Uprawa pora na syberii i opieka nad nim

W ostatnich latach ten rodzaj cebuli coraz częściej można spotkać w ogrodach warzywnych w różnych regionach Syberii. Smak tej cebuli jest dość pikantny, zawiera wiele witamin, a uprawa tej rośliny jest bardzo łatwa i prosta.

Aby uzyskać wysoki plon pora w warunkach syberyjskich należy pamiętać: roślina ta uwielbia dobrze nawożone gliny, regularne podlewanie, a także spulchnianie gleby i usuwanie chwastów.

Lepiej sadzić sadzonki tej cebuli w słonecznym, osłoniętym przed wiatrem miejscu - w takich warunkach sadzonki przyjmą dobrze i szybko wyrosną. W cieniu ta uprawa warzyw będzie rosła wolniej, w takich warunkach nie można uzyskać dużych zbiorów.

Por

Jak uprawiać por na Syberii, jednocześnie uzyskując dobre zbiory? Zostanie to omówione poniżej.

Opis kultury

Odporność na zimno w tej uprawie warzyw jest ważna, ponieważ roślina jest dwuletnia, dlatego ważne jest, aby cebula nie zamarzała w ziemi przez długi okres zimowy.

W pierwszym sezonie roślina ta rozwija fałszywą cebulę, składającą się z pogrubionych podstaw liści, które są przyczepione do łodygi i płynnie zamieniają się w fałszywy pęd. Kolor łodygi jest jasnozielony, pod liśćmi biały, płynnie przechodzący w jasnozielony szmaragd. Na rozcięciu znajduje się żółty rdzeń, a otaczające je liście są białe. W zależności od warunków uprawy i odmiany wysokość łodygi może dochodzić do 0,7 m wysokości i promień do 5 cm.

Por

Liście wydłużone, płaskie, pomalowane na kolor szmaragdowy: od jasnego do ciemnego. W drugim sezonie łuk ten tworzy strzałę o wysokości do 2 m, na której zaczyna rosnąć kulisty kwiatostan o średnicy do 8 cm, kwiaty w kolorze białym lub liliowym. Nasiona koloru czarnego, trójścienny kształt, nie tracą zdolności kiełkowania do 4 lat.

propagowanie kultury

Por - uprawa i pielęgnacja tej rośliny warzywnej na Syberii jest możliwa, ponieważ wyhodowano wiele odmian o wysokiej mrozoodporności. Rosnące pory na Uralu praktycznie nie różnią się od sadzenia w regionach syberyjskich, ponieważ warunki klimatyczne w tych regionach są w przybliżeniu takie same.

Uprawa tej rośliny warzywnej odbywa się za pomocą nasion. W warunkach Syberii i Uralu sadzonki należy najpierw hodować w domu, dopiero po nadejściu upału można je sadzić na otwartym terenie.

Sadzenie nasion do sadzonek można przeprowadzić od ostatniej dekady lutego do połowy kwietnia. Konkretne daty lądowania zostaną podane w kalendarzu księżycowym na rok 2018.

Sadzenie sadzonek

W ciepłych regionach naszego kraju nasiona pora można sadzić natychmiast na otwartym terenie, w chłodniejszych regionach sadzonki są najpierw uprawiane w domu, a po przejściu prawdopodobieństwa mrozu można je sadzić w stałym miejscu.

Przygotowanie materiału siewnego odbywa się w połowie lutego. Nasiona zanurza się najpierw w gorącej, a następnie w zimnej wodzie na 1/3 godziny. Następnie trzyma się je w wilgotnej szmatce przez kilka dni, aby kiełki pojawiły się szybciej.

Godziny dzienne dla sadzonek powinny wynosić co najmniej 11 godzin, dlatego gdy tylko pojawi się pierwszy pęd, konieczne będzie zainstalowanie lamp fluorescencyjnych w pobliżu, aby oświetlić sadzonki.

Sadzenie nasion odbywa się w wąskich długich skrzynkach, które można montować na parapetach okiennych lub przeszklonych balkonach. Powinny być sadzone w odległości 6 cm od siebie, głębokość osadzenia ok. 1-1,2 cm. Uprawy są podlewane i pokrywane polietylenem, aby uzyskać efekt szklarni. Konieczne jest otwarcie filmu po pojawieniu się pierwszych kiełków.

Nasiona można sadzić w tabletkach torfowych. Sadzonki mogą doskonale rosnąć i rozwijać się w takiej glebie, dalsze sadzenie sadzonek w stałym miejscu jest znacznie uproszczone.

Glebę, w której trzeba wyhodować sadzonki, można kupić w specjalistycznym sklepie lub przygotować samodzielnie. Skład takiej mieszanki składników odżywczych powinien zawierać:

• Popiół drzewny;
• skorupka jajka;
• torf jeździecki;
• zgniłe liście i trociny;
• darń;
• wermikulit (lub perlit);
• gruboziarnisty piasek rzeczny.

Ogólnie rzecz biorąc, skład gleby do uprawy sadzonek powinien być podobny do tego, w którym sadzonki będą następnie sadzone na otwartym terenie (lub w warunkach szklarniowych).

sadzonka cebuli

Przed pojawieniem się kiełków podlewanie odbywa się codziennie, ale z umiarem. Miesiąc później zagęszczone sadzonki należy zanurkować, przesadzając kiełki do oddzielnych kubków torfowych. Temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym hoduje się pory, powinna wynosić około 20°C w ciągu dnia i nie niższa niż 15°C w nocy.

Okres wegetacji sadzonek wynosi zwykle 1,5-2 miesiące. Pod koniec drugiego miesiąca sadzonki mają 3-4 liście. Sadzonkę należy przyciąć przed sadzeniem w otwartym terenie: korzenie - około 1/3, liście - ¼-1/3.

Sadzonki sadzi się na otwartym terenie, gdy minie zagrożenie mrozem, ponieważ sadzonki pora są bardzo delikatne, przeziębienie może być dla nich śmiertelne.

opieka kulturalna

Miejsce do sadzenia sadzonek tej rośliny warzywnej należy wcześniej przygotować. Najlepsza gleba w łóżkach to lekka glina. W glebie wykonywane są bruzdy o głębokości do 15 cm, w których zostaną umieszczone sadzonki.

Ważny! Aby rośliny lepiej zaaklimatyzowały się w nowym miejscu, ich korzenie są opuszczane w miazgę zrobioną z gliny i krowiego łajna.

Gęstość sadzenia sadzonek - do 30 roślin na 1 m². Kiełki można sadzić w sposób dwurzędowy lub wielorzędowy. Przy metodzie dwurzędowej odległość między pędami wynosi około 24 cm, a między rzędami - do 34 cm. W metodzie wielorzędowej cebule sadzi się co 15 cm, a przejścia mają szerokość 30 cm.

Po posadzeniu rośliny należy podlać. Jeśli cebula została ostrożnie posadzona, a korzenie nie zostały uszkodzone, sadzonki szybko zakorzenią się w nowym miejscu.

Opieka nad rosnącymi porami składa się z następujących procedur:

• w regularnym podlewaniu;
• we wprowadzaniu opatrunków;
• w prowadzeniu hillingu.

Posadzone rośliny należy podlewać raz na dwa dni, natomiast glebę należy zwilżyć o 9-10 cm, regularne podlewanie jest szczególnie ważne w okresie wzrostu masy wegetatywnej.

Opatrunek górny przeprowadza się raz na dwa tygodnie, łącząc je z podlewaniem. Najczęściej stosowane nawozy organiczne. Ta roślina warzywna najlepiej reaguje na karmienie płynnym roztworem dziewanny lub obornika kurzego.

Rosnąca pielęgnacja pora

W sezonie letnim zabieg hillingowy przeprowadza się co najmniej 4-5 razy. W idealnym przypadku rosnące sadzonki powinny być wyrzucane raz na 12-14 dni. Ta procedura jest przeprowadzana następnego dnia po podlaniu.

Jak zbierać

Zbiór porów na Syberii powinien przebiegać tak samo jak w innych regionach kraju. Przede wszystkim zwracają uwagę na odmianę uprawianą na stronie, ponieważ istnieją takie odmiany porów:

• przedwczesny;
• zimozielone, z których zbierana jest tylko część nadziemna;
• odmiany, w których pióro pozostaje delikatne i miękkie przez cały cykl wegetacyjny;
• odmiany uprawiane na głowy.

Aby piórko tej kokardki pozostało na stole w ciepłym sezonie, odcina się ją w okresie letnim i jesiennym.

Aby zaopatrzyć się w por na długą zimę, trzeba go pokroić w pierwszej dekadzie października i przygotować miejsce do jego przechowywania.

Główki tej rośliny warzywnej należy wykopać przed pierwszymi przymrozkami.

Trzeba pamiętać! Im dłużej roślina nie zostanie ścięta ani wykopana, tym dłużej pozostaną w niej dobroczynne substancje.

W ciepłych regionach ta uprawa warzyw często nie jest całkowicie wykopana przed nadejściem zimy, a niektóre rośliny pozostawia się w grządkach do wiosny. Ale w tym przypadku por należy przykryć, aby jego nadziemna część wytrzymała łagodne mrozy.

W chłodniejszych regionach ten plon trzeba wykopać. Ta procedura jest przeprowadzana w następujący sposób:

• głowy są starannie wykopywane, aby nie uszkodzić części podziemnej lub naziemnej;
• wysuszone, zniszczone i pożółkłe pióra są natychmiast usuwane;
• część powietrzną należy przyciąć do 2/3 długości;
• korzenie przycina się do połowy ich długości;
• delikatnie zmyj brud z głowy pod bieżącą wodą;
• suszyć w pomieszczeniu z wentylacją.

Z zastrzeżeniem wszystkich zasad sadzenia i pielęgnacji porów, hodowcy warzyw nigdy nie pozostaną bez pikantnych zieleni i śnieżnobiałych głów tej rośliny okopowej.