Zadowolony
Formy wschodnioazjatyckich gatunków wiśni drobno ząbkowanych o podwójnych kwiatach są znane pod ogólną nazwą „sakura” lub wiśnia japońska. Japonia jest uważana za obszar dystrybucji i ojczyznę egzotycznych roślin.
Drzewa należą do rodziny różanej, szybko rosną i osiągają wysokość 20 metrów w swoim naturalnym środowisku. Nowoczesna selekcja ma około 400 wariantów odmianowych.
Hodowla odmian ogrodowych opiera się na szczepieniu i krzyżowaniu gatunków uprawnych z ostropiłowanymi dzikimi wiśniami.
Sakura jest typowa rozpościerająca się zaokrąglona korona. Jego kora jest koloru brązowo-czerwonego i pokryta siecią drobnych pęknięć.
Owalne blaszki liściowe z nacięciami na obwodzie zmieniają kolor jesienią w zakresie od ciemnopurpurowego do brązowego. Owoce nie nadają się do jedzenia, dlatego wiśnie sakura są klasyfikowane jako rośliny ozdobne.
Wiśnie wschodnioazjatyckie zdobyły planetarną sławę dzięki kolorowemu kwitnieniu. Płatki rośliny mają odcienie bieli i różu. Są gatunki o pędzlach żółtych, czerwonych i malinowych.
Na czas ich rozkwitu w Japonii dni robocze są anulowane, a Hanami ogłaszane jest świętem narodowym.
Według jednej wersji, czerwonawy odcień płatków wiśni został zabarwiony krwią członków rodziny jednego ze starszych wsi.
Po tym, jak pokazał władcy blizny na plecach swoich dzieci z powodu okrutnego traktowania sług księcia, ten ostatni wychłostał je na śmierć na szczycie góry, gdzie rosły kwiaty wiśni.
Spadające płatki zmieniły kolor na różowy od plam krwi. Ale już symbolizują kruchość losów dzieci we współczesnym świecie.
Świętowanie Hanami symbolicznie odbywa się w rodzinnej atmosferze. Czas trwania procesu zależy od okresu kwitnienia legendarnej wiśni.
Każde drzewo kwitnie przez kilka dni: prędzej czy później - w zależności od typu. W efekcie powstaje łańcuch - rośliny kwitnące przekazują pałeczkę roślinom kwitnącym.
Japońskie media informują mieszkańców z wyprzedzeniem o szacowanym czasie kwitnienia wiśni i czasie jego trwania: wielu woli podróżować po kraju, aby wielokrotnie oglądać wspaniałe widowisko.
Tradycyjnie Hanami przypada pod koniec marca lub na początku kwietnia.
Najbardziej odpowiednia odmiana czereśni ogrodowych drobno ząbkowanych dla stref stepowych i leśno-stepowych o umiarkowanych warunkach klimatu kontynentalnego. Zdrowe drzewa dorastają do 4 m, przy rocznym przyroście około 30 cm.
Korona roślin kiku shidare rozłoży się i ma skłonność do gęstnienia. Blaszki liściowe mają kształt eliptyczny z małymi, częstymi nacięciami wzdłuż cięcia i stosunkowo duży rozmiar (7-9 cm).
Dekoracyjna cecha kiku shidare została zakończona we wczesnym przedłużonym okresie kwitnienia (koniec marca - pierwsza dekada kwietnia). Pędzle o dużej średnicy (5-7 cm) gęsto podwójne różowe kwiaty są liczne i obficie pokrywają gałęzie.
Odmiana jest samopłodna. Drzewo posadzone pojedynczo, poddane kwalifikowanej pielęgnacji, intensywnie kwitnie i owocuje.
Do wzrostu preferuje słoneczne obszary na glebach piaszczysto-gliniastych, zasadowych lub obojętnych. Obfitość kwitnienia zależy od regularności i terminowości nawożenia superfosfatem.
Ta drobno ząbkowana, drzewiasta odmiana sakury ogrodowej jest niższa niż jej ozdobne odpowiedniki (do 10 m wysokości u dorosłego drzewa). Kształt korony - stożkowy. Z tego powodu kanzan jest uznawany za egzotyczną i kreatywną ozdobę obszarów podmiejskich.
Tempo wzrostu drzew odmian jest średnie. Wydłużone, owalne liście zmieniają kolor na ognistożółty wraz z nadejściem jesieni.
Sakura kanzan kwitnie masywnymi pachnącymi różowymi kwiatami, które są pogrupowane w wiszące wydłużone kwiatostany po 3-6 sztuk. Średni czas kwitnienia.
Roślina jest światłolubna i preferuje gleby neutralne lub silnie zasadowe.
Do sadzenia ozdobnej sakury potrzebujesz wybierz oświetlony i wentylowany obszar bez stagnacji wilgoci w okresach powodzi i deszczów. Najlepszym wyborem są wzgórza i wzniesienia.
Wybierając miejsce lądowania, należy zachować równowagę między przepuszczalnością światła (sakura nie lubi cieni) a brakiem silnych wiatrów. Opcja ściany może być idealna.
Zaleca się wybór sadzonek szczepionych, które tradycyjnie kupowane są jesienią i dojrzewają do wiosennych roztopów w wilgotnych pomieszczeniach w temperaturze pokojowej. Przed sadzeniem rośliny powinny mieć wysokość około 1,5 metra, dojrzały pień i dobrze uformowaną sieć korzeniową.
Sadzenie najlepiej wykonywać późną jesienią lub wczesną wiosną, przed obrzękiem nerek, z ustalonym reżimem ciepłej temperatury. Jednoczesne sadzenie kilku sadzonek zapewnia w przyszłości większy stopień obfitości kwitnienia i owocowania.
Rośliny należy sadzić w odległości 1,5-2 m od siebie i rozstawie rzędów 2,5-3 m.
Doły do sadzenia muszą być przygotowane wcześniej. Wskazane jest umieszczenie w nich mieszanki górnych żyznych warstw ziemi i próchnicy.
Bezpośrednio przed sadzeniem należy nawozić glebę 15-18 litrami roztworu siarczanu potasu z dodatkiem superfosfatów. Szyjki korzeniowej nie można posypać ziemią.
Pod koniec sadzenia strefa przyłodygowa jest podlewana i starannie ściółkowana humusem lub cienką warstwą torfu o grubości 4-5 cm.
W początkowej fazie wzrostu drzewa pielęgnacja kręgu drzewa powinna być ostrożna i dokładna. Nie dopuścić do uszkodzenia systemu korzeniowego i szybko usunąć chwasty. W takim przypadku sakura wzmocni się szybciej i zimuje bez uszkodzeń.
Pomyślny wzrost sakury jest możliwy przy odpowiedniej pielęgnacji i stworzenie optymalnych warunków do rozwoju. Systematyczne odwadnianie i regularne karmienie przyczyniają się do wzrostu zdrowego drzewa.
Na stan wiśni duży wpływ ma zawartość azotu i potasu w glebie. Ich niedobór obfituje w objawy ostrych reakcji sakury: słabe kwitnienie i przedwczesne opadanie liści.
Wyczerpywanie gleby jest eliminowane przez wprowadzenie pod każdy korzeń próchnicy i kompostu (6-8 kg). Chemiczny opatrunek wierzchni przeprowadza się za pomocą roztworu niezbędnych pierwiastków w ilości 15-18 g na jeden metr kwadratowy strefy blisko pnia.
Na etapie aktywnego wzrostu dopuszczalne jest kilka obfitych podlewania sakury. Przez resztę czasu wystarczy zachować naturalną równowagę wilgotności gleby. Nadmierne nawodnienie skutkuje słabym tworzeniem pąków, słabe kwitnienie i zmiażdżone płatki.
Przed rozpoczęciem spływu soków wczesną wiosną cięcie suchych i uszkodzonych gałęzi, przerzedzanie korony.
Dojrzałe rośliny są odporne na mróz, a młode drzewa z powodzeniem zimują w osłoniętej formie. Przed nadejściem zimnej pory miejsca przeszczepów, łodygi i podstawy dużych gałęzi są owijane agrowłóknem lub improwizowanymi materiałami, które nie powodują efektu cieplarnianego.
Przez cały sezon wegetacyjny spryskiwanie sakury chemikaliami: pierwotny - przed kwitnieniem, wtórny - po miesiącu po zalaniu jagód.
Usuwanie dotkniętych i wysuszonych gałęzi, kiełki, które uniemożliwiają komfortowe wchłanianie światła i wystarczającą wymianę powietrza, przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem spływu soków.
Fragmenty ze śladami działania organizmów szkodliwych podlegają cięciu i spalaniu.
Miejsca nacięć należy traktować smołą ogrodową. Ważne jest, aby guma nie tworzyła się w miejscu nacięć. Pojawienie się lepkich narośli jest wykluczone w przypadku właściwego drenażu i podlewania.
Jeśli na sakurę wpływają szkodliwe organizmy, zmniejsza się intensywność kwitnienia, płatki marszczą się, a drzewo rozwija się poza normą. Mogą wystąpić fakty złuszczania kory i powstawania narośli.
Niechciane nowotwory należy natychmiast usunąć, a lokalizację odcinków leczyć środkami leczniczymi.
Mogą Cię zainteresować następujące publikacje:
Powszechną chorobą sakury, podobnie jak innych wiśni, jest porażka przez grzyb, która prowadzi do wysuszenia liści, czernienia i mumifikacji jagód.
Pomóż roślinie w tej nieprzyjemnej sytuacji spryskać proszkiem siarkowo-węglowym. Powinien obejmować dotknięte segmenty i zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się agresji grzybów.
Liście opadające z niezdrowych kwiatów wiśni, nie zostawiaj pod drzewem na zimę. Zdrowe i zainfekowane liście i gałęzie należy wynieść poza miejsce i spalić.
Ten środek ostrożności zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób grzybiczych na sąsiednie uprawy.
Efekt zwalczania chorobotwórczej materii organicznej jest wzmacniany przez stosowanie insektycydów. Nakładane są ograniczenia w stosowaniu chemikaliów w okresie kwitnienia i zawiązywania owoców. W przypadku pilnej potrzeby tę zasadę można zlekceważyć.
Wyhodowanie jednej z najbardziej spektakularnie kwitnących roślin na świecie na osobistej działce jest wykonalnym zadaniem i nie wymaga nadmiernych nakładów fizycznych, materialnych i emocjonalnych.
Nagrodą za trudy jest kontemplacja niezrównanego estetycznego wpływu cudu natury. Warte spróbowania: guru studiów sakura, Japończycy, uważają osobę za bezduszną, jeśli jest głucha na przejawy otaczających piękności.