Ziele dziurawca: opis, użyteczne właściwości i zastosowanie

Ziele dziurawca to roślina lecznicza należąca do rodziny ziele dziurawca. Istnieje około 110 gatunków, głównie na półkuli północnej. Ziele dziurawca zwyczajnego najczęściej występuje w naturze w Europie, na Kaukazie, zachodniej Syberii i kontynentalnej Ameryce Północnej.

Zdecydowana większość odmian dziurawca jest szeroko stosowana w medycynie i kosmetyce od czasów starożytnych. Do celów terapeutycznych ziele dziurawca używano w Rzymie i starożytnej Grecji, ówcześni naukowcy szczegółowo badali skład chemiczny i korzystne właściwości rośliny.

Dziś w wielu krajach świata ziele dziurawca jest oficjalnie uważane za roślinę leczniczą. Jest integralną częścią wielu preparatów ziołowych, służy do produkcji leków, różnych nalewek i olejków eterycznych.

ziele dziurawca

Jak wygląda roślina dziurawca: opis

Ziele dziurawca to roślina zielna, której wysokość różni się znacznie w zależności od gatunku. Niektórzy przedstawiciele są w stanie osiągnąć dwa metry wysokości. Ziele dziurawca to zioło o cienkiej łodydze z małymi liśćmi, kwiaty są koloru żółtego. Przedstawiciele gatunku kwitną głównie w lipcu - sierpniu.

Uwaga! Powierzchnia siedliska może się znacznie różnić w zależności od odmiany, najczęściej roślinę można spotkać na trawnikach leśnych i zboczach górskich.

Roślina znana jest ludziom od czasów starożytnych, dlatego w mowie potocznej istnieje wiele innych nazw dziurawca, na przykład gałązka, trawa Iwanowa i trawa zająca.

Zaleca się zbieranie półfabrykatów podczas kwitnienia rośliny, przy czym należy wycinać tylko kwiaty z niewielką ilością liści. Aby utrzymać maksymalne stężenie właściwości leczniczych, ziele należy suszyć w suszarniach lub zaciemnionych pomieszczeniach, zawsze dobrze wentylowanych.

ziele dziurawca

sadzić gatunki

Wszyscy przedstawiciele tego gatunku mogą rosnąć na różnych glebach, nawet wśród skalistego terenu. Ziele dziurawca, jak większość dzikich roślin, rozmnaża się przez nasiona. Ciekawostką jest to, że jeden owoc może jednocześnie zawierać do 25 tys. nasiona, ale nie wszystkie staną się nowymi roślinami.

Ziele dziurawca dzieli się na następujące rodzaje:

• ziele dziurawca zwyczajnego - perforowane. Znajduje szerokie zastosowanie w medycynie, a także przemyśle spożywczym. Rośnie w całej Europie, najczęściej spotykany w sosnowych lasach i na polach. Na wysokość roślina może osiągnąć 0,8 m, cienką łodygę z dwiema charakterystycznymi bruzdami, liście miniaturowe. Na liściach koncentruje się duża liczba „gruczołów”, co wizualnie stwarza wrażenie dziur. Ziele dziurawca jest przeciwwskazane u osób z nadciśnieniem.
• Ziele dziurawca rośnie jako krzew, łodygi są ciemnobrązowe. Cechą indywidualną są duże kwiaty, ich średnica może sięgać 7 cm. Liście mają tępe końce, osiągają długość 3 cm, miąższ jest mięsisty. Ukazuje się w subtropikach, a mianowicie w Turcji i na Bałkanach. Spotykać się można tylko na otwartych przestrzeniach z dużą ilością światła słonecznego. Można go również znaleźć w Europie, ale tutaj jest uprawiany jako roślina ozdobna.
• ziele dziurawca. Wysokość tego przedstawiciela może osiągnąć 1 metr, charakterystyczną cechą są duże liście i miniaturowe kwiaty zgrupowane w kwiatostany. Długość liści sięga 10 cm, szerokość około 6 cm. Każdy kwiatostan ma 6-8 kwiatów. Chętnie rośnie na oświetlonych terenach, często można go spotkać na polach i łąkach. Może być używany tylko do celów dekoracyjnych.
• Trawa, która wygląda jak ziele dziurawca, nazywa się czworościanem. Jedyną cechą wyróżniającą jest obecność czterech ostrych krawędzi na cienkiej łodydze. Roślina jest szeroko rozpowszechniona w Europie i Azji Wschodniej. Roślina nie jest wykorzystywana przez ludzi, ze względu na obecność w składzie dużej ilości szkodliwych substancji, co przyczynia się do rozwoju poważnych powikłań.
• Wyciągnięte ziele dziurawca osiąga wysokość ponad pół metra, łodyga charakteryzuje się cylindrycznym kształtem z dwoma żebrami. Rośnie wszędzie w regionach stepowych, rzadziej można go znaleźć na leśnych polanach. Cecha indywidualna - liście o długości ok. 4 cm, mocno dociśnięte do łodygi.
• Ziele lecznicze niebieskie ziele dziurawca osiąga wysokość 0,7 metra, tworzy wiele miniaturowych kwiatów, które są pogrupowane w kwiatostany. Ukazuje się w umiarkowanych szerokościach geograficznych, preferuje otwarte i dobrze oświetlone tereny. Ten rodzaj rośliny jest bardzo ceniony ze względu na swój skład chemiczny, stosowany jest w leczeniu wielu schorzeń, a także wzmacnia układ odpornościowy.
• Leżące na ziemi ziele dziurawca różni się od swoich krewnych tym, że łodygi nie rosną, lecz rozprzestrzeniają się po ziemi. Tworzą się małe kwiaty i liście. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli jest to coroczny. Rośnie w środkowej i północnej części Europy, ze względu na doskonałą odporność na zimno. Uwielbia światło, więc nie będzie rosło w półcieniu i cieniu.

Przydatne właściwości i przeciwwskazania, wpływ na człowieka

Co pomaga ziele dziurawca?? To pytanie interesuje wielu zwolenników stosowania naturalnych składników w celu wzmocnienia odporności i leczenia różnych dolegliwości.

Wyciągi roślinne od czasów starożytnych stosowane były w leczeniu chorób serca, przeziębień, reumatyzmu, bólów głowy i grypy, a napary są również skuteczne w leczeniu impotencji i schorzeń związanych z ginekologią.

Stosowany w leczeniu chorób serca i innych

Niedawno naukowcy w laboratorium odkryli kolejną cechę rośliny: działa przeciwdepresyjnie, korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Jest to znacząca zaleta w walce z depresją, lek praktycznie nie ma przeciwwskazań a jednocześnie wzmacnia organizm.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Suszone surowce z dziurawca są wskazane do stosowania w następujących przypadkach:

• Procesy zapalne zachodzące w jamie ustnej, np. zapalenie jamy ustnej, gardła, dziąseł i migdałków.
• Patologie układu pokarmowego i dróg żółciowych, na przykład biegunka, dyskineza, niski poziom kwasu żołądkowego, hipotonia pęcherzyka żółciowego, wzdęcia, zapalenie wątroby, zapalenie pęcherzyka żółciowego.
• Zaburzenia w pracy układu nerwowego, przepisywane na stany depresyjne i lękowe.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Zwolennicy receptur medycyny ludowej wykorzystują ziele dziurawca w leczeniu:

• alkoholizm;
• nieżyt żołądka;
• zapalenie zatok;
• zgaga;
• choroba psychiczna, w tym depresja;
• szybkie bicie serca;
• choroby zakaźne skóry, oparzenia;
• zapalenie wątroby, w tym wirusowe;
• kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego.

Ważny! Przed rozpoczęciem leczenia musisz mieć pewność co do prawidłowej diagnozy, w przeciwnym razie mogą pojawić się różne komplikacje. Czasami skuteczne wyniki można osiągnąć dzięki zintegrowanemu podejściu, t.mi. połączenie medycyny tradycyjnej i ludowej.

Ziele dziurawca jest najczęściej stosowane w następujących postaciach dawkowania:

• herbata lecznicza;
• wywar;
• nalewka alkoholowa;
• napar wodny.

Dużą popularnością cieszą się preparaty ziołowe, w skład których wchodzą nie tylko ziele dziurawca, ale także inne rośliny lecznicze. Z reguły takie leki są bardziej skuteczne ze względu na całkowity efekt korzystnych właściwości.

Przeciwwskazania

Roślina pomimo dużej liczby pozytywnych właściwości posiada również przeciwwskazania do stosowania. Te cechy należy wziąć pod uwagę podczas korzystania z surowców. Ziele dziurawca należy do roślin lekko toksycznych, dlatego nie należy go nadużywać, a także stosować przez długi czas.

Przeciwwskazane dla kobiet w ciąży,

Nadużycie może powodować wysokie ciśnienie krwi i zwężenie naczyń krwionośnych. Jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży, a także w okresie laktacji.

Choroby i szkodniki

Ziele dziurawca, podobnie jak inni przedstawiciele flory, może być narażone na różne choroby i ataki szkodników. Najczęściej rośliny są dotknięte chorobami grzybiczymi. Odnotowano słabą odporność na dżdżownice i wciornastki.

Przy uprawie na osobistej działce w celu zapobiegania i leczenia zaleca się stosowanie specjalnych preparatów owadobójczych i grzybobójczych. Można je kupić w dowolnym specjalistycznym sklepie.

Ważny! Jeśli roślina jest uprawiana w celach leczniczych, stosowanie chemikaliów jest przeciwwskazane. Ziele dziurawca ma jedną cechę – gromadzi pestycydy.

Ziele dziurawca jest rośliną leczniczą, która, jeśli jest stosowana nieracjonalnie, może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Przed użyciem zaleca się zapoznanie z przeciwwskazaniami i skonsultowanie się z lekarzem, picie naparów i wywarów ściśle według instrukcji użytkowania.