Zadowolony
Dla większości ogrodników idealna jest pięknie kwitnąca roślina wieloletnia, która jednocześnie jest łatwo rozmnażana przez nasiona i nie wymaga specjalnej pielęgnacji, zachowując przy tym dość surowe warunki rosyjskiej zimy. Można śmiało powiedzieć, że roślina taka jak pięciornik nepalski jest najbliższa wymogom tego idealnego obrazu.
Potentilla Nepalese należy do rodzaju Potentilla, który z kolei jest częścią różowej rodziny. Rodzaj Potentilla jest jednym z najliczniejszych pod względem liczby zawartych w nim gatunków, ponad 300.
Rośliny to różnorodne formy życia: od jednorocznych i dwuletnich po byliny, od okrywowych traw pełzających po bujne krzewy o wysokości do 1,5 metra z zdrewniałymi łodygami. Niektóre z dzikich gatunków Potentilla mają znaczną wartość leczniczą. Nic dziwnego, że łacińska nazwa rodzaju (Potentilla) jest tłumaczona jako „moc”, „siła”.
Ale nie tak wiele gatunków jest wykorzystywanych w kulturze, a wśród nich to pięciornik nepalski wyróżnia się szczególnym urokiem. Pochodzi z zachodnich Himalajów i Nepalu. Stąd względna bezpretensjonalność roślin do warunków uprawy. W poniższym artykule znajdziesz nie tylko opis różnych odmian mieszańcowych nepalskiej Potentilli ze zdjęciem, ale także informacje o sadzeniu i pielęgnacji tej ciekawej i mało wymagającej rośliny.
Ta odmiana pięciornika to wieloletnia roślina zielna, której średnia wysokość waha się od 30 do 50 cm. Fioletowo zabarwione łodygi rosną prosto i dość mocno rozgałęziają się. Pokryte są ciekawymi liśćmi w kształcie palm, które naprawdę przypominają łapę jakiegoś dziwacznego zwierzęcia i mogą osiągnąć długość 15 cm.
Z drugiej strony doświadczeni ogrodnicy znajdują pewne podobieństwa między liśćmi Potentilla i Strawberry, chociaż te pierwsze są większe niż te drugie. Nic dziwnego, że obie te rośliny należą do tej samej rodziny.
Na szczytach pędów od czerwca do sierpnia kwitną dość duże (do 3 cm średnicy) pięciopłatkowe, najczęściej pojedyncze kwiaty. Płatki mają kształt serca lub odwrotnie jajowaty. Występują we wszystkich odcieniach różu lub czerwono-pomarańczowego
Rośliny mają dobrą odporność na zimę i z reguły nie potrzebują schronienia na zimę.
W kulturze ten rodzaj Potentilli jest używany od 1820 roku. Od tego czasu pojawiło się wiele ciekawych i atrakcyjnych odmian mieszańcowych, z których najpopularniejsze zostały opisane poniżej. Nie należy mylić roślin pięciornika nepalskiego z jego krzewiastą siostrą, która jest również często wykorzystywana w ogrodnictwie. W każdym razie pięciornik nepalski jest rośliną czysto zielną, jego pędy nigdy nie zdrewniały, a wysokość nie przekracza 50 cm.
Odmiany tej odmiany pięciornika praktycznie nie różnią się od siebie opieką. Główne cechy to różne kolory płatków kwiatów i czas kwitnienia.
Tak się złożyło, że najpopularniejsza stała się nepalska odmiana pięciornika Miss Wilmott i nie jest to wcale zaskakujące, jeśli spojrzysz na jego zdjęcie.
Kwiaty mają tak bogaty różowy odcień, że można je porównać nawet z wiśnią. Na środku każdego kwiatka wyraźnie wyróżnia się ciemniejsze oko, dzięki czemu kolor staje się jeszcze bardziej wyrazisty.
Odmiana ma bardziej bujne i długie kwitnienie niż inne odmiany. Jednocześnie uprawa i pielęgnacja Potentilli Miss Wilmott nie różni się. Te kwiaty są odporne na zimę i bardzo bezpretensjonalne.
W odmianie o tak poetyckiej nazwie kwiaty tradycyjnie mają ciemniejszy środek, prawie bordowy. Jednocześnie płatki charakteryzują się gęstym bladoróżowym odcieniem, który dość ostro przechodzi najpierw w karminową czerwień, a dopiero potem zamienia się w całkowicie ciemne oko.
Uprawa pięciornika nepalskiej legendy nie jest szczególnie trudna, a na zdjęciu jedna z najpopularniejszych firm produkcyjnych, od których można kupić nasiona tych kwiatów.
Kwiaty Potentilla nepalskiego ognistego płomienia wyróżniają się niepowtarzalnym kolorem. Ciemny środek, łączący odcienie karmazynu i czerwieni, zajmuje większość kwiatu. A na tle miękkich płatków wanilii z różowymi odcieniami wydaje się, że płonie jasnym płomieniem.
Kwitnienie tej odmiany rozpoczyna się w lipcu i trwa do września. Chociaż same rośliny nie różnią się dużymi rozmiarami, dorastają do 40 cm wysokości, prezentują się bardzo efektownie.
Kolor kwiatów tej odmiany przypomina nieco pięciornik Miss Wilmott. Intensywny różowy, prawie wiśniowy odcień płatków przechodzi w ciemniejszy środek w kształcie gwiazdki.
Ale jak wynika z opisu odmiany, wysokość pięciornika nepalskiego Ron Mak Bis różni się najmniejszymi rozmiarami, sięga zaledwie 30 cm. Ale kwitnienie jest bardzo obfite i długie, może trwać od maja do września.
Kwiaty tej odmiany mają koralowy odcień z tradycyjnym ciemniejszym środkiem. Już sama nazwa odmiany charakteryzuje okres kwitnienia, który jest długi w czasie i ilości zakwitających kwiatów - od połowy czerwca do połowy września.
Dobrze przystosowuje się do prawie każdej gleby, ale do tak obfitego kwitnienia wymaga słonecznego miejsca.
Kolejna popularna odmiana pięciornika nepalskiego, kwitnąca w okresie czerwiec-lipiec. Płatki mają jasny koralowy odcień, który przechodzi w pomarańczowo-czerwony środek.
Krzewy tej odmiany są średniej wielkości, dorastają do 50 cm.
Kwiaty tej odmiany wyglądają nie mniej atrakcyjnie niż inne odmiany Potentilla. Łososiowo-pomarańczowy odcień płatków wyróżnia się jaśniejszymi, kremowymi odcieniami. Sporo żyłek pochodzi z ciemnego środka, pięknie poprzecinane jasnymi płatkami.
W krajobrazie działki nepalska Potentilla wygląda bardzo wyraziście w jednym nasadzeniu, dzięki oryginalnej kolorystyce kwiatów, zwłaszcza jeśli tworzysz dywan z kilku jej odmian w różnych kolorach, na przykład Miss Wilmott, Roxanne i legenda. Będzie musiała toczyć dwory na dużych alpejskich wzgórzach, w ogrodach wśród kamieni.
Świetnie będą wyglądać również granice roślin Potentilla posadzonych w rzędzie, którymi można otoczyć klomby lub ścieżki.
Ale te rośliny są bardzo harmonijnie połączone z innymi bylinami, tworząc jasne plamy w mixborders. Wyróżnią się na tle stosunkowo niewymiarowych kwiatów, takich jak weronika czy dzwonki. I stworzą jasny dywan, który dobrze komponuje się ze średniej wielkości kwiatami, takimi jak chabry, łubiny, chabry.
Potentilla nepalska może być dość łatwo rozmnażana niemal każdą ze znanych metod.
Nasiona Potentilla można wysiewać niemal w każdej chwili. Jeśli mówimy o siewie w pomieszczeniu, to przez cały rok, jeśli możliwe jest zapewnienie młodym roślinom wystarczającej ilości światła. Rośliny kwitną dopiero w następnym roku po siewie, ale rośliny mają gwarancję, że będą silne, zdrowe i od razu można z nich zrobić całą łąkę kwiatową.
Sądząc po opiniach ogrodników, rozmnażanie nepalskich nasion Potentilla wcale nie jest trudne. Nasiona dobrze kiełkują nawet po zasianiu w otwartym terenie i szybko rozwijają się z nich silnie kwitnące rośliny.
Tę metodę rozmnażania można zastosować do krzewów Potentilla, które żyją w jednym miejscu od co najmniej 4 lat. Krzewy są wykopywane w ciepłe dni wiosną lub jesienią i dzielone na kilka części ostrym nożem. Aby każda część zawierała pewną ilość korzeni i pąków (liście).
Sadzi się je natychmiast po oddzieleniu na nowe miejsce, z zachowaniem odstępu między nasadzeniami 25-40 cm.
Rozmnażanie przez odkładanie odbywa się w środku lata, w lipcu lub sierpniu. Aby to zrobić, wybierz silny i zdrowy pęd, który rośnie blisko powierzchni ziemi. Jest lekko cięty ostrym nożem. Następnie przechylają się na ziemię, mocują w takiej pozycji, aby nacięcie było posypane ziemią. Zwykle jesienią pęd ma czas na zakorzenienie się w miejscu nacięcia. Następnie jest odseparowywany i od razu sadzony w lekkiej i luźnej glebie.
Ukorzeniające się sadzonki można zbierać z dojrzałych zeszłorocznych pędów Potentilla przez całe lato. Zazwyczaj kroimy je na długość 9-10 cm. Dolne liście są usuwane, pozostawiając tylko kilka na szczycie pędu. Najniższa część sadzonki jest traktowana fitohormonami i wysadzana w lekkiej, luźnej glebie. Możesz sadzić je do ukorzenienia w małych pojemnikach, a jeśli jest dużo sadzonek, natychmiast umieszcza się je w glebie w zacienionym miejscu witryny. Z góry pożądane jest pokrycie ich polietylenem na łukach lub plastikowych butelkach, aby stworzyć efekt cieplarniany o wysokiej wilgotności. Gleba pod spodem musi być stale wilgotna. A jeśli podczas ukorzeniania na sadzonkach tworzą się pąki, należy je usunąć. Jesienią mocniejsze rośliny z korzeniami można sadzić już na stałe.
Pięciornik nepalski to bardzo bezpretensjonalna i mało wymagająca w pielęgnacji roślina. Aby jednak stała się godną ozdobą witryny, konieczne jest zrozumienie i spełnienie wszystkich jej podstawowych preferencji.
Nasiona nepalskiej Potentilli zebrane lub zakupione w sklepie zachowują dobre kiełkowanie przez 2-2,5 roku.
Potentilla może być uprawiana z sadzonek dosłownie przez cały rok. Najdogodniejszym okresem jest okres od lutego do kwietnia, gdyż dzięki temu wyhodowane rośliny można już w tym sezonie (sierpień-wrzesień) przesadzać w otwarty teren w wybrane stałe miejsce wzrostu.
Ponieważ nasiona Potentilla są małe, wysiewa się je powierzchownie na wilgotną glebę i lekko posypuje drobnym piaskiem na wierzchu. W warunkach pokojowych w temperaturze +20-22 °C wskazane jest przykrycie wysianych nasion szkłem lub polietylenem w celu utrzymania wymaganej wilgotności. Po około 12-15 dniach powinny pojawić się pierwsze pędy.
W tym okresie pielęgnacja młodych kiełków Potentilla sprowadza się do umieszczania ich w jasnym, chłodnym miejscu o temperaturze około +18°C i umiarkowanym podlewaniu 2-3 razy w tygodniu.
Przez pierwsze 3-6 tygodni sadzonki rozwijają się bardzo powoli. Wydaje się, że są zamrożone i wcale nie rosną. Po 4-5 tygodniach rozwoju, kiedy pojawiają się pierwsze prawdziwe liście, młode kiełki Potentilli można zbierać w osobnych pojemnikach. Jeśli zrobisz to ostrożnie, starając się zminimalizować wpływ na mikroskopijne korzenie, rośliny nie tylko nie przestaną rosnąć, ale zaczną się rozwijać w szybszym tempie.
Podczas zbioru ważne jest, aby wziąć pod uwagę kwaśny i mechaniczny skład gleby. Ze względu na swoją bezpretensjonalność, pięciornik będzie rósł na prawie każdej glebie, ale nie wykaże obfitego i długiego kwitnienia, do jakiego jest zdolny w sprzyjających warunkach. Rośliny preferują gleby lekkie i luźne o odczynie obojętnym lub nawet lekko zasadowym.
Kiedy ustali się ciepła pogoda, sadzonki w wieku 2-2,5 miesiąca można już sadzić na stałe w otwartym terenie.
Sadzonki Potentilla nie będą wymagały specjalnej pielęgnacji. Rośliny trzeba tylko regularnie podlewać, starając się nie przesadzać z ilością wilgoci. Po dwóch miesiącach młode rośliny można karmić mocno rozcieńczonym złożonym nawozem.
Rośliny Potentilla można sadzić na otwartym terenie o każdej ciepłej porze roku, od maja do września włącznie. Ponadto w razie potrzeby możliwe jest przesadzanie krzewów, zarówno wiosną, jak i jesienią po kwitnieniu.
Pomimo tego, że rośliny mogą istnieć w półcieniu, ten wybór nie będzie najlepszy dla ich pełnego rozwoju. Nepalska Potentilla jest w stanie pokazać się w całej okazałości tylko w dobrze oświetlonym obszarze słonecznym. W końcu, jeśli przyjrzysz się uważnie roślinie kwitnącej, stanie się wyraźnie widoczne, że przy pochmurnej i niesłonecznej pogodzie kwiaty nawet nie otwierają się w pełni.
W zakresie przygotowania gleby należy postępować zgodnie z drenażem. Woda nie powinna zatrzymywać się w miejscu przyszłego lądowania.
Samo sadzenie roślin Potentilla nie sprawi żadnych trudności nawet początkującym ogrodnikom. Rośliny sadzi się w specjalnie wykopanych i rozlanych wodą dołkach, zachowując między nimi odległość 20-30 cm.
Jeśli pogoda jest sucha i gorąca, Potentilla wymaga podlewania 2-3 razy w tygodniu. Za 1 mkw. metr nasadzeń zużywa około 10 litrów wody.
W deszczową i pochmurną pogodę podlewanie roślin powinno być ograniczone, ponieważ system korzeniowy kwiatów może cierpieć z powodu nadmiernej wilgoci.
Trzy razy w ciągu całego sezonu wegetacyjnego Potentilla może być karmiona nawozami organicznymi. Bardzo dobrze jest dodać do nich roztwór popiołu. Najlepszy czas na nawożenie pokrywa się z następującymi fazami rozwoju roślin:
Zamiast spulchniać glebę i usuwać chwasty pod pięciornikami, bardziej celowe jest mulczowanie dowolną materią organiczną: siano, słomę, zbutwiałe trociny. Można to zrobić zarówno wiosną, jak i przez cały sezon wegetacyjny.
Z roślin wycina się tylko zwiędłe, wysuszone i chore pędy. Regularne usuwanie zwiędłych kwiatów sprzyja dłuższemu kwitnieniu.
Potentilla nepalski kwiat dobrze znosi prawie każdy mróz. Krzewy należy chronić tylko w rejonach, w których zimą występują przymrozki powyżej -25 °C i jednocześnie rozmraża się do zera i więcej. W takim przypadku może pomóc dobra warstwa ściółki lub gałązek świerkowych iglastych.
Generalnie rośliny rzadko są atakowane przez pasożyty i patogeny.
Ale przy nadmiarze wilgoci na rośliny pięciornika nepalskiego mogą mieć wpływ choroby grzybowe: rdza, mączniak prawdziwy lub brązowa plama. Do przetwarzania użyj mieszanki Bordeaux lub dowolnego ogólnoustrojowego środka grzybobójczego.
Spośród szkodników największą aktywność wykazują zwykle czerpaki, które łatwo zwalczyć opryskując dowolnym środkiem owadobójczym: Fitoverm, Fufanon i innymi.
Potentilla nepalska to bardzo bezpretensjonalna wieloletnia roślina kwitnąca, która będzie mile widzianym gościem w niemal każdym obszarze. Dobrze dogaduje się z dowolnymi kwiatami, a także może pełnić rolę solisty, dekorując klomb lub obramowanie.