Perła amanita: zdjęcie i opis
Zadowolony
| Nazwa: | Muchomor perła |
| Nazwa łacińska: | Amanita junquillea |
| Typ: | Jadalny |
| Systematyka: |
|
Perła Amanita - przedstawiciel licznego rodzaju o tej samej nazwie z rodziny Amanitovye. Grzyby są duże, z resztkami narzuty na kapeluszu.
Tylko doświadczeni grzybiarze potrafią odróżnić gatunki trujące od jadalnych
Opis muchomor perła
Przedstawiciele odmiany są dość liczni. Widoczny w lesie o jasnym kolorze.
Opis czapki
Szerokość czapki do 10-11 cm. Najpierw wypukły, żółto-brązowy lub różowawy, potem ciemnieje, pojawiają się odcienie czerwonobrązowe. Małe i duże łuski pozostają na błyszczącej gładkiej powierzchni. Luźne płytki też są białe, jak proszek z zarodnikami.
Łuski ziarniste, białawe
Opis nogi
Stabilna noga o średnicy 2-3 cm, do 14 cm wysokości. Od dołu widoczne zgrubienie z pierścieniowymi resztkami narzuty. Aksamitna powierzchnia jest matowa, identyczna z kolorem kapelusza lub jaśniejsza ton. Górny skórzany biały pierścionek z opadającymi rowkami. Biały, soczysty miąższ po krojeniu zmienia kolor na czerwony, przyjemnie pachnie.
Widoczne są szczątki Volvo, zamienione w okrągłe fałdy
Gdzie i jak rośnie
Perła - szeroko rozpowszechniony grzyb bez szczególnych preferencji glebowych, występujący w lasach mieszanych, iglastych i liściastych od połowy lub końca czerwca do października. Częściej gatunek występuje pod brzozami, dębami lub świerkami. W Rosji odmiana jest charakterystyczna dla strefy umiarkowanej.
Czy muchomor perłowy jest jadalny czy trujący?
Owocniki gatunku są uważane za jadalne, w wielu krajach europejskich - warunkowo jadalne. Grzyby z rodzaju Amanita nie mogą być spożywane na surowo, a dopiero po obróbce cieplnej. Owocniki moczy się, zdejmuje kapelusze i gotuje 20-30 minut, woda jest spuszczana. Również grzyby nie są suszone, ale marynowane, mrożone po ugotowaniu lub solone. Perłę mogą zabrać tylko doświadczeni grzybiarze, ponieważ owocniki tego muchomora łatwo pomylić z trującym.
Bliźniaki i ich różnice
Wiele muchomorów jest do siebie bardzo podobnych, wśród przedstawicieli rodzaju są gatunki niebezpieczne o silnych toksynach. Niektóre są fałszywymi odpowiednikami odmiany perłowej:
- pantera-
![]()
U gatunków panter brzegi czapki są lekko zagięte
- gruby lub krępy.
![]()
Stocky ma ciemniejszą szarobrązową skórę w porównaniu do odmiany perłowej
Oba gatunki są trujące, ich miąższ nie utlenia się po złamaniu i zachowuje białawy kolor.
Oryginalny grzyb różni się w następujący sposób:
- pod wpływem powietrza połamany surowy miąższ staje się czerwony;
- talerze są bezpłatne;
- pierścień na nodze nie jest gładki, z rowkami.
Wniosek
Perłę Amanita używa się dopiero po ugotowaniu. Niedoświadczeni zbieracze grzybów nie powinni brać owocników podobnych do opisanych, ponieważ gatunek ma fałszywe jadowite bliźniaki, które są trudne do odróżnienia dla początkujących.
