Buzulnik: odmiany i gatunki ze zdjęciem, nazwą i opisem, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Różne odmiany i rodzaje buzulników ze zdjęciem i nazwą, prezentowane w ich różnorodności w centrach ogrodniczych, zmuszają do studiowania informacji o kulturze. Roślina zyskała popularność ze względu na swój wygląd i cechy. Duża liczba odmian pozwala wybrać najlepszą opcję dla Twojej witryny.

Co to za roślina - buzulnik

Synonimem nazwy buzulnika jest ligularia. Roślina wieloletnia, należy do rodziny Compositae. W sumie w rodzaju łączy się ponad 150 gatunków kwiatów.

W naturze kultura rozwija się swobodnie w Europie i Azji. Dzięki kolorowi kwiatów i tolerancji odcieni stał się popularny wśród ogrodników i projektantów krajobrazu.

Wysokość kwiatu może osiągnąć 1,2 m. Łodygi krzewu są wyprostowane. Do nich przymocowane są masywne, do 60 cm średnicy, blaszki liściowe w formie trójkąta lub serca. Kolor liści jest zróżnicowany: od zielonego do zielonkawo-fioletowego. W zależności od gatunku sam talerz może być zielony, a ogonki i żyłki fioletowe. Istnieją odmiany o liściach dwukolorowych, każda strona blaszki liściowej ma swój własny kolor.

Kwiatostany w postaci koszy o średnicy do 10 cm składają się z małych kwiatów, pomalowanych na jasne kolory. Istnieją odmiany o bogatych żółtych, pomarańczowych lub czerwonych pąkach.

Wysokość szypułki waha się od 1,5 do 2 m

Rodzaje i odmiany buzulnika ze zdjęciem

Istnieje kilka odmian i rodzajów roślin. Różnią się kolorem pąków lub liści, czasem kwitnienia. Spośród 150 nazw kwiatu wyhodowano około 20 gatunków.

Buzulnik Przewalski

Liście w różnych odcieniach zieleni w kształcie serca lub nerki pochodzą z rozety. Szerokość każdego arkusza blachy sięga 60 cm. Istnieją odmiany z liśćmi ząbkowanymi lub palmately. Szypułki osiągają wysokość 2 m. Pąki to koszyczki o średnicy do 10 cm, zebrane w kwiatostany.

Ważny! U większości odmian kwitnienie trwa 60 dni, rozpoczyna się latem. W późnych odmianach pąki więdną pod koniec września.

Odmiany buzulnika Przewalskiego:

The Rocket (Rocket): wysoka odmiana, osiągająca 2 m wysokości, charakteryzująca się dużymi ząbkowanymi liśćmi, początkowo ciemnozielonymi, ale jesienią przebarwiającymi się na purpurowy lub purpurowy.
Pąki buzulnika Rocket są jasnożółte, pojawiają się w sierpniu, więdną we wrześniu
Liść klonu ma swoją nazwę ze względu na kształt liści, podobny do klonu.
Wysokość krzewu może osiągnąć 1,7 m, średnica blaszek liściowych do 25 cm, a kwiatostany o żółtym odcieniu kwitną w sezonie od dołu do góry

W naturze Ligularia Przewalskiego jest powszechna w Eurazji. W celu dekoracji ogrodu sadzi się ją w Chinach i Azji Wschodniej. Roślina preferuje zbiorniki wodne, dlatego umieszcza się ją na brzegach stawów lub wzdłuż strumieni.

Buzulnik Wilsona

Na zdjęciu kwiaty buzulnika Wilsona mogą wydawać się niepozorne, ale roślina jest dekoracyjna dzięki pędom. Wysokość krzewu sięga 1,5 m. Blaszki liściowe podstawne, nerkowate, duże rozmiary. Kwiatostany Ligularia Wilsoniana są wyprostowane, zebrane z bardzo małych żółtych koszyczków. Pąki tworzą się w lipcu.

Buzulnik Wilsona nie boi się niskich temperatur, ale zimą trzeba mu zorganizować schronienie

Buzulnik ząbkowany

Bylina do 100 cm wysokości, z dużymi blaszkami liściowymi. Kosze z pąkami o średnicy do 8 cm, zebrane w kwiatostany w formie wiechy. Gatunek Ligularia Dentata jest mrozoodporny, ale zimą potrzebuje schronienia.

Odmiany:

Wśród najbardziej długo kwitnących odmian znana jest hybryda buzulnik Osiris Fantaisie (Osiris Fantaisie), której pąki powstają w lipcu i zanikają dopiero wraz z nadejściem mrozu. Odmiana jest karłowata, wysokość krzewu nie przekracza 0,5 m.
Roślina jest bezpretensjonalna, ale uwielbia mokre miejsca, w cieniu szybko traci swój dekoracyjny wygląd
Według zdjęć i recenzji piękne kwiatostany w odmianie buzulnik Midnight Lady (Midnight Lady). Wysokość hodowli wynosi 70-80 cm, blaszki liściowe są zaokrąglone, koloru fioletowo-czarnego. Kwiaty pojawiają się w lipcu, są złocistymi stokrotkami.
Odmiana kocha wilgoć, nie toleruje upałów i suszy, dlatego jest wykorzystywana do projektowania zbiorników i mixborderów
Buzulnik Pandora (Pandora) jest bardzo zwarta, wysokość rośliny nie przekracza 30 cm, średnica krzewu dochodzi do 40 cm. Blaszki liściowe są błyszczące, zaokrąglone, z jednej strony ciemnofioletowe, az drugiej zielone. Kwiaty rumianku, pomarańczowo-żółte.
Odmiana Pandora preferuje tereny półcieniste lub dobrze oświetlone, o żyznej, wilgotnej glebie
Buzulnik Marie Crawford (Marie Crawford) na wysokości w okresie kwitnienia osiąga 70-100 cm. Pąki tworzą się w kulturze w lipcu, opadają w październiku. Ze zdjęcia można docenić piękno buzulnikowych liści Marie Crawford, są one błyszczące, jedna strona ciemnobrązowa a druga fioletowa.
Średnica krzewu Marie Crawford rozciąga się do 100 cm
Buzulnik Ciemne piękno (Ciemne piękno) osiąga wysokość 90-120 cm. Liście w kształcie serca, bogaty fioletowy kolor. Kwiatostany to jasnopomarańczowe stokrotki.
Buzulnik preferuje półcień, ale przy odpowiedniej pielęgnacji może rosnąć na otwartych przestrzeniach

Często buzulnik sadzi się jako tasiemiec, dając mu zacienione i wilgotne miejsca na terenie. Roślina pięknie prezentuje się na tle sztucznych fontann, oczek wodnych, w cieniu drzew.

Buzulnik Fisher

Wysokość pędu od 700 cm do 900 cm, blaszki liściowe są rozcięte-pierzaste. Kwiatostany w postaci wydłużonych wiech są zbierane z małych żółtych kwiatów.

Ma bulwiasty korzeń, który tworzy rozłogi. Ta cecha umożliwia rozmnażanie gatunku Fischeri poprzez podzielenie kłącza.

Buzulnik Fischer kwitnie w lipcu i sierpniu

Buzulnik Kaempfer

Kultura jest również nazywana japońskim buzulnik. Pędy są lekko rozgałęzione, liście podstawne, w postaci nerki, z lekkim pokwitaniem na ogonkach. Mogą mieć do 25 cm średnicy.

W okresie kwitnienia na krzaku Kampfer tworzą się kosze bladożółtych pąków o średnicy do 5 cm. Zbierane są w kwiatostany corymbose, które pojawiają się w lipcu.

Istnieje wcześnie kwitnąca odmiana buzulnika japońskiego, której kwiaty są złote

Buzulnik Vorobieva

Bylina rozciąga się do 2 m wysokości, powstaje w procesie wzrostu w duży krzew o skórzastym, pogrubionym ulistnieniu, zaokrąglonym i ciemnozielonym.

Kwiaty są obszerne, zebrane w pędzle, pojawiają się na początku sierpnia. Dojrzałe nasiona są małe, wrażliwe na światło słoneczne.

Odmianę Vorobyov zaleca się stosować przy tworzeniu jesiennych ogrodów ze względu na długi okres kwitnienia i nasycenie kolorów

Buzulnik wielkokwiatowy

Spośród wszystkich odmian i rodzajów buzulnika ligularia wielkolistna ma inny kształt blaszek liściowych. Mają kształt eliptyczny, na długich ogonkach, mają kolor zielony z szarawym odcieniem. Długość każdej blaszki liściowej wynosi 35-45 cm.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu, a kończy we wrześniu. Kwiatostany w formie pędzla, uformowane z koszyczków z żółtymi pąkami. Wysokość pędów z wiechami sięga 1,5 m.

Gatunek mrozoodporny, nie wymaga schronienia, służy do tworzenia klombów

Buzulnik digitatoloba

Wysokość ligularii do 1,8 m, średnica krzewu dorasta do 0,9 m. Dolne arkusze buzulnika są duże, zaokrąglone, klapowane.

Kwiaty są żółtawe, zebrane w luźne pędzle. Pąki tworzą się w lipcu-sierpniu.

Kultura jest wymagająca pod względem wilgotności gleby i nie toleruje ekstremalnych upałów

Buzulnik Hessey

Hybryda została uzyskana przez skrzyżowanie buzulnika zębatego i Wilsona. Zewnętrznie roślina przypomina ligularia dentata, ale kwiatostany są mniej gęste. Średnica koszy nie przekracza 5 cm. Kwiaty mają podobny kształt do stokrotek. Liście mają kształt trójkątnego serca.

Wysokość gatunku Hessei do 2 m, średnica do 1 m².

Okres kwitnienia gatunku to sierpień-wrzesień

Buzulnik wąskogłowy

Zielna bylina ma mocne, czerwonobrązowe pędy. Blachy o bogatym zielonym odcieniu, trójkątny kształt z zębami. Pąki są małe, połączone w koszyczki, zebrane w wiechowate kwiatostany. Początek kwitnienia buzulnika wąskogłowego przypada na sierpień.

Odmiany:

Butelka Rakieta (Bottle Rocket) 80 cm wysokości, ma ciemnozielone blaszki liściowe i żółte kwiatostany umieszczone na ciemnych ogonkach.
Zwartość krzewu pozwala na skuteczne wykorzystanie go w mixborders i klombach, w pobliżu drzew i innych dużych nasadzeń na pierwszym planie
Gold Torch (Gold Torch), wysokość krzewu 1 m, blaszki liściowe początkowo odcień buraka, ale stopniowo stają się zielonkawo-brązowe z fioletowym spodem. Intensywnie żółte pąki przyczepione do fioletowych szypułek.
Odmiana dobrze wygląda zarówno w pojedynczych nasadzeniach, jak i w kompozycjach grupowych, preferuje sąsiedztwo z mankietem lub miskantem

Gatunek mrozoodporny, ale w ostre zimy potrzebuje schronienia.

syberyjski buzulnik

Bylina syberyjska w zależności od warunków dorasta od 0,3 do 1,3 m². Pędy bruzdkowane, liście mają różne kształty: sercowate, trójkątne lub zaokrąglone. Kwiatostany racemose, składają się z żółtych koszyczków.

Rozpowszechniony w Europie i na Syberii, preferujący podmokłe łąki i niziny.

Ligularia syberyjska jest wymieniona w Czerwonej Księdze Regionu Twerskiego

Buzulnik Wichań

Miejsce narodzin wiecznej Wich to Chiny. Wysokość ligularii do 2 m, łodyga cienka, ale mocna. Przymocowane są do niego kwiatostany w kształcie kolców, żółte kwiaty. Płytki liściowe są w kształcie serca, elastyczne, z zębami wzdłuż krawędzi.

Pąki pojawiają się w sierpniu, więdną pod koniec września

Buzulnik angustifolia

Bylina wąskolistna ma zewnętrzne podobieństwo do ligularii Przewalskiego. Ale jego kwiaty są większe, do 5 cm średnicy, a liście są ostre, z lekkimi ząbkami.

Pąki pojawiają się w sierpniu, więdną we wrześniu

Buzulnik Tangut

Gatunek Tangut ma rzadkie pędy, do 1 m wysokości. Kwiatostany są lekko wydłużone, składają się z małych żółtych pąków. Blachy preparowane, ażurowe.

Odmiana bardzo dekoracyjna: blaszki liściowe porównuje się ze skrzydłami motyla, kwiatostany pozostają na pędach od lipca do października

Sadzenie i pielęgnacja buzulnika na otwartym polu

Na stronie dla ligularii konieczne jest przydzielenie zacienionego miejsca. Na otwartych przestrzeniach krzew będzie rósł, ale szybko zniknie.

Ziemia dla bylin powinna być żyzna, luźna i dobrze utrzymująca wodę.

Ważny! Jeśli nie zapewnisz krzewowi wszystkich warunków, roślina nie rozwija się lub nie kwitnie dobrze.

Ponieważ większość odmian bylin jest wysoka, miejsce lądowania musi być chronione przed wiatrem.

wyczucie czasu

Zalecany czas sadzenia to wiosna. Przed wysiewem nasion należy wziąć pod uwagę specyfikę regionu: na większości obszarów optymalnym miesiącem dla wszystkich procedur jest maj.

Ważny! Przed sadzeniem zaleca się zbadanie cech odmianowych wybranej uprawy.

Przygotowanie gleby

Jeśli gleba nie jest żyzna, do ogrodu należy dodać ziemię ogrodową i próchnicę. Jako nawóz zaleca się stosowanie superfosfatu i popiołu drzewnego.

Czarnoziem powinien być miękki, kruchy, dla lepszego zatrzymywania wilgoci można go wymieszać z piaskiem

Algorytm lądowania

Kształt grządki może być dowolny, ale należy pamiętać, że roślina ma tendencję do wzrostu, większość odmian o średnicy osiąga 1 m.

Algorytm lądowania:

Zabieg przeprowadza się rano lub wieczorem. Gleba jest obficie nawilżona.
Zamknąć nasiona na głębokość 1 cm, posypać ziemią.
W regionach o krótkim lecie zaleca się wysianie buzulnika do sadzonek w styczniu-marcu i przesadzenie młodych roślin na otwarty teren w maju.

Kwitnienie następuje 4-5 lat po wprowadzeniu nasion.

Jeśli konieczne jest posadzenie sadzonki, do otworu do sadzenia nakłada się nawozy mineralne, tam umieszcza się roślinę, korzeń jest zakopany. Rośliny wieloletnie obficie podlewaj, glebę mulczuj.

Harmonogram podlewania i nawożenia

Bylina nie może obejść się bez wilgoci. W okresach suszy podlewanie powinno odbywać się codziennie. Zaleca się okresowe nawadnianie liści rośliny w godzinach wieczornych.

W miesiącach jesiennych, pod koniec kwitnienia, trzeba będzie ograniczyć podlewanie, aby korzenie nie gniły.

W pierwszym roku po posadzeniu buzulnik nie potrzebuje nawozów: ma wystarczającą ilość składników odżywczych wprowadzanych do ogrodu podczas sadzenia. W kolejnych latach na każdy krzak od maja do lipca potrzebne jest pół wiadra próchnicy.

Ważny! W przypadku gwałtownych zmian temperatury zaleca się odłożenie karmienia, procedura może niekorzystnie wpłynąć na wygląd buszu.

Odchwaszczanie i rozluźnianie

Wszystkie chwasty należy regularnie usuwać. Poluzowanie należy wykonać po każdym podlewaniu. Alternatywnie możesz mulczować glebę za pomocą improwizowanych materiałów.

Aby nadać ogrodowi kwiatowemu efekt dekoracyjny, możesz użyć liści, kamyków, kolorowych wiórów drzewnych, posiekanej trawy jako ściółki

Montaż podpór

Jeśli odmiana jest wysoka, to w okresie kwitnienia obok pędów należy zainstalować drewniane lub metalowe włócznie, aby przywiązać do nich gałęzie z kwiatostanami.

Większość ogrodników zaniedbuje procedurę, ale pędy mogą pękać nie tylko pod wpływem podmuchów wiatru, ale także pod własnym ciężarem.

Aby nie zaburzać dekoracyjnego efektu kompozycji, podczas wiązania można zastosować specjalne podpory ogrodowe

przycinanie

Zabieg przeprowadza się jesienią, gdy tylko zniknie ostatni kwiat. Jeśli planowane jest rozmnażanie odmiany przez nasiona, pozostaje kilka wiech.

Przycinanie kwiatów odbywa się w październiku. Procedura pozwoli roślinie przekierować swoje siły w celu utrzymania kłącza i liści, co pomoże ligularii przetrwać zimowe miesiące.

Zimowanie

Przygotowanie do miesięcy zimowych należy rozpocząć po nastaniu mrozów. Aby to zrobić, musisz usunąć nadziemną część rośliny, mulczować wokół niej glebę, a później przykryć ją śniegiem lub specjalnym materiałem, liśćmi.

Szkodniki i choroby

Buzulnik ma silny układ odpornościowy, jest omijany przez szkodliwe owady.

Wiosną możliwy jest atak ślimaków. Jako środek zapobiegawczy należy rozrzucić pod rośliną superfosfat granulowany.

Przy nadmiarze wilgoci i obniżonej odporności może pojawić się mączniak prawdziwy.

Choroba charakteryzuje się pojawieniem się białej płytki na płytkach liściowych

W ramach leczenia krzew należy spryskać 1% roztworem siarki koloidalnej. Aby to zrobić, 2,5 g leku należy rozpuścić w 10 litrach wody.

Wniosek

Odmiany i rodzaje buzulników ze zdjęciem i nazwą uderzają swoją różnorodnością, więc ogrodnik może wybrać roślinę zgodnie ze swoimi preferencjami. Biorąc pod uwagę bezpretensjonalność kultury, jej zamiłowanie do zacienionych miejsc, ligularia może ozdobić te zakątki ogrodu, w których inne rośliny szybko giną z braku światła.