Seler naciowy: pielęgnacja na zewnątrz, uprawa sadzonek, technika rolnicza

Seler Zapachowy lub Pachnący - gatunek rośliny zielnej należący do rodzaju Seler z rodziny Umbelliferae. Jest to roślina spożywcza i lecznicza, może być korzeniem, liściem lub ogonkiem liściowym. Pod względem botanicznym odmiany są do siebie bardzo podobne, a sposób ich uprawy jest inny. Pielęgnacja selera ogonkowego na otwartym terenie jest łatwiejsza niż pielęgnacja selera korzeniowego, ale rozmnażanie liści zajmuje więcej czasu.

Ogonek selera - wieloletnia lub roczna

Śmierdzący Seler – roślina o dwuletnim cyklu życia. W pierwszym roku tworzy gęstą roślinę okopową bez pustych przestrzeni wewnątrz i dużą rozetę liści na dużych ogonkach liściowych. Po drugie - uwalnia szypułkę do 1 m wysokości i zawiązuje nasiona. Zbiór - rośliny okopowe, ogonki liściowe i pikantne liście przeprowadza się w roku sadzenia, następnie otrzymują własny materiał do sadzenia.

Kiedyś seler był uprawiany jako roślina lecznicza, teraz jego właściwości lecznicze zniknęły w tle, kultura jest uznawana za warzywo i jest używana w kuchniach różnych narodów. W przestrzeni postsowieckiej największą popularność zyskały rośliny okopowe, podczas gdy w Europie najczęściej kupowane są odmiany ogonkowe.

Seler łodygowy ma włóknisty system korzeniowy i tworzy pod licznymi gałęziami bocznymi niewielką, słabo wyróżniającą się roślinę okopową. Tworzy dużą rozetę, której większą objętość zajmują nie liście, ale ogonki liściowe. Ich kolor może być zielony, sałatkowy, różowy lub czerwonawy, szerokość - od 2 do 4 cm przy grubości nie większej niż 1 cm. W klasycznych odmianach pędy są bielone przed zbiorem (pozbawione dostępu do światła), aby usunąć goryczkę i nadać im delikatność, wiele nowoczesnych odmian tego nie potrzebuje.

Komentarz! W uczciwości należy zauważyć, że smak ogonków liściowych odmian klasycznych jest znacznie lepszy niż tych samobielających.

Zwykle każda rozeta składa się z 15-20 wyprostowanych liści. Ale są odmiany dające do 40 gałązek, czasem półrozłożyste. Łodygi są szerokie u dołu, zwężają się na końcach i kończą trójkątnymi, pierzastopociętymi ciemnozielonymi liśćmi. Ogonki są w środku puste, żebrowane, z wyraźnym rowkiem na części skierowanej do środka rozety. Ich długość zależy nie tylko od odmiany, ale także od technologii rolniczej selera łodygowego i waha się od 22 do 50 cm.

Nasiona - małe niełupki, które zachowują żywotność nie dłużej niż 4 lata (gwarantowane - 1-2 lata). Szypułka o długości około metra pojawia się w drugim roku życia.

Jak rośnie seler

Seler to roślina kochająca wilgoć, która dobrze toleruje krótkotrwałe spadki temperatury. Sadzonki wytrzymują mróz w temperaturze -5 ° C, choć nie na długo. Najbardziej odporne na zimno są odmiany z czerwonymi ogonkami.

Seler liściowy ma najkrótszy okres wegetacyjny i można go wysiewać bezpośrednio do gruntu. Uformowanie się rośliny okopowej zajmie około 200 dni. Uprawia się go wyłącznie przez sadzonki, a na północnym zachodzie rzadko sadzi się go na otwartym terenie.

Seler ogonkowy zajmuje pozycję pośrednią - od momentu kiełkowania do zbioru różne odmiany zajmują 80-180 dni. Aby uzyskać pędy handlowe, można wysiewać nasiona w ziemi, ale bardziej racjonalne jest wyhodowanie najpierw sadzonek.

Optymalna temperatura do uprawy selera warzywnego to 12-20 ° C. I chociaż dobrze toleruje chwilowe ochłodzenie, jeśli termometr przez długi czas nie osiągnie 10 ° C, może rozpocząć się przedwczesne strzelanie.

Jak wyhodować seler ogonkowy z nasion na sadzonki

W uprawie sadzonek selera nie ma nic trudnego. Jego sadzonki są znacznie bardziej odporne niż pomidory czy papryki, a uprawy te są hodowane i niszczone każdego roku przez miliony ogrodników.

Daty lądowania

Nasiona selera ogonkowego wysiewa się na sadzonki od końca lutego do połowy marca. Większość odmian ma dość długi okres wegetacji, a łodygi muszą mieć czas, aby uzyskać wygląd handlowy przed chłodami. Najpierw rozwija się korzeń i liście, ogonki liściowe rozciągają się na długość, a dopiero potem zwiększają swoją masę. Zajmuje to dużo czasu, choć nie tak dużo jak w przypadku tworzenia rośliny okopowej.

Przygotowanie zbiornika i gleby

Nasiona selera można wysiewać w zwykłych drewnianych skrzynkach na sadzonki lub bezpośrednio do oddzielnych plastikowych kubków z otworami na odpływ wody.

Rada! Otwory drenażowe są łatwe do wykonania gorącym paznokciem.

Zużyte pojemniki są dobrze umyte szczotką, wypłukane i nasączone mocnym roztworem nadmanganianu potasu. Zabije to większość zarazków i bakterii, które mogą powodować choroby siewek.

Aby wyhodować seler ogonkowy z nasion, możesz wziąć zwykłą zakupioną ziemię na sadzonki. Podłoże można przygotować samodzielnie mieszając równe części ziemi ogrodowej i dobrze zbutwiałej próchnicy z dodatkiem piasku. Wystarczy go przesiać przez sito, aby usunąć wszelkie grudki, kamyki i resztki roślin - gleba pod sadzonki musi być jednolita i przepuszczalna dla wody i powietrza.

Przygotowanie nasion

Nasiona selera są bardzo małe - 1 g zawiera około 800 sztuk. Ponadto szybko tracą zdolność kiełkowania. Dlatego osobiście zebrany materiał do sadzenia należy wykorzystać jak najwcześniej, a w sklepie należy zwracać uwagę na datę ważności.

Nasiona roślin parasolowych kiełkują przez długi czas - wynika to z obecności w nich olejków eterycznych. Dlatego w regionach południowych rośliny takie jak marchew wysiewa się suche na zimę i nie boi się, że wykiełkują w nieodpowiednim czasie.

Bez przygotowania nasiona selera wylęgają się dłużej niż 20 dni, sadzonki będą nierówne i słabe. Istnieje wiele sposobów na przyspieszenie ich kiełkowania i poprawę jakości sadzonek, oto jeden z nich:

Nasiona moczy się przez 3 dni w ciepłej wodzie, którą wymienia się dwa razy dziennie.
Kawałek białego materiału umieszcza się w płytkim szerokim pojemniku. Opuchnięte nasiona rozprowadza się na nim cienką warstwą i zwilża wodą.
Pojemnik jest przechowywany w temperaturze pokojowej przez 7-10 dni, nie zapominając o zwilżeniu tkaniny.

W tym czasie nasiona powinny się wykluć – będzie to wyraźnie widoczne na białym obrusie. Muszą być sadzone natychmiast.

Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion selera, często stosuje się następujące metody:

moczenie w specjalnych preparatach sprzedawanych w sklepach nasiennych;
leżakowanie w gorącej wodzie (nie więcej niż 60 °) przez 30 minut.

Sadzenie selera ogonkowego na sadzonki

Nasiona można wysiewać nie tylko w skrzynkach do sadzenia wypełnionych wilgotnym podłożem rozsadowym, ale także w szklarniach. Gleba jest zagęszczona, płytkie bruzdy robi się w odległości 5-8 cm od siebie. Rozkładają nasiona w ilości 0,5 g na 1 m2. mi spryskane z domowej butelki z rozpylaczem.

Jeśli materiał do sadzenia nie wykiełkował, ale został nasączony gorącą wodą lub środkiem pobudzającym, możesz to zrobić łatwiej. Śnieg nanosi się cienką warstwą na przygotowane pudełko, wyrównuje, rysuje bruzdy i wysiewa w nich nasiona. Wtedy na pewno się nie spłukują i nie wpadną do ziemi podczas podlewania.

Komentarz! Nasiona nie trzeba nawet posypywać ziemią na wierzchu - są tak małe, że na pewno trochę się pogłębią podczas podlewania lub topienia śniegu.

Siew można wykonać w osobnych kubkach z kilkoma nasionami w każdym. Wtedy nie muszą nurkować, wystarczy odciąć słabe pędy nożyczkami do paznokci, pozostawiając najmocniejsze.

Pojemniki z nasionami przykrywa się szklaną lub przezroczystą folią i umieszcza na jasnym parapecie lub podświetlanym stojaku. Schronisko jest usuwane po wschodach.

Dbanie o sadzonki selera naciowego

Kiedy wylęgają się nasiona selera ogonkowego, pojemniki umieszcza się na tydzień w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 10-12 ° C - zapobiegnie to rozciąganiu się sadzonek. Następnie sadzonki przenosi się w cieplejsze miejsce, zapewniając świeże powietrze i dobre oświetlenie.

Musisz dokładnie zwilżyć seler ogonkowy - pudełka z domowej butelki z rozpylaczem i kubki - łyżeczką, z której woda wylewa się nie na ziemię, ale wzdłuż ścian.

Ważny! Nawet jednokrotne wysuszenie podłoża może zniszczyć sadzonki.

W fazie 2-3 nie stojących liści sadzonki zanurzają się w osobnych kubkach z dolnym otworem lub specjalnych kasetach. Jednocześnie pędy selera ogonkowego są zakopywane w glebie wzdłuż liści liścienia, a korzeń, jeśli jest wydłużony o więcej niż 6-7 cm, skraca się o 1/3.

Idealna temperatura dla sadzonek selera ogonkowego to 16-20 ° C. W dzień nie powinna przekraczać 25°C, w nocy 18°C. W przypadku sadzonek znajdujących się na loggii lub werandzie temperatura 5 ° C jest uważana za niedopuszczalną. Przestaje rosnąć i jest bardzo prawdopodobne, że ma czarną nogę lub się położy. Pomieszczenie powinno mieć wilgotność względną 60-70% i dobrą wentylację powietrza.

Rada! Jeśli z jakiegoś powodu opadną sadzonki selera ogonkowego, ale nie jest to spowodowane zalaniem lub chorobami, do miseczek dodaje się ziemię, ale nie należy przykrywać punktu wzrostu.

Gleba powinna być stale wilgotna, ale nie mokra. 10-15 dni przed sadzeniem sadzonki są karmione pełnym złożonym nawozem, rozcieńczonym 2 razy bardziej niż zalecane w instrukcji.

Jak sadzić selera ogonkowego na otwartym terenie?

Około dwóch miesięcy po wykiełkowaniu sadzonki selera są gotowe do przesadzenia do ziemi. Do tego czasu powinna mieć co najmniej 4-5 prawdziwych liści.

Daty lądowania

Sadzonki selera ogonkowego sadzi się w glebie pola kapusty, w zależności od regionu - na przełomie maja lub czerwca. Nawet jeśli w tej chwili nastąpi spadek temperatury - to nie jest straszne. Seler dobrze znosi zimno, najważniejsze jest to, że sadzonki mają czas na zakorzenienie się i rozpoczęcie nowego liścia. W regionach południowych seler ogonkowy można wcześniej sadzić na otwartym terenie.

Przygotowanie terenu i gleby

W ogrodzie można uprawiać seler ogonkowy po ziemniakach, kapuście, burakach, ogórkach, cukinii, pomidorach, dyni. Przed sadzeniem sadzonek udaje im się zebrać w ogrodzie wczesną rzodkiewkę, szpinak czy sałatę.

Seler ogonkowy preferuje luźne, żyzne gleby o odczynie obojętnym. Łóżko wykopane od jesieni na bagnecie łopatowym. Na metr kwadratowy nakłada się co najmniej 4-5 kg gnijącego obornika. Wiosną, przed sadzeniem sadzonek, następuje płytkie rozluźnienie i zgodnie z instrukcją dodaje się specjalne nawozy do roślin okopowych lub szklankę popiołu i łyżkę podwójnego superfosfatu na metr kwadratowy.

Gleby kwaśne przywracane są do normy przez dodanie mąki wapiennej lub dolomitowej i lepiej zrobić to jesienią, a nie przed sadzeniem selera. Gleby gęste będą już lepsze od próchnicy, ale w razie potrzeby można dodać piasek - na wiosenne rozluźnienie lub bezpośrednio do każdego dołka podczas sadzenia.

Uprawa selera ogonkowego w kraju, trzeba wybrać płaskie, dobrze oświetlone miejsce. Na obszarach podatnych na zwilżanie układa się grzbiety - chociaż kultura lubi wilgoć, nie toleruje podmoknięcia, a tym bardziej stojącej wody.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Seler naciowy przeznaczony do uprawy na wolnym powietrzu wymaga zahartowania. Na około tydzień przed planowanym terminem kubki są umieszczane w pudełkach i wynoszone na zewnątrz w ciągu dnia. W nocy pięć z nich jest sprzątanych w pomieszczeniu. 2 dni przed sadzeniem sadzonki przestają być wnoszone do domu, zostawiając je na ulicy przez całą dobę.

W przeddzień przeniesienia na otwarty teren seler jest podlewany, ale nie obficie, ale tak, aby gliniana kulka była lekko wilgotna.

Sadzenie selera ogonkowego w ziemi

Uprawa i pielęgnacja selera ogonkowego zaczyna się od przesadzenia na otwarty teren. Aby plony dały dobre plony, rośliny muszą być swobodnie rozmieszczone i oświetlone słońcem przez cały dzień. Sadzonki selera ogonkowego sadzi się na grządkach w rzędach oddalonych od siebie o 40-70 cm. Odległość między krzewami powinna wynosić co najmniej 40-50 cm.

Niektórzy ogrodnicy uprawiają seler naciowy w płytkich okopach. Jest to częściowo uzasadnione – łatwiej będzie go zacienić, gdy przyjdzie czas na wybielenie ogonków. Ale krzaki muszą otrzymywać wystarczająco dużo słońca, dlatego rowy muszą być szerokie i skierowane z południa na północ. W przeciwnym razie nie będzie co wybielać.

Sadzonki sadzi się nieco głębiej niż rosły w kubkach lub kasetach, ale tak, aby punkt wzrostu pozostał na powierzchni gleby. Musisz upewnić się, że nie jest posypany ziemią.

Posadzone sadzonki selera ogonkowego są obficie podlewane. Ściółkowanie łóżka nie jest konieczne - często trzeba je poluzować.

Jak dbać o seler ogonkowy na zewnątrz

Jeśli spodziewane jest ostre załamanie zimna lub sadzonki selera ogonkowego nie zdążyły się zakorzenić, łóżko jest pokryte agrowłóknem lub lutrastilem. W nocy można je zastąpić gazetami, tylko krawędzie trzeba naprawić, aby wiatr nie wiał.

Jak podlewać

Podczas uprawy i pielęgnacji selera łodygowego jednym z głównych środków agrotechnicznych jest podlewanie. Bez tego żadne wybielanie nie będzie w stanie pozbyć się goryczy i nie osiągną przyzwoitego rozmiaru.

Seler - kultura kochająca wilgoć. Musisz go często i w dużych ilościach podlewać. Jeśli gleba jest zgodna z zaleceniami - przepuszcza powietrze i wilgoć, nie powinno być zastoju wody i chorób z tym związanych. Po każdym podlewaniu lub deszczu przejścia są rozluźniane.

Jak karmić

Uprawa wysokiej jakości selera łodygowego bez częstego nawożenia jest nierealna. Pierwszy raz nawozić kompletnym kompleksem mineralnym 15-20 dni po posadzeniu sadzonek. W przyszłości górny opatrunek podawany jest co tydzień po podlaniu. Jeśli użyje się do tego chemii, nie wyrośnie pożyteczna smaczna roślina, ale coś, czego nie można zjeść bez szkody dla zdrowia.

Ważny! Dziewanna to doskonały nawóz, ale nie można jej używać do selera.

Dlatego już po pierwszym opatrunku mineralnym seler nawozi się co tydzień naparem z ziół, rozcieńczonym wodą w stosunku 1:3. Dwa razy w miesiącu do wiadra z wodą dodaje się łyżkę superfosfatu. Co najmniej litr roztworu wylewa się na jeden krzak.

Komentarz! Seler uwielbia azot i fosfor, nie potrzebuje dodatkowych suplementów potasu, zwłaszcza jeśli przed sadzeniem dodano popiół do gleby.

Jak wybielić seler ogonkowy

Bielenie selera ogonkowego w terenie otwartym jest operacją mającą na celu zablokowanie dostępu światła do łodyg. Pomaga usunąć gorycz i sprawić, że produkt będzie bardziej delikatny. Jeśli zaniedbuje się wybielanie, ogonki liściowe będą twarde i będą smakować tak samo jak liście.

Do wybielenia selera najłatwiej jest rzucić go ziemią, gdy tylko osiągnie wysokość 30 cm. W świetle powinny pozostać tylko liście. Procedurę powtarza się co dwa tygodnie.

Komentarz! Niektórzy twierdzą, że wypalony w ten sposób seler ma ziemisty smak. To nie prawda.

Wiele osób nie angażuje się w uprawę selera szypułkowego, ponieważ nie chce go zasypywać ziemią. Ogrodnicy wiedzą, że konieczne jest umycie gleby z zatok każdego ogonka osobno, zajmuje to dużo czasu. Ale możesz wybielić łodygi selera na inne sposoby:

umieść deski lub sklejkę po obu stronach rzędu;
owinąć krzaki ciemną szmatką, grubym papierem lub kilkoma warstwami gazet i dokręcić elastyczną opaską;
użyj całkowicie zgniłej tyrsy lub trocin do hilling;
wypełnić rzędy łupinami orzecha włoskiego, korą, jeśli są w wystarczającej ilości.

Przed wybieleniem łodyg selera należy odciąć wszystkie cienkie łodygi wyrastające poza krzakiem. Liście muszą pozostać wolne – jeśli zablokują dostęp światła, roślina przestanie się rozwijać i może ulec zniszczeniu. Nie powinno być szczeliny między powierzchnią gleby a materiałem pokrywającym ogonki liściowe.

Niemożliwe jest użycie świeżych resztek drewna do bielenia łodyg - tyrsa lub trociny, opadłe liście, słoma. Seler będzie obficie podlewany w ziemi, materiały te zaczną gnić i generować ciepło, a to jest niedopuszczalne.

Komentarz! W odmianach samobielających nie ma konieczności blokowania dostępu światła do ogonków liściowych.

Żniwny

Odmiany selera ogonkowego gotowe do zbioru w różnym czasie. Zwykle jako pierwsze dojrzewają te samo wybielające. Gniazda przeznaczone do długoterminowego przechowywania świeżego należy usunąć z ogrodu przed mrozem. Seler, który znalazł się pod wpływem ujemnych temperatur, nadaje się do jedzenia, ale słabo leży.

Najlepsze i najdłużej przechowywane klasyczne odmiany z białymi ogonkami. Krzaki są starannie wykopywane z korzeniem, przenoszone do piwnicy lub piwnicy i wykopywane w mokrym piasku lub torfie. W temperaturze od 4 do 6°C i wilgotności 85-90% seler ogonkowy nie tylko będzie przechowywany przez całą zimę, ale również wyrośnie nowe liście.

Rada! Dlatego zaleca się hodowanie tych, którzy nie zdążyli osiągnąć oczekiwanej wielkości gniazdka. Najważniejsze, że nie spadają na mróz - przy dłuższej ekspozycji na ujemne temperatury procesy wzrostu selera zatrzymają się i nie będą przechowywane przez długi czas.

reprodukcja

Seler rozmnażany przez nasiona. Najlepsze rośliny są wybierane jako likiery macierzyste, starannie wykopywane przed nadejściem mrozu, liście są ścinane w stożek i przechowywane w foliowych torebkach w piwnicy lub piwnicy.

W drugim roku w celu uzyskania nasion sadzi się w ogrodzie korzeń selera. Najpierw pojawia się rzadka zieleń, potem wysoka, do 1 m strzała. Kwitnienie rozpoczyna się 2 miesiące po posadzeniu rośliny okopowej i trwa około trzech tygodni.

Od momentu posadzenia macierzystego selera do zebrania nasion powinno upłynąć 140-150 dni, do tego czasu powinny zmienić kolor z zielonego na zielonkawo-fioletowy. Nasiona dojrzewają pod baldachimem lub w wentylowanym pomieszczeniu i są młócone.

Na północnym zachodzie mogą nie mieć wystarczająco dużo czasu na dojrzewanie w ziemi. Zaleca się uszczypnięcie wierzchołka strzałki kwiatowej, gdy utworzy się na niej wystarczająca liczba roślin nasiennych - każda roślina jest w stanie wyprodukować 20-30 g nasion. To więcej niż wystarcza, aby zapewnić materiał do sadzenia dla siebie, sąsiadów i znajomych.

Szkodniki i choroby selera ogonkowego

Ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych seler liściasty i ogonkowy rzadko choruje i jest umiarkowanie dotknięty przez szkodniki. Największym zagrożeniem dla kultury są przelewy i stojąca woda w obszarze korzeni, które są główną przyczyną zgnilizny. Najczęściej wpływają na punkt wzrostu i łodygę.

Wśród innych chorób selera ogonkowego należy zauważyć:

bakteryjna plamistość liści;
czarna noga;
wirusowa mozaika.

Szkodniki wpływające na seler:

ślimaki i ślimaki;
miarki;
marchew leci.

Właściwa technologia rolnicza pomoże zapobiegać chorobom i pojawianiu się szkodników:

staranny wybór miejsca lądowania;
płodozmian;
przygotowanie gleby przed sadzeniem;
terminowe spulchnianie gleby i odchwaszczanie chwasty;
prawidłowe podlewanie;
w razie potrzeby przerzedzenie upraw.

Co zrobić z łodygą selera na zimę

Seler naciowy może być przechowywany w stanie świeżym do trzech miesięcy w wentylowanej piwnicy lub piwnicy w temperaturze 4-6°C i wilgotności 85-90%. Umyty i ułożony w plastikowych torebkach może leżeć do 30 dni w części warzywnej lodówki. Kawałki łodyg przetrzymają około roku w zamrażarce.

Łodygi selera można pokroić na kawałki i wysuszyć. Jednocześnie jego smak będzie się bardzo różnił od świeżego lub mrożonego. Sałatki przygotowywane są z selera, są solone, wyciskane, a sok mrożony.

Wniosek

Dbanie o seler ogonkowy na otwartym polu trudno nazwać łatwą. Ale sadząc rośliny samodzielnie, ogrodnicy mogą kontrolować warunki wzrostu i karmić je nawozami organicznymi. Tylko w ten sposób można zagwarantować, że na stole znajdzie się smaczny i zdrowy produkt, a nie zestaw pierwiastków chemicznych.