Róże piżmowe

Róże piżmowe, w porównaniu z ich tradycyjnymi krewnymi, mają wiele zalet. Ich charakterystyczne cechy to ciągłe kwitnienie, bezpretensjonalność i szybki wzrost. Jasne kwiaty idealnie wpasują się w ogród o dowolnym stylu, zwłaszcza jeśli chodzi o kształtowanie krajobrazu. Niestety, rosyjscy agronomowie nie docenili jeszcze tych mieszańców i nie są one zbyt popularne w tych rejonach, ale wśród Europejczyków bardzo popularna jest róża piżmowa.

Róże piżmowe - co to jest

Grupa róż piżmowych obejmuje kilka mieszańców. P. Lambert, twórca tego kierunku selekcji, już w 1904 r. wyprowadził pierwszego przedstawiciela gatunku, odmianę nazwano Trier. Nieco później na świecie pojawiła się nowa odmiana, którą nazwano Mozart, do dziś uważana jest za jedną z najlepszych.

róże piżmowe

Krzewy róży mają bogaty pikantno-słodki aromat, który przypomina nuty piżma, co wyjaśnia nazwę kultury. Podczas kwitnienia płatki mogą stać się żółte, białe, czerwone, różowe i szkarłatne. Kwitnienie jest ciągłe, każda odmiana ma indywidualne cechy (zimotrwałość, odporność na deszcz, choroby).

Róża piżmowa: odmiany i odmiany

Róża muskatowa jest bardzo poszukiwana na Zachodzie, więc hodowcy niestrudzenie opracowują nowe odmiany hybrydowe o doskonałych walorach dekoracyjnych i bezpretensjonalnej pielęgnacji. Na uwagę agronomów zasługuje:

• Róża Bukavu zasłynęła z dużych pędzli szkarłatnych kwiatów, ich rdzeń jest biały. Zaletą odmiany jest odporność na deszcz. Może być uprawiana do cięcia, sadzenia w mixbordach lub do dekoracji żywopłotów. Wysokość krzewu może sięgać półtora metra. Rosa Bukavu jest właścicielką wielu nagród.
• Róże soczewkowe mają kwiaty karminowo-różowego odcienia, zgrupowane w duże pędzle. Krzewy są wzniesione, nieprzerwanie kwitnące, co już jest dużym atutem. Opis odmiany mówi, że kwiaty są odporne na negatywne skutki deszczu, choroby grzybowe. Liście są ciemnozielone, powierzchnia błyszcząca. Wysokość z reguły sięga półtora metra.
• Rosa Robin Hood to jeden z najjaśniejszych przedstawicieli gatunku. Róża Robin Hood kwitnie przez kilka miesięcy. Kwiat charakteryzuje się miseczkowaty kształt, półpełne płatki, średnica pąka 2-3 cm. Kolor może się różnić w zależności od wielkości kwiatu: może być czerwonawo-różowy lub wiśniowy. Pąki powstają na podłużnych mocnych pędzlach. Kwitnie bujnie aż do pierwszych przymrozków. Krzew umiarkowanie ciernisty, na pędach niezbyt duża liczba kolców. Liście są okrągłe i ciemnozielone. Wysokość waha się między 120-150 cm. Wysoka odporność na choroby, rośnie w półcieniu.

Róża Robin Hood

• Rose Ballerina (Ballerina) - odmiana wyhodowana w 1937 r. w Anglii. Kwitnie obficie, tworząc dużą ilość kwiatostanów przypominających jabłonie. Kwiaty w kształcie miseczki o jasnoróżowym kolorze z żółtym rdzeniem. Ta odmiana jest jedną z nielicznych, które są powszechne w Rosji, a wszystko dzięki doskonałym właściwościom dekoracyjnym, bezpretensjonalnej pielęgnacji i dobremu zimowaniu. Na łodygach praktycznie nie ma kolców, chociaż są one silnie ulistnione. Liście są jasnozielone. Jesienią po kwitnieniu na krzaku pozostaje duża ilość pomarańczy.
• Rose Felicia (Felicia) - róża uważana za arcydzieło wielkiego naukowca i hodowcy Pembertona. Ten przedstawiciel odmiany może pochwalić się najdłuższym kwitnieniem, a także odpornością na negatywne czynniki środowiskowe. Podczas kwitnienia pąków powstają duże kwiaty o brzoskwiniowo-różowym kolorze, płatki z nalotem frotte. Wizualnie odmiana przypomina hybrydową odmianę herbaty. Kwiaty są pogrupowane w luźne pędzle, każdy po około 50 sztuk. Liście są pomalowane na jasnozielone odcienie, powierzchnia z brązowym odcieniem.
• Rose Mozart kwitnie delikatnymi biało-różowymi kwiatostanami, które po otwarciu stają się całkowicie białe. Kwiaty pogrupowane są w grona po 25-50 sztuk., w masie stwórz piękny obraz. W porównaniu z innymi różami piżmowymi ta hybryda ma mniejsze liście i w ogóle nie jest podatna na czarną plamkę. W gorącym klimacie roślina zaczyna wspinać się na podporę, dzięki czemu może służyć jako róża pnąca. Wysokość krzewu może osiągnąć 1,2 m, średnica około 2 m.

Lądowanie i opieka

Róże piżmowe można rozmnażać w ogrodzie wyłącznie wegetatywnie: przez nakładanie warstw lub sadzonki. Niektórzy ogrodnicy przeszczepiają rośliny na biodra róży, ale większość agronomów nie uważa tego za właściwe. Sadzonki na otwartym polu szybko przystosowują się i zakorzeniają, dobrze tolerują zimowe przymrozki.

Ważny! Jeśli kultura jest rozmnażana przez nasiona, krzew nie zachowa cech rodzicielskich.

Optymalny czas sadzenia z otwartym systemem korzeniowym to wiosna i jesień, jeśli korzenie są zamknięte, lepiej sadzić sadzonki róż na otwartym terenie przez całe lato.

Zaleca się, aby miejsce sadzenia znajdowało się na wzniesieniu iw miejscu nasłonecznionym, ponieważ roślina nie kwitnie zbyt chętnie w warunkach cienia i półcieniu. Podczas sadzenia konieczne jest wykonanie drenażu, w przeciwnym razie system korzeniowy zgnije, a krzew będzie podatny na rozwój chorób grzybowych.

róże piżmowe

Nie ma szczególnych wymagań dotyczących pielęgnacji, roślina jest mało wymagająca. Zasady techniki rolniczej sprowadzają się do regularnego i umiarkowanego podlewania, nie należy dopuścić do wyschnięcia gleby. W okresie wegetacji należy kilkakrotnie aplikować kompleksy nawozów mineralnych i organicznych, regularnie spulchniać koło przyłodygowe i usuwać chwasty, a także ciąć i ściółkować.

Ważny! Do okrycia na zimę zaleca się dorosłe krzewy. Aby to zrobić, krąg w pobliżu łodygi jest ściółkowany za pomocą torfu, suchych liści lub zgniłego obornika, a następnie krzaki przygina się do ziemi.

Główne choroby i szkodniki

Rośliny nie są podatne na rozwój chorób i ataki szkodników. Aby jeszcze bardziej zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia, należy ściśle przestrzegać zasad płodozmianu i techniki rolniczej, regularnie nawadniać krzewy preparatami grzybobójczymi i owadobójczymi.

Róże piżmowe to prawdziwe dzieło sztuki, które stanie się jasną ozdobą każdego domku letniskowego lub działki ogrodowej. W porównaniu ze swoimi krewnymi odmiana ta jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i uprawie, co znacznie ułatwia zadanie hodowcy. Nawet początkujący może go uprawiać, wystarczy najpierw zapoznać się ze wszystkimi zaleceniami.