Thuja columna western: opis, sadzenie i pielęgnacja

Zadowolony

Do tej pory tuja nie są tak rzadkimi drzewami. Około 15 lat temu drzewa te umieszczano jedynie w parku miejskim lub skwerze, aby ozdobić budynki. Teraz te ciekawe rośliny można bez problemu kupić do przydomowego ogrodu i uprawiać. Do uprawy w domu szkółki mają kilkanaście odmian, w zależności od różnych preferencji.

Charakterystyczne cechy kultury

Najczęściej do tradycyjnej nazwy dodaje się „Zachód”. Wynika to z faktu, że thuja Columna dla nauki zawiera w nazwie „occidentalis”, co po łacinie oznacza zachodnie. Drzewo legalnie zajmuje pierwsze miejsce nie tylko w publicznym parku, skwerze, ale także na działkach przydomowych.

Thuja western Columna przyciąga uwagę nie tylko cechami zewnętrznymi, ale także oczekiwaną długością życia. Roślina ma kształt stożka, rośnie prosto. Ma krótkie, proste gałęzie. Minimalna długość życia tui to co najmniej 200 lat, co decyduje o jej wysokości. Dojrzałe drzewa mogą mieć do 10 metrów wysokości, choć ich średnia długość nie przekracza 8 metrów. Średni roczny przyrost młodych drzew wynosi 15 cm. Rośliny nie różnią się zasięgiem korony, jej szerokość nie przekracza 1,5 metra. Przez rok do średnicy korony młodej tui dodaje się nie więcej niż 5 cm.

Thuja Columna western

Typowe dla tui to:

  1. Rozwój brązowych owoców przypominających okrągłe szyszki. Niezbędne jest również posiadanie nasion dwuskrzydłowych (płaskich), które pojawiają się już w pierwszym roku po posadzeniu;
  2. Igły są ciemnozielone, wyglądem przypominają łuski. Łuski są grube, błyszczące, nie zmieniają koloru przez cały rok;
  3. Kora ma szorstką strukturę, przypominającą kolor cegły;
  4. System korzeniowy składający się z naprzemiennych, cienkich i gęstych procesów mikoryzowych.

Opis odmiany, historia

W lasach i na mokradłach Ameryki Północnej rośnie drzewo o niezwykłej długości, które miejscowi nazywali białym cedrem. Tam takie drewno jest używane do budowy kajaków, ponieważ nie jest w stanie długo gnić. Kora z takich drzew od wielu lat służy do parzenia herbaty o właściwościach leczniczych.

Drzewo, o którym mowa, jest dziś zwyczajowo sadzone na działkach jako ozdobne. Tuja to popularne drzewo, o którym wie cały świat. W domu można uprawiać co najmniej 6 gatunków, ale szczególną uwagę przyciąga tuja zachodnia Columna. Nazwa thuja pochodzi od greckiego słowa thuo, którego dosłowne tłumaczenie oznacza okaleczenie lub ofiarę. Wynika to z faktu, że podczas palenia gałęzi drzewo wydziela przyjemny, słodki zapach, który starożytni ludy wykorzystywały do ​​rytualnych ofiar.

Zachodnia tuja

Liściasta część tui zawiera różne olejki eteryczne z najsilniejszym olejkiem kamforowym - jest uważany za składnik drogi dla perfumiarzy. Wiele składników drzewa jest wykorzystywanych do wytwarzania leków, które pozytywnie wpływają na układ odpornościowy, ośrodkowy układ nerwowy i aktywność układu sercowo-naczyniowego.

Tuja rozprzestrzeniła się na całym świecie w XVI wieku. Około lat 30. roślina została wywieziona z Kanady, jeden z pierwszych drzew iglastych pojawił się we Francji, gdzie nazwano ją drzewem życia. Popularność wynika z łatwości cięcia, dzięki której można było z niej zrobić żywą rzeźbę.

Thuya Columna, której opis został przedstawiony powyżej, jest jedynym przedstawicielem gatunku, który może dorastać do 10 metrów wysokości. Drzewo różniło się i do dziś różni ciekawym wąskim pionowym kształtem. Odmiana jest kolumnowa, jej główną cechą jest silny wzrost. Tuja kocha słońce lub półcień. W miejscach nasłonecznionych można zaobserwować zagęszczenie i wzrost jasności korony. W zacienionych miejscach korona staje się nieco mniejsza.

tuja

Cechy techniki rolniczej

Aby uzyskać pełny i szybki wzrost tui, szczególną uwagę należy zwrócić na technologię rolniczą. Konieczne jest przestrzeganie zasad nie tylko dotyczących pielęgnacji, ale także sadzenia, w przeciwnym razie roślina po prostu umrze. Istnieją 2 sposoby uprawy tui:

  • sadzenie sadzonek;
  • sadzenie nasion.

Jednocześnie nie wszyscy ogrodnicy mają wystarczająco dużo siły i cierpliwości, aby wyhodować drzewo przez sadzenie nasion, ponieważ cały proces jest czasochłonny i złożony, choć dość tani pod względem materialnym. Wykiełkowanie drzewa z nasion zajmie co najmniej 2 lata, niektóre okazy mogą dorastać nawet do 5 lat.

Szyszki są cennym materiałem siewnym. Po zebraniu są umieszczane w ciepłym pomieszczeniu do czasu całkowitego odsłonięcia. Teraz możesz zacząć moczyć nasiona w zwykłej wodzie, a następnie umieszczać je w ziemi. Będzie świetnie, jeśli posadzone szyszki będą pokryte trocinami z drewna iglastego. Drzewa wyhodowane w ten sposób otrzymują odporność, są uważane za bardziej odporne, nie różnią się wyglądem od pozostałych. Ta metoda nie jest odpowiednia dla wszystkich.

Sadzenie i pielęgnacja tui na otwartym polu

Innym dobrym sposobem rozmnażania jest sadzenie już wyrośniętych drzew. Można sadzić tylko rośliny z ziemistą bryłą korzeniową. To definitywna gwarancja dokładnego kiełkowania. Takie rośliny zakorzeniają się szybciej i łatwiej. Aby posadzić młodą sadzonkę, musisz zrobić dziurę, która jest 2 razy większa od ziemnej śpiączki. Najlepiej posadzić drzewo w czarnej ziemi zmieszanej z torfem. Zasypiając korzenie należy ubić ziemię i dodać dużą ilość wody.

Sadząc działkę kilkoma egzemplarzami, należy zadbać o odległość między roślinami. Odległość między tuje powinna wynosić co najmniej 2 metry, lepiej, aby taka odległość wynosiła od 3 do 5 metrów.

opieka kulturalna

Aby roślina zakorzeniła się i dalej rosła, warto zapewnić jej terminową i odpowiednią pielęgnację. Aby to zrobić, weź pod uwagę następujące zalecenia:

  1. Po posadzeniu młodego drzewa, przez 4 tygodnie trzeba robić co najmniej 10 litrów płynu co 7 dni. Konieczne jest również nawilżanie gleby podczas jej wysychania;
  2. Przy wystarczającym nawożeniu ziemi podczas sadzenia następny górny opatrunek należy wykonać za rok. Następnie raz w roku wiosną stosuje się nawozy mineralne w ilości 100 gr. nawóz na metr kwadratowy ziemi;
  3. Tuja ma powierzchowne korzenie. Należy to wziąć pod uwagę podczas spulchniania gleby. Przy regularnym wykonywaniu takiej procedury nie należy schodzić głębiej niż 10 cm;
  4. Do mulczowania można użyć cepa i torfu. Warstwa ściółki powinna mieć co najmniej 7 cm;
  5. Aby odmłodzić drzewa, należy corocznie przycinać suche gałęzie. Tworząc żywopłot, nie należy przycinać więcej niż 1/3 gałęzi;
  6. Koronę należy przycinać bez odniesienia do pory roku i okresu. Takie przycinanie można przeprowadzić, gdy długość gałęzi wskazuje na potrzebę procedury;
  7. Przez pierwszy rok po posadzeniu rośliny należy przykryć, aby chronić je przed mrozem. Dojrzałe drzewa są odporne na zimno i nie wymagają schronienia.

Schronienie na zimę

Choroby i szkodniki

Columna to wiecznie zielone drzewo, które z łatwością znosi mróz i ciężkie powietrze. Jednocześnie może cierpieć z powodu ataku różnych szkodników. Szkodniki kulturowe obejmują:

  • mszyca tujowa. O jego obecności świadczą pożółkłe i opadłe igły, pogorszenie wyglądu. szarobrązowe owady. Najczęściej trafiają w dno pędu. Aby z nimi walczyć, użyj roztworu w sprayu - karbofosu;
  • Tuja Moth. Jest motylem, którego rozmiar nie przekracza 4 mm. Szczyt pojawienia się szkodnika to początek lata. Dotknięte drzewa zaczynają obumierać od wierzchołków pędów, wierzchołek drzewa staje się brązowy. Aby zabić ćmy, musisz użyć środków pyretroidowych. Przetwarzanie najlepiej przeprowadzać od końca czerwca i kontynuować jeszcze kilka razy w odstępie 7 dni;
  • Fałszywa tarcza - owad w kolorze żółto-brązowym, rozmiar 3 mm. Larwy owadów mogą hibernować pod korą młodych drzew. Aby zwalczyć pasożyty, użyj karbofosu lub actelliku. Walka z owadami rozpoczyna się przed pojawieniem się pierwszych pąków, kiedy wszystkie szkodniki wychodzą masowo;
  • wireworm. Larwy szkodników zaczynają się w kwaśnej glebie o dużej wilgotności. Możesz pozbyć się owadów, organizując drenaż gleby, odtlenianie i przekopywanie gleby jesienią.

wireworm

Wśród powszechnych chorób, na które narażona jest Columna, znajdują się:

  • Phytophthora - najgroźniejsza grzybicza choroba roślin. Klęska zaczyna się od systemu korzeniowego. Występuje w miejscach, gdzie w strefie korzeniowej występuje stojąca woda. Regularne podlewanie roślin roztworem środków grzybobójczych pomoże zapobiegać chorobie. Należy również zapewnić drenaż;
  • Pędy brązowe - pojawiają się wczesną wiosną. Poszczególne części łusek zaczynają żółknąć. W celach leczniczych odetnij dotknięte części pędów. Regularnie przykrywaj roślinę wapnem i odżywiaj system korzeniowy. Od połowy lipca do początku października opryski należy przeprowadzać za pomocą fundacji;
  • Rdza i śluz - infekcje grzybicze, w których igły opadają i ciemnieją. Choroba pojawia się wiosną, ale może rozprzestrzeniać się przez cały rok. Najbardziej podatne są młode rośliny. Aby zapobiec reprodukcji grzyba, dotknięte gałęzie są cięte i spalane. Pomocne jest również leczenie fungicydami w proporcji 40 gr. lek na 10 litrów wody. Dodatkowo możesz użyć Topsin-M, 15 gr. środki na 10 l.

Krajobraz

Najczęściej odmiana sadzona jest w domkach letniskowych jako żywopłot, oddzielający się od brudnej drogi. Roślina iglasta jest nasycona olejkami eterycznymi i jest zdolna do uwalniania fitoncydów, które mają właściwości lecznicze i niezwykły zapach. W większym stopniu tuja jest uważana za kulturę ozdobną, która nie zależy od pory roku. Przyciąga możliwość różnych zejścia na ląd:

  • poszczególne jednostki;
  • Grupa w postaci ciekawych alejek kolumnowych;
  • Żywopłot ze świata zewnętrznego.

Taka różnorodność w sadzeniu drzewa iglastego spowodowana jest niezwykle symetryczną koroną, która jest zawsze tego samego koloru. W swej istocie tuja jest uniwersalna w użytku domowym, ponieważ celem jej sadzenia jest uszlachetnienie terenu. Ponadto nie możemy zapomnieć o minimalnych wymaganiach dotyczących pielęgnacji i sadzenia, co sprawia, że ​​jest bardziej poszukiwany.