Zadowolony
Bakłażany są bardziej delikatnymi roślinami niż ich krewni z papryki lub pomidorów, a uprawa sadzonek bakłażana jest znacznie trudniejsza niż jakakolwiek inna uprawa ogrodowa. Sadzonki bakłażana mogą się spalić nawet od lampy, która je oświetla, aby wydłużyć światło dzienne dla roślin.
„Męka” ogrodnika zaczyna się prawie od momentu zakupu gleby w sklepie lub samodzielnego przygotowania mieszanki gleby. Na początek przed wysiewem nasion bakłażana należy zdezynfekować glebę. Nawet kupując gotową mieszankę w sklepie, nie ma gwarancji, że kupisz ziemię czystą od patogenów. Przy samodzielnym przygotowaniu mieszanki najprawdopodobniej będzie zawierała szkodnika lub infekcję.
Aby odkazić glebę przed patogenami, glebę można obficie zrzucić roztworem nadmanganianu potasu. Jeszcze lepszą opcją byłoby podpalenie mieszanki gleby w piekarniku. To zniszczy nie tylko bakterie, ale także organizmy wielokomórkowe, które mogą następnie uszkodzić sadzonki bakłażana. Podczas dezynfekcji giną również pożyteczne bakterie, ale nic na to nie można poradzić.
Po przygotowaniu gleby kolej na nasiona bakłażana. Muszą również zostać zdezynfekowane, jeśli opakowanie nie wskazuje, że nasiona zostały już poddane tej procedurze. Nie potrzebujesz dezynfekcji i granulowanych nasion.
W domu można zastosować jedną z dwóch metod: dezynfekcję gorącą wodą oraz dezynfekcję dwuprocentowym roztworem nadmanganianu potasu.
Nasiona bakłażana są dezynfekowane przez 20 minut w 2% roztworze nadmanganianu potasu. Roztwór o tym stężeniu nadmanganianu potasu jest czarny, ponieważ do jego przygotowania konieczne będzie pobranie 2 g kryształów nadmanganianu potasu na 100 ml wody.
Dodatkowo słabsze rozwiązanie nie da pożądanego efektu. Nasiona bakłażana po kąpieli w roztworze również zmienią kolor na czarny. Po dezynfekcji nasiona są myte, suszone i przystępne do siewu.
Po dezynfekcji roztworem nadmanganianu potasu giną tylko te patogeny, które znajdują się na okrywie nasiennej. Jeśli nasiona zostaną uszkodzone w środku, nadmanganian potasu nie zadziała. Dlatego bardziej niezawodną metodą dezynfekcji jest obróbka cieplna nasion bakłażana.
W warunkach domowych taką obróbkę cieplną można przeprowadzić tylko przy użyciu ciepłej wody. Przy ciężkiej obróbce cieplnej kiełkowanie nasion zmniejsza się i jest wskazane tylko w przypadku nasion, w których utrata kiełkowania następuje wolniej niż zniszczenie infekcji. Te nasiona obejmują bakłażan.
Należy pamiętać, że podczas dezynfekcji gorącą wodą słabe, zainfekowane nasiona bakłażana prawdopodobnie umrą. Ale dlaczego są potrzebne, pytasz?. Zdrowe i żywotne nasiona przetrwają zabieg.
Nasiona bakłażana umieszcza się w torbie i zanurza w termosie z wodą o temperaturze 50-52 ° C. W przypadku nasion bakłażana czas przetrzymywania w termosie wynosi 25 minut. Zaraz po upływie tego czasu nasiona są usuwane i umieszczane w zimnej wodzie.
Nieprzestrzeganie warunków w jednym lub drugim kierunku doprowadzi do śmierci nasion bakłażana z powodu temperatury lub infekcji, która przeżyła. Ale z zastrzeżeniem warunków, ta metoda daje 100% gwarancję, że masz tylko zdrowe i bezpieczne nasiona bakłażana pod względem infekcji.
Po przygotowaniu można zacząć siać nasiona i czekać na kiełki bakłażana.
Nasiona oberżyny zwykle kiełkują w 5-10 dniu po siewie. Nie czekaj na nich wcześniej.
Jeśli wszystkie terminy minęły, a kiełki bakłażana się nie pojawiły, może być kilka przyczyn tego:
Nasiona bakłażana wykiełkowały, a na ogrodnika czekają inne zmartwienia. Sadzonki mogą zachorować. Choroby siewek oberżyny można podzielić na zakaźne, zdolne do infekowania sąsiednich roślin oraz niezakaźne, spowodowane czynnikami zewnętrznymi, stosunkowo łatwo eliminowanymi.
Zwykle spowodowane nadmiarem lub brakiem wilgoci, światła lub minerałów.
Mogą być dwa powody:
Oba problemy, choć nieprzyjemne, nie są groźne dla rośliny.
Nie powinieneś się martwić, jeśli sadzonki bakłażana opuszczą liście, stojąc na słońcu w ciągu dnia (nie, nie do stanu na zdjęciu) i całkowicie wyzdrowieją przez noc, to jest normalna reakcja roślin na ciepło. Problemy zaczynają się, gdy sadzonki bakłażana nie wracają do zdrowia przez noc przy podlewaniu i normalnej pogodzie. Może być kilka powodów, dla których sadzonki bakłażana więdną.
Występuje, gdy podlewanie jest zbyt obfite, gleba nabiera zapachu stęchlizny. Sadzonki oberżyny należy przenosić do większych pojemników, dodając ziemię i podlewać częściej, ale stopniowo.
Zbyt duża różnica temperatur między nadziemną częścią sadzonek bakłażana a jego systemem korzeniowym. Dzieje się tak, gdy sadzonki są na parapecie, a zimne powietrze z okna pęka od ulicy, chłodząc doniczki. Część naziemna, pod wpływem gorącego światła słonecznego wpadającego przez szkło, aktywnie odparowuje wilgoć. Schłodzony system korzeniowy nie nadąża za nimi. W rezultacie dochodzi do braku równowagi, a bakłażan więdnie.
Możesz rozwiązać ten problem albo podnosząc donice nad parapet o 20 centymetrów i tym samym wyrównując temperatury, albo uszczelniając pęknięcia okien wysokiej jakości.
Sadzonki oberżyny mogą więdnąć, jeśli zostaną posadzone w zbyt gęstej glebie, otwory drenażowe są zatkane lub ich brakuje, jest za dużo wody lub jeśli oberżyny są sadzone zbyt blisko siebie. To ostatnie dotyczy całkowitej pojemności sadzonek.
Aby go wyeliminować, wystarczy poluzować wierzchnią warstwę gleby, przebić się, wyczyścić lub poszerzyć otwory drenażowe oraz zmniejszyć ilość wody do nawadniania.
Sadzonki więdną od zimna do stanu „szmata”. Może się to zdarzyć, gdy sadzonki bakłażana zostaną wyniesione na świeże powietrze przed sadzeniem w stałym miejscu. Konsekwencje niweluje podlewanie roślin ciepłą wodą o temperaturze 30°.
U zwierząt taka sytuacja zostałaby nazwana beri-beri. Sadzonkom oberżyny brakuje składników odżywczych w glebie i dla dalszego rozwoju zaczyna je wysysać z dolnych liści. Zwykle podobna sytuacja występuje przy uprawie sadzonek bakłażana w torfie. Wyeliminowanie sytuacji jest dość proste: bakłażany należy karmić złożonym nawozem.
Dolne liście żółkną i przy braku azotu. Eliminują to również nawozy. Liście sadzonek mogą żółknąć w przypadku niektórych chorób zakaźnych lub ataków szkodników. Szkodniki są stosunkowo łatwe do zauważenia, ale zanim zaczniesz leczyć sadzonki bakłażana z powodu choroby zakaźnej, lepiej najpierw dodać nawóz i sprawdzić, czy sytuacja się poprawi.
Kiedy pojawiają się takie plamy, musisz najpierw upewnić się, że nie ma szkodników. Jeśli nikogo nie znaleziono, to są to oparzenia od słońca lub lampa, pod którą umieszcza się sadzonki bakłażana.
Wyeliminowanie przyczyny jest dość proste: odsuń lampę i odsłoń sadzonki bakłażana przed słońcem gazetą lub tiulem.
Taka sytuacja ma miejsce, gdy w glebie brakuje potasu. Problem rozwiązuje się, dodając do gleby nawóz potasowy. To prawda, że jeśli ostatnio sadzonki były już karmione, to podobne zjawisko jest możliwe z powodu nadmiaru nawozu.
Na pierwszym miejscu wśród chorób siewek znajduje się tak zwana „czarna noga”, której inna nazwa to „zgnilizna korzeniowa”.
Jest to choroba bakteryjna, której główną przyczyną jest wysoka wilgotność ziemnej śpiączki. Przy czarnej nodze na łodydze pojawia się zwężenie, oddzielające korzenie od górnej części. W tym czasie korzenie i podziemna część rośliny mają już czas na gnicie.
W przypadku infekcji sadzonek zgnilizną szyjki korzeniowej, chore rośliny są niszczone. Jeśli sadzonki rosły we wspólnym pojemniku, cała uprawa będzie musiała zostać zniszczona.
Najbardziej niezawodną metodą zapobiegania czarnej nodze jest kalcynacja gleby przed wysiewem nasion.
Wpływa na bakłażana na każdym etapie wegetacji. Patogen utrzymuje się w szczątkach roślin i nasionach. Z tego powodu do kolejnego siewu nasiona należy pobierać tylko ze zdrowych roślin i nie zapominać o marynowaniu nasion przed sadzeniem.
Na sadzonkach choroba będzie wyglądać jak pojawienie się na liściach wielu małych czarnych kropek z żółtą obwódką. Podobnie jak w przypadku każdej innej podobnej infekcji, środki kontroli mają na celu zapobieganie chorobie. Nie można już wyleczyć rośliny. Konieczne jest zniszczenie chorych kiełków i zmiana podłoża, jeśli sadzonki rosną we wspólnym pojemniku.
Mozaika liści może być spowodowana przez trzy różne wirusy: wirus mozaiki tytoniu, wirus mozaiki ogórka i wirus mozaiki cętkowanej.
We wszystkich trzech przypadkach na liściach pojawiają się żółte plamy, które dały wirusom nazwę „mozaika”. Liście wyglądają na różnorodne, jakby złożone z kawałków mozaiki. Wirus przenosi się przez glebę, gdzie utrzymuje się z powodu obecności szczątków roślinnych i szkodników owadzich: mszyc, roztoczy, larw sciaridów.
Nie ma lekarstwa. Środki zapobiegawcze obejmują niszczenie resztek pożniwnych i zwalczanie szkodników.
Innymi słowy, szkodniki. Sadzonki rosnące w pomieszczeniach raczej nie będą zagrożone przez szkodniki, takie jak stonka ziemniaczana czy szarańcza, ale są tacy, którzy są w stanie przeniknąć nawet do mieszkania w mieście. A czasami są sprowadzane z niedezynfekowaną ziemią.
Nicienie to bardzo małe okrągłe robaki, które są praktycznie niewidoczne gołym okiem. Mają tylko 1mm długości. Na sadzonkach mogą występować trzy rodzaje nicieni. Wszystkie przenikają do rośliny przez skażoną glebę, co tłumaczy konieczność podpalenia gleby przed zasadzeniem w niej nasion. Nicienie niezbyt dobrze znoszą wysokie temperatury. W temperaturze 40 stopni umierają. Ale wygodny dla ich życia jest przedział 18-24 ° C.
Jaja nicieni można przechowywać w nasionach. Dezynfekcja termiczna je zabija.
Nicienie liściaste, oprócz szkód wyrządzonych przez siebie, przenoszą również wirusy, w tym te, które infekują rośliny z rodziny psiankowatych. Oznaki jego obecności: liście z losowo rozsianymi suchymi plamami.
Nicienie łodygowe atakują nie tylko łodygi, ale także pąki, liście, kwiaty. Uwalniane przez nią toksyny zatykają kanały, powodując pogrubienie tkanek. Roślina przestaje rosnąć i ostatecznie umiera. Nicienie łodygowe wnikają do rośliny przez korzenie.
Nicienie żółciowe lub korzeniowe pasożytują na korzeniach roślin. W obszarach dotkniętych chorobą tworzą się obrzęki, początkowo żółte, a następnie brązowe. Z powodu zagęszczenia korzenie nie mogą normalnie funkcjonować, a roślina przestaje otrzymywać składniki odżywcze.
Spośród wszystkich powyższych, nicienie żółciowe są najbardziej niebezpieczne, ponieważ mogą rozprzestrzeniać się nie tylko przez glebę, ale także przez doniczki, ekwipunek, a nawet krople wody wypływającej z chorej rośliny.
Niestety jedynym naprawdę skutecznym sposobem zwalczania nicieni jest całkowite zniszczenie chorych roślin. Trucizny kontaktowe nie mają większego wpływu. A jeśli nicienie dostaną się do gleby w ogrodzie, nie będzie można go stamtąd usunąć.
Ten owad w stanie dorosłym wygląda jak bardzo mały biały motyl o wielkości do 1,5 mm. Mączlik jest w stanie bardzo szybko się rozmnażać, będąc aktywnym przez cały rok. Jaja składane są na spodniej stronie liści, chronione przed słońcem. Żywi się sokami roślin, liście z powodu tego owada zaczynają odbarwiać się i tracić kształt. W końcu liście opadają wraz z pąkami.
Oznaki pojawienia się mączlika na sadzonkach - czarna powłoka na dolnych liściach, która pojawia się z powodu osadzania się czarnego grzyba na słodkich stolcach mączlika. Ponadto, jeśli dotkniesz ręką liścia sadzonki, spod niego wyrośnie stado tych owadów. Mączlik jest bardzo mobilny. Jeśli w sąsiednim pokoju są rośliny, ona też może się tam przenieść.
Środki ludowe przeciwko mączlikom są skuteczne przy niewielkiej liczbie roślin w domu. W przypadku rosnących sadzonek łatwiej jest zastosować insektycydy, które również trzeba będzie zastosować więcej niż jeden raz.
Królowe mszyc mają skrzydła, dzięki czemu mogą z łatwością wlecieć nawet do mieszkania i złożyć jaja na sadzonkach. Mszyce żywią się sokiem roślinnym. Podobnie jak w przypadku mączlika, na odchodach mszyc osadza się sadzowy grzyb. Wierzchołki roślin i liści zwijają się, później żółkną, sygnalizując pojawienie się mszyc. Mszyce mogą przenosić choroby wirusowe.
Najskuteczniejszym sposobem zwalczania mszyc jest insektycyd.
Żywi się również sokiem roślinnym. Jeśli na sadzonkach pojawiła się pajęczyna, na sadzonki wpływa kleszcz. Korzystnym warunkiem rozwoju kleszcza jest suche powietrze. Wystarczy monitorować wilgotność powietrza, w razie potrzeby spryskując sadzonki wodą ze spryskiwacza, aby nigdy nie pojawił się kleszcz.
Jeśli kleszcz się pojawi, będziesz musiał użyć środków owadobójczych, ostrożnie traktując wszystkie rośliny. Zabieg trzeba będzie przeprowadzić kilka razy w odstępie tygodniowym, aż stanie się całkowicie jasne, że kleszcz został zniszczony.
Inna nazwa dla „komarów grzybowych”. Czarne i szare muszki rozmnażają się w środowisku bogatym w substancje organiczne. Same muchy nie są groźne, groźne są ich larwy, które mogą uszkadzać korzenie siewek. Każdy środek owadobójczy jest odpowiedni przeciwko sciaridom aż do Dichlorvos.
Cechy uprawy bakłażana, sadzonek, chorób i szkodników
Jeśli udało Ci się z powodzeniem wyhodować sadzonki bakłażana, dopóki nie zostaną zasadzone w ziemi, czekają na Ciebie nowe niezapomniane przygody. Bez względu na to, czy sadzisz bakłażany w szklarni, czy na łóżkach pod gołym niebem.