Zadowolony
Lilac Congo (na zdjęciu) - jedna z wczesnych odmian kwitnących. Wykorzystywana do tworzenia alejek w parkach, dobrze prezentuje się w kompozycjach z innymi drzewami i krzewami. Kultura jest samowystarczalna jak tasiemiec. Opis bzu kongijskiego ze zdjęciem pomoże ci dokładniej poznać odmianę, poznać jej zalety i wady, metody hodowli i inne niuanse techniki rolniczej.
Zgodnie z opisem liliowy kongo należy do odmian wysokich, jego długość wynosi 3-4 m. Korona sadzonki jest gęsta i gęsta, zaokrąglona. Liście są błyszczące, zielone, prezentowane w formie serca.
Krzew odmiany Kongo jest światłolubny, ale toleruje umiarkowany półcień. W cieniu traci efekt dekoracyjny, przestaje kwitnąć. Roślina preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, dobrze rośnie na żyznych glebach i glinach.
Odmiana liliowa Kongo - wczesne kwitnienie. Ciemnofioletowe pąki otwierają się na początku maja. Kwiaty są jasne, fioletowo-liliowe, blakną na słońcu i zmieniają odcień, stając się jasnofioletowymi. Zapach pąków jest ostry, charakterystyczny dla krzewów bzu. Płatki kwiatów są szeroko owalne, po przekwitnięciu stają się płaskie. Kwiaty zebrane są w gęste, szerokopiramidowe kwiatostany, których długość dochodzi do 20 cm. Średnica kwiatów nie przekracza 2,5 cm.
Istnieje kilka metod rozmnażania bzu odmiany Kongo. W domu krzewy nie są hodowane z nasionami, do tych celów bardziej odpowiednie są metody wegetatywne:
Do sadzenia na miejscu można kupić krzewy szczepione lub z własnymi korzeniami. Zaletą tych ostatnich jest to, że są mniej wymagające w warunkach wzrostu, lepiej tolerują zimę i szybciej regenerują się po przemarznięciu, a także mogą być wykorzystywane w przyszłości do rozmnażania wegetatywnego. Ponadto żywotność bzów z własnymi korzeniami jest znacznie dłuższa niż w przypadku sadzonek szczepionych.
Odpowiednie miejsce do sadzenia to gwarancja, że bz kongijski będzie kwitł i zachwycał swoim dekoracyjnym efektem przez długie lata.
W centralnej Rosji najlepszy czas na lądowanie to ostatnia dekada sierpnia i cały wrzesień. Tym razem liliowy uważany jest za stan spoczynku, a przed nadejściem mrozu jest jeszcze czas na ukorzenienie.
Liliowy można sadzić wczesną wiosną, ale w tym przypadku istnieje ryzyko uszkodzenia pędów przez przymrozki powrotne.
Jeśli sadzonka jest zakupiona w szkółce i ma zamknięty system korzeniowy, to można ją sadzić w dowolnym dogodnym czasie od kwietnia do października.
Do sadzenia bzów kongijskich wybiera się stanowiska słoneczne o żyznych glebach. Optymalne warunki dla bzu kongijskiego to:
Przygotuj siedzenie, usuń chwasty. Standardowe wymiary wykopu to 50 cm średnicy i 60-70 cm głębokości. Wymiary dołu zależą od stanu gleby i rozwoju systemu korzeniowego. Im starsza sadzonka, tym większy otwór potrzebuje.
Do wykopu na dno wlewa się warstwę drenażu, który służy jako żwir, drobne kamienie, połamane cegły. Kolejna warstwa to mieszanka składników odżywczych w glebie. Aby go przygotować, będziesz musiał wymieszać humus lub kompost z ziemią (w równych częściach).
Ziemia jest pokryta dziurą w postaci wzgórza. Przygotowaną sadzonkę ustawiamy pionowo, korzenie rozkładamy na wylanej glebie. Wypełnij otwór pozostałą mieszanką gleby, ostrożnie ubijając każdą warstwę.
Aby krzaki bzu Kongo cieszyły się obfitym kwitnieniem każdego roku, należy przestrzegać pewnych zasad. Podlewanie i nawożenie jest ważne dla rośliny, ważną rolę odgrywa ściółkowanie, a także terminowe przycinanie.
Jeśli krzew bzu kongijskiego posadzono na wiosnę, należy go regularnie nawilżać, zwłaszcza gdy nadchodzi upalna i sucha pogoda. Przy podlewaniu nie można przesadzić, aby korzenie nie gniły z powodu nadmiernej wilgoci. Po podlaniu ziemia w glebie w pobliżu łodygi jest poluzowana.
Jeśli w okresie jesiennym nie ma deszczu, sadzonkę Kongo podlewa się kilka razy. Zazwyczaj krzew ma wystarczająco dużo sezonowych opadów.
Dojrzałe krzewy podlewamy w razie potrzeby. W suchych czasach zwiększa się ilość podlewania, jeśli pogoda jest deszczowa, dodatkowa wilgoć nie jest wymagana.
Bzy kongijskie zakwitną obficiej, jeśli nawożenie zostanie odpowiednio rozprowadzone. Przez pierwsze dwa lata sadzonka wymaga minimum nawozu. Wiosną możesz zrobić niewielką ilość azotu pod krzakiem. W trzecim roku możesz użyć mocznika (50 g) lub saletry amonowej (70 g). Osobom ceniącym naturalność możemy polecić stosowanie nawozów organicznych – nawozu rozcieńczonego w wodzie (5:1). Do nawadniania obornikiem wykopuje się płytki rów wokół siedzenia w odległości co najmniej 50 cm od pnia. Do powstałego rowu wlewa się pożywkę.
Co trzy lata roślina jest nawożona kompozycją potasowo-fosforową. Do każdego krzaka będziesz potrzebować:
Nawozy nakłada się na ziemię, pogłębiając o 7-10 cm, następnie podlewamy bzu kongijskim.
Popiół drzewny może być użyty jako nawóz. Aby to zrobić, 1 wiadro wody będzie wymagało 300 g proszku.
Procedura mulczowania pomaga rozwiązać kilka problemów jednocześnie. Pod warstwą ściółki wilgoć nie odparowuje bardzo szybko, dzięki czemu można zmniejszyć ilość podlewania. Dodatkowo ściółka zapobiega wzrostowi chwastów, a także staje się źródłem nawozu. Podłoże do ściółkowania izoluje korzenie rośliny, dlatego bardzo ważne jest odnowienie warstwy jesienią. Zabieg mulczowania przeprowadza się dwukrotnie: jesienią i wiosną.
Krzewy bzu Kongo wymagają okresowego przycinania. Istnieje kilka odmian tej operacji:
Liliowy kongo jest odporny (strefa USDA 3), ale zimowanie jest niezbędne. Aby zapobiec zamarzaniu systemu korzeniowego sadzonek, koło pnia jest ściółkowane. Do schronienia wykorzystywane są materiały organiczne: słoma, trociny, torf.
Ściółkowanie przeprowadza się po spadku temperatury powietrza do -5 ºC. Młode sadzonki odmiany Congo dodatkowo potrzebują osłony korony. Jeśli gałęzie zamarzną, liliowy może nie kwitnąć wiosną. Kufry owinięte są jutą lub specjalnym materiałem izolacyjnym.
Ocieplenie zależy od regionu, w którym rosną bzy. Na przykład w warunkach Syberii wymagane będzie poważniejsze przygotowanie do zimy. Warstwę ściółki należy zwiększyć do 20 cm, a krzew przykryć agrospanem i zaizolować świerkowymi gałązkami.
Dorosłe krzewy bzu charakteryzują się dobrą mrozoodpornością, dzięki czemu wiązanie klocka nie jest wymagane.
Przy odpowiedniej pielęgnacji i dobrze dobranym miejscu do sadzenia liliowy kongo praktycznie nie choruje. Wraz ze spadkiem odporności roślin mogą rozwinąć się następujące choroby:
Zapobieganie chorobom polega na regulowaniu wilgotności gleby, nawożeniu, wykonywaniu cięcia sanitarnego. Z preparatów skorzystaj z kuracji płynem Bordeaux.
Krzewy bzu kongijskiego mogą wybrać szkodniki owadzie: jastrzębie, ćmy górnicze, roztocza, ćmy. Do ich zwalczania używa się chemikaliów. Korona jest leczona Fozalonem lub Karbofosem, Fitovermem, siarczanem miedzi.
Opis bzu Kongo ze zdjęciem pomoże Ci wybrać sadzonkę do dekoracji witryny. Ta odmiana bzu jest popularna, t.Do. charakteryzuje się wczesnym kwitnieniem i niezwykłą fioletowo-liliową barwą kwiatostanów.