Cukier exsidia: zdjęcie i opis
Zadowolony
| Nazwa: | Cukier eksydyjski |
| Nazwa łacińska: | Exidia sacharyna |
| Typ: | Niejadalny |
| Synonimy: | Tremella spiculosa var saccharina, Tremella saccharina, Ulocolla saccharina, Dacrymyces saccharinus |
| Systematyka: |
|
Cukier Exsidia - niejadalny gatunek z rodziny Exsidia. Rośnie na suchym drewnie, w regionach o klimacie umiarkowanym. W lasach iglastych można go spotkać od wczesnej wiosny do pierwszych przymrozków.
Jak wygląda eksydia cukrowa?
Młode okazy wyglądają jak małe żywiczne krople, które z wiekiem rosną i przybierają nieregularny, kanciasty kształt. Pomarszczona powierzchnia jest błyszcząca, bursztynowa, jasnobrązowa lub karmelowa.
U starszych przedstawicieli owocnik ciemnieje i staje się ciemnobrązowy lub czarny. Miąższ jest gęsty, galaretowaty, wytrzymuje temperatury do -5 ° C. Podczas odwilży następuje powrót do zdrowia, a wzrost i rozwój trwają.
Warstwa zarodnikowa znajduje się na całej powierzchni, a podczas owocowania grzyb przybiera zakurzony wygląd. Rozmnażanie następuje przez mikroskopijne, białawe zarodniki.
Czy grzyb jest jadalny, czy nie?
Ze względu na twardą miazgę oraz brak smaku i zapachu ten przedstawiciel darów lasu nie jest używany w kuchni, uważany jest za niejadalny.
Gdzie i jak rośnie
Cukier Exidia woli rosnąć na suchym drewnie iglastym. Gatunek jest szeroko rozpowszechniony w rejonach o klimacie umiarkowanym, swoją wędrówkę życiową rozpoczyna od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Owocnik nie boi się lekkich przymrozków, po podgrzaniu rozmarza i dalej rośnie i rozwija się.
Bliźniaki i ich różnice
Cukier Exidia, jak wszyscy mieszkańcy leśnego królestwa, ma bliźniaki. Obejmują one:
- Drżące liście - okaz niejadalny, osiąga 20 cm lub więcej. Powierzchnia jest gładka, błyszcząca, koloru brązowego lub ciemnopomarańczowego, w miarę dojrzewania kolor ciemnieje i może stać się ciemnobrązowy lub czarny. Galaretowata miazga jest elastyczna i gęsta, nie ma smaku i zapachu.
![]()
- Pomarańczowy – powierzchnia gładka, błyszcząca, pokryta wodnistymi płatkami o jasnopomarańczowym kolorze. Miąższ galaretowaty, gęsty, bezwonny i bez smaku. Rośnie od sierpnia do końca października na suchym drewnie liściastym. W krajach europejskich ten okaz jest zjadany, ale dla rosyjskich grzybiarzy gatunek jest nieznany i nie ma wielkiej wartości.
![]()
Wniosek
Cukrowa Exsidia to gatunek niejadalny, który woli rosnąć na suchym drewnie iglastym. Grzyb zaczyna rosnąć i rozwijać się wczesną wiosną i trwa do późnej jesieni. Ze względu na piękny kolor i nietypowy kształt wzbudza zainteresowanie kolekcjonerów.
