Zadowolony
Nazwa: | grzyby |
Typ: | Jadalny |
Grzyby są szeroko rozpowszechnione, popularne w „cichym polowaniu” na grzyby. Mają swoje własne cechy, których badanie ułatwi rozpoznanie tego gatunku w celu zebrania dobrych plonów. Camelinae rosną w lasach iglastych i mieszanych na obszarach o klimacie umiarkowanym. Jednak głównym warunkiem koniecznym do tego jest obecność drzew iglastych.
Ryzhiki - jadalne, delikatne grzyby należące do rodzaju Mlechnikov. Mają okrągłe czapki, które z wiekiem przybierają kształt lejka. Są pomalowane na jasnożółty, pomarańczowy lub różowawy, ale istnieją inne rzadkie odmiany kolorów. Łodyga grzyba jest proporcjonalna do kapelusza, z miąższu wystaje żółty lub pomarańczowy sok, który zmienia kolor w powietrzu.
Jadalne czerwone grzyby są zbierane na większości terytorium Rosji, ale jest niewiele miejsc prawdziwie grzybowych. W rosyjskich lasach grzyby są szczególnie powszechne w następujących regionach:
Grzyby te rosną głównie na glebach piaszczystych. Pobliska rzeka zapewnia im optymalną wilgotność gleby i powietrza. Najbardziej odpowiednie młode lasy na grzyby:
Takie grzyby są rzadko spotykane w lasach liściastych, gdzie rosną pojedyncze drzewa iglaste. Mogą rosnąć nie tylko w warunkach naturalnych, ale także w sztucznych nasadzeniach świerkowych lub samosiewach na polach.
Grzyby rosną pod świerkiem, jodłą, sosną lub cedrem do 5 m wysokości. Osobliwością tych grzybów jest to, że tworzą symbiozę z drzewem iglastym. Grzyb wnika do korzenia rośliny i zaplątuje go. Dodatkowo, dzięki grzybowi, drzewo otrzymuje wilgoć i pierwiastki śladowe oraz dostarcza lniankowi węglowodany i aminokwasy, których nie ma w glebie.
Od rodzaju drzewa, pod którym znajduje się lnianka, tworzącego mikoryzę, zależy jej kolor. Może zmieniać się od jasnopomarańczowego do bogatego odcienia miedzi. W starych grzybach na kapeluszu pojawia się zielonkawy kolor.
Doświadczeni grzybiarze wiedzą, że grzybów należy szukać w runie. Gęsty gąszcz im nie odpowiada, bo nie ma w nim wystarczającej ilości światła. Miejsca, w których często znajdują się rudowłosi przedstawiciele:
Często można zebrać dużo grzybów na guzkach i niewielkich pagórkach porośniętych niską trawą lub mchem. Rosa stwarza również dobre warunki do rozwoju grzybni.
Typowe miejsca dla tych grzybów to:
Uprawiaj grzyby latem - od lipca do września. W ciepłe dni zaczynają pojawiać się już w czerwcu. Ostatni grzyb można znaleźć w pierwszej dekadzie listopada. Po jesiennych przymrozkach znikają.
Te grzyby są ciepłe i kochają słońce. Zaczynają się aktywnie rozwijać przy wystarczającej ilości światła słonecznego i temperaturze co najmniej 10 0Z. Dobrze rosną w określonych warunkach:
Cameliny szybko rosną po letnich ulewnych deszczach. W tym okresie temperatura powietrza i wilgotność gleby stają się optymalne. Cechy rozwoju tych grzybów to:
Aktywna faza wzrostu wielbłądowatych następuje po ciepłych i obfitych letnich deszczach. W poszukiwaniu młodych i średnich grzybów można udać się 5-6 dnia po deszczu, a czasami 3-4 dnia.
Grzyby szafranowe można zbierać zarówno latem, jak i jesienią. Zazwyczaj sezon szafranowy przypada na sierpień i wrzesień. Zbiór niektórych odmian tych grzybów, w zależności od klimatu, rozpoczyna się w lipcu, a kończy przed pierwszymi jesiennymi przymrozkami na przełomie października i listopada.
Najlepszy czas na zbiory to wczesny poranek, zanim rosa wyparuje. Ona, zakrywając kapelusz grzyba, odbija się w promieniach słonecznych i pomaga zwrócić na to uwagę.
Ryzhik bardzo rzadko rośnie sam, znacznie częściej - w dużych grupach. Po znalezieniu jednego grzyba należy dokładnie zbadać otoczenie. Zawsze jest ich jeszcze kilka.
Uważa się, że po północnej stronie drzew iglastych można znaleźć duże i silne grzyby. Dodatkowo na ich wzrost wskazują grzyby satelitarne - borowiki rosnące pod sosnami.
Spaceruj ostrożnie po lesie, zaglądając pod stopy. Niektóre grzyby rosną na widoku, inne mogą chować się w trawie lub igłach. Aby go rozsunąć, wygodnie jest użyć długiej cienkiej prostej gałęzi. Małe pagórki pod świerkami lub sosnami, nasłonecznione krawędzie - te miejsca, które w pierwszej kolejności bada się w poszukiwaniu grzybów.
Istnieje wiele odmian tych grzybów. W tabeli przedstawiono kilka zaleceń, które pomogą Ci zdecydować o wyborze miejsca i pory roku na zbieranie grzybów:
Różnorodność | Charakterystyka | Gdzie to rośnie | Kiedy zbierać |
Zwykłe (prawdziwe, sosnowe, dla smakoszy, sosnowy las) | Jasnoczerwony kolor i czapka w cętki. | W młodych borach sosnowych: pod sosnami, na obrzeżach polan, na polanach, na nasłonecznionych mchach i trawiastych miejscach. | Przesilenie letnie - wczesna jesień. |
Świerk (zielony) | Mniejszy od lnianki sosnowej, o delikatnym miąższu i jasnym, monochromatycznym kapeluszu, który zawsze ma niebiesko-zielony nalot. | Ukazuje się wszędzie w lasach świerkowych i mieszanych oraz nasadzeniach pod świerkiem. | Początek sierpnia - koniec października. |
czerwony | Monochromatyczny czerwonawy kolor, plamy na skuwce są słabo wyeksponowane, noga ma lekką pudrową powłokę, jej mleczny sok ma prawie wiśniowy kolor. | Występuje na Uralu, na Syberii, w europejskiej części Rosji, na górzystym Krymie pod sosną zwyczajną lub cedrem syberyjskim. | lipiec - listopad. |
Połowa czerwieni (czerwona sosna) | Charakterystyczną cechą jest pomarańczowo-mleczny sok, który szybko ciemnieje do ciemnoczerwonego odcienia. Kapelusze młodych grzybów są pomarańczowe, a dorosłe mają zielonkawy odcień i wzór w postaci wyraźnych koncentrycznych kręgów. | W strefie umiarkowanej w lasach sosnowych i mieszanych z sosnami – w niektórych miejscach uważane za rzadkie. | lipiec - październik. |
Alpejski (łosoś) | Duża czapeczka o średnicy do 20 cm ma kolor jasnopomarańczowy, miąższ łososiowy. | Lasy jodłowe od Uralu Zachodniego po Europę Północną. | sierpień - październik. |
fiński (niebieski) | Po przecięciu zmienia kolor na niebieski do głębokiego indygo. Kolor zew. - brązowawy lub oliwkowy z czerwonawym odcieniem, talerze - jasnopomarańczowy. | Na obrzeżach i granicach polan świerkowych w północno-zachodniej Rosji i Karelii. | sierpień - październik. |
japoński (jodła) | Jasne ubarwienie i mikoryza tylko z jodłą całolistną. | Na Dalekim Wschodzie, w Chinach, na północy Półwyspu Koreańskiego, w Japonii - w lasach, gdzie rośnie jodła całolistna. | wrzesień październik. |
Ciemny | Czapka jest szaro-szara, z delikatnym pomarańczowym odcieniem, talerze pod czapką są jasnopomarańczowe. Mleczny sok po pocięciu zmienia kolor z marchwi na zielonkawy. | Sosnowe i mieszane lasy północnej części Rosji. Uważany za rzadki grzyb. | sierpień - październik. |
Wino | Kolor owocnika jest od ciemnoczerwonego do liliowego. U młodych osobników kolor jest nasycony, u osobników dojrzałych - jasny. | Północna część strefy umiarkowanej w szkockich lasach sosnowych. Grzyb rzadki. | lipiec - październik. |
Groźniejszy podwójny - niejadalny mleczny bursztyn. Ma silny nieprzyjemny zapach. Ma dłuższą, nie zwężającą się nogę. Powierzchnia tego grzyba ma aksamitną konsystencję i jest zabarwiona na brązowo-różowe odcienie.
Aby zebrać te konkretne grzyby, należy bez marnowania wysiłków na inne odmiany celowo szukać tych miejsc, w których grzyby rosną lub mogą rosnąć. Po znalezieniu odpowiedniego obszaru jest dokładnie badany, krok po kroku, wypychając trawy i igły iglaste długim kijem.
Grzyby są zbierane przez grzyby w dowolny dogodny sposób. Można je ciąć nożem, skręcać lub odrywać. To, wbrew ustalonej opinii, nie wpływa na grzybnię i mikoryzę: aby grzyb przestał rosnąć w swoim zwykłym miejscu, konieczne jest wycięcie drzewa i wyrwanie jego korzeni.
Film wyraźnie pokazuje, jak można zorganizować zbieranie grzybów w lesie:
Znajomość oznak wzrostu grzybów pozwoli szybko znaleźć miejsce z dużą ilością tych grzybów. W tym celu należy spełnić kilka warunków. Rosną pod drzewami iglastymi w lasach, gdzie w pobliżu znajduje się zbiornik. Rude potrzebują zwiększonego oświetlenia i gleby, która zatrzymuje wilgoć. Nie nadają się jednak zarówno na mocno podmokły, jak i suchy teren. Zbiera się je zwykle po deszczu - latem lub wczesną jesienią.