Nie mogą być przenoszone przez mocz lub kał chorego zwierzęcia. Potrzebne ugryzienie.

Szynszyle nie chodzą, po prostu nie mają gdzie spotkać wściekłego zwierzęcia. Nawet jeśli szynszyli uda się znaleźć dla siebie problemy, to wielkość tego zwierzęcia jest zbliżona do szczura. A szczur jest naturalnym pokarmem dla głównych drapieżników przenoszących wirusa. Innymi słowy, w każdym razie szynszyla nie przeżyje spotkania z wściekłym zwierzęciem i umrze, nie mając czasu na zachorowanie.

Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że szynszyle nie dostają wścieklizny. Jeśli nie są specjalnie zakażone.

Wniosek

Są to prawie wszystkie główne choroby, z którymi może się zmierzyć właściciel szynszyli. Oprócz możliwych złamań i porażenia prądem po przecięciu przewodów. Jeśli to możliwe, lepiej nie leczyć szynszyli na własną rękę, ale powierzyć zwierzę specjalistom.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: