Berberys thunberga aurea

Najczęściej, aby nadać ogrodowi piękny wygląd, berberys stosuje się jako roślinę ozdobną. Jednym z jego najpopularniejszych gatunków jest berberys Thunberg. Wynika to z faktu, że to właśnie odmiany tego gatunku są ozdobne i idealne do kształtowania krajobrazu.

Historia berberysu Thunberg

Ten rodzaj berberysu przybył do Rosji z krajów wschodnich, takich jak Japonia i Chiny. W tych krajach berberys rośnie na zboczach gór. Z tego powodu łatwo znosi mróz i suszę. Uprawia się go zarówno w południowej części regionu moskiewskiego, jak i na północy. Jednocześnie nie należy obawiać się, że silne mrozy uszkodzą roślinę. W takim przypadku mogą zamierać tylko pędy jednoroczne, reszta krzewu pozostanie nienaruszona.

Berberys Thunberga Aurea jest idealny do projektowania krajobrazu. Krzew ma piękny i zwarty wygląd, w ogóle nie wymaga specjalnej selekcji gleby. Ponadto jest całkowicie wolny od chorób takich jak mączniak prawdziwy i rdza. Ponadto gatunek ten świetnie czuje się w mieście i przystosowuje się do zagazowanego środowiska.

Zewnętrzny opis odmiany

Berberys Thunberg jest preferowany do dekoracyjnego kształtowania ogrodu ze względu na mały rozmiar liści. Ponadto różnią się kolorem. Pod warunkiem, że krzew będzie rósł na otwartym słońcu, jego liście będą miały cytrynowożółty kolor.

Charakterystyka i cechy odmiany

Aby docenić berberys Aurea, rozważ opis tej odmiany. Widząc krzew berberysu w pochmurną pogodę, można by pomyśleć, że tylko ta roślina oświetlana jest przez słońce. Jak już wspomniano, krzew berberysu Aureya różni się od innych niezwykłym kolorem liści. Jasnożółte liście zwracają na siebie uwagę i dają podobny efekt.

Rośnie nisko, nie wyżej niż osiemdziesiąt centymetrów, ale wraz z tym zwartym. Korona rozwija się do półtora metra szerokości. Należy jednak zauważyć, że rozwój tej rośliny jest bardzo powolny.

Jesienią kolor liści zmienia się nieznacznie: z żółtego przechodzi w pomarańczowo-żółty. Na młodych pagonach widać kolce, także żółte. Kwitnienie krzewu rozpoczyna się od kwietnia do maja. Pokryta jest jasnożółtymi kwiatami, które później zamieniają się w czerwone jagody. Zimą krzew nie traci dekoracyjnego wyglądu, ponieważ jego koronę pokryją jasne jagody.

Ważny! Jagody berberysu Thunberg nie powinny być spożywane, ale mimo to pozostają dobrym pokarmem dla zimujących ptaków.

Przy dekorowaniu krajobrazu ogrodowego projektanci bardzo często używają berberysu Aurea, ten rodzaj rośliny dobrze komponuje się z kompozycją. Mogą ozdobić kamienne ogrody i sztuczne oczka wodne, ścieżki czy murki i ogrodzenia. Idealnie nadaje się do zdobienia frontu. Ze względu na wygląd berberysu Thunberg aurea ma swoją drugą nazwę - "roślina latarniowa". Pomysły projektowe obejmują:

  • jako obramowanie niskie, natomiast można je pozostawić w naturalnej formie lub przyciąć w pożądanym kształcie;
  • w ogrodzie kwiatowym berberys Aurea będzie wyglądał jak niezwykły, wiecznie kwitnący kwiat;
  • jeśli użyjesz kilku odmian berberysu z liśćmi w różnych kolorach, na przykład z berberysem Thunberga „Atropurpurea Nana”, to ta kombinacja nada ogrodowi niezwykły wygląd.

Główną cechą tej odmiany jest to, że roślina ta jest bardzo silna w porównaniu z innymi. Jest w stanie wytrzymać wszelkie zmiany pogody, czy to silny wiatr, deszcz czy susza. Cicho rośnie w zanieczyszczonym środowisku i jednocześnie pozwala się ciąć.

Jedyne, czego nie lubi berberys Aurea, to cień. W cieniu roślina pokazuje swój charakter, a jej piękne liście ciemnieją, tracą atrakcyjność. Odpowiednie połączenie cienia i światła tylko doda mu koloru. Niezależnie od tego, że roślina toleruje suszę, z wdzięcznością zareaguje na wystarczającą ilość wilgoci.

Cechy uprawy odmiany

Istnieje kilka sposobów na rozmnażanie berberysu:

  • sadzonki;
  • rozmnażanie nasion;
  • podział buszu;
  • szczepienia;
  • nawarstwianie.

Sadzonki berberysu

Ze wszystkich tych metod najłatwiej jest wybrać metodę nasion i sadzonki. Jednocześnie przy metodzie nasiennej ziarno musi być odpowiednio przygotowane. Przede wszystkim jest to stratyfikacja. W celu rozwarstwienia nasion należy je wsypać do nylonowej torby i włożyć do mchu lub trocin. Przechowywać w tej formie, w temperaturze nie przekraczającej pięciu stopni, muszą być do kwietnia lub nawet maja, w zależności od tego, kiedy planujesz zasiać.

W okresie jesiennym można wysiewać nasiona, przy czym głębokość rowka powinna wynosić co najmniej dwa do trzech centymetrów. Przed sadzeniem musisz określić kwasowość gleby. W przypadku zwiększonej kwasowości do gleby należy dodać popiół drzewny i wapno. Pod każdym krzewem berberysu należy włożyć do otworu mieszankę piasku, próchnicy i ziemi ogrodowej w równych proporcjach. Ponadto, aby zapobiec stagnacji wody w systemie korzeniowym kultury, na dnie otworu należy zainstalować drenaż. Aby to zrobić, możesz użyć kamyków lub żwiru.

Uwaga. Odległość między krzewami berberysu Thunberg Aurea powinna wynosić co najmniej metr, jeśli ogrodzenie nie ma być gęste. W przypadku gęstego żywopłotu odległość między krzakami wynosi dwadzieścia pięć centymetrów.

W przypadku zakupu sadzonek należy dokładnie zbadać system korzeniowy. Powinien być zamknięty od środowiska zewnętrznego przez ziemną grudkę. Przed sadzeniem tę grudkę należy dokładnie podlać.

Roślina jest całkowicie bezpretensjonalna w pielęgnacji, niemniej jednak dwa lata po posadzeniu rośliny pod każdym krzakiem należy zastosować nawozy mineralne. Zrób to tak:

  1. Wczesną wiosną roślinę należy podlewać roztworem mocznika. Aby to zrobić, użyj dwudziestu, a nawet trzydziestu gramów nawozu na dziesięć litrów wody;
  2. Na początku września wykonywany jest drugi górny opatrunek. Stosuje się do tego nawozy fosforowo-potasowe.

Alternatywnie możesz od razu zastosować cały kompleks nawozów na wiosnę, a wtedy nie musisz karmić uprawy jesienią. Konieczne jest również ożywienie berberysu w trzecim i czwartym roku wzrostu roślin.

Pomimo tego, że Aurea toleruje suchą pogodę, nadal wskazane jest jej podlewanie. Aby to zrobić, pod każdym krzakiem należy wlać co najmniej dwa wiadra wody. Zaleca się ściółkowanie systemu korzeniowego rośliny. W ten sposób wilgoć pozostanie w glebie, a poza tym ogrodnik będzie miał mniej pracy, ponieważ chwasty nie wyrosną pod krzakiem. W związku z tym nie będzie konieczne spulchnianie gleby i pielenie. Jeśli użyjesz kory drzewa do mulczowania, będzie wyglądać bardziej imponująco i pięknie.

Żadnych chwastów pod krzakiem

Roślina jest ścinana, aby nadać koronie piękny wygląd. W większości przypadków odcina się stare gałęzie i młode pędy, które skraca się o nie więcej niż dziesięć centymetrów. Jeśli berberys jest posadzony jako żywopłot, to gdy zakorzeni się i zacznie się rozwijać, roślinę należy przeciąć na pół. Następnie formowanie korony berberysu powinno odbywać się dwa razy w roku: pierwszy raz - w maju, drugi raz - pod koniec sierpnia.

Zalety i wady

Berberys Thunberg ma wiele zalet, wśród których należy zauważyć:

  1. Roślina ozdobna. Nawet naturalny kształt korony, kolor liści, niewielki rozmiar krzewu są idealne do wykorzystania w projektowaniu krajobrazu;
  2. Roślinę można stosować jako dodatek do innych roślin i sadzić samodzielnie. Mogą ozdabiać granice, zjeżdżalnie alpejskie, żywopłoty;
  3. Krzew berberysu ma mocny system korzeniowy, dzięki czemu może być stosowany również do wzmacniania różnych wąwozów, skarp i brzegów;
  4. Roślina odporna na choroby i szkodniki.

Pomimo wielu zalet roślina ma również wady, z których główna jest kłująca. To właśnie utrudnia ogrodnikowi pracę. W pobliżu krzaka trudno jest odchwaszczać glebę, ścinać pędy.

Pomimo mrozoodporności wierzchołki młodych gałęzi zamarzają, ale można to naprawić, jeśli zrobisz fryzurę. Roślina bardzo szybko się regeneruje.

Krzew berberysu Thunberg Aureya ozdobi ogród i nada mu piękny wygląd. Jednocześnie pielęgnacja roślin jest minimalna, ponieważ nie wymaga szczególnej uwagi.