Brązowe indyki północnokaukaskie
Zadowolony
Indyki od zawsze były hodowane przez mieszkańców Starego Świata. Dlatego ptak jest symbolizowany przez USA i Kanadę. Po tym, jak indyki rozpoczęły swoją „podróż” po świecie, ich wygląd bardzo się zmienił. Wiele ras zostało wyhodowanych przez hodowców z różnych krajów.
Hodowla indyków długo pracował w Rosji. Ale hodowcy drobiu nie zawsze uzyskiwali pożądane rezultaty. Najczęściej była to niedowaga ptaków lub śmierć z powodu różnych chorób. Hodowcy zawsze dążyli do uzyskania rasy, która byłaby najlepsza pod każdym względem.
Historia hodowli
Po przeprawie dostali nową gałąź indyków. Uprawiane od kilku lat i obserwowane mieszańce. Zarejestrowano rasę północnokaukaską w 1964 r.
Powstałe ptaki stały się popularne wśród miłośników dzikiej przyrody ze względu na ich bezpretensjonalność, zarówno pod względem warunków przetrzymywania, jak i karmienia.
Zalety rasy północnokaukaskiej
Wymieńmy najważniejsze zalety:
- Co roku jedna samica znosi od 100 do 120 jaj: w ciągu roku można uzupełnić stado indyków.
- Kobiety mają rozwinięty instynkt macierzyński. Nigdy nie wyjdą z murowanego gniazda, są w stanie wysiewać jaja każdego przedstawiciela hodowli ptaków.
- Kaukaski mają szeroką klatkę piersiową, więc białe mięso w tuszy stanowi około 25% masy.
- Indyki północnokaukaskie ważą średnio od 12 do 15 kilogramów. Waga indyka jest nieco niższa - od 8 do 10 kilogramów. Młode zwierzęta przy odpowiednim karmieniu w ciągu 3-3,5 tygodnia mogą ważyć około 4 kilogramy.
Wyhodowano dwie nowe rasy indyków, z których każda ma szereg charakterystycznych cech:
- Brąz północnokaukaski;
- Północnokaukaski srebrny.
Północnokaukaska skała z brązu
Nowa rasa indyka brązowego została wyhodowana w 1946 roku na terytorium Stawropola. Skrzyżowaliśmy suczkę lokalnej rasy i brąz z szeroką klatką piersiową indyk. Ptaki nowej rasy, uzyskane przez naukowców z Piatigorska, zaczęły być hodowane w południowych regionach Rosji, na północy Kaukazu. Indyk był szeroko stosowany przez hodowców drobiu z republik Azji Środkowej. Indyki brązowe zakochały się w mieszkańcach Niemiec, Bułgarii. Do tych krajów eksportowano dorosłe osobniki i indyki.
Opis
Nazwa została zatwierdzona dziesięć lat później. U indyków brązowych ciało jest lekko wydłużone, klatka piersiowa głęboka, długie, mocne nogi. Chociaż ptaki są niewielkie, samce ważą do 15 kg, samice nie więcej niż 8 kg. Pisklęta indycze mogą zwykle ważyć około 4 kg w wieku trzech tygodni.
Pióra ptaków są brązowe, w świetle o zielonkawo-złotym odcieniu. Większość brązów znajduje się w ogonie, w dolnej części pleców i plecach. Sam ogon indyka jest szykowny: ciemnobrązowe paski na czarnym matowym tle. Indyk jest mniejszy od samca, wyróżnia się naroślami pod dziobem. Na szyi jest dużo piór, ale miała pecha z włosami, piór prawie nie ma. Ponadto pierś indyka jest szara, ponieważ brzegi piór mają biały brzeg.
Cechy przetrwania
Północnokaukaskie indyki brązowe są przystosowane do karmienia pastwiskowego. Dobrze sobie radzą w różnych klimatach.
Indyki składają jaja o wadze do 80 gram. Co najmniej 80 sztuk rocznie. Produkcja jaj następuje w wieku 9 miesięcy. Jajka są jasnożółte, z brązową plamką. 90 procent jest nawożonych. Z jaj umieszczonych pod indykiem plon handlowy piskląt indyczych wynosi co najmniej 70%.
Ponadto przy pomocy indyka modyfikuje się lokalne rasy ptaków.
Jeśli mówimy o niedociągnięciach, to odnosi się to do niebiesko-fioletowego koloru tuszy młodych zwierząt. Z tego powodu nie zaleca się uboju młodych ptaków.
Indyki Północnokaukaskie srebro
W hodowli indyków głównym celem zawsze było uzyskanie dużej ilości mięsa i ciekawego koloru upierzenia. Srebrne indyki północnokaukaskie spełniają ten standard.
Kim są rodzice rasy
W związku z tym materiał genetyczny hodowców był:. Teraz konieczne było wybranie niezbędnych kopii, aby w pełni odpowiadały następującym wymaganiom:
- Mieć wysoką produktywność.
- Może przetrwać w każdej, nawet ograniczonej przestrzeni.
- Mają ozdobne, różniące się od innych ras, kolory upierzenia.
- Posiadać szereg innych zalet, których nie mają inni konkurenci.
Ale najważniejsze jest przeniesienie pozytywnych właściwości na kilka pokoleń indyków. Jednym słowem, cechy rasy powinny dominować.
Opis rasy
Indyki należące do rasy srebrnej rasy północno-kaukaskiej wyróżniają się szeroką, wystającą klatką piersiową, szerokim, spadzistym grzbietem. Skrzydła dobrze rozwinięte. Koralowe nogi u indyków są mocne, mocne.
Ogon jest luksusowy, dość długi. Po rozłożeniu można podziwiać srebrzystobiałe upierzenie z pięknymi czarno-płowymi pasami. Głowa jest mała, schludna, ale indyk nie miał szczęścia z fryzurą: okrycie z piór jest nieistotne.
Żywa waga indyków:
- Indyk w wieku 4 miesięcy - 3,5-5,2 kg.
- Dorosłe indyki do 7 kg.
- Indyki do 16 kg.
Dorosłość przypada na 40 tygodni. Samica zaczyna składać jaja. Ptak jest płodny, więc z jednego osobnika można uzyskać do 120 jaj rocznie o wadze 80-100 gramów.
reprodukcja
Jajka są białe, brązowe z drobinkami. Płodność jaj jest doskonała - do 95%. Spośród nich z reguły wykluwa się 75% indyków.
Odsetek pozyskania potomstwa indyczego jest prawie taki sam.
Indyki rasy srebrnej rasy północno-kaukaskiej są doskonałymi matkami. Mogą wykluwać się nie tylko z własnych jaj, ale także z kurczaka, kaczki, gęsi. Ze szczególną trwogą opiekują się każdym potomstwem.
Zalety
- Rasa jest ceniona nie tylko za duże jaja, ale także za wartościowe mięso. Wydajność wynosi zwykle 44,5-58%. Głównie białe mięso - mostek.
- Dominujące cechy, które rodzice mogą przekazać potomstwu przez osiem pokoleń: kod genetyczny jest stabilny i wiarygodny.
- Można pozazdrościć witalności ptaków.
Wniosek
Hodowcy z Kaukazu Północnego, rozpoczynając hodowlę nowych ras indyków, wzięli pod uwagę potrzeby poszczególnych gospodarstw. Dziś ptaki te są hodowane na skalę przemysłową, dostarczając Rosjanom zdrowe i smaczne mięso.
