Łubin wieloletni

W tłumaczeniu z łaciny nazwa tej rośliny kwitnącej oznacza „wilk”, dlatego wśród ludzi łubin jest również nazywany wilczą fasolą. W naturze ten kwiat pierwotnie rósł na kontynencie północnoamerykańskim, ale z czasem ta pięknie kwitnąca roślina rozprzestrzeniła się na inne kontynenty. Łubin wieloletni jest dość bezpretensjonalny, dzięki czemu może rosnąć nawet na terenach wysokogórskich.

informacje ogólne

Hodowcy zwrócili uwagę na ten piękny kwiat i postanowili stworzyć mieszańce łubinu do uprawy jako roślina uprawna. A obecnie roślina ta zdobi klomby i klomby w ogrodach i parkach, a mieszkańcy lata sadzą te kwiaty w swoich ogrodach.

W rezultacie roślina, wcześniej uważana za chwast, stała się jedną z najbardziej lubianych przez hodowców kwiatów i projektantów krajobrazu.

Na początku ubiegłego wieku hodowca z Wielkiej Brytanii George Russell zaczął hodować nowe odmiany łubinu, oparte na roślinach o niebieskich, białych i różowych płatkach. W rezultacie opracował takie odmiany jak Mein Schloss, Splendid, Burg Freulin i wiele innych. Odmiany te wielokrotnie zdobywały złote medale na wystawach kwiatowych. Do dziś pozostają najpopularniejszymi odmianami łubinu wśród hodowców kwiatów w wielu krajach świata.

Poniżej opiszemy, jak wyhodować te piękne kwiaty w swoim ogrodzie.

łubin wieloletni

Ogólne zasady opieki nad wieloletnim łubinem na otwartym polu

Aby wieloletni łubin kwitł dobrze i obficie, należy o niego odpowiednio dbać. Chociaż roślina ta żyje w naturalnych warunkach, nie wymagając żadnej opieki, hybrydy ogrodowe nadal muszą spełniać pewne środki agrotechniczne:

• terminowe nawadnianie;
• nawożenie przez cały sezon letni;
• rozluźnienie terenu i usunięcie chwastów;
• opieka nad łubinami po zakończeniu kwitnienia.

Wszystko o zasadach lądowania i przygotowaniach do niego

Sadzenie nasion łubinu w otwartym terenie można przeprowadzić jesienią lub wiosną - w zależności od chęci ogrodnika. Tradycyjnie nasiona tego kwiatu można sadzić w pierwszej dekadzie października lub w drugiej dekadzie kwietnia. Odległość między otworami do lądowania powinna wynosić około 0,4 m. Nasiona zakopuje się w glebach lekkich do głębokości 4 cm, aw glebach ciężkich do 2,5 cm.

Pierwsze pędy łubinu wieloletniego pojawiają się w temperaturze gleby około 4-5 ° C. Wschodzące sadzonki są w stanie wytrzymać krótkotrwały spadek temperatury do -3 ° C.

Uwaga! Sadząc tę ​​kwitnącą roślinę z nasionami na otwartym terenie, pierwsze kwiaty pojawią się dopiero w następnym sezonie.

Jeśli sadzenie nasion zostało przeprowadzone w okresie jesiennym, to w przyszłym roku ta roślina już zakwitnie. W końcu przed nadejściem mrozu nasiona nie wykiełkują, ale w okresie zimowym „osiągną”. W okresie jesiennym ziarno zakopuje się w glebie na głębokość około 2,5 cm, a od góry miejsca siewu pokrywa się warstwą torfu o grubości co najmniej 5 cm. Podczas sadzenia jesiennego nie przeprowadza się podlewania.

Podczas uprawy łubinu jednorocznego wielu ogrodników najpierw hoduje sadzonki, które następnie sadzi się w stałym miejscu. Pożywkę do sadzenia nasion do sadzonek najlepiej przygotować w domu. W tym celu wymieszaj torf, darń i piasek rzeczny w proporcji 2:2:1. Przed posadzeniem materiału siewnego miesza się go ze zmiażdżonymi korzeniami łubinu, dzięki czemu na systemie korzeniowym sadzonek szybciej rozwijają się bakterie, które będą przetwarzać azot z gleby.

Łubin wieloletni w polu

Zwykle pierwsze kiełki pojawiają się w ciągu 12-14 dni po wysianiu materiału siewnego.

Ciekawy! Najczęściej przy uprawie łubinu z sadzonkami lub nasionami kolor płatków będzie różowy lub fioletowy, ale biały kolor przy takim sadzeniu najczęściej się nie objawia.

Sadzonki przesadza się w stałe miejsce, gdy wyrosną co najmniej 5 stałych liści. Należy pamiętać, że nie można opóźnić przesadzania sadzonek - kluczowy jest system korzeniowy tego kwiatu, dlatego przy sadzeniu zarośniętych pędów istnieje możliwość uszkodzenia głównego korzenia. W takim przypadku sadzonki dłużej się zakorzeniają i chorują.

Bezpośrednio przed sadzeniem sadzonek należy spulchnić teren i zastosować nawóz organiczny.

Ale ta kwitnąca roślina może być również rozmnażana przez sadzonki. Dzięki tej metodzie wegetatywnej te byliny zachowują wszystkie kolory płatków. Sadzonki należy ciąć w roślinach nie starszych niż 4 lata. U starszych łubinów system korzeniowy starzeje się i nie tworzy już młodych pąków.

łubin wieloletni. uprawa

Wiosną z odmian tych kwiatów, które lubisz, wycina się podstawowe rozety, które tworzą się u podstawy systemu korzeniowego, i sadzi w celu ukorzenienia. Po kwitnieniu sadzonki wycina się z bocznych pędów wyrastających z kątów liści. Wszystkie sadzonki sadzimy w zacienionym miejscu, najlepszym podłożem do ukorzenienia sadzonek jest piasek rzeczny. Zwykle proces ukorzeniania młodych roślin trwa 25-30 dni. Takie sadzonki są gotowe do przesadzenia do wcześniej przygotowanego miejsca. Młode łubiny mogą kwitnąć już w bieżącym sezonie po ukorzenieniu się.

Rozmnażanie przez sadzonki i nasiona to prosty proces, przeżywalność sadzonek wynosi prawie 100%.

Jak dbać o wieloletni łubin w różnych okresach

Sadzenie i pielęgnacja wieloletniego łubinu nie sprawia ogrodnikom większych problemów. Jednak w różnych okresach wzrostu istnieją pewne niuanse, o których należy pamiętać.

Chociaż ta roślina wieloletnia spokojnie znosi krótką suszę, potrzebuje regularnego podlewania w okresie pąków i aktywnego kwitnienia. W przeciwnym razie kwiaty mogą stracić swój bogaty kolor. Wymagane jest również regularne podlewanie młodych roślin w pierwszym roku życia po posadzeniu - w tym czasie system korzeniowy łubinu aktywnie się rozwija, a to wymaga dużej ilości wilgoci.

Ważny! Od drugiego roku życia te byliny karmione są na wiosnę złożonymi nawozami mineralnymi.

Nie zapominajmy o okresowym spulchnianiu gleby wokół tych kwiatów ogrodowych, usuwaj chwasty i jeśli to konieczne, dodaj ziemię pod podstawę krzewu, aby nie odsłonić szyjki korzeniowej.

Dekoracje

Młode rośliny w pierwszym roku życia karmione są jesienią nawozami potasowo-fosforowymi

Pod koniec września - początek października ta roślina wieloletnia zanika, zamiast kwiatów dojrzewają nasiona. Można je zbierać, jeśli ogrodnicy planują rozmnażać te kwiaty z nasion. Kilka tygodni przed nadejściem chłodów należy przyciąć łodygi kwiatowe i liście. Procedury przycinania nie należy przeprowadzać zbyt wcześnie, ponieważ może to spowodować ponowne kwitnienie.

Podstawowa agrotechnika do pielęgnacji roślin

Wysokie odmiany łubinów wymagają obowiązkowego wiązania. Faktem jest, że długie łodygi kwiatowe pod ciężarem ciężkich kwiatostanów mogą mocno przechylać się w kierunku ziemi, czasami mogą się odłamać. Dlatego przy każdym kwiatku wymagana jest podpora, do której przywiązana jest szypułka.

Te kwiaty są okresowo atakowane przez „szkodliwe” robaki lub organizmy chorobotwórcze. Dlatego w celach profilaktycznych traktuje się je roztworami owadobójczymi, oszczędzając łubin przed:

• ataki mszyc podczas otwierania pąków;
• larwy muchy wzrostu;
• ryjkowce guzkowe.

Choroby, na które podatne są te byliny:

• zgnilizna korzeniowa lub szara;
• plamienie (czarniawy, bakteryjny, brązowy);
• suszenie łodyg;
• rdza;
• fusarium;
• mozaika.

Aby zapobiec rozwojowi tych chorób, należy przestrzegać zasad płodozmianu.

Wskazówki od doświadczonych ogrodników

Wielu ogrodników zauważa, że ​​jednym z zastosowań tej kwitnącej rośliny jest zielony nawóz. Lubin można sadzić pod drzewami owocowymi lub w ogrodzie po większości upraw warzyw (z wyjątkiem roślin strączkowych). Na korzeniach łubinu żyją bakterie brodawkowe, które produkują dobrze przyswajalny azot.

Ponadto w niektórych krajach Europy i Azji wszystkie części rośliny wykorzystywane są w medycynie tradycyjnej i kosmetologii. Stosowanie łubinu w żywności jest typowe dla krajów azjatyckich, gdzie kwiat ten jest głównym składnikiem sosów i przypraw mięsnych.

Nie tylko początkujący hodowcy kwiatów mogą odkryć nowe strony tej wieloletniej rośliny kwitnącej. Ale niewątpliwie łubin wieloletni jest jednym z najpiękniejszych kwiatów spotykanych na rabatach.