Biało-czerwone króliki nowozelandzkie - cechy rasy

Rasa nowozelandzka jest jednym z najpopularniejszych typów królików we wszystkich krajach rozwiniętych. Należące do rasy mięsnej zwierzęta tego gatunku są w swojej opiece całkowicie bezpretensjonalne, ale jednocześnie wyróżniają się szybkim przyrostem masy ciała w krótkim czasie.

Nowa Zelandia powstała w 1916 roku z połączenia belgijskich gigantów ze srebrnym szampanem. Dlatego początkowo była tylko jedna odmiana: czerwone króliki. Następnie, dzięki ścisłemu śledzeniu genu albinosa, wyhodowano drugi podgatunek - biały.

Rasa jest oficjalnie zarejestrowana w Kalifornii w USA i nie ma nic wspólnego z Nową Zelandią. Teraz hodowcy pracują nad trzecim kolorem, który nie jest jeszcze tak powszechny jak czerwony i biały - czarnym. W Rosji zwierzęta zaczęły się rozprzestrzeniać dopiero w latach 70. XX wieku.

Cechy rasy

Hodowcy kochają rasę nowozelandzką nie tylko dlatego, że króliki szybko przybierają na wadze i są królikami mięsnymi, ale także dlatego, że ich skóra jest również bardzo cenna dla kupujących. Zwłaszcza biała skóra, ponieważ można ją farbować na różne odcienie.

Ponadto w wystawach biorą udział uszatki, naukowcy wykorzystują je do eksperymentów laboratoryjnych. Wyhodowano, że króliki tej rasy reagują na leki i kosmetyki identycznie jak ludzie.

Oprócz ras nowozelandzkich hoduje się również króliki kalifornijskie, olbrzymy, burgundy na mięso.

Białe króliki są bardziej produktywne niż czerwone.

Kilka tez o charakterystyce rasy

  • hodować mięso i duże: długość do 50 cm, waga do 5 kg;
  • umięśnione zwierzęta, co sprawia, że ​​mięso dietetyczne jest szczególnie poszukiwane;
  • dobry, równy płaszcz na skórze: długość włosków do 3,5 cm;
  • długość ucha - do 12,5 cm-
  • szybki wzrost: już w wieku 3 miesięcy ważą około 3 kg i są gotowe do uboju.

Samice są znacznie większe od samców, a ich waga waha się między 1-1.5 kg.

Rodzaje

Teraz najczęstsze na świecie są 2 rodzaje królików: biały i czerwony, ponieważ czarny podgatunek jest nadal hodowany i ulepszany przez hodowców - takie zwierzęta nie są jeszcze poszukiwane.

Wskaźniki zewnętrzne białych królików

  • muskularna sylwetka, bez złogów tłuszczu;
  • cylindryczny korpus z szerokimi łopatkami i rozwiniętymi tylnymi nogami;
  • samice mają małe podgardle symetryczny kształt;
  • szyja krótka, osadzone głębokie, cienkie uszy do 12 cm długości;
  • oczy z czerwonym odcieniem, i białe paznokcie.

Futro białych królików nowozelandzkich jest absolutnie białe z grubym srebrzystym podszerstkiem, dzięki czemu skóra idealnie nadaje się do modelowych domów, gdyż można ją ufarbować na dowolny egzotyczny kolor. Jednocześnie wełna jest gładka i miękka w dotyku, a gęstość nadaje jej jeszcze bardziej atrakcyjnego wyglądu. Jeśli konieczne jest pozyskanie puchu i wełny, lepiej hodować króliki angorskie, o których można przeczytać tutaj.

Hodowcy identyfikują kilka oznak uboju zwierzęcia: długość uszu wynosi ponad 13 cm, a ich opadanie, podwójny podbródek, podszerstek, podszerstek, masa ciała ponad 6 kg.

Zewnętrzne wskaźniki czerwonych królików

  • muskularna sylwetka typ cylindryczny;
  • szerokie plecy, wysoko rozwinięta część krzyżowo-lędźwiowa;
  • zapadnięta klatka piersiowa, szyja jest krótka;
  • uszy do 11 cm długości, oczy mają czerwony odcień, od jasnoróżowego do burgundowego;
  • okrągły kształt głowy, a łapy są przymocowane ściśle pionowo w dół.

O rasie Flandrii możesz przeczytać w tym materiale.

Futro czerwonych podgatunków królików ma intensywny i bogaty odcień złotobrązowy. Kolor jest nierównomiernie rozprowadzany na skórze i rozjaśnia się w kierunku ust, oczu, od strony brzucha oraz w dolnej części ud. Ze względu na wysoką odporność na zużycie i gęstość jest popularny do szycia elitarnych futer.

Konserwacja i pielęgnacja

Pomimo tego, że króliki nowozelandzkie są bezpretensjonalne w opiece i dzięki twardemu włosowi na łapach są przystosowane do sieci, istnieje kilka zasad bezpiecznego i wygodnego ich rozmnażania.

  1. W klatkach lub klatkach letnich zwierzęta trzymane są w zacienionym miejscu, a nie na słońcu.
  2. Komórki do ich hodowli można zrobić samemu lub kup, obejmują wielopoziomowe z połączonym systemem poidła. Jak zrobić klatkę dla królika własnymi rękami, przeczytaj ten link.
  3. Optymalna temperatura dla rasy to 18-20 stopni. dlatego w ciepłych porach roku konieczne jest zakrycie klatek na noc lub zabranie królików do domu.
  4. Ogrody powinny być dobrze wentylowane, ale jednocześnie nie narażony na przeciągi.
  5. Króliki w tym samym wieku powinny żyć w jednym przedziale, i nie zróżnicowane wiekowo.

Przy tworzeniu klatek dla królików nie zaleca się używania metalu.

Króliki muszą stale zgrzytać zębami, dlatego do jedzenia dodaje się słony kamień lub świerkowe gałęzie. W przypadku ich braku, przednie zęby zaczynają rosnąć i powodują ból zwierzęcia.

Rasa jest bardzo płochliwa i nie toleruje jasnego światła, ostrych, głośnych dźwięków. W sytuacjach stresowych króliki chorują. Spowolnić proces wzrostu, a w krytycznych przypadkach może nawet umrzeć. Więcej o chorobach królików przeczytasz tutaj.

Opieka nad zwierzętami jest prymitywna: oprócz standardowego czyszczenia klatek, wymiany czystej wody i świeżej karmy, te z uszami są czesane, aby uniknąć splątania sierści. Gdy pojawią się te ostatnie, ostrożnie wytnij nożyczkami.

Z reguły królików nie kąpie się, ale jeśli zajdzie taka potrzeba, to po zabiegu należy je dobrze wysuszyć w ciepłym, wolnym od przeciągów pomieszczeniu do wyschnięcia i dopiero wtedy odłożyć do klatki.

Jak każde inne zwierzę czystej krwi, królik nowozelandzki jest regularnie badany przez weterynarza i szczepiony zgodnie z harmonogramem.

Karmienie

Karmienie królików dzieli się na dwa duże, różne okresy: letni i zimowy.

  1. Latem króliki jedzą świeżą trawę, miękkie liście: bardzo lubią koniczynę, łopian, babkę. Ale 70-80% diety to zboża, rośliny okopowe.
  2. Siano jest zrobione na zimę, marchew, kapusta, gałązki iglaste oraz jako dodatek do żywności – mieszanki paszowe.

Owoce i niektóre warzywa (buraki, ogórki, bataty) należy podawać w niewielkich ilościach, ponieważ mogą powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe: biegunki i wzdęcia.

Woda w poidłach jest zawsze świeża i czysta ze studni, kolumny lub kranu.

Hodowla

Nie inaczej jest w hodowli królików czerwonych i białych. Sprowadza się do kilku kluczowych punktów:

  1. Początkowo wybierane są króliki w wieku poniżej 4 miesięcy. Jeśli zwierzę ma mniej niż 2 miesiące, jego układ odpornościowy nie jest jeszcze ukształtowany, a ryzyko choroby lub śmierci jest bardzo wysokie.
  2. Zakup dokonany w gospodarstwie, ponieważ w przeciwieństwie do rynku, tutaj można zobaczyć naturalne środowisko rasy, zobaczyć do czego są przyzwyczajone i jakie potomstwo może wydać.
  3. Dokładnie sprawdź wygląd ucha zgodnie z cechami zewnętrznymi, terminowe ubijanie osobników dla czystości rasy.
  4. Pomimo zawartości komórkowej – zdrowe króliki są aktywne i dobrze jedzą oferowaną karmę.
  5. Do hodowli kup osobniki z niespokrewnionej linii, aby wykluczyć mutacje genów i poważne choroby.

Na fermie najlepiej mieć etatowego lekarza weterynarii, który będzie regularnie badał zwierzęta i prowadził grafik szczepień ochronnych.

Wideo

wnioski

Rasa nowozelandzka jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i łatwa w hodowli, wystarczy przypomnieć sobie kilka podstawowych tez na temat tych zwierząt:

  1. Rasa nie lubi przeciągów, brudnych klatek i potrzebuje stałej czystej wody.
  2. Istnieją dwa rodzaje królików nowozelandzkich: białe i czerwone, które różnią się nie tylko kolorem skóry, ale także wielkością.
  3. Oprócz tego, że jest gatunkiem mięsnym, jest ceniony za doskonałe odporne na zużycie futro, a także kupowany do badań laboratoryjnych, ponieważ jest podobny w reakcji na człowieka.
  4. Pierwsze młode do hodowli kupowane są nie młodsze niż 2 miesiące, ale nie starsze niż 4.
  5. Na fermie królików zalecane jest posiadanie własnego osobistego weterynarza.

Przeczytaj, jak zrobić poidło smoczkowe dla królików.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: