Dynia olbrzymia: recenzje + zdjęcia
Zadowolony
Pumpkin Atlantic jest jednym z najlepszych rodzajów kultury melonowej, która słusznie zasłużyła na swoje miejsce w sercach ogrodników. W sumie istnieje około 27 odmian dyni, którą w Chinach dumnie nazywa się „królową warzyw”. Jednak największe zainteresowanie ogrodników wzbudziły trzy odmiany dyń olbrzymich: Atlant, Sugar Giant i Siberian Giant - ze względu na unikalne cechy owoców i specyfikę techniki rolniczej.
Opis odmian dyni olbrzymiej
Pochodzenie tej kultury tykwowej związane jest z Ameryką Południową, ale dziś można ją znaleźć w prawie każdym kraju na świecie. Dynia olbrzymia lub dynia wielkoowocowa to roślina jednoroczna z dobrze rozwiniętymi długimi i mocnymi łodygami, na których rosną pełzające wąsy. Na dużych ogonkach rośliny - ogromne ciemnozielone liście. Szypułki olbrzymiej dyni są również dość duże, jasnożółte, z bardzo pachnącymi płatkami zwróconymi na zewnątrz.
Atlantycki gigant
Odmiana dyniowa Atlantic giant - średnio późna, pnąca roślina, z dobrze rozwiniętymi mocnymi łodygami i dużymi liśćmi. Gładkie, szerokie, elipsoidalne owoce mają wyraźną segmentację i pomarańczowo-żółtą skórkę.
Dyniowy gigant z Atlantyku doskonale toleruje transport i długotrwałe przechowywanie. Jest popularny wśród ogrodników ze względu na wysoki plon i odporność na pospolite choroby tykwy.
cukrowy gigant
Jest to odmiana dyni o dużych owocach, lekko pnąca, osiągająca dojrzałość w 110-130 dniu po posadzeniu. Pumpkin Sugar Giant jest dobrze przechowywany i transportowany i co ciekawe, podczas dłuższego przechowywania ujawnia lepsze walory smakowe owoców.
olbrzym syberyjski
Jest to odmiana średnio późna, charakteryzująca się wysokimi plonami i słynąca z dobrego smaku owoców. Dynia dojrzewa 105 - 120 dni po wysianiu nasion, wymaga dużo miejsca, co należy wziąć pod uwagę przy sadzeniu. Pumpkin Siberian Giant jest dobry zarówno do spożycia przez ludzi, jak i jako pasza dla zwierząt, ponieważ często jest sadzone do wykorzystania na kiszonkę.
Opis owoców
Dojrzałe owoce odmiany atlantyckiej gigantycznej mają kształt okrągłoowalny i ważą 50 - 70 kg. Ich miąższ jest jasnopomarańczowy, jędrny, bardzo soczysty, pachnący i słodki. Odmiana charakteryzuje się również dobrą przenośnością i długotrwałym przechowywaniem. Odmiana ta jest spożywana zarówno na surowo, jak i poddana obróbce termicznej, a ponadto służy do produkcji soków i różnych soków warzywnych.
Owoce dyni Sugar Giant ważą do 65 - 80 kg (z intensywną pielęgnacją). Miąższ ma średnio grubość 8 - 10 cm. W strukturze jest jędrny, soczysty, w kolorze jasnopomarańczowym. Owoce tej odmiany nadają się do długotrwałego przechowywania. Służą do gotowania różnych potraw metodą obróbki cieplnej, a także surowych (jako składnik sałatek warzywnych).
Gigant syberyjski wyróżnia się bogatymi kolorami, lekko segmentowanymi kulistymi owocami. Ich miąższ jest luźny, kremowo-żółty, zawiera ogromną ilość witamin, soli mineralnych i kwasów organicznych. Odmiana uważana jest za dietetyczną i ceniona za swoje korzystne właściwości.
Charakterystyka odmian
Wszystkie trzy odmiany są dobrze przystosowane do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych, dlatego są kochane przez mieszkańców Syberii i Uralu. Ponieważ wszystkie uprawy dyni są ciepłolubne, zaleca się przykrywanie młodych roślin filmem na noc w zimnych letnich warunkach.
Atlantycki gigant dyniowy o dużych owocach, podobnie jak gigant syberyjski i cukrowy, ma krótki okres wegetacyjny, co umożliwia zbieranie z tej rośliny w regionach o krótkim lecie.
Wszystkie trzy odmiany charakteryzują się dobrą tolerancją na suszę, jednak owoce odmiany do której należą są dość duże, aby zmaksymalizować przyrost masy owoców, roślina wymaga regularnego podlewania i nawożenia pogłównego.
Odporność na szkodniki i choroby
Olbrzym atlantycki, podobnie jak pozostałe dwie odmiany, jest dość odporny na szkodniki i choroby. Ale w niesprzyjających warunkach na kulturę może wpływać szara i biała zgnilizna, antraknoza i mączniak prawdziwy.
Aby zmniejszyć ryzyko chorób, dynię uprawia się z obowiązkowym przestrzeganiem zasad płodozmianu. Dynia jest bardzo wymagająca w stosunku do swoich poprzedników. Najlepsze dla niej opcje to sadzenie ziemniaków, cebuli, kapusty, roślin okopowych i roślin strączkowych. Ogórki, cukinia, kabaczek będą niebezpiecznymi poprzednikami upraw, które mogą wywoływać choroby i inwazję powszechnych szkodników dla tych roślin.
Oprócz chorób kultura cierpi na szkodniki: przędziorków i mszyc. Dlatego wierzchołki i liście należy regularnie sprawdzać pod kątem uszkodzeń spowodowanych chorobami lub pasożytami, a zidentyfikowane chore obszary na rzęsach należy usuwać. W celu zapobiegania zwykle przeprowadza się spryskiwanie roztworem mydła do prania, popiołu i naparu ze skórki cebuli.
Zalety i wady
Dyniowy gigant z Atlantyku ma zarówno zalety, jak i pewne wady. Jego zalety obejmują następujące cechy:
- odporność na mróz i suszę;
- zdolność do wytrzymywania nagłych zmian temperatury;
- dobra wydajność;
- właściwości dietetyczne owoców;
- przenośność i zachowanie jakości.
Jest kilka wad:
- szczególna wymagalność rośliny do składu gleby;
- brak odporności na niektóre choroby.
Jak wyhodować gigantyczną dynię
Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej, nawet niedoświadczony początkujący może wyhodować dowolną z trzech odmian dyni wielkoowocowych.
Ponadto przy wyborze miejsca należy pamiętać, że wszystkie dynie wielkoowocowe charakteryzują się silnym tkaniem, dlatego potrzebują specjalnych podpór, kratek lub ogrodzenia.
Wszystkie trzy prezentowane odmiany dyni są dość wymagające pod względem składu gleby, więc dobre zbiory można uzyskać tylko po sadzeniu w glebie odżywczej: jest to idealne rozwiązanie, jeśli występują gleby gliniaste lub piaszczyste. W glebie ciężkiej lub kwaśnej dynia nie da dobrych zbiorów, dlatego należy dodać mąkę dolomitową lub wapno.
Łóżka do siewu dyni zaczynają być przygotowywane jesienią, są wykopywane i nawożone: humus lub kompost z obliczeniem 4-5 kg na 1 m2, a także 30 g superfosfatu.
Dynia olbrzymia jest zwykle uprawiana przy użyciu sadzonek, aby zapewnić zbiory w surowym klimacie Rosji. Nasiona do sadzonek wysiewa się w kwietniu. Aby poprawić kiełkowanie, są wstępnie moczone w dowolnym stymulatorze wzrostu i kiełkowane w wilgotnym ręczniku. Następnie wykiełkowane nasiona sadzi się na głębokość 5-6 cm w poszczególnych doniczkach torfowych.
Sadzonki sadzi się na stałe pod koniec maja-początek czerwca, kiedy ziemia nagrzewa się do głębokości 10-12 cm. W tym czasie młode kiełki mają już 3-4 prawdziwe liście. Wzór sadzenia powinien być taki, aby rośliny miały swobodę, ponieważ wszystkie odmiany dyni o dużych owocach potrzebują miejsca. Zwykle pozostawia się od 1 do 1,5 metra między każdym krzakiem, zarówno pod względem długości, jak i szerokości.
Gigantyczną dynię należy karmić dwukrotnie w ciągu całego sezonu: przy sadzeniu sadzonek w stałym miejscu i w okresie aktywnego tworzenia rzęs. Jako nawozy stosuje się rozcieńczony napar z dziewanny (1:10) lub ptasich odchodów (1:20), a także kompleksy mineralne, np. Nitrofoska.
Aby wyhodować gigantyczną dynię, ważne jest odpowiednie uformowanie krzaka. Zwykle pozostaje jedna główna rzęsa, na której dozwolone są nie więcej niż 2 - 3 jajniki. Wszystkie inne rzęsy i jajniki są usuwane. Po pojawieniu się czwartego liścia z jajników, główny rzęs jest również ściągnięty.
Przez cały sezon cała pielęgnacja sprowadza się do regularnego podlewania, spulchniania i odchwaszczania. Jednocześnie ważne jest, aby unikać podlewania i podlewania rośliny, gdy wierzchnia warstwa gleby wysycha. Aby miąższ był słodszy, okres dojrzewania owoców dyni olbrzymiej należy oszczędnie podlewać.
Wniosek
Pumpkin Atlantic Giant - jedna z najbardziej ulubionych odmian wielkoowocowych wśród ogrodników, wraz z gigantem syberyjskim i cukrowym. Wszystkie trzy odmiany są bezpretensjonalne w pielęgnacji, mają wysoką wydajność i doskonały smak. Jedyną niewielką wadą tych odmian jest ich niska odporność na szkodniki i choroby, jednak podjęte na czas działania zapobiegawcze sprawiają, że wada ta jest nieistotna.
