Cechy struktury cebuli i jej systemu korzeniowego
Zadowolony
Nie trzeba być botanikiem, aby zrozumieć biologiczne właściwości upraw warzywnych. Wiedza w tym zakresie pomoże Ci prawidłowo uprawiać cebulowy ogród bez popełniania elementarnych błędów. Mając przynajmniej minimalne pojęcie o strukturze rośliny i jej cechach, ogrodnik będzie mógł zwrócić uwagę na te niuanse, które zwiększą plon. Ponieważ owoc cebuli jest cebulą, zmodyfikowanym procesem korzeniowym, w celu zwiększenia produktywności należy najpierw dowiedzieć się więcej o systemie korzeniowym tego gatunku.
Charakterystyka
Cebula jest dwuletnią uprawą należącą do klasy roślin jednoliściennych. Ojczyzną cebuli jest Afganistan, Irak i Turkmenistan, z charakterystycznym dla tych regionów klimatem górskim (niskie ciśnienie i wilgotność powietrza, twarde skały i gleba bogata w minerały, ale pozbawiona materii organicznej). Później hodowcy wyhodowali wiele odmian przystosowanych do różnych warunków klimatycznych.
W przypadku rodziny cebuli nie ma wyraźnego rozróżnienia między organami. Rośliny te nie są podzielone na korzeń, pęd, liście. Powodem tego jest stopniowe przechodzenie z jednej części morfologicznej do drugiej. Kłącze przekształcone w bulwę daje pęd, który nie ma głównej łodygi, ale jest reprezentowany przez wiązkę twardych, wzniesionych liści. Wyhoduj cebulę, aby uzyskać:
- Pióro lub zieleń.
- Sevka - w celu uzyskania dalszego materiału do sadzenia. Z reguły sevok sadzi się przed zimą na otwartym terenie.
- Bezpośrednio cebula, której odmiany są opisane w tym materiale.
- Do celów dekoracyjnych. Opisano tutaj odmiany i metody uprawy cebuli ozdobnej.
Organy generatywne zdolne do rozmnażania płciowego dojrzewają dopiero w drugim roku wzrostu.
System korzeniowy różnych rodzajów cebuli
Podobnie jak cała klasa jednoliściennych, cebula ma włóknisty system korzeniowy. Oznacza to, że roślina nie ma głównego korzenia, ale wiele przypadkowych cienkich włókien-korzeni. Pozwala to cebuli mocno osadzić się w glebie: korzenie stopniowo wciągają cebulę głębiej, wnikają w glebę gęstą siecią i przylegają do kłączy innych roślin.
Cebula ma włóknisty system korzeniowy
Cebula jest nadal uważana za powierzchowną, osiadłą, płytką uprawę. Z tego powodu wymaga specjalnych luźnych rodzajów gleby, zwłaszcza w przypadku siewu.
Korzenie cebuli są wysoce zdolne do chemotropizmu, instynktownego poszukiwania i wchłaniania rozpuszczonych składników odżywczych. Korzenie mają jednoroczną strukturę i zamierają po zakończeniu sezonu wegetacyjnego. Składniki odżywcze gromadzą się w zmodyfikowanym pędzie podstawowym - bulwie.
struktura łodygi
Szypułka cebuli również jest modyfikowana. Przedstawiony jest w formie uproszczonej płyty - dół. Na tym talerzu znajduje się jeden lub więcej pąków otoczonych liśćmi typu pochwowego. Te nerki nazywane są pąkami.
Rozmnażana wegetatywnie tworzy „piętę” – martwe i stwardniałe resztki matczynego dna. Zapiętek zabezpiecza cebulkę przed nadmiernym wnikaniem wilgoci i późniejszym rozkładem, co jest szczególnie ważne w ostatnich fazach jej rozwoju. Dlatego, aby zapewnić dobrą jakość utrzymania plonu, bardziej opłaca się hodować jego sevkom.
Cebula pokrojona
Zdolność rośliny do wytworzenia zielonego plonu zależy od liczby zawiązków (im mniej zawiązków, tym aktywniej rozwijają się liście).
struktura liścia
Cebula charakteryzuje się stożkowatymi, wyprostowanymi, stożkowatymi liśćmi, zwężającymi się ku końcowi i pustymi w środku. Przed mrozem i brakiem wilgoci blachę zabezpiecza luźna powłoka woskowa. Kolor liści zależy od poziomu światła: im więcej światła słonecznego otrzymuje roślina, tym jaśniejszy kolor piór. Ogólnie kolor waha się od jasnozielonego do szaro-zielonego, ciemnego.
Liście różnią się również wielkością i gęstością. Pod koniec sezonu wegetacyjnego liście stają się gęstsze, nabierają wyraźnego żyłkowania (w cebuli jest podłużno-poprzeczne). Najbardziej gęste są liście utworzone z skrajnie otwartych łusek cebulki. Cebula wielopoziomowa ma inny system korzeniowy, który można znaleźć w tym materiale.
Liście cebuli są stożkowate, zwężają się ku końcowi i są wydrążone w środku.
Struktura żarówki
Cebula nazywana jest fałszywymi liśćmi, które znajdują się na samym dole, chroniąc nerkę w środku. Przekrój pokazuje, że łuski tworzą koncentryczne koła, a ich gęstość i soczystość wzrastają w miarę zbliżania się do środka. Wagi formujące cebulki dzielą się na:
- zamknięte soczyste. Zmodyfikowane liście w kształcie stożka, które nie asymilują się i pełnią wyłącznie funkcję magazynową.
- otwórz soczysty. Pogrubione, niefotosyntetyczne części liścia z soczystą podstawą, przerzedzone ku górze.
- suche łuski powłokowe. Mają różną barwę (w zależności od odmiany - odmiany białe, niebieskie, czerwone), gęste i gładkie, chronią cebulę przed szkodnikami, wysychają i pomagają w dłuższym przechowywaniu.
Soczyste części cebulki, w zależności od odmiany, mogą mieć strukturę luźną ziarnistą, włóknistą, papierową, siateczkową lub błoniastą.
W środku bańki znajdują się spiralnie pąki, z których w przyszłości powstają heterofity (pędy kwitnące) lub nowe cebulki. Na podstawie liczby takich pierwotnych pąków określa się zawiązki cebuli i zagnieżdżanie.
Kształt żarówek dzieli się na kilka głównych typów:
- płaski;
- zaokrąglony płaski;
- bułczasty;
- długi (wydłużony lub podłużny);
- melon;
- okrągły melon.
Struktura kwiatu i pędu
Liczba i wielkość pędów kwiatowych cebuli zależy od odmiany i warunków wzrostu. Tworzą się, gdy nowe pióra przestają rosnąć, na samym końcu sezonu wegetacyjnego. Z tego powodu pęd ma zdolność fotosyntezy, co zapewnia dojrzewanie nasion. Nasiona są również zaangażowane w sadzenie. Z reguły otrzymują od nich sevok. Uprawa cebuli w otwartym terenie z nasionami i zestawami jest opisana tutaj.
Łodygi kwiatowe cebuli nazywane są strzałą, a proces ich powstawania nazywa się strzałami. Strzała jest pustą cienkościenną rurką z lekkim pogrubieniem u podstawy. Jego długość może sięgać od 45 do 130 cm.
Kwiaty cebuli mogą mieć kolor biały, niebieski, fioletowy lub żółtawy. Tworzą złożony kwiatostan-parasol, który może zawierać od kilku kawałków do kilku tysięcy kwiatów. Średnio okres kwitnienia pojedynczego kwiatu wynosi 3-7 dni, a całego parasola 7-35 dni. Kwiaty symetryczne nie mają działek, ale mają stały zestaw gametofitów - 6 pręcików i 1 słupek.
Odmiana ozdobna Aflatun
reprodukcja
Cebula charakteryzuje się zarówno rozmnażaniem płciowym za pomocą nasion, jak i rozmnażaniem wegetatywnym za pomocą cebul. Rozmnażanie płciowe następuje przez samozapylenie lub zapylanie przez owady. Podczas podwójnego nawożenia na każdy kwiat powstaje jedno nasiono. Z pojemnika - pudełka rozwija się suchy owoc wieloziarnisty. Nasiona o nieregularnym kształcie piramidy dojrzewają w ciągu 40-60 dni. Po nasionach, pokrytych gęstą czarną skórką (dla których ludzie nazywali je „czernuszka”), są gotowe do montażu. 1 gram zawiera zwykle do 1000 pojedynczych ziaren.
W niesprzyjających warunkach procesy życiowe zamrażają się, rozpoczyna się aktywne tworzenie zawiązków i akumulacja składników odżywczych w bańce.
W tej formie roślina przechodzi trudny okres, a wraz z nadejściem ciepła daje kilka strzałek i cebulek na drugim etapie rozwoju nie tworzy się.
Funkcje lądowania
Biorąc pod uwagę taką strukturę rośliny, można założyć, jak i gdzie należy sadzić cebulę. Najbardziej opłacalna jest hodowla zawiązków, natomiast cebulę zakopuje się płytko w luźnej, obficie nawodnionej glebie. Odmiany wcześnie dojrzewające można wysiewać czarnuszką, bruzdy o głębokości do 1 cm. Należy posadzić w dobrze oświetlonym miejscu, unikać przyciemniania i nadmiernej wilgoci.
Lądowanie następuje pod koniec kwietnia, kiedy gleba jest dobrze nagrzana i najdłużej świeci dzień.
Wideo
wnioski
Struktura cebuli pozwala jej z łatwością przetrwać niesprzyjający okres, ale znacznie obniży to jej plon. Utrzymanie normalnych warunków jest kluczem do obfitego owocowania, dobrej jakości utrzymania cebul. Znając etapy rozwoju cebuli, można ustalić reżim jej uprawy jako dwuletniej uprawy, co znacznie zwiększy jej wydajność. Jak przechowywać cebulę w domu, opisano pod tym linkiem.
