Leczenie chorób racic u krów

Zwierzęta kopytne to chodzące falangi. Oznacza to, że cały ciężar ich ciała spada tylko na bardzo małe podparcie - końcową falangę na palcach. Zrogowaciała część skóry: paznokcie u ludzi, pazury u wielu ssaków i ptaków, u kopytnych w procesie ewolucji zamienione w kopyto. Zewnętrzna część tego organu przenosi co najmniej połowę całkowitego obciążenia na całe kopyto. Z tego powodu choroby kopyt bydła i koni są bardzo powszechne. Owce, kozy i świnie również cierpią na choroby kopyt, ale w mniejszym stopniu, ponieważ ich waga jest mniejsza.

Odmiany chorób racic u krów

Kopyto - torebka rogowa, która chroni tkanki wewnątrz, mocno połączona ze skórą. Budowa kopyta krowiego jest podobna do budowy kopyta konia. Różnice występują tylko w obecności dwóch palców u krów. Z tego powodu ściana kopyta krowy jest nieco cieńsza niż u konia. Miękka część podeszwy również ma nieco inny kształt. Ale zasada jest taka sama.

Kopyto nie jest monolitem. Ma złożoną strukturę. Twarda część kopyta, zwana butem kopytowym, składa się z następujących warstw:

1. Ściana kopyta utworzona przez rurowy róg. Ta część jest „martwa” prawie na całej wysokości kopyta i pełni funkcję ochronną.
2. Róg liściowy, znajdujący się pod warstwą rurkową. Ta warstwa bliższa części podeszwowej również zanika i tworzy „białą linię”: stosunkowo miękką substancję przypominającą gumę. Warstwa liści jest „żywa” na prawie całej wysokości kopyta, z wyjątkiem części podeszwowej.
3. Podeszwa chroni kopyto od dołu.

Martwe i twarde warstwy kopyta oddzielają żywe warstwy skóry otaczające kość kopytową od boków i spodu.

Wewnątrz kopytnego buta znajdują się kości dwóch paliczków palca. Krowy chodzą po końcowej falangi, zwanej kością kopytową. But kopytowy dopasowuje się do kształtu tej kości.

Podkowa jest połączona ze skórą kończyny specjalną warstwą: skóra korony. Szerokość felgi to tylko około 1 cm. Ale ten obszar odgrywa ważną rolę w formowaniu kopyt. Uszkodzenia lub choroby korony znajdują również odzwierciedlenie w kopytach bydła.

U krów najczęstszymi chorobami grzybiczymi są:

• choroba Mortellaro;
• pododermit;
• zgnilizna stóp.

Sprzyjające warunki do rozwoju różnego rodzaju grzybów stwarza brudna pościel i niewystarczający wysiłek fizyczny.

Tę „niesprawiedliwość” tłumaczy się tym, że często bardziej opłaca się sprzedać krowę na mięso niż wydawać pieniądze na leczenie choroby. W przypadku szczególnie wartościowych krów hodowlanych stosuje się te same metody, co w przypadku koni.

choroba truskawkowa

Nazwa zwyczajowa cyfrowego zapalenia skóry. Ta choroba ma synonimy związane z autorem odkrycia i miejscem pierwszego odkrycia:

• owłosione brodawki na piętach;
• zgnilizna stóp truskawki;
• choroba Mortellaro;
• włoska zgnilizna;
• brodawczakowate zapalenie skóry palców.

Wszystkie nazwy choroby odzwierciedlają albo historię odkrycia, albo wygląd, jaki przybiera tworzenie się skóry.

Zapalenie skóry palców po raz pierwszy odkryto we Włoszech (włoska zgnilizna) w 1974 roku. Chorobę wywołują mieszane gatunki bakterii, a nie jeden konkretny patogen. Zewnętrznie dotknięty obszar wygląda jak różowy guz z guzkami. Z każdego guzka wystaje kawałek włosa. Stąd główne popularne nazwy zapalenia skóry: truskawka i włos.

Prawdziwa pięta, podobnie jak ludzka, u zwierząt znajduje się przy stawie skokowym i nazywana jest guzem piętowym.

Cyfrowe zapalenie skóry różni się od zgnilizny stóp, chociaż oba mogą wystąpić w tym samym czasie. Rozwój choroby Mortellaro zaczyna się od uszkodzenia pięty kopyta. Choroba dotyka bydła mlecznego. Z powodu bólu i dyskomfortu krowa zmniejsza wydajność mleka, ale jakość mleka nie ucierpi.

Przyczyny i objawy

Ten rodzaj choroby nie ma wyraźnej sezonowości, ponieważ bakterie rozmnażają się w brudnej ściółce obory. Przyczyny choroby Mortellaro - nieprzestrzeganie zasad opieki nad krowami:

• brudna mokra pościel;
• brak pielęgnacji kopyt;
• niezrównoważona dieta obniżająca odporność;
• miękkie kopyta;
• wprowadzenie do stada chorych zwierząt.

Ten rodzaj zapalenia skóry wywoływany jest przez bakterie beztlenowe, dla których brud w ściółce jest idealną pożywką. Podstawą „zestawu” bakterii są krętki z rodzaju Treponema.

W początkowej fazie choroby formacja wygląda jak owalny, czerwony, surowy wrzód na pięcie. Następnie owrzodzenie rozwija się w wypukły guzek, którego powierzchnia przypomina raczej nie znaną truskawkę, ale liczi z włoskami wystającymi z guzków. Ale niewielu widziało liczi.

Bez leczenia zapalenie skóry rośnie i obejmuje pobliskie obszary. Edukacja może iść w szczelinę między kopytami i dalej w górę. Przy zaawansowanym zapaleniu skóry u krowy obserwuje się kulawiznę.

Próby identyfikacji istniejącego zestawu bakterii są podejmowane bardzo rzadko, a diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i objawów klinicznych. Opracowano klasyfikację stadiów zapalenia skóry palców. Litera „M” w oznaczeniu sceny oznacza „Mortellaro”:

• М0 – zdrowa skóra;
• M1 - wczesny etap, średnica zmiany <2 cm;
• M2 - aktywny ostry wrzód;
• M3 - gojenie, dotknięty obszar pokryty jest strupem;
• M4 - stan przewlekły, najczęściej wyrażany w postaci zgrubiałego nabłonka.

W przypadku cyfrowego zapalenia skóry przeprowadza się kompleksowe leczenie, mające na celu maksymalne zniszczenie wszystkich możliwych rodzajów bakterii chorobotwórczych.

Zdjęcie kopyta krowiego z chorobą Mortellaro i jej cyklami rozwojowymi.

Metody leczenia

Leczenie choroby odbywa się za pomocą antybiotyków, które nakłada się na dotknięte obszary. Skórę należy najpierw oczyścić i wysuszyć. Oksytetracyklina, która jest stosowana na wrzód, jest uważana za najlepszą metodę leczenia choroby Mortellaro. Opatrunki nie wpływają na przebieg leczenia, ale chronią ranę przed zanieczyszczeniem. Ta procedura jest wykonywana na żądanie.

Jeśli w stadzie choruje dużo zwierząt, robią one kąpiele z roztworem dezynfekującym. Skład roztworu obejmuje formalinę i siarczan miedzi. Druga opcja to roztwór tymolu.

Długość wanny wynosi nie mniej niż 1,8 m, a głębokość nie mniej niż 15 cm. Jest on wykonany w taki sposób, że każdą nogę krowy zanurza się w roztworze dwukrotnie do poziomu stawu pęcinowego. W oborze unikać tworzenia się gnojowicy, co sprzyja rozwojowi bakterii chorobotwórczych.

zgnilizna stóp

Również wielobakteryjna choroba kopyt, ale dominującymi organizmami powodującymi gnicie są Fusobacterium necrophorum i Bacteroides melaninogenicus. Footrot dotyka bydła w każdym wieku, ale najczęściej występuje u dorosłych krów.

Choroba nie ma wyraźnej sezonowości, ale w deszczowe lata i jesień przypadki choroby stają się częstsze.

Przyczyny i objawy

Jeśli skóra jest zdrowa, bakterie nie mogą wywołać choroby. Aby dostać się do organizmu, patogeny potrzebują pewnego rodzaju uszkodzenia skóry. Czynniki prowokujące to:

• Brud i mokra pościel zmiękczają skórę. Z tego powodu naskórek łatwo ulega uszkodzeniu, a infekcja może przenikać przez ranę.
• Zamrożone w ostre kolce lub wysuszone do stanu stałego błoto może również zranić nogę krowy.
• Kamienie często uszkadzają skórę wokół kopyt.

Ponieważ trudno jest zranić wszystkie 4 nogi jednocześnie, zwykle objawy choroby pojawiają się najpierw na jednej kończynie.

Oznaki początkowego stadium choroby:

• kalectwo;
• uraz rany na bolącej nodze;
• może być ropa;
• nieprzyjemny zapach;
• gorączka o temperaturze 39,5-40 ° C;
• obrzęk nóg;
• ostry ból.

Zwykle gnicie racic jest nieuleczalną chorobą kopyt bydlęcych, a leczenie można opóźnić o kilka miesięcy. Zwłaszcza w złych warunkach. Ale zdarzały się również przypadki spontanicznego powrotu do zdrowia.

Metody leczenia

W przypadku zgnilizny stóp nie należy liczyć na to, że „przejdzie samo”. Zwykle tę chorobę dobrze leczy się antybiotykami ogólnoustrojowymi w połączeniu ze środkami zapobiegawczymi: suchą, czystą pościelą i długim chodzeniem po pastwisku.

Spośród antybiotyków stosowanych w leczeniu choroby:

• tetracykliny;
• penicylina;
• sulfadymidyna sodu;
• sulfabrometazyna;
• inne środki przeciwbakteryjne.

Po leczeniu lekami krowy trzymane są na czystej, suchej podłodze, aż znikną oznaki zgnilizny.

Ostatnie badania za granicą wykazały wysoką skuteczność suplementów cynku w zapobieganiu chorobom. Ponadto, jako środek zapobiegawczy, do paszy dla zwierząt gospodarskich dodaje się chlorotetracyklinę w ilości 2 mg na 1 kg żywej wagi.

pododermit

Pododermatitis to grupa chorób:

• aseptyczne (nie ropne lub niezakaźne);
• zakaźny (ropny);
• przewlekłe brodawkowate.

Przyczyny i objawy tych chorób racic krowich, a także ich leczenie różnią się od siebie.

Aseptyczne pododermatitis

Jest to nieropne zapalenie podstawy skóry kopyta. Choroba ma 2 rodzaje przebiegu: ostre i przewlekłe. Pododermatitis może być zlokalizowane na ograniczonym obszarze lub obejmować znaczną część kopyta. Najczęstszym miejscem występowania choroby jest okolica kątów piętowych.

Przyczyny i objawy

Istnieje kilka przyczyn występowania nieropnego pododermitów, ale zazwyczaj wszystkie są związane z nadmiernym naciskiem na podeszwę:

• siniaki (w prosty sposób często nazywane są naminki);
• niewłaściwe przycinanie kopyt, dzięki czemu krowa zaczyna opierać się nie o ścianę kopyta, a tylko o podeszwę;
• ścieńczenie podeszwy z powodu niewłaściwego przycięcia;
• zawartość i ruch na twardej powierzchni.

Objawem tego typu choroby jest kulawizna, której stopień zależy od stopnia uszkodzenia kopyta. W ostrym aseptycznym pododermitach kulawizna nasila się podczas poruszania się po twardym podłożu. Temperatura kopyta jest wyższa niż zdrowej kończyny. Różnica ta jest określana przez proste badanie dotykowe ręką. Zwiększona pulsacja tętnic cyfrowych. Lokalizacja zapalenia jest określana za pomocą kleszczyków testowych.

O przewlekłej postaci choroby decyduje pojawienie się kopyt.

Metody leczenia

Krowa zostaje przeniesiona do miękkiej ściółki. Pierwszego dnia na kopyto nakładane są zimne okłady. Od 2 dnia do zakończenia procesu zapalnego stosuje się zabiegi termiczne: gorące kąpiele lub błoto, UHF.

Zaleca się również wstrzykiwanie kortykosteroidów do tętnic palcowych. Ale ta procedura powinna być przeprowadzona przez specjalistę.

Jeśli stan zapalny nie ustąpi lub objawy nasilą chorobę, ropień zostaje otwarty. Otwarta jama jest zabezpieczona sterylnym opatrunkiem do momentu powstania blizn.

Przewlekłe aseptyczne pododermitis u krów nie jest leczone, ponieważ jest nieopłacalne ekonomicznie.

zakaźne pododermatitis

Choroba występuje we wszystkich typach zwierząt kopytnych. Przebieg jest powierzchowny lub głęboki, rozproszony lub ogniskowy.

Przyczyny i objawy

Przyczyną choroby jest zwykle infekcja ran, głębokich pęknięć i guzków. U krów zakaźne pododermatitis często występuje w wyniku długotrwałego kontaktu z twardymi cementowymi posadzkami. W takim przypadku początek choroby przyczynia się do wymazania i zmiękczenia podeszwy kopyta.

Głównym objawem ropnego pododermitis u krów jest ochrona nóg. Krowa w spoczynku spoczywa tylko na palcu chorej nogi. Podczas ruchu kulawizna jest wyraźnie widoczna. Ogólna temperatura krów nieznacznie wzrasta, ale kopyto jest gorące w dotyku. Podczas badania szczypcami próbnymi krowa wyrywa nogę i nie chce stać w miejscu.

W przypadku głębokiego ropnego zapalenia pododermitów objawy choroby są takie same jak w przypadku powierzchownych, ale bardziej wyraźnych. Jeśli ognisko nie zostało jeszcze otwarte, obserwuje się również ogólny stan depresji krowy.

Metody leczenia

W leczeniu choroby przede wszystkim otwiera się ropień, ponieważ konieczne jest zapewnienie swobodnego wyjścia ropy. Ognisko zapalenia wykrywa się za pomocą kleszczyków próbnych, a następnie wycina się podeszwę do momentu otwarcia ropnia.

Po operacji ranę przemywa się środkiem antyseptycznym ze strzykawki, suszy bawełnianymi wacikami, a następnie leczy antybakteryjnymi preparatami w proszku. Nałóż sterylny opatrunek. Jeśli ognisko zostało otwarte od strony podeszwowej, bandaż jest impregnowany smołą i zakładana jest płócienna pończocha.

Przewlekłe brodawkowe pododermitis

Stara nazwa choroby to „rak strzały”. Wcześniej uważano, że ta choroba kopyt jest charakterystyczna tylko dla koni. Brodawkowate pododermatitis stwierdzono później u krów, owiec i świń. Choroba zwykle dotyczy 1-2 palców, rzadko gdy wszystkie kopyta na kończynie są uszkodzone.

Rak strzały zaczyna się od miękiszu, rzadziej od podeszwy kopyta. Nazwa „rak strzały” tego typu zapalenia skóry wynikała z faktu, że tkanki uszkodzone przez chorobę wyglądają jak nowotwory.

Przyczyny i objawy

Czynnik sprawczy nie został zidentyfikowany. Czynniki prowokujące obejmują:

• zawartość w błocie;
• przedłużone zmiękczenie rogu kopytnego z powodu wilgotnej gleby;
• nadmierne obcinanie okruchów palca.

Przy łagodnej postaci choroby występuje przerost warstwy brodawkowatej. W postaci złośliwej badania histologiczne wykazują raka.

Hiperplazja i rozpad warstwy rogowej są wykrywane od momentu pojawienia się klinicznych objawów choroby. Brodawki podstawy warstwy rogowej, zwiększając się, przybierają kształt kolby.

W uszkodzeniu warstwa rogowa naskórka staje się miękka, zaczyna się łatwo oddzielać i zamienia w płynną brązową masę o nieprzyjemnym zapachu. Stopniowo proces ten rozciąga się na cały miękisz i podeszwę kopyta. Proces nie wpływa na warstwę rogową kopyta, ale w tym obszarze kopyta, a także w okolicy korony i chrząstek bocznych powstają wtórne ropnie ropne.

Kulawizna najczęściej nie występuje i pojawia się tylko podczas poruszania się po miękkim podłożu lub poważnego uszkodzenia kopyta.

Metody leczenia

Nie znaleziono skutecznego leczenia tej choroby. Dotknięte obszary są wycinane, a następnie kauteryzowane środkami antyseptycznymi. Wynik dodatni uzyskuje się, gdy choroba była w początkowej fazie. W ciężkich przypadkach bardziej opłaca się oddać krowę na mięso.

ochwat

Ta choroba należy również do grupy pododermitów. Ponieważ mechanizm powstawania i przebieg choroby różni się od innych rodzajów chorób z tej grupy, ochwat zwykle nie jest postrzegany jako pododermatitis. Potoczna nazwa tej choroby to „ups”. Jednak współczesne badania dowiodły, że woda nie jest czynnikiem wywołującym tę chorobę. Co więcej, nazwa „opoj” wzięła się stąd, że choroba rzekomo powstała w wyniku wypicia dużej ilości wody przez gorącego konia. Ale krowy, owce i kozy również cierpią na ochwat. I nikt nie doprowadza tych zwierząt do wyczerpania.

Istnieją inne nazwy ochwatu:

• reumatyczne zapalenie kopyt;
• ostre rozlane aseptyczne pododermitis.

Konie są rzeczywiście najbardziej podatne na tę chorobę. U wszystkich gatunków zwierząt kopytnych choroba najczęściej dotyczy kończyn przednich, ponieważ główny ciężar zwierzęcia spada na obręcz barkową. Rzadziej dotyczy to wszystkich czterech nóg.

Przyczyny i objawy

W przeciwieństwie do innych pododermitów, reumatyczne zapalenie racic ma charakter toksyczno-chemiczny. Przyczynami choroby są:

• pasza bogata w białko z brakiem ruchu;
• niskiej jakości spleśniała pasza zanieczyszczona toksynami grzybiczymi;
• nadwaga;
• zawartość na twardej podłodze;
• tympanon;
• choroba zakaźna;
• powikłania poporodowe;
• aborcje;
• martwy płód rozkładający się w macicy;
• alergia na leki.

Pierwsze oznaki choroby łatwo przeoczyć, ponieważ dopiero w pierwszych godzinach obserwuje się szybki oddech, wzrost ogólnej temperatury ciała i zaburzenia pracy serca. W tym samym czasie pojawiają się drżenia mięśni i przekrwienie błon śluzowych. Te objawy można pomylić z wieloma innymi chorobami.

Po powrocie temperatury ciała do normy przywracane jest oddychanie i czynność serca. Zewnętrznie. Ponieważ krowa ma nienaturalną postawę z podparciem kopyt na pięcie. Podczas słuchania zauważalne będzie szybkie bicie serca: oznaka odczuwanego bólu.

Reumatyczne zapalenie racic może występować w dwóch postaciach: ostrej i przewlekłej. W ostrym zapaleniu bolesność kopyt nasila się w ciągu pierwszych 2 dni. Później ból ustępuje, a po tygodniu może nastąpić pełne wyzdrowienie. Ale w rzeczywistości, jeśli nie jest leczone, ostre zapalenie kopyt często staje się przewlekłe.

W przewlekłej postaci choroby kość kopytowa jest przemieszczona, a w ciężkich przypadkach wychodzi przez podeszwę (perforacja podeszwy). Kopyto staje się „jeżem”. Na przodzie kopyta pojawiają się wyraźne „fale” rogu kopytowego. Wynika to z faktu, że część palcowa kopyta podczas zapalenia reumatycznego rośnie znacznie szybciej niż pięta.

Przy szczególnie ciężkim przebiegu choroby but kopytny może zsunąć się z kończyny. Dla każdego zwierzęcia kopytnego jest to wyrok śmierci. Jeśli próbują traktować konie jak zwierzęta domowe, ratowanie krowy nie ma sensu. Taniej kupić nowy. Najczęściej but spada tylko z jednego kopyta. Ponieważ krowa jest zwierzęciem parzystokopytnym, ma szansę pozostać przy życiu, jeśli but odpadnie tylko z jednego kopyta na stopie. Ale w rzeczywistości krowa pozostanie okaleczona.

Koń został nawet uratowany, spędzając dużo czasu i pieniędzy. Ale nie nadawał się już do pracy.

Metody leczenia

Jeśli kopyto jest zdeformowane, leczenie nie jest już możliwe. Korzystne rokowanie dla wyniku choroby tylko wtedy, gdy środki zostaną podjęte w ciągu pierwszych 12-36 godzin.

Przede wszystkim usuń przyczynę choroby. Krowa zostaje przeniesiona do boksu z miękką ściółką. Na kopyta nakładane są chłodzące mokre kompresy. Dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie krowy w strumieniu, aby bieżąca woda schłodziła kopyta. W celu złagodzenia bólu stosuje się środki przeciwbólowe. Doraźną redukcję masy krowy, choć niezbyt znaczącą, można osiągnąć podając leki moczopędne. Utrata masy ciała jest konieczna, aby zmniejszyć nacisk na kopyta. Po wyeliminowaniu oznak ostrego zapalenia krowa zmuszona jest do ruchu, aby poprawić krążenie krwi w racicach.

ropowica Corolli

Ropne zapalenie tkanki pod nasadą skóry korony i rąbka kopytowego. Flegma jest dwojakiego rodzaju: traumatyczna i zakaźna. Pierwszy pojawia się, gdy skóra korony jest uszkodzona lub poważnie zmiękczona. Drugi to powikłanie innych chorób kopyt.

Przyczyny i objawy

Przyczyną choroby są najczęściej powtarzające się siniaki i rany korony. Przy dłuższym trzymaniu na brudnej pościeli skóra korony mięknie i mogą przez nią przeniknąć również chorobotwórcze mikroorganizmy. Momenty, które przyczyniają się do pojawienia się ropnego zapalenia racic: niska odporność u krowy z powodu przemęczenia, przepracowania lub innej choroby. Phlegmon może być również wynikiem procesów ropno-martwiczych w kopycie krowy.

Pierwszą oznaką początku choroby jest obrzęk korony kopyta wraz ze wzrostem lokalnej temperatury. Obrzęk jest bolesny i napięty. Nieco później pojawiają się inne objawy choroby:

• wzrost ogólnej temperatury ciała;
• utrata apetytu;
• ucisk;
• zmniejszenie wydajności mleka;
• ciężka kulawizna;
• niechęć do ruchu, krowa woli się położyć.

Analizując krew, we krwi krowy można zauważyć zbyt wiele białych krwinek.

Wraz z dalszym rozwojem guz powiększa się i zwisa nad ścianą kopyta. Obrzęk rozciąga się na cały palec. Zmiękczenie pojawia się w najwyższym punkcie guza, a skóra jest rozdarta, uwalniając nagromadzoną ropę. Po otwarciu ropnia stan ogólny krowy natychmiast się poprawia.

W drugiej postaci ropowicy (ropnico-gnilnej) najpierw pojawia się białawy pasek na dolnej krawędzi obrzęku. W 3-4 dniu na powierzchni obrzęku pojawiają się brązowawe krople wysięku. W 4-5 dniu skóra staje się martwicza, wysięk krwawi, w miejscu oderwanych kawałków skóry pojawiają się owrzodzenia.

U krów, które wyzdrowiały z ropowicy, zmiany zachodzą w warstwie brodawkowatej korony. W rezultacie nawet po wyzdrowieniu na zrogowaciałej ścianie kopyta pozostają widoczne defekty.

Metody leczenia

Metodę leczenia dobiera się w zależności od stopnia rozwoju ropowicy i złożoności zachodzących procesów ropno-martwiczych. W początkowej fazie choroby starają się zatrzymać rozwój ropnia w kopycie. W tym celu stosuje się opatrunki alkoholowo-ichtiolowe. Również antybiotyki z nowokainą są wstrzykiwane do tętnic palca krowy.

Jeśli rozwój ropowicy nie ustał, ropień zostaje otwarty. Otwarcie ropnia i dalsze leczenie rany powinno być przeprowadzone przez specjalistę, ponieważ stan zapalny może już rozprzestrzenić się na sąsiednie tkanki. Rana w kopycie jest przemywana nadtlenkiem wodoru, suszona i obficie spryskiwana trycyliną lub proszkiem oksytetracykliny zmieszanym z sulfadimezyną. Nakłada się na nią sterylny bandaż, który zmienia się co 3-6 dni. Równolegle z leczeniem rany krowie podaje się ogólny tonik.

jedyny wrzód

Krowy nie mają takiej choroby jak nadżerka racic, ale specyficzny wrzód podeszwy najbardziej odpowiada tej nazwie. Obserwuje się ją u krów w dużych kompleksach przemysłowych. Zwykle duże krowy ras wysokomlecznych chorują z powodu długotrwałego trzymania w boksach i obfitego karmienia. Prawie żadna choroba nie występuje u byków. Młode bydło jest również mniej podatne na tę chorobę.

Przyczyny i objawy

Najczęściej choroba zaczyna się od tylnych kopyt krowy. Czynniki prowokujące to:

• podłogi z listew;
• krótkie ciasne stragany;
• przedwczesne przycinanie kopyt.

Dzięki rzadkim przycinaniu kopyto krowie ma wydłużony kształt. Z tego powodu równowaga ciała krowy zostaje przesunięta, a kość kopytowa przyjmuje nienaturalną pozycję.

Objawy mogą się różnić w zależności od ciężkości choroby:

• ostrożne ruchy;
• kulawizna podczas odpoczynku na nodze, szczególnie wyraźna podczas poruszania się po nierównej powierzchni;
• krowa woli się położyć;
• zmniejsza się apetyt;
• obserwować stopniowe wyczerpywanie się;
• wydajność mleka spada.

W początkowej fazie choroby na podeszwie kopyta tworzą się szarożółte, czerwono-żółte lub ciemnoczerwone plamki. W tym miejscu róg traci swoją elastyczność i wytrzymałość. W wyniku stopniowego odpryskiwania podeszwy w miejscu ogniska powstaje wrzód ropno-martwiczy.

Martwa tkanka w środku owrzodzenia, ziarninowanie na brzegach. W przypadku martwicy i pęknięcia zginacza głębokiego palca w owrzodzeniu powstaje przetoka o głębokości ponad 1 cm. Krowa podnosi nogę na palec u nogi w momencie podparcia na podłodze. Klęska worka śluzowego wahadłowego lub stawu pazurowego jest wskazywana przez wypływ lepkiego płynu z przetoki.

Metody leczenia

Leczenie kopyt odbywa się chirurgicznie. Rokowanie jest korzystne tylko w początkowej fazie choroby. Podczas operacji usuwany jest cały zmieniony róg kopyta i martwa tkanka. Czasami może być wymagana amputacja dotkniętego palca.

Tiloma

Inna nazwa dla „limax” (limax). Edukacja skóry. Jest to gęsty wałek w okolicy łuku międzykopytowego.

Przyczyny i objawy

Przyczyna pochodzenia nieznana. Przypuszczalnie nie tylko czynniki zewnętrzne, ale także dziedziczność odgrywają rolę w pojawieniu się tiloma. Za tą teorią przemawia fakt, że tiloma najczęściej występuje u krów poniżej 6 roku życia. U krów starszych niż ten wiek choroba występuje rzadziej, a po 9 latach w ogóle nie występuje.

Oznaki tiloma:

• pojawienie się gęstego, bezbolesnego, zesklerotyzowanego wałka skórnego;
• formacja ma długość od przedniego do tylnego końca szczeliny między kopytami;
• powiększenie wałka.

W momencie podparcia na ziemi kopyta rozsuwają się i walec zostaje zraniony. Wysięk gromadzi się między tiloma a skórą, podrażniając skórę. Przy powtarzających się urazach do rany wnika infekcja prowadząca do ropnych chorób kopyt. Czasami wałek może ulec rogowaceniu. U krowy z tilomą najpierw obserwuje się ostrożne opieranie chorej nogi o podłogę. Kulawizna rozwija się później.

Metody leczenia

Tiloma jest zwykle usuwana chirurgicznie, wycinając formację. Kauteryzacja wałka preparatami antyseptycznymi bardzo rzadko prowadzi do pozytywnego wyniku.

Kalectwo

Kulawizna nie jest chorobą, ale objawem problemu. Powodów może być wiele. I często kulawizna nie jest spowodowana chorobą kopyt, ale problemem w stawach powyżej. Przyczyną kulawizny może być również nieprawidłowy rozwój kopyta:

• cienka podeszwa;
• kopyto ściśnięte pod aureolą;
• krzywe kopyto;
• kruchy i kruchy róg;
• miękki róg;
• pęknięcia;
• kolumna z rogami.

Niektóre z tych przyczyn kulawizny mogą być wrodzone, ale często wynikają z nieprawidłowego i przedwczesnego przycinania kopyt.

Przycinanie odbywa się co 4 miesiące, starając się zachować równowagę kopyt. Często przycinanie jest ryzykowne, ponieważ krowy zwykle nie są uczone oddawania nóg i spokojnego stania podczas zabiegu. Najczęściej na kopyto krowy nie zwraca się uwagi, dopóki zwierzę nie utyka. W związku z tym konieczne jest leczenie chorób racic u krów za pomocą ścinki.

Środki zapobiegawcze

Sposoby zapobiegania chorobom kopyt są proste:

• regularne przycinanie kopyt;
• utrzymywanie krów w czystej ściółce;
• wysokiej jakości spacery;
• żywność nietrująca;
• dużo ruchu.

Zapobieganie nie zadziała, jeśli choroba jest dziedziczna. Ale takie krowy są wybierane ze stada i nie mogą się rozmnażać.

Wniosek

Choroby kopyt bydlęcych wpływają nie tylko na ruchy krów, ale także na ich produktywność. Jednocześnie leczenie racic to długie i nie zawsze udane zajęcie. Łatwiej jest zapobiegać chorobie niż później korygować niedopatrzenie.

Artykuły na ten temat "Leczenie chorób racic u krów"

Choroby wymienia u krów i ich leczenie

Pododermatitis u krów: przyczyny, oznaki i leczenie

Choroby wymienia u krów i ich leczenie

Pododermatitis u krów: przyczyny, oznaki i leczenie