Huepinia gelvelloid (gepinia gelvelloid): zdjęcie i opis
Zadowolony
| Nazwa: | Hepinia gelvelloides |
| Nazwa łacińska: | Guepinia helvelloides |
| Typ: | Jadalny |
| Synonimy: | Guepinia gelvelloidea |
| Systematyka: |
|
Gepinia gelvelloid - jadalny przedstawiciel rodzaju Gepiniev. Grzyb łososiowo-różowy podobny do galaretki często znajduje się na zbutwiałym podłożu drzewnym, na krawędziach i obszarach zrębów. Szeroko rozpowszechniony na półkuli północnej.
Jak wygląda Gepinia gelvelloidea?
Owoc ma czapkę w kształcie lejka, która płynnie przechodzi w małą łodygę. Pieczarka średniej wielkości, wysokość - 10 cm, średnica kapelusza ok. 5 cm. Owocnik jest łososioworóżowy. Ten mieszkaniec lasu ma niezwykłą, galaretowatą, gładką, półprzezroczystą strukturę. U osobników dorosłych powierzchnia jest czerwono-brązowa i pokryta żyłkami i zmarszczkami. Na zewnętrznej powierzchni znajduje się gładka warstwa zarodników. Miąższ jest galaretowaty, elastyczny, doskonale zachowuje swój kształt, w nodze jest bardziej gęsty, chrzęstny.
Niezwykły grzyb ma galaretowatą strukturę
Gdzie i jak rośnie
Ten mieszkaniec lasu preferuje gleby wapienne posypane zgniłym, iglastym pyłem. Występuje również wśród mchów lub kłączy gnijącego drewna. Owoce w pojedynczych egzemplarzach lub w małych rodzinach od lipca do października. Znajduje się na otwartych przestrzeniach i w miejscach pozyskiwania drewna.
Czy grzyb jest jadalny, czy nie?
Gepinia gelvelloid należy do 4 grupy jadalnych. Ale pomimo wodnistego smaku i braku zapachu, grzyb jest bardzo popularny wśród grzybiarzy ze względu na swój atrakcyjny wygląd. Aby odróżnić gelvelloid gepinię od innych mieszkańców lasu, musisz znać opis zewnętrzny, obejrzeć zdjęcia i filmy.
Jak przygotowuje się Gelvelloid Gepinia?
Gepinia gelvelloidea jest szeroko stosowana w kuchni. Stosuje się go gotowany, smażony, również do dekoracji i sałatek. Młode okazy można spożywać na surowo. Dorośli przedstawiciele nie nadają się do zbierania, ponieważ ich miąższ staje się twardy i nieapetyczny.
Grzyby można również przechowywać na zimę, dodawać do potraw warzywnych oraz jako dodatek do dań mięsnych. Ponieważ ten okaz wygląda jak apetyczna galaretka i dobrze komponuje się z cukrem, można z niego zrobić pyszne dżemy, kandyzowane owoce, podawać z lodami i bitą śmietaną, udekorować nim torty i wypieki urodzinowe.
Bliźniaki i ich różnice
Gepinia gelveloid, podobnie jak inni mieszkańcy puszczy, ma podobne odpowiedniki:
- Kurki - grzyby wyglądają podobnie, ale tylko z daleka i przy słabej widoczności. Z bliska nawet niedoświadczeni zbieracze grzybów nie będą w stanie pomylić tych zupełnie różnych gatunków, ponieważ kurki mają gęstą strukturę, są pomalowane na bogaty żółty kolor, mają przyjemny aromat i rosną w dużych rodzinach. Strona z zarodnikami jest złożona, nie gładka. Ten przedstawiciel jest jadalny, idealny do gotowania potraw smażonych i duszonych.
![]()
Kurki rosną w dużych grupach
- Jeż galaretowaty - należy do 4 grupy jadalnej. Pod względem tekstury ma to samo gęste galaretowate owocniki, co Hepinia Helvellodes, ale pod względem kształtu i koloru jest zupełnie inne. Kapelusz w kształcie liścia płynnie zamienia się w małą gęstą łodygę. Powierzchnia malowana jest na kolor jasnoszary lub brązowy, kolor uzależniony jest od stopnia nawilżenia. Galaretowata miazga jest miękka, prześwitująca, bezwonna i bez smaku. Kolczasta warstwa zarodników znajduje się na całej powierzchni łodygi. Rośnie w lasach mieszanych od sierpnia do pierwszych przymrozków. Ze względu na brak smaku ta instancja nie jest popularna wśród kucharzy. Po obróbce cieplnej służy do ozdabiania różnych potraw.
![]()
Ze względu na brak smaku i zapachu w gotowaniu są używane rzadko
Wniosek
Gepinia gelvelloid - piękny, jadalny przedstawiciel królestwa grzybów. Rośnie na zdrewniałym podłożu w miejscach otwartych, nasłonecznionych. W kuchni może być używana świeża, smażona, gotowana, nadaje się do przygotowania słodkich przetworów na zimę oraz jako dekoracja potraw. Ponieważ hepinia gelvelloid nie ma niejadalnych odpowiedników, bardzo trudno jest pomylić go z innymi mieszkańcami lasu.
