Opis odmiany bagheera z czarnej porzeczki

Porzeczka Bagheera - gęsty krzew średnio rozłożysty, osiągający 2 m wysokości. Odmiana została wyhodowana na podstawie selekcji białoruskiej porzeczki Minai Shmyrev i czarnej Bredtorp. Po raz pierwszy wpisany do Rejestru Państwowego w 1994 r. Odmiana ta ma dobrą mrozoodporność i dość późno zrzuca liście, dlatego jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu.

Z reguły Bagheera uprawiana jest w regionach o niezbyt łagodnym klimacie - Uralu, Syberii, gdzie wahania temperatury mogą sięgać -35 stopni Celsjusza.

Charakterystyka

Krzewy częściowo rozłożyste mają gęste ulistnienie. Liście duże matowe, pięciopalczaste, ciemnozielone. Pionowe młode pędy owłosione, średniej grubości. Ich jasnozielony lub zielonkawo-brązowy kolor zmienia się w ciemnobrązowy lub żółtawobrązowy w miarę dojrzewania.

Pojedyncze pąki lekko odchylają się od łodygi pędu, mają lekko spiczasty brzeg. Ogonki mają średnią grubość i długość. Kwiaty są małe, mają charakterystyczny kielichowy kształt. Przeczytaj o właściwościach czerwonej porzeczki Rolan tutaj.

Węzły owocowe zwykle zawierają 2 - 3 pędzle po 4 - 7 jagód każdy. Długość takich pędzli to 3 - 6 cm.

Duże, zaokrąglone jagody osiągają wagę 2,3 g. Ich błyszcząca skóra nie jest zbyt gęsta. Ale jego wysoka wytrzymałość sprawia, że ​​odmiana jest bardzo przenośna.

Miąższ jagód delikatny, bardzo pachnący, z niewielką ilością nasion. Smak owoców jest słodki, z lekką kwaskowatością. Wyróżnia je wysoka zawartość kwasu askorbinowego i pektyn.

Zalety i wady

Ogrodnicy zwracają uwagę na wiele zalet porzeczki Bagheera. Wśród nich są następujące:

  • zimotrwalosc (toleruje spadki temperatury do -32 °C) i odpornosc na susze;
  • wysoki procent samopłodności (sięga 70), dzięki czemu uzyskuje się wysoki plon jagód, niezależnie od obecności zapylacza i warunków pogodowych w okresie kwitnienia;
  • przedwczesność: pierwsze zbiory uzyskuje się już po 2-3 latach od posadzenia;
  • plon: z jednego krzewu zbiera się do 4,5 kg owoców;
  • suche oderwanie jagód;
  • dobra przenośność: jagody nie kruszą się, nie wypuszczają soku przez długi czas.

Wady odmiany to niska odporność na choroby i szkodniki. Liście i jagody również cierpią z powodu oparzeń słonecznych.

Funkcje lądowania

Aby roślina dobrze się rozwijała i cieszyła bogatymi zbiorami, konieczne jest odpowiednie sadzenie.

Wybór lokalizacji

Nie zaleca się sadzenia roślin na obszarach, na których rosły agrest i porzeczki. W takich miejscach krzaki będą skarłowaciałe, a zbiory będą niewielkie.

Porzeczka Bagheera uwielbia lekki półcień. Roślina posadzona w bezpośrednim świetle słonecznym może ulec poparzeniu. Pełny cień podciągnie krzewy i zmniejszy słodycz jagód.

Aby chronić roślinę przed wiatrem, lepiej sadzić wzdłuż ogrodzenia lub ściany. Zimą pomoże mu to uniknąć zamarznięcia dzięki gromadzeniu się śniegu.

Sadząc sadzonkę w stałym miejscu należy pamiętać, że porzeczki będą na niej rosły dłużej niż 15 lat.

Dla tej odmiany, a także dla Early Sweet, Vologda, wybierana jest luźna, pożywna gleba. Lepiej, żeby była to gleba piaszczysta, gliniasta, lekko bielicowata, lekko kwaśna lub obojętna. Nie nadaje się do ciężkich, zasolonych i piaszczystych gleb.

Ważne jest, aby wybrać miejsce z dala od wód gruntowych. Ich poziom nie powinien przekraczać 50 cm od powierzchni. System korzeniowy rośliny położony jest powierzchownie, nie głębiej niż 40 cm. Długotrwała stagnacja wody może doprowadzić do jej śmierci. Z tego samego powodu nie można sadzić krzaka na terenach podmokłych. Dowiedz się o uprawie czerwonej porzeczki alpejskiej w tym artykule.

Daty lądowania

Porzeczkę Bagheera można sadzić wiosną lub jesienią.

Wiosną trzeba mieć czas na sadzenie sadzonki, zanim zacznie się ruch soku i obrzęk nerek. W przeciwnym razie zakorzenienie się będzie długie i trudne. O sadzeniu i pielęgnacji czerwonej porzeczki Ukochany przeczytaj tutaj.

Sadzone jesienią na przełomie września i października. Konieczne jest, aby roślina miała czas na przystosowanie się przed pierwszymi przymrozkami.

Przygotowanie strony

Przy sadzeniu porzeczek jesienią przygotowanie należy rozpocząć na 4 tygodnie przed sadzeniem. Jeśli planujesz sadzić na wiosnę, lepiej wykopać dziurę jesienią.

Przygotowując miejsce, należy wziąć pod uwagę optymalny wzór lądowania. Odległość między rzędami roślin wynosi około 2 m, między krzewami w jednym rzędzie - 1,2 - 1,5 m.

Przygotowanie miejsca do sadzenia krzewów:

  1. Strona oczyszczona i wyrównana.
  2. Rozkopują ziemię, unikając dużych grud.
  3. Przy zwiększonej kwasowości gleby przeprowadza się wapnowanie. Do kopania dodaje się paloną limonkę lub mąkę dolomitową - 450 g na każdy m2.
  4. Doły są wykopywane na głębokość 40-45 cm, do 50 cm szerokości. Na początku odkładana jest wierzchnia warstwa gleby.
  5. Do zdeponowanej warstwy gleby dodaje się obornik (3-4 kg) i złożone nawozy mineralne (200 g). Zamiast dodatków mineralnych możesz wziąć siarczan potasu (około 30 g), popiół (180 g), superfosfat granulowany (do 150 g). Wszystko jest dokładnie wymieszane i umieszczone w dole.
  6. Wylej wodę (2 - 3 wiadra). Zapobiegnie to osiadaniu gleby po posadzeniu.

Selekcja sadzonek

Właściwy dobór materiału do sadzenia to gwarancja dobrego wzrostu i rozwoju krzewu.

Lepiej wybrać 1-2 letnie pędy elastyczne, bez uszkodzeń, z elastyczną korą. Powinny mieć jedną lub dwie gałęzie o długości do 35 cm. Ten materiał opowie o pielęgnacji białej porzeczki odmiany White Versailles.

Optymalna długość systemu korzeniowego do 20 cm. Co najmniej trzy zdrewniałe gałęzie muszą zawierać włóknistą siatkę korzeni.

W takim przypadku należy wybrać sadzonki o mocnych, dobrze rozwiniętych korzeniach, bez zgnilizny i innych uszkodzeń.

Kup sadzonki w wyspecjalizowanych sklepach. Tylko w tym przypadku możesz być pewien ich jakości.

Instrukcje lądowania

Aby roślina szybko się zakorzeniła, konieczne jest jej prawidłowe posadzenie. Podczas lądowania powinieneś przestrzegać następującego algorytmu:

  1. Wyjmij część ziemi z dziury.
  2. Szyjka korzeniowa sadzonki jest zakopana w ziemi na 6 - 9 cm. W takim przypadku roślinę należy ustawić pod kątem 45°.
  3. Wyprostuj korzenie i dodatkowe korzenie, przykryj ziemią. Gleba musi wypełnić wszystkie puste przestrzenie. W tym samym czasie ziemia jest nawadniana.
  4. Ziemia wokół sadzonki jest ubijana po posadzeniu i ściółkowana.

Zużycie wody do podlewania jednego krzaka - do 4 wiader.

Aby stworzyć zdrowy i silny krzew, niektórzy ogrodnicy ścinają sadzonkę, pozostawiając nie więcej niż 10 cm nad ziemią. Jednak takie przycinanie nie pozwoli ci uzyskać plonów już w następnym roku po posadzeniu.

Pielęgnacja sadzonek

Porzeczka zadowoli dobre zbiory tylko przy odpowiedniej pielęgnacji. Krzewy należy terminowo podlewać, przycinać, systematycznie karmić.

przycinanie

Istnieje przycinanie kształtujące, sanitarne i odmładzające.

Po posadzeniu sadzonki natychmiast zaczyna się formowanie krzewu. W tym celu przytnij pęd do ½ lub 2/3 długości.

Następnie, w drugim roku, na wiosnę, wszystkie pędy są usuwane, z wyjątkiem 3-5 najsilniejszych. To będą gałęzie szkieletu. W środku lata na każdym z nich szczypie się dwa pąki. Doprowadzi to do pojawienia się nowych pędów i gałązek owocowych.

W 3 i 4 roku po posadzeniu wiosną odcina się zarośnięte pędy zerowe, z wyjątkiem 4-6 najsilniejszych. Skróć szczyty zeszłorocznych oddziałów.

Doprowadzi to do powstania silnego krzewu za pięć lat. Będzie miał 3-4 pędy w różnym wieku, z których każdy ma mniej niż 5 lat.

Nisko rosnące pędy należy unieść lub odciąć, nie pozwalając im się zakorzenić. W przeciwnym razie krzew urośnie.

Przycinanie sanitarne to usuwanie chorych, suchych i uszkodzonych gałęzi. Zwykle odbywa się to jednocześnie z formowaniem. W takim przypadku pędy są odcinane w pobliżu samej gleby.

Przycinanie przeciwstarzeniowe jest potrzebne w przypadku krzewów starszych niż 5 lat. Podczas jego realizacji usuwane są stare gałęzie i młode, ale słabe pędy. Zarówno ci, jak i inni nie mogą przynosić owoców, ale osłabiają roślinę.

Wiosną zaleca się przycinanie przeciwstarzeniowe i sanitarne. Jeśli odbywa się jesienią, to dopiero po zebraniu jagód.

Podlewanie

Brak terminowego podlewania prowadzi do osłabienia porzeczki, miażdżenia jagód i zmniejszania ich soczystości.

Porzeczki Bagheera i Hojne są podlewane 1 - 2 razy w tygodniu, liczebność uzależniona od warunków pogodowych. Po podlaniu glebę należy zwilżyć co najmniej 40 cm. Zwykle wymaga to 4-5 wiader wody na m²2 grunt. Lepiej zrobić to wieczorem, kiedy upał opadnie.

Najbardziej odpowiednią metodą podlewania porzeczek Bagheera jest zraszanie.

Szczególnie ważne jest regularne podlewanie w następujących okresach:

  • intensywny wzrost pędów (zwykle do końca maja);
  • zmiana koloru jagód (pierwsza dekada lipca);
  • złożenie pąków do przyszłych zbiorów (po zbiorze owoców).

Jeśli jesień jest sucha, podlewanie należy przeprowadzić pod koniec września.

górny opatrunek

Pierwsze karmienie rośliny odbywa się w momencie sadzenia. Następnie po dwóch latach jest powtarzany i regularny.

Głównymi nawozami zalecanymi do porzeczek Bagheera są superfosfat, siarczan potasu, substancje organiczne i mocznik.

Po zebraniu pod każdym krzakiem dodaje się superfosfat (50 g) i siarczan potasu (do 20 g). W tym okresie nie należy stosować nawozów azotowych. Powodują szybki wzrost młodych pędów, które obumierają od mrozu. Przeczytaj o najlepszych odmianach porzeczek na Syberię pod tym linkiem.

Wczesną wiosną do gleby wprowadzany jest mocznik. Młode krzewy – ok. 50 g. Ponad 5 lat - 20 - 40 g. Jednocześnie starsze rośliny dokarmia się wczesną wiosną 2/3 mocznika, resztę aplikuje się po kwitnieniu.

Latem porzeczki potrzebują materii organicznej (odchody dziewanny lub ptasie). Pod każdy krzak aplikuje się 5-10 kg nawozów.

Organika po dodaniu do ziemi może służyć jako dobra ściółka.

Schronienie na zimę

Porzeczka Bagheera - odmiana mrozoodporna. Ale w razie potrzeby krzaki można przykryć na zimę, zwłaszcza jeśli przewiduje się mało śniegu.

Wstępne krzewy są podlewane przez zraszanie i wiązane. Następnie są pokryte materiałem, który dobrze przepuszcza powietrze.

Choroby i szkodniki

Porzeczka cierpi na wiele chorób, cierpi na szkodniki. Lepiej jest przeprowadzać na czas profilaktykę, która pomoże zapobiec kłopotom. Ale jeśli roślina nadal jest uszkodzona, musisz wiedzieć, jak ją uratować.

Choroby

Antraknoza. Jej objawami są brązowe plamy na dużych powierzchniach liści i pędów.

Przy pierwszym znaku roślinę spryskuje się roztworem siarki koloidalnej (1%) lub mieszanką Bordeaux (1%).

rdza kielichowa. Na liściach widoczne są zarodniki grzybów i pomarańczowe plamki. Chore liście są usuwane i spalane. Do oprysku użyć płynu Bordeaux (roztwór 1%).

mączniak. Na jagodach, liściach i pędach tworzy się szary nalot. Opryskiwanie odbywa się za pomocą Fitosporin lub mieszanki: mydło do prania (40 g) i soda kalcynowana (30 g) rozcieńcza się wodą (10 l).

Terry. Tworzą się zdeformowane trójklapowe liście, zamiast kwiatów tworzą się łuski. Roślinę traktuje się zawiesiną siarki koloidalnej (1%).

Szkodniki

ćma nerkowata. W celu zapobiegania krzaki są spryskiwane Karbofosem (roztwór 1%).

roztocze nerkowe. Nerki spryskuje się roztworem czosnku: posiekany czosnek (150 g) wlewa się wodą (10 l). Domagaj się 4 - 8 godzin.

pryszczarka liściowata. W celu zapobiegania roślinę traktuje się Karbofosem (0,3% roztwór).

Zbiór i przechowywanie

Czas zbiorów zależy od miejsca uprawy i pogody. Zwykle jest to koniec lipca - pierwsza dekada sierpnia.

Owoce dojrzewają razem, dobrze trzymają się gałązek. Smak jagód pozostaje niezmieniony.

Porzeczki Bagheera mogą być przechowywane w stanie świeżym lub zamrożonym. W temperaturze pokojowej owoce będą jadalne przez około tydzień.

Aby zachować świeże jagody przez ponad dwa miesiące, umieszcza się je w suchej plastikowej torbie. Lepiej, jeśli jagody są w pędzelkach, koniecznie posortowane. Paczki z owocami przechowuje się w temperaturze około 0°C.

Wideo

Film o sadzeniu czarnej porzeczki.

wnioski

  1. Porzeczka Bagheera to roślina mrozoodporna, która wytrzymuje temperatury do -30°C.
  2. Jagody odmiany są duże, dobrze przechowywane i transportowane.
  3. Sadzonki porzeczek zaleca się sadzić w półcieniu, z dala od wód gruntowych.
  4. Regularne karmienie odmian Bagira, Rovada i Viksne rozpoczyna się dwa lata po posadzeniu.


Udostępnij w sieciach społecznościowych: