Morel o grubych nogach: opis i zdjęcie

Nazwa:Grubonogi Morel
Nazwa łacińska:crassipes Morchella
Typ: Warunkowo jadalne
Systematyka:
  • Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
  • Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
  • Klasa: Pezizomycetes (Pezizomycetes)
  • Podklasa: Pezizomycetidae (Pezizomycetes)
  • Zamówienie: Pezizales (Pezizales)
  • Rodzina: Morchellaceae (smardz)
  • Rodz: Morchella (smardz)
  • Gatunek: Morchella crassipes (smardz grubonogi)

Smardz grubonogi (Morchella esculenta) jest jednym z tych grzybów, które są wymienione w ukraińskiej Czerwonej Księdze. Miłośnicy „cichego polowania” z pewnością zbierzą pierwsze wiosenne zbiory tych pysznych grzybów, aby zachować je na zimę.

Gdzie rosną smardze o grubych nogach

Sdzedźe grubonogie preferują lasy liściaste zdominowane przez drzewa takie jak jesion, topola i grab. Dobre plony można zebrać na obszarach obficie porośniętych mchem. Głównym warunkiem wzrostu grzyba jest żyzna gleba wzbogacona substancjami organicznymi i pierwiastkami śladowymi.

Najczęściej smardze o grubych nogach znajdują się w grupach - około trzech owocników w jednym pęczku. Ale są też pojedyncze egzemplarze.

Uwaga! Pierwsze zbiory można zaobserwować wiosną - w kwietniu, maju.

Jeśli chodzi o preferencje terytorialne, smardz ma dość rozległy zasięg geograficzny: terytorium Ameryki Północnej, zachodniej i środkowej Europy.

Jak wyglądają smardze o grubych nogach

Grzyb zawdzięcza swoją nazwę wyglądowi: owocnik ma imponującą wielkość i grubość. Rozpoznanie smardze o grubych nogach nie jest trudne dla wielu znaków:

  • kapelusz ma wielkość od 5 do 9 cm, średnicę od 3 do 5 cm, kształt cylindryczno-stożkowy lub owalny, kolor żółto-szary, na jego powierzchni pojawiają się bardzo głębokie wgłębienia, a brzegi mogą dorastać do łodygi, szczególnie u osobników dojrzałych - zapach i smak miąższu jest przyjemny, soczysty;
  • wysokość całego grzyba wynosi 23 - 24 cm;
  • noga pagórkowata, gruba, długość może wahać się od 4 cm do 17, średnica około 6 cm, kolor żółtawobiały, na całej powierzchni występują rowki położone wzdłużnie, nie mają „mięsiste” wypełnienie w strukturze, są puste i bardzo kruche;
  • materiał siewny składa się z zarodników, które są zbierane w rodzaju cylindrycznych worków, z których każdy zawiera 8 zarodników w kształcie elipsoidy o gładkiej powierzchni i kolorze od jasnożółtego do bardziej nasyconego; proszek zarodników ma inny kolor, bardziej kremowy.

Czy można jeść grubonogie morel?

Smardze o grubych nogach to warunkowo jadalny grzyb. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, że ten rodzaj owocników wymaga wysokiej jakości obróbki cieplnej, a także późniejszego mycia.

Smak smardzu grubonogiego

Koneserzy „cichego polowania” nie na próżno wysuwają każdej wiosny w poszukiwaniu smardze o grubych nogach. W końcu ten gatunek należy do tych grzybów, które można nazwać niesamowicie smacznymi. Ich kruchy, ale soczysty miąższ pozostaje taki nawet po upieczeniu i ugotowaniu, a aromatu grzyba nie można przerwać nawet dużą ilością przypraw.

Korzyści i szkody dla ciała

W smardze o grubych nogach znajduje się szereg przydatnych substancji i pierwiastków śladowych, za które cenią je miłośnicy spokojnego polowania:

  • węglowodany;
  • tłuszcze;
  • białka;
  • disacharydy;
  • błonnik pokarmowy;
  • monosacharydy;
  • związki popiołu;
  • tiamina;
  • ryboflawina;
  • kwas perfluorooktanowy.

Ponadto smardze grubonogie ma niską kaloryczność – poniżej 20 kcal na 100 g. Ze względu na to, grzyb jest uważany diety i nadaje się dla osób cierpiących z powodu otyłości, cukrzycy i innych zaburzeń metabolicznych w organizmie.

Jeśli chodzi o szkodę, można zauważyć tylko fakt, że ten gatunek może zostać zatruty. Ale ryzyko takich problemów istnieje tylko wtedy, gdy grzyby są niewłaściwie ugotowane. Aby zniszczyć kwas gelvellic (jest to niebezpieczne dla zdrowia i występuje we wszystkich typach smardzami), po prostu trzeba gotować plonów przez 15 minut. i dokładnie spłucz pod bieżącą wodą. Następnie surowce można wykorzystać do przygotowania różnych potraw.

Fałszywe bliźniaki grubonogich smardzów

Niezwykle trudno jest pomylić smardz o grubych nogach z jakimś innym rodzajem grzyba. Jedyną opcją jest zbieranie pospolitych smardzów, ale są to grzyby jadalne, więc nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia.

Inne odmiany mają radykalnie odmienny wygląd. Jest to szczególnie widoczne w kształcie kapelusza i rozmiarze nóg.

Zasady zbierania smardzów o grubych nogach

Pierwsze zbiory można zaobserwować już w kwietniu i maju. Na terytorium Krymu ten rodzaj grzyba rośnie w marcu po 15. Z reguły smardze o grubych nogach nie rosną już jesienią. Jednak w kontekście zmian klimatycznych w ostatnich latach na południowych terenach Rosji zaobserwowano drugie zbiory, które przypadają we wrześniu.

Mimo to doświadczeni grzybiarze wiedzą, że najlepiej zbierać pierwsze zbiory. To w nim są wszystkie niezbędne witaminy i minerały tkwiące w tej kulturze.

Jeśli chodzi o miejsca polowania „niemym”, to najlepiej wyciąć owocniki z dala od ruchliwych dróg i miejsc, przemyśle chemicznym. Wszystkie te czynniki są negatywne, ponieważ grzyb jest w stanie gromadzić w swojej miazdze szkodliwe substancje i ciężkie sole znajdujące się w ziemi i powietrzu.

Zbiór grubonogiego przedstawiciela odbywa się poprzez usunięcie nóg z gleby, dozwolone jest również cięcie grzyba.

Stosowanie smardze grubych

Grubostopowe smardze to warunkowo jadalne grzyby. Wielu kucharzy używa ich w postaci suszonej, dodając je do różnych potraw przez całą zimę. Jeśli ta opcja jest preferowana, warto wziąć pod uwagę ważne niuanse przygotowania suszonych smardze:

  1. Owocniki należy oczyścić z gruzu i brudu.
  2. Pozwól mu trochę wyschnąć na płaskiej, suchej powierzchni.
  3. Pokrój na kawałki dla wygody (kopie można pozostawić w całości).
  4. Suszyć w dowolny dogodny sposób (piekarnik, na wolnym powietrzu, mikrofalówka itp.).).
  5. Takie grzyby można jeść dopiero 40 dni po całkowitym wysuszeniu.

Oprócz suszenia, smardze o grubych nóżkach można wstępnie ugotować, a następnie wykorzystać do marynowania, marynowania, smażenia, zup i innych potraw.

Ważny! Od czasów starożytnych smardze o grubych nogach uważano za przysmak. Dlatego na jej podstawie powstało wiele unikalnych receptur.

Ta kultura jest również stosowana w medycynie:

  1. Nalewka z kapelusza - stosowana jako środek zewnętrzny przy chorobach takich jak reumatyzm, artroza, artretyzm.
  2. Odwar z owocnika - stosowany wewnętrznie na problemy trawienne.
  3. Z wywaru z kapeluszy - krople do oczu przygotowuje się w obecności krótkowzroczności i nadwzroczności, aby wzmocnić mięśnie oka, z zaćmą.
Uwaga! Nie zaleca się samodzielnego przygotowywania kropli. Dlatego najlepiej poszukać leku, który zawiera ten grzyb.

Kultura ma niewątpliwą korzyść dla całego organizmu. Dlatego smardze są często wykorzystywane przez dietetyków przy opracowywaniu diety dla osób potrzebujących korekty wagi i stabilizacji procesów metabolicznych organizmu.

Wniosek

Smardze o grubych nogach to smaczny i zdrowy grzyb, który trudno pomylić z trującymi przedstawicielami, więc nawet początkujący „cichy łowca” może go dokładnie wykryć.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: