Zadowolony
Nie ma na świecie żywej istoty, która nie byłaby podatna na żadną chorobę. Szynszyle nie są wyjątkiem. Choroby szynszyli w większości przypadków nie są zaraźliwe, ponieważ zwierzęta te żyją w izolacji. Ale są też choroby, którymi może zarazić się nawet niechodząca szynszyla mieszkająca w mieszkaniu. Główne objawy choroby u zwierzęcia to zmiana zachowania. Chore zwierzę stara się ukryć przed wzrokiem ciekawskich, popada w letarg, odmawia jedzenia.
Większość chorób u szynszyli wiąże się z niewłaściwym karmieniem i utrzymaniem. Szynszyle mają również choroby dziedziczne i choroby występujące na tle stresu.
Właściciele muszą znać choroby szynszyli i ich objawy, aby móc nawigować w czasie i udzielać zwierzętom pierwszej pomocy.
Medyczna nazwa „zapalenie jelit” to jedna z chorób spowodowanych niewłaściwą dietą. Szynszyle często „proszą” o coś smacznego ze świeżych owoców lub warzyw. Ale jeśli dasz zwierzętom smakołyk, niestrawność jest nieunikniona.
Objawami choroby będą:
Każdy właściciel szynszyli doświadczył tej choroby. Dlatego od dawna opracowano technikę „co zrobić, jeśli szynszyla ma biegunkę”. Przede wszystkim zwierzę obowiązuje ścisła dieta składająca się z siana i wody. W tym przypadku nie podaje się zboża ani innej paszy.
Ponieważ biegunka powoduje silne odwodnienie, konieczne jest upewnienie się, że piła szynszylowa. Jeśli zwierzę jest bardzo chore, będziesz musiał karmić go na siłę strzykawką. Zamiast wody można podać wywar z kory dębu. Nie zaleca się stosowania preparatów farmaceutycznych bez nadzoru lekarza weterynarii ze względu na zbyt małą wagę zwierzęcia.
Jeśli weterynarz przepisał antybiotyki, podejrzewając chorobę zakaźną: salmonellozę, to po zakończeniu leczenia szynszyli konieczne jest przywrócenie flory żołądkowo-jelitowej. Aby to zrobić, będziesz musiał użyć odchodów zdrowej szynszyli, napełnić ją wodą i po 30-60 minutach „rozdać” napar choremu zwierzęciu. Bakterie wydalone z przewodu pokarmowego wraz z odchodami pozwolą szybko przywrócić florę jelitową u chorej szynszyli.
Choroba jest przeciwieństwem biegunki i często występuje u szynszyli na skutek spożywania suchej karmy bez wody. Z tego powodu konieczne jest zapewnienie, aby woda była zawsze swobodnie dostępna dla zwierząt.
Ponieważ szynszyla nie może robić kupy, z czasem żołądek zwierzęcia puchnie. Przez ścianę brzucha można wyczuć jelita z twardym kałem. Przy zaparciach pojawia się zespół bólowy, a zwierzę zaczyna opiekować się, staje się ospałe i nieaktywne. Odmawia się szynszyli z jedzenia.
W tym przypadku prosta dieta już nie wystarczy. Co zrobić, jeśli szynszyla ma zaparcia:
Olej wazelinowy nie jest wchłaniany przez organizmy żywe, przechodzi przez całe jelito i pokrywa olejem ściany przewodu pokarmowego. Ten olej nie zaszkodzi. Ruch poprawia motorykę przewodu pokarmowego.
W zaawansowanych przypadkach szynszyle otrzymują zastrzyki Cerucal po 0,3 ml dwa razy dziennie.
Szynszyle zazwyczaj nie połykają wełny, ponieważ nie liżą się jak koty. Ale jeśli zwierzęta są źle utrzymywane, martwa sierść może dostać się do paszy i zostać zjedzona. Drugą możliwością wprowadzenia wełny do przewodu pokarmowego szynszyli jest walka z innym zwierzęciem. Jeśli jelita są naprawdę zatkane kulą włosową, można użyć pasty Malt. Ale w tym celu musisz najpierw upewnić się, że choroba powstała z powodu wełny i nie ma innych powodów.
Choroba ta jest bezpośrednim skutkiem karmienia szynszyli soczystym pokarmem przez kochających właścicieli. Szczególnie pasze o wysokiej zawartości cukru. W jelitach zwierzęcia te pasze zaczynają fermentować, uwalniając gaz. Szynszyle nie są przystosowane do wydzielania gazów przez odbyt, dlatego rozwijają się wzdęcia lub wzdęcia. Objawy tej choroby u szynszyli:
To ostatnie może być oznaką innej choroby. Samoleczenie wzdęć nie zadziała. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej i wyłącznie pod kierunkiem lekarza weterynarii.
Choroba występuje podczas karmienia zepsutą żywnością. Objawy zatrucia u szynszyli są bardzo podobne do objawów obecności ciała obcego w gardle.
Zatrucie:
Kiedy kawałek drewna lub inny przedmiot, który bawiło się zwierzę, utknie w gardle szynszyli, objawy są bardzo podobne:
Bardzo trudno jest samodzielnie ustalić przyczynę choroby szynszyli, dlatego w przypadku pojawienia się takich objawów zwierzę należy jak najszybciej dostarczyć do weterynarza.
Choroba jest często wynikiem zaparć i prób robienia kupy przez zwierzę lub bardzo intensywnej biegunki. To zdjęcie wygląda przerażająco: z odbytu szynszyli wypada 1-2 cm zakrwawionej odbytnicy. Jeśli środki nie zostaną podjęte natychmiast, jelito wysycha na powietrzu, a choroba kończy się martwicą tkanek.
Jelito należy natychmiast nasmarować maścią z antybiotykiem, aby zapobiec wysychaniu i infekcji drobnoustrojami chorobotwórczymi. Następnie zwierzę trafia do kliniki weterynaryjnej. Lepiej, jeśli redukcję jelita u szynszyli przeprowadzi doświadczony lekarz.
Najczęściej występuje po porodzie. Z tą chorobą nie możesz nic zrobić samodzielnie. Samica zostaje przewieziona do kliniki weterynaryjnej, stale zwilżając wypadającą macicę chlorheksydyną, solą fizjologiczną, roztworem furaciliny lub innym środkiem dezynfekującym, ale nie parzącym płynem.
Jeśli na brodawkach sutków szynszyli znajdują się mikropęknięcia, mogą przez nie przeniknąć bakterie gronkowcowe, które powodują zapalenie sutka. Mastitis zwykle występuje po porodzie, chociaż choroba może rozwinąć się bez porodu. Objawy zapalenia sutka:
Choroba jest leczona częstymi masażami gruczołu sutkowego, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby można było wcisnąć maść z antybiotykiem do brodawki sutkowej. Za mały rozmiar. Jeśli to możliwe, możesz spróbować oddać mleko z chorego gruczołu.
Ogólne zastrzyki antybiotyków z grupy penicylin mogą dobrze pomóc, ale z mlekiem samicy antybiotyk dostanie się do szczeniąt. Dlatego tutaj każdy właściciel zwierzęcia dokonuje swojego wyboru.
specyficzna choroba u mężczyzn. Czasami na penisie tworzy się pierścień z wełny, ściskając penisa. Nie jest trudno określić obecność takiego pierścienia:
Pierścień należy jak najszybciej usunąć. Jeśli sierść jest „świeża”, prącie smaruje się wazeliną lub olejem, a pierścień jest ostrożnie usuwany. Jeśli włosy wyschły już do penisa, będziesz musiał ostrożnie obciąć pierścień nożyczkami do paznokci.
Formacje te zwykle powstają z powodu wad zgryzu, gdy zęby są zamknięte pod niewłaściwym kątem. Choroba jest zwykle genetyczna.
Drugim przypadkiem pojawienia się haczyków jest brak stałego pokarmu u zwierząt. Zęby szynszyli stale rosną. Jest to wspólna cecha wszystkich aktywnie żujących zwierząt. Jeśli zwierzę nie ma zdolności do mielenia siekaczy, zęby rosną i zaczynają ranić język.
Przy braku stałego pokarmu do żucia lub z powodu nieprawidłowego zgryzu, tylne zęby mogą również niewłaściwie zgrzytać, tworząc ostre krawędzie, które ranią policzki i podniebienie zwierzęcia.
Oznaki haczyków na zębach szynszyli:
Hodowca szynszyli sam nie poradzi sobie z tym problemem, ponieważ haczyki na zębach należy usunąć chirurgicznie.
Choroba jest konsekwencją osłabienia układu odpornościowego i rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych na tym tle. Objawy choroby:
Chorobę leczy się, kilka razy dziennie przemywając jamę ustną lekami przeciwbakteryjnymi.
Z powodu złej konserwacji oczy zwierząt mogą zostać zatkane kurzem lub podrażnione przez zarodniki pleśni. Zapalenie spojówek może być mechaniczne lub zakaźne. Przy mechanicznym drobinka dostaje się do oka i ze zwierzęcia zaczynają płynąć łzy.
Co zrobić, jeśli oczy szynszyli są wodniste:
Jeśli nie ma drobinek, a oczy nadal łzawią, najprawdopodobniej jest to początek choroby zakaźnej. W takim przypadku lepiej udać się do weterynarza, aby dowiedzieć się przyczyn, podczas gdy stan zapalny jest nadal słaby, a oko nie zaostrzyło się.
Cięższa postać zapalenia spojówek jest ropna.
Bardzo często jest to oznaka ogólnej choroby zakaźnej wynikającej z hipotermii i osłabionej odporności. Choroby miejscowe wywołane przez drobnoustroje chorobotwórcze obejmują zapalenie kanału łzowego. Choroba ta jest zwykle ściśle związana z nieprawidłowym położeniem zębów trzonowych. Jeśli zwierzę stale tworzy haczyki na tylnych zębach, należy być przygotowanym, że prędzej czy później kanał łzowy również zostanie zablokowany.
Co zrobić, jeśli szynszyla ma ropienie na oku:
Samoleczenie tutaj może tylko zaszkodzić, ponieważ w przypadku ogólnej choroby konieczne jest leczenie nie objawów, ale przyczyny. A jeśli kanał łzowy jest zatkany, hodowcy szynszyli będzie trudno go wyczyścić ze względu na niewielkie rozmiary zwierzęcia. Ponadto może być wymagane usunięcie zęba.
Ta choroba jest również konsekwencją niehigienicznych warunków. W przypadku silnego zabrudzenia ucho zewnętrzne może ulec zapaleniu. Martwi to zwierzę. Szynszyla pochyla głowę z bólem ucha, kręci głową, próbuje podrapać się w ucho. W zaawansowanych przypadkach choroba przechodzi w ropne zapalenie i zapalenie ucha. W takim przypadku niezbędne są antybiotyki.
Jeśli wykluczymy powyższe przypadki wydzieliny śluzu z nosa, katar u szynszyli może wystąpić w wyniku hipotermii. W takim przypadku systemy obronne organizmu są osłabione, a zwierzę zachoruje na tak zwane przeziębienie. W rzeczywistości jest to aktywacja niektórych patogennych mikroorganizmów w sprzyjających warunkach.
Objawami choroby będą:
Kichanie jest często pierwszą oznaką choroby. Ale kichanie może być prostą reakcją na kurz lub drażniący zapach. Jeśli zwierzę kilka razy kichnęło i zatrzymało się tam, nie musisz się martwić.
Ale jeśli zwierzę dużo kicha, musisz działać. Co zrobić, gdy szynszyla kicha:
Biorąc pod uwagę ogólną kruchość tych zwierząt, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jeśli szynszyla zachoruje, jest skontaktowanie się z weterynarzem. Pod warunkiem, że znajdziesz specjalistę od tych gryzoni. W przeciwnym razie będziesz musiał działać na własne ryzyko i ryzyko.
Ponadto katar może być spowodowany reakcją alergiczną na jakikolwiek środek drażniący. Alergeny są trudne do obliczenia nawet u ludzi, dlatego w przypadku szynszyli najłatwiej jest całkowicie zmienić ściółkę i pokarm oraz dokładnie umyć klatkę. Ale najczęściej dotyczy to pleśni znalezionych w niskiej jakości sianie.
Dość powszechna choroba u szynszyli, która ma różne przyczyny. Ze względu na to, że drgawki mogą wystąpić z różnych przyczyn, ich leczenie i zapobieganie prowadzi się również różnymi metodami.
Oznaki napadów:
Jest mało prawdopodobne, aby napady padaczkowe były mylone z żadną inną chorobą.
Przyczyny napadów i sposoby ich powstrzymania:
Łapiąc za ogon, możesz uszkodzić kręgosłup zwierzęcia i tym samym wywołać pojawienie się drgawek.
Pierwsza pomoc w przypadku napadów:
Ale środki pomagają tylko wtedy, gdy choroba u szynszyli nie jest wrodzona, a kręgosłup nie jest uszkodzony.
Jedną z zalet szynszyli nad innymi zwierzętami domowymi jest to, że te gryzonie nie mają ektopasożytów. Futro szynszyli jest tak gęste, że pchły czy kleszcze nie mogą zbliżyć się do ciała zwierzęcia. Próby wczołgania się owadów na futro są powstrzymywane przez zwierzę kąpielami piaskowymi.
Jeśli szynszyla swędzi, przyczyną nie są pchły, ale zapalenie skóry lub alergie. Pchły skaczące po mieszkaniu nie pojawiły się od zwierzęcia, ale z wejścia, piwnicy lub przez okno. Konieczne jest odkażenie mieszkania, a najlepiej również wejścia, piwnic i sąsiednich mieszkań.
Nawet jeśli szynszyla została zabrana z bardzo złych warunków i zwierzę straciło znaczną część sierści, aby pchły mogły osiedlić się na gryzoniu, to jest w porządku. Wystarczy potraktować szynszylę tymi samymi preparatami, które są używane do zabijania pcheł u innych zwierząt.
Jeśli skóra na podeszwach łap jest uszkodzona, bakterie chorobotwórcze mogą dostać się do ran i wywołać stan zapalny. Oznaki pododermitów:
Pododermatitis leczy się stosunkowo łatwo, ale konieczne jest ostrożne podejście do leczenia. Rany myje się 3-4 razy dziennie chlorheksydyną i smaruje maścią z antybiotykiem.
I znowu mit. Zwykle szynszyle nie linieją. Ale mogą stracić włosy w wyniku:
Jeśli nagle wydaje się, że domowa szynszyla linieje, zwierzę należy pilnie przenieść do kliniki weterynaryjnej w celu postawienia diagnozy. Choroby grzybicze są niebezpieczne, ponieważ chorują na nie ludzie.
Ponieważ wszystkie choroby skóry są zewnętrznie bardzo do siebie podobne, tylko weterynarz może konkretnie powiedzieć, co zrobić, jeśli szynszyla straci włosy. W tym przypadku nie jest konieczne angażowanie się w autodiagnostykę i leczenie.
Aby zapobiec chorobom grzybiczym, do piasku do kąpieli można dodać 1 łyżeczkę. ja. Fungistop. Lek jest nieszkodliwy dla szynszyli, ale hamuje rozwój grzybów.
Zakaźna i niebezpieczna nawet dla ludzi forma zapalenia jelit. Zakażenie następuje poprzez żywność i wodę skażoną odchodami chorych zwierząt. Głównym objawem tej choroby jest biegunka. Zwykle występuje w dwóch postaciach: ostrej i przewlekłej.
Rozwój postaci ostrej następuje bardzo szybko, z obfitymi biegunkami. W wyniku wyczerpania i odwodnienia zwierzę umiera. Młody wzrost może spaść nawet bez widocznych oznak choroby.
W postaci przewlekłej biegunkę zastępuje normalny kał. Ale zwierzę stopniowo wyczerpuje się i umiera. W obu postaciach choroba bardzo rzadko kończy się wyzdrowieniem, dlatego o wiele ważniejsza jest profilaktyka.
Podejrzane zwierzęta są oddzielane od głównego stada w kwarantannie. Zewnętrznie zdrowe szynszyle są testowane pod kątem odporności. Ale w przypadku zwierzęcia szansa na zarażenie salmonellozą jest dość niewielka. To niebezpieczeństwo czyha na zwierzęta na farmach szynszyli.
Wielu słyszało, że głównymi nosicielami tak niebezpiecznej choroby jak wścieklizna są dzikie lisy i wiewiórki. W związku z tym ludzie zadają logiczne pytanie „czy szynszyle dostają wścieklizny”. Może potrzebują corocznych szczepień?
Teoretycznie wszystkie ssaki są podatne na wściekliznę. W praktyce wirus przenosi się ściśle ze śliny do krwi następnej ofiary. Wścieklizny nie przenosi się na butach, ubraniach i łapach. Nie mogą być przenoszone przez mocz lub kał chorego zwierzęcia. Potrzebne ugryzienie.
Szynszyle nie chodzą, po prostu nie mają gdzie spotkać wściekłego zwierzęcia. Nawet jeśli szynszyli uda się znaleźć dla siebie problemy, to wielkość tego zwierzęcia jest zbliżona do szczura. A szczur jest naturalnym pokarmem dla głównych drapieżników przenoszących wirusa. Innymi słowy, w każdym razie szynszyla nie przeżyje spotkania z wściekłym zwierzęciem i umrze, nie mając czasu na zachorowanie.
Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że szynszyle nie dostają wścieklizny. Jeśli nie są specjalnie zakażone.
Są to prawie wszystkie główne choroby, z którymi może się zmierzyć właściciel szynszyli. Oprócz możliwych złamań i porażenia prądem po przecięciu przewodów. Jeśli to możliwe, lepiej nie leczyć szynszyli na własną rękę, ale powierzyć zwierzę specjalistom.