Rozmnażanie Jak rozmnażać porzeczki: czas, cechy i 5 metod

Wszystkie rodzaje porzeczek są długowieczne wśród upraw jagodowych. Szczyt owocowania przypada na 4-8 rok wzrostu, następnie plon maleje. Do odmładzania rośliny, a także do jej rozmnażania stosuje się kilka technologii rolniczych.

Sadzonki są uważane za najprostsze, ponieważ sadzonki szybko zapuszczają korzenie i nabierają rozpędu.

Doświadczeni ogrodnicy stosują warstwowanie lub rozmnażanie nasion. Niezależnie od metody zabieg korzystnie wpływa na zdrowotność rośliny - wzrasta żywotność i odporność na choroby, wzrasta plon.

Czas reprodukcji

Dobór terminu zabiegu uzależniony jest od warunków klimatycznych w regionie uprawy, wieku rośliny, jej odmiany i gatunku. Dla każdej metody istnieją optymalne terminy, które są związane z etapem wegetacji rośliny.

wiosna

Najbardziej produktywny okres do rozpoczęcia pracy. Wiosną porzeczki można rozmnażać przez sadzonki, odkładanie lub nasiona. Procedurę należy przeprowadzić przed rozpoczęciem aktywnego obrzęku nerek w roślinie. Na południu kraju i na Ukrainie ma to miejsce na początku kwietnia, w regionach północnych lęgi wiosenne prowadzone są później, do pierwszej dekady maja. Głównym warunkiem jest brak zagrożenia nocnymi przymrozkami i wystarczające ocieplenie gleby.

Wiosną na otwartym terenie sadzi się również porzeczki, choć tym razem nie uważa się za sprzyjające. Przeczytaj o tym, jak porzeczki sadzi się wiosną z sadzonkami.

Przed rozpoczęciem pracy upewnij się, że roślina zaczęła wychodzić ze stanu uśpienia. W tym celu wykonuje się małe nacięcie w korze, wnętrze łodygi powinno być lekko wilgotne.

Lato

Przez cały sezon letni rozmnażanie można prowadzić przez sadzonki zielone lub wierzchołkowe, a także dzieląc krzew. Terminy w tym przypadku są długie i zależą tylko od klimatu w regionie, stanu rośliny. Z reguły rozród latem odbywa się od drugiej dekady czerwca do połowy sierpnia. Nie zaleca się wykonywania zabiegów podczas formowania owoców.

w zimę

Nie można przeprowadzić bezpośredniego rozmnażania zimą, ale wielu ogrodników przygotowuje materiał do sadzenia. W tym celu sadzonki można wyciąć w grudniu, kiedy porzeczka jest w stanie hibernacji.

Następnie są ukorzeniane w pojemniku z wodą, a następnie sadzone w pojemniku z napowietrzonym mokrym podłożem (mchem lub mieszaniną kompostu i ziemi ogrodowej). Pąki powinny zacząć pęcznieć do lutego, a do maja sadzonka jest całkowicie gotowa do przesadzenia na stałe.

Zaletą zbioru sadzonek zimą jest przyspieszenie pojawienia się pierwszego plonu. Możesz zbierać jagody porzeczki na następny sezon.

Cechy reprodukcji

Niezależnie od gatunku porzeczki doskonale nadają się do rozmnażania wegetatywnego. Z zastrzeżeniem technologii zabiegu ukorzenienie następuje w ciągu kilku tygodni, roślina potomna rośnie i rozwija się szybko. Istnieją cechy reprodukcji dla różnych typów kultury.

czarna porzeczka

Z reguły krzew czarnej porzeczki jest mocniejszy i bardziej rozłożysty. Przy niewystarczającym uformowaniu rośliny rozmnażanie przez zdrewniałe sadzonki jest uważane za najlepszą metodę. Tutaj opisano, które odmiany najlepiej rosną w Rosji.

Wprowadzenie dezynfekcji materiału sadzeniowego, gleby i narzędzi jest wymogiem obowiązkowym, ponieważ czarna porzeczka jest mniej odporna na infekcje grzybicze.

czerwony

W przypadku czerwonych porzeczek zalecaną metodą rozmnażania jest stosowanie warstw, ponieważ gałęzie rośliny są bardziej sprężyste i elastyczne niż w przypadku innych rodzajów kultur. Stosując nasiona należy wziąć pod uwagę, że są one dość małe, więc nie ma potrzeby zagłębiania ich w ziemię, wystarczy posypać wierzch warstwą ziemi o grubości do 5 mm.

Rozmnażanie wegetatywne porzeczki

Wszystkie metody rozmnażania wegetatywnego krzewu opierają się na mechanizmie powstawania nowej rośliny z krzewu matecznego. Pozwala to zachować i poprawić cechy odmianowe, przyspieszyć adaptację sadzonki w nowym miejscu. Każda technologia ma swoje plusy i minusy, możliwość prowadzenia. Możesz również sadzić sadzonki czarnej porzeczki - jak to zrobić poprawnie, jest opisane pod tym linkiem.

sadzonki zdrewniałe

Dzięki tej metodzie z jednej gałązki porzeczki można uzyskać kilka silnych i stabilnych sadzonek. Uważana jest za najszybszą, najwydajniejszą i najskuteczniejszą metodę rozmnażania. Zabieg najlepiej wykonać wczesną wiosną. Jako materiał do sadzenia wybiera się zdrową gałązkę jednorocznego lub dwuletniego krzewu porzeczki o minimalnej średnicy 6 cm.

Zalecana długość sadzonki to 20 cm, nacięcie wykonuje się u góry w odległości do 1 cm nad pąkiem wzrostu, a dolną część usuwa się pod ostrym kątem. Algorytm lądowania:

Dzień przed sadzeniem sadzonki są dezynfekowane i umieszczane w pojemniku z wodą.
Lądowanie odbywa się w wykopie lub otworze o głębokości do 15 cm, odległość między krzakami musi wynosić co najmniej 40 cm.
Łodyga przykrywana jest ziemią, wierzchnia warstwa jest zagęszczana, a następnie ściółkowana.
Co najmniej 2 pąki wzrostu muszą pozostać nad powierzchnią nerki.

Przeczytaj więcej o sadzonkach porzeczek na wiosnę.

Sadząc wiosną jesienią można uzyskać ukorzenioną i wzmocnioną roślinę, która może przetrwać zimę, jeśli jest schronienie (tu mulczowanie oszczędza). Na początku następnego sezonu krzew można przesadzić na stałe miejsce. Przeczytaj, kiedy przesadzać porzeczki.

Cięcie sadzonek jest konieczne tylko za pomocą ostrego i zdezynfekowanego narzędzia. Punkty cięcia należy traktować popiołem, smołą ogrodową lub pokruszonym węglem drzewnym.

zielone sadzonki

Technika jest odpowiednia dla tych, którzy nie mieli czasu na przygotowanie sadzonek wczesną wiosną. Zabieg przeprowadza się latem, jako roślina mateczna nadają się jednoroczne lub dwuletnie krzewy porzeczki czerwonej i czarnej. Zbiór sadzonek odbywa się w pochmurną i chłodną pogodę.

Materiał do sadzenia powinien mieć około 20 cm długości z 2-3 zdrowymi liśćmi. Przekroje muszą być wykonane tak samo jak w przypadku tradycyjnych zdrewniałych sadzonek.

Proces wejścia na pokład:

Przed sadzeniem zielone sadzonki umieszcza się w roztworze stymulatora wzrostu, na przykład Kornevin, Epin lub Zircon. Zalecany czas - 30-60 minut.
Następnie sadzi się je w dużych pojemnikach lub otworze w okolicy, wypełnionym podłożem kompostu i piaskiem rzecznym w stosunku 1: 1. Optymalna głębokość sadzenia - 3 cm.
Ukorzenienie następuje w ciągu 2-3 tygodni od momentu posadzenia. Przez cały okres uprawy należy monitorować wilgotność gleby, stosować nawozy azotowe.
Nurkowanie na stałe miejsce odbywa się dopiero wiosną przyszłego roku.

W zasadzie proces sadzenia porzeczek w gruncie jest taki sam niezależnie od metody, o której przeczytasz tutaj.

Przez cały okres po posadzeniu należy przykryć folią. Pozwala to na utrzymanie reżimu temperaturowego i chroni młode rośliny przed szkodliwym działaniem bezpośredniego światła słonecznego.

Jeśli ukorzenisz zielone sadzonki w pojemniku, to na zimę można je przenieść do chłodnego pomieszczenia, takiego jak piwnica lub stodoła. Podczas uprawy na zewnątrz pamiętaj o przykryciu i ściółce, aby uniknąć śmierci roślin.

wierzchołkowy

Proces hodowli jest podobny do powyższej metody. Główną różnicą jest wybór materiału do sadzenia. W tym przypadku jako sadzonki wykorzystuje się górne części rośliny. Rozmnażanie w ten sposób jest mniej efektywne, sadzonki nie ukorzeniają się dobrze i ukorzeniają się powoli. Istnieje możliwość śmierci w pierwszym sezonie, zwłaszcza przy niedostatecznej wilgotności gleby, nagłych zmianach temperatury.

Rozmnażanie przez wierzchołkowe części rośliny prowadzi do powstania bardziej produktywnej rośliny. Zauważa się, że uzyskane w ten sposób porzeczki mają słodsze i większe jagody.

nawarstwianie

Druga najpopularniejsza i skuteczna metoda rozmnażania wegetatywnego porzeczek. Warstwy szybko się zapuszczają, zapuszczają korzenie i dostosowują się w nowym miejscu. Pierwsze zbiory można uzyskać 2 lata po posadzeniu. Istnieje kilka rodzajów technologii w zależności od części krzewu macierzystego.

łukowaty

Nadaje się tylko do formowania krzewów porzeczek, rozmnażanie przez łukowate warstwy jest prawie niemożliwe w uprawie kratowej. Algorytm postępowania:

Z rośliny matecznej wybiera się 2-2 gałęzie, rosnące u samej podstawy krzewu. Są przygięte do ziemi, zaznaczają miejsce późniejszego wykopu.
Zaznaczony obszar ziemi jest ostrożnie poluzowany, kopią wąski rów o głębokości do 10 cm.
Spód warstw dziecięcych powinien być lekko nacięty lub zadrapany ostrym przedmiotem, aby przyspieszyć proces ukorzeniania.
Tak przygotowaną warstwę przybija się do podłoża za pomocą haków z drutu lub tworzywa sztucznego tak, aby na powierzchni gleby pozostał zielony fragment o długości około 25-30 cm.
Koniec pędu jest przywiązany do małego kołka, aby był mocno osadzony w ziemi. Miejsce wykopu jest posypane żyzną glebą i ściółkowane humusem.

Po zabiegu krzew i warstwowanie należy obficie podlewać, ważne jest monitorowanie stanu wilgotności gleby przez cały sezon. W zależności od regionu oddzielenie sadzonki od macierzystego krzewu odbywa się pod koniec września lub na początku października. Po przesadzeniu na stałe miejsce młodą roślinę należy przykryć na zimę, a glebę ściółkować trocinami lub torfem.

Poziomy

Ta metoda jest prawie podobna do propagacji przez łukowe nakładanie warstw. Główna różnica polega na tym, że część potomna krzewu jest całkowicie ułożona w rowku i przypięta w kilku miejscach. Dodatkowo należy odciąć górę, aby przyspieszyć proces adaptacji. Za pomocą tej technologii można uzyskać kilka sadzonek z jednego pędu porzeczki matczynej, w zależności od znajdujących się na niej pąków wzrostu.

Jako materiał do sadzenia najlepiej używać tylko dwuletnich gałązek z dużą liczbą pąków. Im większa ich liczba, tym więcej nowych krzaków możesz zdobyć.

Powielanie przez nakładanie warstw.

pionowy

Ta metoda rozmnażania przez odkłady jest odpowiednia dla wszystkich rodzajów porzeczek, niezależnie od metody uprawy. Istotą metody jest to, że ukorzenienie siewek pochodzi z pąków znajdujących się w dolnej części rośliny matecznej. Algorytm postępowania krok po kroku:

Pod koniec kwietnia lub na początku marca wybiera się mocny i zdrowy krzew porzeczki, wszystkie duże gałęzie są cięte, pozostawiając małe kłosy do 8 cm długości.
Bliżej początku lata tworzą się na nich młode pędy. Gdy osiągną wysokość 20 cm, należy je przykryć wilgotną żyzną glebą do około połowy ich wysokości. Po 25-30 dniach należy przeprowadzić ponowne zasypywanie, co przyczynia się do rozwoju systemu korzeniowego.
wczesna jesień ukorzenione części rośliny są oddzielane od krzewu, przesadzane na stałe miejsce. Małe części rośliny można wykorzystać jako materiał do sadzenia w następnym sezonie.

Rysunek. Powielanie przez pionowe nakładanie warstw.

Przez cały sezon obok krzewu powinna być utrzymywana optymalna wilgotność gleby. Top dressing przeprowadza się dwukrotnie, zaleca się stosowanie wyłącznie złożonego nawozu zawierającego wszystkie niezbędne makro- i mikroelementy.

powietrze

Ta metoda jest rzadka, ponieważ później konieczne jest wyhodowanie sadzonki, nie można jej natychmiast posadzić w stałym miejscu. Wykonywanie technologii:

Na krzaku porzeczki wybiera się dużą dwuletnią gałąź, którą można umieścić w dowolnej części rośliny.
W odległości do 25 cm od wierzchniej warstwy gleby wykonuje się na niej dwa okrągłe nacięcia na pas o szerokości 5 cm. Nacięcie należy oczyścić z wierzchniej warstwy kory, sięgając prawie do kambium.
Na proces nakładany jest plastikowy worek lub butelka, tak aby dolna krawędź konstrukcji była zamocowana tuż pod chronionym nacięciem na gałęzi. Musi być mocno przymocowany taśmą elektryczną lub liną.
Żyzna ziemia jest wsypywana do torby lub butelki tak, aby całkowicie zakryła miejsce cięcia. Glebę należy zwilżyć i ponownie sprawdzić niezawodność mocowania.
Ukorzenienie następuje za miesiąc, po czym pęd z korzeniami można przesadzić do uprawy.

Ta metoda jest również odpowiednia dla porzeczek z kratą lub standardową metodą uprawy. Przez cały sezon lęgowy odkład powinien być podlewany i nawożony przez roślinę mateczną.

Za pomocą rozmnażania powietrza porzeczek z jednego krzewu można uzyskać dużą liczbę ukorzenionych sadzonek, które szybko zakorzeniają się i dostosowują po przesadzeniu do stałego miejsca.

Metoda dzielenia buszu

Najszybsza i najłatwiejsza do wdrożenia metoda rozmnażania wegetatywnego porzeczek. Służy do odmłodzenia krzewu lub przeniesienia rośliny w nowe miejsce. Algorytm krok po kroku:

Wiosną lub jesienią krzew porzeczki jest całkowicie wykopany, starając się nie uszkodzić systemu korzeniowego łopatą. Kłącze tej rośliny wchodzi w grubość gleby o 40-50 cm, więc tunel trzeba zrobić dość duży.

Korzenie rośliny są oczyszczane z ziemi, a następnie usuwane są wszystkie zdeformowane i uszkodzone miejsca.

Za pomocą bagnetu łopaty krzew dzieli się na 2-3 rośliny potomne, pozostawiając na każdej z nich wystarczającą ilość korzeni i pędów do późniejszego wzrostu.

Oddzielone części porzeczki przesadza się w nowe miejsce, przykrywa glebą, podlewa i ściółkuje.

Możesz uzyskać plon tą metodą rozmnażania już w przyszłym roku. Ponieważ żywotność rośliny jest zmniejszona, konieczne jest schronienie na zimę.

Rysunek. Reprodukcja przez podzielenie buszu.

Przed rozpoczęciem pracy wskazane jest potraktowanie łopaty lub noża w celu oddzielenia krzewu roztworem nadmanganianu potasu, który uchroni korzenie przed zakażeniem bakteriami lub grzybami.

rozmnażanie nasion

Metoda rozmnażania porzeczek przez nasiona jest odpowiednia tylko dla doświadczonych ogrodników, a także jest często stosowana do uzyskiwania nowych odmian i gatunków hybrydowych (na przykład hybryda porzeczek i agrestu). Rośliny powstałe w wyniku zabiegu nie zawsze zachowują najlepsze cechy krzewu macierzystego. Technologia rozmnażania nasion:

Duże i dojrzałe jagody porzeczki moczy się w ciepłej wodzie przez 2-3 godziny, a następnie suszy. Pożądane jest przechowywanie materiału do sadzenia w papierze, co pozwala uniknąć próchnicy.
Siew w domu odbywa się w połowie marca. Przed sadzeniem nasiona należy namoczyć w roztworze nadmanganianu potasu, po czym dobrze wysuszyć.
Jako glebę wykorzystuje się żyzną glebę ogrodową z dodatkiem piasku rzecznego i próchnicy. Nasiona przykrywa się ziemią, przykrywa folią lub szkłem, aby uzyskać efekt cieplarniany.
Po wykiełkowaniu folię należy usunąć, pojemnik na sadzonki należy przenieść w ciepłe i jasne miejsce.
Zbiór w oddzielnych pojemnikach przeprowadza się, gdy sadzonki dorastają do 15 cm.
Przeszczep na stałe miejsce zaleca się nie wcześniej niż w pierwszej połowie maja. Lądowanie odbywa się w pojedynczych dołkach o wymiarach 40x40 cm. Następnie młode rośliny należy obficie podlewać, pierwszy opatrunek pogłówny zaleca się nie wcześniej niż po 14 dniach.

Nasiona porzeczki słabo kiełkują, dlatego do sadzenia należy przygotować więcej jagód. W pierwszym roku należy uważnie monitorować stan rośliny, przestrzegać wszystkich zasad pielęgnacji - podlewać ją na czas, leczyć na choroby i przykrywać sadzonki w przypadku groźby przeziębienia.

Błędy debiutanta

Reprodukcja porzeczek to prosty proces, z którym poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik. Początkujący często popełniają następujące błędy:

używać do rozmnażania słabych i mało wydajnych krzewów porzeczek;
nieprzestrzeganie warunków przechowywania zdrewniałych sadzonek. Optymalnym środowiskiem jest chłodne miejsce o wilgotności do 75%;
niewystarczające podlewanie podczas rozmnażania przez nakładanie warstw. Ponieważ wilgoć odparowuje szybciej przez cienką korę pędów przybyszowych, należy zwiększyć ilość wody, szczególnie w słoneczne i suche dni;
użyj zeszłorocznych gałęzi rośliny jako zielonych sadzonek;
niewystarczające przetwarzanie instrumentu i punktu cięcia, co prowadzi do rozwoju niebezpiecznych chorób;
przesadzanie sadzonek z słabo rozwiniętym systemem korzeniowym.

Jako pierwszy sposób rozmnażania porzeczek zaleca się podzielenie krzewu. Podczas tego zabiegu prawie niemożliwe jest popełnienie błędów, ukorzenienie i adaptacja młodej rośliny następuje bardzo szybko.

Prawidłowe zbieranie sadzonek i ukorzenianie pędów powinno odbywać się wcześnie rano przy suchej i słonecznej pogodzie.

Wideo

Film o rozmnażaniu sadzonek porzeczek.

wnioski

Rozmnażanie porzeczek - wiele sposobów na uzyskanie kilku roślin z jednego krzewu macierzystego.
Zabieg przeprowadza się jesienią lub latem, zimą optymalne jest ukorzenienie i przechowywanie sadzonek.
Najprostsze metody rozmnażania wegetatywnego to dzielenie krzewu i stosowanie zdrewniałych sadzonek.
W ogrodnictwie stosuje się kilka metod dzielenia przez nakładanie warstw. Wybór technologii zależy od formacji i stanu porzeczki, doświadczenia ogrodnika.
Nasienny sposób rozmnażania nie zawsze pozwala na zachowanie walorów odmianowych rośliny matecznej, dlatego należy stosować tę metodę ze szczególną ostrożnością. To samo dotyczy uprawy gruszek z nasion w domu.
Porzeczki można również szczepić. Zasady szczepień opisane są w tym artykule.