Różana terakota

Kwiaciarnie i ogrodnicy najczęściej zajmują się uprawą krzewów róż, ponieważ są to kwiaty bardzo dekoracyjne, szczególnie w okresie obfitego kwitnienia. A hodowcy z firm różanych na całym świecie nieustannie opracowują nowe odmiany, które różnią się między sobą wielkością, kształtem i kolorem pąków, wysokością i kształtem krzewów, a także odpornością na choroby i mrozem.

Istnieje również osobna grupa krzewów róż Grandiflora, kwiaty te zostały uzyskane przez hodowców przez skrzyżowanie hybrydowych odmian herbaty i floribunda.

Różana Terakota

Rose Terracotta należy do hybrydowych odmian herbat, ale ze względu na intensywność kwitnienia można ją raczej przypisać odmianie Floribunda. Ale eksperci twierdzą, że róża Terracota we wszystkich swoich właściwościach jest kwiatem z grupy grandiflora.

Historia powstania odmiany Terracotta

Rosa grandiflora Terracotta została wyhodowana przez francuskich hodowców z Meilland w 1994 roku. Firma ta zajmuje się rozwojem nowych odmian róż i dalszą sprzedażą sadzonek. Obecnie około 75% przychodów firmy pochodzi z eksportu sadzonek kwiatowych do 63 krajów świata.

Róża Floribunda Terracotta została wyhodowana do cięcia, ale ta kwitnąca bylina jest również używana w projektowaniu krajobrazu, ponieważ jej jasne pąki wyraźnie ożywią każde kwietnik.

Różana Terakota

Charakterystyka i cechy odmiany

Odmiana róż wielkokwiatowych Terakota to krzew średniej wysokości o wzniesionych pędach, którego wysokość może osiągnąć 0,70-0,8 m, a objętość krzewów wynosi około 0,65 m.

Dodatkowe informacje! Róża z terakoty zawdzięcza swoją nazwę pięknemu i jasnemu kolorowi płatków - brązowo-czerwonym. Kiedy pąki są prawie otwarte, wzdłuż krawędzi płatków pojawia się brązowy pasek.

Pąki kwitnące są duże, mogą mieć do 12-15 cm średnicy, a same kwiaty są gęsto podwójne, z których każdy może mieć od 40 do 65 płatków. Te wielkokwiatowe krzewy w okresie kwitnienia są od razu widoczne wśród innych kwiatów na rabatach. Kwiaty zebrane są w kwiatostany racemose, ale łodygi są tak silne i potężne, że praktycznie nie uginają się pod ciężarem kwitnących pąków.

Róża terakotowa jest bardzo odporna na choroby grzybowe i umiarkowanie odporna na mróz.

To są główne cechy róży Terracotta.

Agrotechnika uprawy

Róże takie jak Grandiflora bardzo lubią oświetlone obszary, więc dla Terracotty musisz znaleźć miejsce, w którym będzie miała wystarczająco dużo światła. Gleba powinna być dobrze nawożona, o lekkiej kwasowości, dobrze przepuszczalna dla powietrza i wilgoci.

Ale bezpośrednie promienie słońca w południe nie odbijają dobrze stanu tej odmiany, dlatego lepiej sadzić ją tam, gdzie krzew będzie chroniony przed gorącym słońcem w ciągu dnia.

Gleba o lekkiej kwasowości

Po posadzeniu dalsza pielęgnacja krzewu polega na przestrzeganiu reżimu nawadniania, ciągłym spulchnianiu i ściółkowaniu, usuwaniu chwastów i nawożeniu (co najmniej trzy razy w sezonie). Po raz pierwszy ta roślina wieloletnia jest karmiona wiosną, kiedy na pędach zaczynają pojawiać się młode liście. Kolejny górny opatrunek nakłada się podczas pojawienia się pierwszych pąków. Róże należy nawozić po raz trzeci po zwiędnięciu ostatnich kwiatów. A ostatni raz stosuje się nawóz, zanim młode pędy zaczną zdrewniać.

Zalety i wady odmiany w porównaniu z innymi

Zalety tego kwitnącego krzewu to:

• duże pąki o jasnych kolorach;
• obfite kwitnienie przez cały sezon;
• wysoka odporność na większość chorób.

Według hodowców kwiatów w tej odmianie praktycznie nie ma żadnych niedociągnięć.

Pomimo tego, że odmiana ta jest stosunkowo młoda, dzięki pięknu kwitnących kwiatów i dużej dekoracyjności kwitnących krzewów, wielu hodowcom kwiatów udało się zakochać się w terakotowej róży nie tylko we Francji, ale także w wielu krajach Europy.