Zadowolony
Ubój drobiu nie jest tak łatwy, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Aby uzyskać dobre, wysokiej jakości mięso, aby zachować swój wygląd, należy przestrzegać zasad. Dowiesz się więcej o tym, kiedy należy dokonać uboju indyka (mówimy o wieku), jakie są główne cechy uboju domowego oraz krok po kroku, jak rozcinać tusze. Trochę wprawy - a początkujący rolnik będzie w stanie błyskawicznie rzeźnić tusze ptaków. Najważniejsze, aby nie zapomnieć, że czasami lepiej jest jeszcze raz zajrzeć do instrukcji niż popełniać błędy. Również z recenzji dowiesz się, która opcja uboju jest lepsza - wewnętrzna czy zewnętrzna.
Przed ubojem ptak musi być starannie przygotowany. W czasie manipulacji przełyk i żołądek muszą być wolne od pożywienia, w przeciwnym razie wypatroszenie tuszy będzie trudniejsze, a jakość mięsa może ucierpieć (dwa dni po zabiciu kloaki wolem stają się niebieskawe). W przeddzień zaplanowanego terminu nie karmić ptaka (z co najmniej 14 godzinnym wyprzedzeniem, najlepiej dziennie). Manipulacje należy wykonywać w ciemnym pomieszczeniu, ale woda powinna być swobodnie dostępna, aby jelita były swobodnie opróżniane z kału.
Jak karmić indyki powie ten artykuł.
Możesz podać ptakowi roztwór soli glaubera - rozrzedzi kał i przyspieszy proces naturalnego wypróżnienia. Zaleca się również włączenie do diety drobiu otrębów lub mąki żytniej przed ubojem.
Brązowe indyki północno-kaukaskie, podobnie jak inne rasy, są gotowe do uboju, gdy ich masa ciała wynosi co najmniej 12 kg - jest to około 8 miesięcy. Brojlery mogą być ubite jeszcze wcześniej, ponieważ są większe. Nie należy tracić czasu, ponieważ mięso zacznie tracić na wartości odżywczej, stanie się twarde. Samce mogą zostać poddane ubojowi w wieku 2-3 miesięcy, ponieważ nadal tracą na wartości jako producenci.
O indykach BIG-6 można znaleźć tutaj.
Ubój musi zostać zakończony przed rozpoczęciem linienia - w przeciwnym razie oskubanie ptaka będzie prawie niemożliwe.
Większość rolników zajmujących się hodowlą indyków uważa odcięcie głowy siekierą za najlepszy rodzaj uboju. Ta metoda jest akceptowalna, ale tylko wtedy, gdy tusza od razu trafia do gotowego produktu do przetworzenia (warunki zachowania czystości mięsa w tym przypadku nie są spełnione, więc surowiec szybko się psuje). Również odcięcie głowy nadaje się do uboju największego i największego indyka, z którym nie jest tak łatwo sobie poradzić. Idealną metodę uboju uważa się za zamkniętą, gdy wszystkie czynności wykonywane są przez usta. Tusza w tym przypadku nie brudzi się krwią, szybko wypływa, a mięso nie psuje się przez długi czas.
Im szybciej uwolnisz tuszę od krwi, tym lepsze i świeższe będzie mięso.
Za podniebieniem indyka znajdują się żyły mostowe i szyjne. Rolnik musi je wyciąć, aby zapewnić normalny odpływ krwi. Weź ostre nożyczki, otwórz pysk ptaka i wykonaj niezbędne czynności. Połączenie żył znajduje się po lewej stronie gardła, wewnątrz. Cofnij trochę ostrze, następnie szybko wstrzyknij, skieruj koniec ostrza (powinien trafić w móżdżek). Ten link powie Ci o rasie angielskiej przepiórki.
Kiedy otworzysz żyły, zawieś indyka do góry nogami za nogi, nie zapomnij rozłożyć skrzydeł. Skubanie tuszy rozpoczyna się po spuszczeniu krwi.
Nie najczystszy, ale bardzo popularny sposób. Żyła szyjna jest otwarta na zewnątrz szyi. Szukaj jej na 2.5 cm poniżej otworu ucha, w okolicy tętnic twarzowych i szyjnych.
Pierze usuwa się na mokro i na sucho. Skubanie na sucho odbywa się bezpośrednio po uboju i pozwala na jak najdłuższe zachowanie świeżości mięsa. Aby bez problemu usunąć duże pióra lotne, najpierw oparz tuszkę wrzątkiem. Zabieg nazywa się „półoparzeniem”, co wyraźnie oddaje jego istotę – ważne jest, aby nie gotować mięsa w wodzie (temperatura płynu nie powinna przekraczać 60 stopni). Zbyt długie parzenie też nie jest warte – wystarczy minuta lub nawet 30 sekund. Aby skóra pozostała nienaruszona, wyciągnij pióra zgodnie z ich wysokością. Puch i drobne piórka są usuwane bez nadmiernego stresu. Konopie należy usunąć, dolny puch jest przypalony. Po wyjęciu piór tuszę układa się w porządku - krew usuwa się z ust, nogi myje się, wyciera suchą czystą szmatką i wypatroszy.
U samców zaleca się jak najszybsze usunięcie piór po uboju, tusza samicy musi najpierw lekko ostygnąć.
Należy przestrzegać kolejności patroszenia tuszy – w przeciwnym razie ryzykujesz zepsucie walorów smakowych mięsa:
Jeśli po wypatroszeniu wątroba, serce i żołądek wracają na swoje miejsce, uważa się, że ptak nie został całkowicie wypatroszony. Przechowa w lodówce do 4 dni.
Korzyści i szkody z mięsa indyczego zależą od jakości patroszenia, wieku, stopnia otłuszczenia. Idealną opcją jest młody ptak z dobrze rozwiniętymi mięśniami, bogatą rezerwą tłuszczu, minimalną liczbą cięć i zadrapań. Faktem jest, że jakość mięsa zależy bezpośrednio od wieku ptaka - kiedy dziób staje się zrogowaciały, a ostrogi stają się długie, dziób staje się skostniały, będzie można mówić o pełnej dojrzałości, produkt stanie się włóknisty i trudny. Nie nadaje się do jedzenia, ale nadaje się do mięsa mielonego.
Rozważ procedurę rozbioru indyka etapami:
Części tuszy z indyka.
To wszystko - ptak jest oczyszczony z krwi i podrobów, podzielony na różne części. Możesz zostawić to w całości – to też jest możliwe. Przeczytaj także, jak zbudować dom dla indyków z tego materiału.
Grzbiet zwykle nie jest ugotowany, ale ma ciemne, smaczne mięso, które można po prostu ostrożnie oddzielić od kości rękami.
Mięso należy usunąć ręcznie z kości. Należy uważać na więzadła – można je również rozdzielić palcami lub przeciąć nożem.
Pomocne wskazówki:
Film o skubaniu, patroszeniu i rzezi indyka.
Jak dbać o indyki przeczytaj tutaj.