Pokrzywa: zdjęcie i opis, charakterystyka

Pokrzywa zwyczajna – roślina niejednoznaczna. Pomaga leczyć choroby, w czasie wojen ratowała od głodu. Wiele osób nadal używa go w sałatkach. Ale ogrodnicy nienawidzą jej zaciekle. I są ku temu powody. W domkach letniskowych jest niezniszczalnym i wytrwałym chwastem.

Opis botaniczny pokrzywy dwupiennej

Trawa wieloletnia dwupienna z potężnym systemem korzeniowym rozwijającym się poziomo. W zależności od warunków klimatycznych dorasta od 60 cm do 2 m wysokości. Nazwa pokrzywy dwupiennej po łacinie to Urtica dioica. Nazwa specyficzna „dioicus” pochodzi od starożytnego greckiego słowa oznaczającego „dwa domy”, nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa „uro”, czyli „spalić”.

Pędy wyprostowane, włókniste, wydrążone wewnątrz. Przekrój czworościenny. Początkowo uciec z samotności. Z biegiem czasu rozwijają się pędy pachowe. Pokrzywa dwupienna pokryta piekącymi włoskami.

Komentarz! Czasami zdarzają się formy z „nagimi” blaszkami liściowymi lub z nielicznymi i niepalącymi się włoskami.

Liście pokrzywy są równoboczne, przeciwległe, proste. Kolor ciemnozielony. Końcówki blaszek liściowych są spiczaste. Krawędzie grubo ząbkowane lub grubo ząbkowane. Kształt podłużny, jajowato-lancetowaty lub w kształcie serca. Czasami eliptyczny. Stosunek długości i szerokości blaszki liściowej wynosi 2:1. Podstawy liści z głębokim, do 5 mm, nacięciem. Ogonki są długie.

Kwiatostany - opadające wiechy. Szypułki znajdujące się u podstawy ogonków. Najniższe kwiatostany pojawiają się na wysokości 7-14 węzła od ziemi. Szypułki mogą również rosnąć na pędach pachowych. Rośliny dwupienne mogą mieć tylko męskie lub żeńskie kwiaty na jednym egzemplarzu. Z tego powodu połowa populacji pokrzywy pozostaje bezpłodna.

W przeciwieństwie do samców kwiatostany pokrzywy żeńskiej mają ochronę

Owoce - małe eliptyczne orzechy o długości 1-1,4 mm. Kolor żółtawy lub jasnobrązowy. Matowa powierzchnia.

Komentarz! Jedna roślina żeńska w okresie wegetacyjnym daje do 22 tys. posiew.

System korzeniowy pokrzywy pospolitej znajduje się poziomo i płytko pod ziemią. Korzenie przypominające stolon rosną o 35-40 cm rocznie.

Mechanizm obronny przed roślinożercami

Wszystkie nadziemne części pokrzywy pokryte są gęstymi, piekącymi włoskami. Te ostatnie to jedna gigantyczna komórka, podobna do ampułki medycznej i wypełniona solami krzemu. Końcówka „ampułki” wystaje poza roślinę. Ściany komórki ochronnej są bardzo delikatne. Rozbijają się nawet przy lekkim uderzeniu. Ostry koniec włosów przebija skórę, a sok wypełniający komórkę dostaje się do organizmu roślinożercy. Skład zawartości „ampułki”:

  • kwas mrówkowy;
  • histamina;
  • cholina.

Substancje te powodują podrażnienie skóry i uczucie „oparzenia”.

Komentarz! Piekące włosy nie są skuteczne przeciwko bydłu.

Dotknięcie niektórych pokrzyw tropikalnych może spowodować śmierć

Gdzie rośnie pokrzywa?

Chwast jest bardzo bezpretensjonalny i łatwo przystosowuje się do różnych warunków klimatycznych. Rozpowszechniony w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej i południowej. Na kontynenty, na których pierwotnie nie było, nasiona zostały przywiezione przez człowieka. W ten sposób roślina przeniknęła do Ameryki Północnej i Australii. W Eurazji pokrzywa rośnie nie tylko w Europie. Można go znaleźć w Azji Mniejszej i Azji Mniejszej oraz w Indiach. W Afryce Północnej jego zasięg rozciąga się od Libii po Maroko. Niedostępne tylko w Ameryce Południowej.

Komentarz! W Nepalu pokrzywa wspina się na wysokość 3500-4000 m n.p.m.

W Rosji dystrybuowany w zachodniej Syberii i części europejskiej. Został wprowadzony na Daleki Wschód i Syberię Wschodnią. W warunkach naturalnych preferuje strefę leśną i leśno-stepową.

Pokrzywa dwupienna jest rośliną ruderalną. Oznacza to, że woli:

  • polany leśne;
  • wilgotne lasy i łąki;
  • rowy;
  • wąwozy;
  • miejsca na śmieci w pobliżu ogrodzeń i mieszkań;
  • opuszczone ziemie;
  • brzegi zbiorników wodnych.

Ze względu na zdolność do rozmnażania wegetatywnego tworzy „czyste” zarośla, które na dużych powierzchniach nie posiadają wtrąceń obcej flory.

Komentarz! Pokrzywy dwupienne i parzące mogą służyć jako wskaźnik gleb bogatych w azot.

Pokrzywa dwupienna nie ma statusu ochronnego. Wręcz przeciwnie, jest uważany za chwast trudny do wykorzenienia. Ale łatwo pomylić ją z inną pokrzywą: Kijów. Oba gatunki są bardzo podobne:

  • kwiatostany;
  • pozostawia;
  • wysokość strzelania.

Prawo kijowskie naprawdę chroni w niektórych regionach:

  • regiony Woroneż i Lipieck;
  • Białoruś;
  • Węgry;
  • Republika Czeska.

Ale jeśli przyjrzysz się uważnie, nie jest trudno odróżnić chroniony gatunek od złośliwego chwastu.

Główną różnicą między pokrzywą kijowską a pokrzywą dwupienną są dłuższe i węższe blaszki liściowe

Pokrzywa dwupienna, dzika czy nie

Pokrzywa zwyczajna była rośliną uprawną do XIX wieku, kiedy to uprawiano ją na włókno dla przemysłu tekstylnego. Dziś ogrodnicy nie są zadowoleni z jej wyglądu. Jeśli dasz wodze wodze pokrzywy dwupiennej, szybko wypełni całą dostępną dla niej przestrzeń. I bardzo trudno się go pozbyć.

Ale chociaż pokrzywa dioica ustąpiła miejsca bawełnie i tkaninom syntetycznym, włókna ramii/bomerii, które są specjalnie hodowane na skalę przemysłową, są nadal używane w krajach Azji Południowej. Trawa azjatycka należy do tej samej rodziny co pokrzywa dwulistna, ale ma inny rodzaj i nie ma kłujących włosków.

Tkaniny Bomeria cenione są za podobieństwo do naturalnego jedwabiu

Czy pokrzywa jest trująca?

To zależy od punktu widzenia. Płonące włosie zawiera truciznę, która działa na skórę i błony śluzowe. Ale jako roślina spożywcza pokrzywa jest nieszkodliwa. Wystarczy zalać go wrzątkiem, aby uniknąć poparzeń. Niebezpieczeństwem jest spożywanie zbyt dużej ilości liści i nasion pokrzywy, ze względu na wysoką zawartość witaminy K, która koaguluje krew.

Jak odróżnić pokrzywę dwupienną od pokrzywy?

W młodym wieku dioica i pokrzywa wyglądają bardzo podobnie. Ale w dojrzałych roślinach widoczne stają się szczegóły, dzięki którym łatwo je odróżnić:

  • różnica wysokości pędów: spalanie nie większe niż 35 cm, dwupienne - do 2 m;
  • wygląd kwiatostanu jest ostry w płonącym, w dwupiennym to wisząca wiecha;
  • wielkość kwiatostanów: ogonki dłuższe u dwupiennych, krótsze lub równe u płonących.

Spalanie, w przeciwieństwie do dwupiennych, nie rozmnaża się za pomocą systemu korzeniowego, dlatego tworzy tylko małe zasłony, nie zabierając całej dostępnej przestrzeni.

Miejsca wzrostu do spalania i dwupienne są takie same:

  • nieużytki;
  • ogrody warzywne;
  • pobocza drogi;
  • wzdłuż krawędzi dołów kompostowych;
  • przestrzenie w pobliżu domów i ogrodzeń.

Podstawowy warunek wzrostu: gleba bogata w azot.

Komentarz! Pokrzywa dwupienna jest gorsza od pokrzywy pod względem odżywczym i chemicznym.

Odmiana kłująca jest stosowana w leczeniu KSD i leczeniu owrzodzeń skóry

Metody rozmnażania pokrzywy dwupiennej

Pokrzywa rozmnaża się przez nasiona i korzenie. Kiełkowanie „orzechów” pokrzywy jest niskie. Ponadto tylko rośliny żeńskie mogą produkować owoce. Ta metoda jest odpowiednia do przenoszenia przyszłego potomstwa na duże odległości. Kiełkowanie nasion może wzrosnąć po przejściu przez przewód pokarmowy bydła.

Aby podbić pobliskie przestrzenie, metoda wegetatywna jest bardziej skuteczna, ponieważ osobniki męskie mogą również wytwarzać klony. Na rozłogach znajdują się pąki wzrostu, które aktywują się w następnym roku. W ten sposób nawet roślina męska może wytwarzać klony i zalewać całą okolicę.

Korzenie są głównym sposobem rozmnażania pokrzywy dwupiennej

Rosnące funkcje

Nie istnieją, bo nikt celowo nie uprawia chwastów. Ale jeśli istnieje chęć całkowitego zniszczenia twojego domku letniskowego, możesz zrobić dobrze obornikowe łóżko. Lepiej mieszać glebę z humusem w stosunku 1:1. Następnie wylej nasiona i lekko posyp je ziemią. Nie ma potrzeby głębokiego wiercenia. Gleba jest lekko wilgotna. Oświetlenie łóżek nie ma znaczenia. Pokrzywa zwyczajna Pokrzywa zwyczajna rozwija się w pełnym słońcu i cieniu, gdy jest zaopatrzona w wystarczającą ilość wody i składników odżywczych.

Skład chemiczny pokrzywy dwupiennej

Młode pędy pokrzywy pospolitej zawierają:

  • błonnik - 37%;
  • białko surowe - 23%;
  • popiół - 18%;
  • tłuszcze - 3%.

Najcenniejszą częścią pokrzywy dwupiennej są jej liście. 100 g zawiera:

  • 100-270 mg kwasu askorbinowego;
  • 14-50 mg prowitaminy A;
  • 41 mg żelaza;
  • 8,2 mg manganu;
  • 4,3 mg boru;
  • 2,7 mg tytanu;
  • 0,03 mg niklu.

1 g liści zawiera 400 jm witaminy K. Duża rozbieżność między danymi dotyczącymi witaminy C i A wynika z bardzo dużej powierzchni rośliny. Próbki do badań pobrano w miejscach o różnym składzie gleby.

Oprócz witamin i pierwiastków śladowych liście zawierają:

  • chlorofil do 8%;
  • garbniki;
  • cukier;
  • kwasy organiczne;
  • sitosterol;
  • fitoncydy;
  • porfiryny;
  • urtycyna glikozydowa;
  • kwasy fenolowe.

Bogaty skład chemiczny sprawia, że ​​ziele może być stosowane jako środek leczniczy w medycynie ludowej. Uważa się, że pomaga w wielu chorobach, w tym w przeziębieniach.

Komentarz! Z zimnym, świeżo wyciśniętym sokiem z pokrzywy podnosi odporność, gdyż witamina C ulega zniszczeniu podczas obróbki cieplnej.

Właściwości lecznicze pokrzywy dwupiennej

Ze względu na bogaty skład witamin i właściwości lecznicze, pokrzywa zwyczajna znalazła zastosowanie zarówno w medycynie, jak i kosmetyce. W Rosji jest stosowany jako środek gojący rany od XVI wieku.

Liście i korzenie wykorzystywane są do celów leczniczych. Ale te ostatnie są znacznie trudniejsze do przygotowania, choć istnieje opinia o ich większej skuteczności. Liście są zbierane na skalę przemysłową. Do użytku domowego są również wygodniejsze.

Roślinę kroimy w całości i suszymy przez 2-3 godziny. Następnie liście są odcinane i suszone w wentylowanym pomieszczeniu, rozłożone warstwą 4 cm. Okres trwałości suchych surowców to dwa lata.

Pokrzywa jest dobra na zimę, jeśli jest mrożona, solona lub w puszkach

Zastosowanie pokrzywy w medycynie

W medycynie ludowej bardzo popularna jest pokrzywa zwyczajna. Zioło stosuje się w leczeniu wielu chorób:

  • jako środek hemostatyczny do krwawienia wewnętrznego;
  • do leczenia polimenorrhea i endometriozy;
  • skrócić zbyt długie okresy;
  • z reumatyzmem i chorobami stawów;
  • dla lepszego gojenia się ran;
  • jako preparat multiwitaminowy na przeziębienia;
  • na cukrzycę na obniżenie poziomu cukru.

Chociaż wszystkie te choroby wymagają przede wszystkim interwencji medycznej, a nie wywaru z pokrzywy. Krwawienie wewnętrzne jest niebezpieczne, ponieważ jest niewidoczne, dopóki osoba nie straci przytomności. A niewłaściwe plamienie u kobiety może być oznaką raka macicy. Konieczne jest wyeliminowanie przyczyny, a nie tłumienie objawu.

Jakiekolwiek zastosowanie pokrzywy dwupiennej w medycynie ludowej wiąże się z obecnością w niej dużej ilości witaminy K, która przyspiesza krzepnięcie krwi. Ze względu na tę właściwość niekontrolowane przyjmowanie preparatów z pokrzywy dwupiennej przyniesie nie tylko korzyści, ale i szkody.

Komentarz! W medycynie ludowej leczenie reumatyzmu pokrzywą wygląda jak lanie.

Oficjalna medycyna ostrożniej podchodzi do leczniczych właściwości pokrzywy. Jest stosowany w niektórych preparatach, ale jako składnik pomocniczy:

  1. Allochol, żółciopędny.

    Tabletki zawierają najwięcej suchej żółci – 80 mg, a najmniej pokrzywy – 5 mg.

  2. Polihemostat zatrzymujący zewnętrzne krwawienia żylne i włośniczkowe.

    W torebce Polyhemostatu o wadze 2,5 g zawartość suchego ekstraktu z pokrzywy wynosi 25 mg.

  3. Bronchophyte, zbiór ziół, który stosuje się w chorobach górnych dróg oddechowych.

    Opakowanie Bronchophyte zawiera tylko 8 g liści pokrzywy.

Stosowanie pokrzywy dwulistnej jest również szeroko rozpowszechnione na innych obszarach.

Formy dawkowania

W domu można przygotować trzy rodzaje preparatów leczniczych z pokrzywy dwupiennej:

  • napar;
  • wywar;
  • masło.

Stosuje się je nie tylko w przypadku choroby, ale także do zabiegów kosmetycznych.

Komentarz! Napar z pokrzywy służy również do zwalczania mszyc i mączniaka prawdziwego.

Liście pokrzywy można zaparzyć zamiast herbaty

Odwar z pokrzywy

Do wywaru weź 10 g suchych liści pokrzywy i szklankę wrzącej wody. Trawę zalewa się wodą i utrzymuje na małym ogniu przez 15 minut, nie pozwalając na zagotowanie. Domagaj się 45 minut. Bulion jest filtrowany i uzupełniany przegotowaną wodą do 200 ml. Przyjmować 3-4 razy dziennie po 100 ml.

Napar z pokrzywy

Różni się od wywaru tym, że potrzeba więcej liści, a czas gotowania jest dłuższy: 20 g ziół na szklankę wrzącej wody i nalegaj przez dwie godziny. Przyjmować 30 ml 3-4 razy dziennie.

Olej z pokrzywy

W domu olejek pokrzywowy pozyskuje się na zimno lub na gorąco. Za podstawę przyjmuje się każde warzywo o długim okresie utleniania:

  • słonecznik;
  • sezam;
  • Oliwa;
  • kiełki pszenicy;
  • migdałowy.

Metody otrzymywania olejku z pokrzywy różnią się sposobem przygotowania.

Metoda "zimna"

Z zimnym naparem liście pokrzywy wkłada się do słoika, zalewa olejem i umieszcza w ciemnym miejscu. Gotowy produkt zajmuje miesiąc. W celu lepszego wymieszania zawartości pojemnik jest codziennie wstrząsany.

Metoda „na gorąco”

Do przygotowania produktu metodą gorącego zaparzania potrzebny będzie pojemnik żaroodporny. Wrzuca się do niego trawę i wlewa olej. Następnie włóż do kąpieli wodnej i podgrzej.

Uwaga! Temperatura oleju nie może przekraczać 50 °C.

Podgrzewaj pojemnik przez pół godziny. Procedurę powtarza się jeszcze przez dwa dni.

Filtracja i przechowywanie

Gotowy produkt jest filtrowany, usuwając liście. Do oleju dodaje się kilka kropel witaminy E. Te ostatnie potrzebują 0,2 g na 100 ml leku. Przechowuj gotowy produkt w lodówce. Rok przydatności do spożycia.

Uwaga! Woda nie może dostać się do oleju.

Olej z nasion pokrzywy pospolitej przygotowuje się w taki sam sposób jak z liści

Zasady stosowania do celów leczniczych

Odwary i napary przyjmuje się 30-60 minut po jedzeniu. Lepiej świeże. Można przechowywać w lodówce do dwóch dni. Nie da się podgrzać gotowych preparatów, a na przeziębienia potrzebny jest ciepły napój.

Ale schłodzone napary nadają się do użytku zewnętrznego. Służą do lepszego gojenia się owrzodzeń skóry. Okład z naparem z pokrzywy należy zmieniać co sześć godzin.

Komentarz! Jeśli do leczenia owrzodzenia skóry stosuje się olej, bandaż można zmieniać raz dziennie.

A główną zasadą stosowania preparatów z pokrzywy nie jest zastępowanie leków przepisanych przez lekarza. Zioła dają dobry efekt pomocniczy, a nie główny środek.

Przeciwwskazania i skutki uboczne pokrzywy

Preparaty z pokrzywy dwupiennej nie mogą być stosowane u osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego:

  • nadciśnienie;
  • żylaki;
  • predyspozycje do choroby zakrzepowo-zatorowej;
  • zakrzepowe zapalenie żył;
  • inne choroby, które mogą powodować powstawanie zakrzepów krwi w naczyniach.

Pokrzywa jest przeciwwskazana dla osób z indywidualną nietolerancją.

Regulamin zbioru pokrzyw dwupiennych

Ponieważ pokrzywa rośnie we wszystkich strefach klimatycznych Rosji, czas jej zbierania w różnych regionach jest różny. Skoncentruj się na rozkwicie. W tym czasie zioła gromadzą maksymalną ilość składników odżywczych.

Pokrzywa kwitnie od maja do późnej jesieni. Ale w regionach południowych trawa zwykle wysycha do czerwca. Tam kwitnienie może rozpocząć się już w drugiej połowie kwietnia. Dlatego konieczne jest skupienie się na wyglądzie kwiatostanów.

Oddzielnie suszone kwiaty są doskonałym dodatkiem do parzenia herbaty

Łodygi pokrzywy są koszone i suszone w cieniu na powietrzu przez około trzy godziny. Następnie odcina się liście i kwiatostany. Ten ostatni można stosować osobno jako dodatek do herbaty. Następnie surowce są suszone i składane w opakowania lniane lub papierowe.

Nie używaj do przechowywania suszonych pokrzyw plastikowych toreb ani szklanych słoików. Kondensacja tworzy się, gdy zmienia się temperatura. Okres trwałości ziół leczniczych wynosi dwa lata.

Komentarz! Do celów kulinarnych nadają się tylko pokrzywy dwupienne, zebrane przed kwitnieniem.

Nie można zbierać surowców leczniczych w miejscach zanieczyszczonych dla środowiska:

  • w pobliżu autostrad i linii kolejowych;
  • na składowiskach;
  • w pobliżu cmentarzysk bydła;
  • blisko aktywnych lub nowo działających przedsiębiorstw przemysłowych;
  • w miejscach przechowywania nawozów mineralnych;
  • otoczenie różnych budynków.

Zbieraj surowce w odległości ponad 200 m od niekorzystnego miejsca.

Stosowanie pokrzywy dwupiennej na innych obszarach

Z młodych pędów przyrządza się zupy witaminowe. Jest solona i fermentowana do użytku zimą. Na Kaukazie świeże liście dodaje się do sałatek i innych potraw.

Odwar z pokrzywy służy do tego, aby włosy były lśniące i jedwabiste. Płuczą głowy po umyciu.

Olejek służy do poprawy kondycji skóry. Normalizuje metabolizm lipidów, pomaga wygładzić zmarszczki na twarzy oraz zapobiega powstawaniu łupieżu na skórze głowy.

Pokrzywa stymuluje laktację i zwiększa wydajność mleka u bydła. Rolnicy często stosują jako dodatek do pasz podczas formułowania diety dla bydła mlecznego. Rolnicy pozbawieni skrupułów karmią swoje kury nioski tą trawą. Dzięki dużej zawartości karotenu pokrzywa pospolita przyczynia się do wybarwienia żółtek jaj na jasnopomarańczowy kolor.

Wniosek

Pokrzywa niejednokrotnie pomogła w minionych stuleciach na wiosnę, kiedy zapasy żywności już się kończyły. Dostarczała ludziom nie tylko odżywki, ale także kompleks witamin. Dziś jest coraz częściej stosowany jako roślina lecznicza, choć może urozmaicić wiosenne menu.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: