Byk (bydło)

Obecnie istnieje wiele różnych ras byków, wśród których nie ma „złych”, ponieważ każda odmiana jest hodowana w określonym celu, wygrywając w porównaniu z resztą w niektórych parametrach i gorszą w innych cechach. Bez względu na kierunek chowu zwierzęta te mają duże znaczenie rolnicze dla człowieka.

Wszystko o byku

Byk jest dużym zwierzęciem rogatym, przedstawicielem podrodziny parzystokopytnych byków. Przedstawiciele gatunku różnią się od innych podrodzin wielkością i masywną sylwetką.

Byk you­-she ko­-ro­-you, bo żywa&nieśmiała-waga&nieśmiała-sa dorosłego jest o 60–70% większa, go­-lo­-wa to gr­-bee, a szyja jest grubsza. Łopatki byków są bardziej zaokrąglone, klatka piersiowa szersza. Według ­-lo­-wycie młode buhajki osiągają dojrzałość średnio po 7 miesiącach życia.

Byk

pradawny byk

Przodkiem krów domowych był dziki byk, w szczególności jego podgatunek wymarły na wolności - wycieczka (również prymitywny byk). Dzikie i wcześnie udomowione turki były używane tylko do produkcji mięsa, ale wraz z rosnącym uzależnieniem ludzi od rolnictwa zaczęto ich używać głównie jako siły roboczej: przez wiele stuleci tur były głównymi zwierzętami pociągowymi i pozostały tak w wielu krajach trzeciego świata, aby ten dzień.

byk domowy

Byk domowy to udomowiony podgatunek dzikiego byka, który jest hodowany na mięso i skórę. Samce tego gatunku nazywane są bykami, wykastrowane samce nazywane są wołami.

Najważniejszą wartością w hodowli zwierząt jest buhaj inseminator (lub buhaj hodowlany, także męski reproduktor), ponieważ wykorzystywany jest w hodowli ­-lek­-tion dla ­-lu­-che­-tion rasowych­-tom­-st­-va­-environment­ -st­- w­-naturalnym przypadku­-ki lub z­-m­-shy­-kus­-st­-żyły­-nie­-th jesień­-me­-not­-niya. Niewłaściwie dobrane samce hodowlane (o niskim potencjale, dużym zróżnicowaniu cech) mogą znacznie obniżyć walory produkcyjne potomstwa, nawet przy wykorzystaniu wybitnych matek.

byk domowy

rasy byków

Cała różnorodność ras byków, w zależności od orientacji ekonomicznej, jest warunkowo podzielona na 3 gałęzie:

• rasy mleczne. Osobniki tego kierunku są hodowane do produkcji produktów mlecznych. Ze względu na szczupłą sylwetkę wykorzystanie do produkcji wołowiny staje się nieopłacalne, ale wyróżnia je dobroduszny charakter i zrównoważone zachowanie.
• Rasy mięsne są duże. W przeciwieństwie do ras mlecznych, procesy fizjologiczne odmian mięsnych mają na celu zwiększenie tkanki mięśniowej w warunkach najbardziej optymalnego spożycia. Te krowy mają wystarczającą ilość mleka, aby nakarmić swoje cielęta.
• Połączone, czyli uniwersalne rasy charakteryzują się tym, że łączą w sobie jakość obu kierunków.

Uwaga! Dziś wołowina jest bardzo ceniona w żywieniu dietetycznym, dlatego hodowla buhajów mięsnych ma szczególne znaczenie. Ich mięso ma niską zawartość tłuszczu i cholesterolu, więc jest dobre dla zdrowia.

Na świecie istnieje ponad 1000 ras byków czystej krwi, a także około 30 form hybrydowych. Różnorodność tę tłumaczy się szerokim rozmieszczeniem bydła i jego szczególnym znaczeniem w rolnictwie. Oprócz zwykłych tradycyjnych ras istnieją dość egzotyczne i rzadkie odmiany, które nie są tak łatwe do zobaczenia na zwykłej farmie.

Takin

Takin (łac. Budorcas taxicolor) - byk z butanu, bardzo rzadki gatunek, który wygląda jak duża koza. Wysokość zwierzęcia w kłębie około 100 cm, długość ciała 120-150 cm, masa ciała 300 kg. Mam duże usta i oczy, ale małe uszy. Pokryta jest grubą złocistą skórką, która ciemnieje w kierunku podbrzusza. Rogi samców i samic przypominają rogi bawołów.

czarny byk

Aberdeen angus byk. Aberdeen Angus to rasa pochodząca ze Szkocji. Charakterystyczne cechy babki Black Angus - bezwłosy i czarny garnitur. Ich Aberdeeny są przekazywane potomkom nawet po skrzyżowaniu z osobnikami innych ras.

Te małe krowy rzadko osiągają 120 cm w kłębie. Ich skóra jest luźna, cienka. Szkielet zwierząt jest cienki i stanowi 15-18% masy tuszy.

czarny byk

Zebu

Zebu (łac. Bos taurus indicus) - niezwykły podgatunek dzikiego byka z wyraźnym garbem. Ta formacja mięśniowo-tłuszczowa służy jako rodzaj „magazynu” składników odżywczych i odgrywa ważną rolę w życiu organizmu zwierzęcia.

Masa dorosłej zebu sięga 300-350 kg. Zadowalające walory mięsne, a także wysoka zawartość tłuszczu mlecznego i wytrzymałość sprawiają, że humbaki są jedną z najcenniejszych form bydła w gorącym klimacie.

wół piżmowy

Wół piżmowy lub wół piżmowy (łac. Ovibos moschatus) to duży, krępy ssak o dużej głowie i krótkiej szyi. Woły piżmowe są pokryte niezwykle gęstą sierścią i mają zaokrąglone rogi z masywną podstawą na czołach.

Średnio wysokość w kłębie dorosłego wołu piżmowego wynosi 135 cm, waga waha się od 260 do 650 kg.

wół piżmowy

byk gaur

Gaur (łac. Bos gaurus), czyli żubr indyjski - największy przedstawiciel rodzaju prawdziwych byków, które były hodowane w Indiach.

Długość ciała dorosłego gaura osiąga średnio 3 m, wysokość - 2 m. Ten byk z Indii waży od 600 do 1500 kg. Rogi gaura są zakrzywione do góry i przypominają kształtem półksiężyce, kolor sierści jest brązowy, zbliża się do czerni.

Udomowiona forma byka gaur jest gayal.

byk watussi

Watussi (angielski). Ankole-Watusi) - byk afrykański o bardzo egzotycznym wyglądzie. Cechą charakterystyczną gatunku są ogromne rogi (do 1,8 m szerokości), które służą zwierzęciu jako swego rodzaju klimatyzator. Są przesiąknięte naczyniami krwionośnymi i regulują temperaturę ciała w ekstremalnych upałach.

Watussi są uważane za święte byki przez plemiona afrykańskie i tylko przedstawiciele szlachty i żony przywódców mogą je posiadać. Te byki są hodowane głównie na mięso.

Dla Twojej informacji! Masa dorosłych buhajów sięga 600-730 kg.

Tybetański byk

Byk tybetański, także jak (łac. Bos mutus) lub sarlik – ssak parzystokopytny pochodzący z tybetańskich gór. Gatunek ten trudno pomylić z innym ze względu na jego niezapomniany wygląd. To masywne, długowłose zwierzę o spadzistym grzbiecie i długich, zakrzywionych rogach. Wysokość dorosłego osobnika w kłębie sięga 2 m, waga - 1000 kg. Charakterystyczną cechą jaków są dość krótkie nogi o długim tułowiu.

amerykański byk

Żubr (łac. Bison bison), czyli bizon amerykański, to duże, masywne zwierzę o gęstych brązowych włosach. Głowa jest masywna, szerokoczołowa. Końce rogów zwracają się do wewnątrz.

Tył tułowia amerykańskiego byka nie jest tak rozwinięty jak przód. Wzrost osoby dorosłej wynosi 2 m, długość - 3 m.

Interesujące fakty o bykach

Od czasów starożytnych byki zajmowały ważne miejsce w życiu człowieka, jednak pomimo tak bliskiego „sąsiedztwa” istnieje wiele tak zwanych „fałszywych” mitów na temat tych zwierząt, a niektóre cechy ich treści są dla wielu niezrozumiałe.

Bawół

Dlaczego byki reagują na czerwień

Uważa się, że podczas walki byków byk atakuje czerwoną pelerynę matadora, ponieważ jest on zirytowany czerwonym kolorem. To nic innego jak mit, ponieważ byki i krowy nie rozróżniają dobrze kolorów. Co więcej, w ogóle nie dostrzegają czerwieni. Zwierzę drażni drugie - ruch.

Byki są bardzo krótkowzroczne, więc migotanie materii jest przez nich postrzegane jako zagrożenie, ale czerwony kolor na walkę byków nie został wybrany przypadkowo. Ma na celu uspokojenie, nie irytowanie, ale nie byka, ale publiczność. Krew zwierzęcia nie jest tak widoczna na czerwonym materiale, dlatego jego zabijanie jest postrzegane jako spokojniejsze.

Czy byki potrafią rozróżniać kolory?

Ślepota barw (również ślepota barw) to dziedziczna cecha widzenia ludzi i naczelnych, która wyraża się w niemożności rozróżnienia wszystkich lub niektórych kolorów, ale najczęściej osoby niewidzące czerwieni nazywane są ślepotą barw. W związku z tym trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy byki są ślepe na kolory.

Faktem jest, że byki i krowy mają w oczach tylko dwa receptory kolorów, a nie trzy, jak u ludzi, i ogólnie większość zwierząt rozróżnia tylko spektrum kolorów, które jest ważne dla ich życia. Dla nich jest to cecha wzroku, podczas gdy dla ludzi ograniczone rozpoznawanie kolorów to choroba. Podczas gdy ludzie potrafią rozróżnić odcienie czerwieni, niebieskiego i żółtego, a także ich różne kombinacje, bydło jest najbardziej wrażliwe na kolory żółto-zielone i niebiesko-fioletowe. I chociaż byki nie rozróżniają odcieni czerwieni, nie oznacza to, że są ślepe na kolory.

Byk i czerwony

Po co ci pierścionek w nosie byka

Na farmie byki są zwykle trzymane z kolcem w nosie. Powód jest prosty – są to duże, silne zwierzęta, które trudno kontrolować, jednak na ciele zwierząt występują punkty o zwiększonej wrażliwości na ból. To są uszy, oczy i nos. Dlatego dość często przegroda między nozdrzami zwierzęcia służy do zapinania pierścienia, za pomocą którego uparte zwierzę można łatwo utrzymać „w ryzach”.

Starożytny Egipt

Starożytni Egipcjanie czcili byki jako święte zwierzęta. W szczególności egipski byk Apis (lub Khapis) ze starożytnej mitologii egipskiej, poświęcony bogom Ozyrysowi i Ptahowi, miał nawet własną świątynię w Memfis.

Początkowo Apis był uważany za ucieleśnienie części duszy Ptaha, patrona miasta Memfis, i działał jako symbol władzy faraona. Wierzono, że Apis istniał w ciele zwykłego byka mieszkającego w świątyni, a wraz z jego śmiercią przyjął nowe wcielenie.

Kiedy poprzednie wcielenie Apisa umarło, kapłani Ptaha rozpoczęli poszukiwania nowego „naczynia” dla duszy ich boga. Gdy tylko znaleziono nowe zwierzę, było tuczone przez miesiąc, po czym zostało przewiezione do świątyni.

Byk

Hodowla i trzymanie jaków w domu

Jaky domowe hodowane są głównie na mięso i wełnę, ponieważ średnia roczna wydajność mleka tej rasy jest niewielka - około 500 litrów rocznie, nie więcej, ale mleko jest bardzo tłuste. Mięso jest szorstkie i wykorzystywane jest głównie do produkcji wędlin i konserw. Ponadto od jednej osoby dorosłej rocznie można uzyskać około 3 kg wełny.

Hodowla i hodowla jaków nie nastręcza trudności. Nawet udomowione bydło woli samotnie żerować, wspinając się wysoko w góry. Możesz karmić je czarnym pieczywem, rzepą, marchewką i owsem. Najważniejsze, aby nie przesadzać, ponieważ produkty te są przysmakiem dla jaków, a nie codziennym jedzeniem. Jako dodatek mineralny do karmników dodawana jest mączka solno-kostna.

Zagroda jaka to proste ogrodzenie wykonane z konstrukcji metalowych, których wysokość nie przekracza 2,5 m. Wewnątrz zagrody zbudowany jest mały baldachim, pod którym zwierzęta mogą chować się przed deszczem.

Ważny! Jaky to raczej nietowarzyskie zwierzęta. Cecha ta jest szczególnie widoczna w okresie rykowiska, dlatego zaleca się nie przeszkadzać im w tym czasie.

Jak można krzyżować z krowami domowymi, a powstałe hybrydy hainaki są wygodne nie tylko jako zwierzęta pociągowe, wyróżniają się dobrą płodnością i dają do 3,5 tony mleka rocznie.

Porady i wskazówki od doświadczonych hodowców i weterynarzy

Przy wyborze byka do swojej posiadłości eksperci zalecają zwrócenie uwagi na następujące cechy zwierzęcia:

• Oczy byka powinny być jasne, czyste i nie powinny łzawić.
• Nos zdrowego zwierzęcia jest chłodny, wilgotny, ale bez wydzieliny. Byk często liże nos.
• Oddychanie przy braku jakichkolwiek patologii jest równomierne, nie trudne. Zwierzę nie może kaszleć ani sapać.
• Sierść byka z należytą starannością ma przyzwoity wygląd. Jest lśniąca, czysta i gładka w dotyku, bez kołtunów. Pasożyty skóry, wysypki i sucha sierść wskazują na problemy zdrowotne.
• Wychudzony wygląd zwierzęcia to dobry powód do ostrożności. Nadwaga jest również oznaką niewłaściwej pielęgnacji byków.
• Zdrowe byki i cielęta są zwinne i ciekawskie podczas interakcji z ludźmi lub między sobą. Zwierzęta stojące z dala od stada i zachowujące się obojętnie należy traktować z ostrożnością, gdyż jest to pierwsza oznaka złego humoru.
• Chód zdrowego osobnika jest łatwy, bez utykania. Zwierzę z łatwością siada i podnosi się na nogi. Zbyt wolny lub nierówny chód wskazuje na problemy ze stawami.

Ważny! Aby nie spędzać dużo czasu na opiece nad zwierzętami w domu, zaleca się zakup młodych zwierząt pod koniec kwietnia, aby można je było od razu wypasać.

Hodowla cieląt na mięso może przynieść znaczne zyski, jeśli znasz nie tylko parametry liczbowe: wydajność mleka, wydajność mięsa itp. D., ale także niektóre cechy charakteru rasy i jej zawartości. Równie ważne jest, aby przy zakupie zwracać uwagę na wygląd zwierząt. A wtedy rolnik się nie wypali!