Kudonia wątpliwa: opis i zdjęcie
Zadowolony
| Nazwa: | Kudonia wątpliwa |
| Nazwa łacińska: | Cudonia konfusa |
| Typ: | Niejadalny |
| Systematyka: |
|
Kudonia wątpliwa to torbacz lub leocyomycete należący do rodziny Kudoniyevów, porządek Rytyzm. Charakterystyczne cechy tego przedstawiciela badał włoski naukowiec Giacomo Bresadola. Pierwsze informacje o tych grzybach pojawiły się w 1828 roku.
Jak wyglądają wątpliwe kudonie?
Kudonia wątpliwa tworzy owocnik - apothecia, składający się z łodygi i kapelusza, na powierzchni którego znajduje się warstwa worków zwana asci. Zarodniki dojrzewają w tych workach. Otwierają się w postaci łez lub pęknięć.
Opis czapki
Czapka osiąga 1,5 - 3 cm, ma kolor od jasnobrązowego, beżowego do ciemnobrązowego. Jego kształt jest wypukły, rzadziej spłaszczony, brzegi zawinięte do środka. Powierzchnia jest nierówna, wyboista, podczas deszczu nabiera śluzowatego charakteru. Wewnątrz kapeluszy luźny, białawy miąższ pachnący migdałami, na styku z szypułką powierzchnia owocnika pomarszczona.
Opis nogi
Łodygi apotecji dorastają do 5 cm. Czasami są wysokie, dochodzące do 8 cm. Są cienkie, puste w środku, do 0,2 cm średnicy, mogą rozszerzać się w górę. Kolor całej apotecji jest jasny, lekko ciemniejący ku dołowi.
Gdzie rośnie wątpliwa kudonia
Grzyby te rosną w lasach iglastych. Cechy wzrostu:
- obecność ściółki świerkowej, mchu;
- układanie w grupy spiralne;
- sezon wyglądowy – od lipca do września, okres dojrzewania masowego – druga połowa sierpnia.
Jest to dość rzadki gatunek występujący w Azji, Korei i Europie. Ale jeśli pojawia się w lesie, to w całych koloniach, tworząc, zgodnie z opisem naocznych świadków, „kręgi czarownic”. W Rosji jest mniej powszechny, w niektórych miejscach można go zobaczyć w części europejskiej. Innym gatunkiem z tej rodziny jest cudonia kręcona, jest to częstszy grzyb w naszym kraju.
Czy można zjeść wątpliwą kudonię?
Ten gatunek jest niejadalny. Ale nic nie wiadomo o jego toksyczności. Być może trwają badania w tej dziedzinie.
Sobowtóry grzybów
W wątpliwych cudoniach nie ma tak wielu dubletów. Niektórzy grzybiarze mylą to z pokręconą kudonią. Różnica polega na tym, że kolor nogawek jest nieco jaśniejszy niż czapki.
Również ten grzyb jest podobny z wyglądu do galaretowatego smaru leotia. Ale w Leotii kapelusz ma fałszywy charakter: w rzeczywistości jest kontynuacją nogi. Nie przybiera długotrwałej formy. Miąższ ma zgniły zapach. Jest jadalny, ale ze względu na niewielkie rozmiary nie ma żadnej wartości użytkowej.
Wniosek
Wątpliwa Kudonia nie została wystarczająco dobrze zbadana przez mikologów. Tak, a na zewnątrz można go łatwo pomylić z innymi gatunkami tej klasy, na przykład z drugim przedstawicielem rodziny, zakręconą cudonią. Nie je się ich, chociaż ta odmiana nie jest uważana za trującą.
