Żwir miejski: opis odmian, właściwości, zastosowanie

Wśród dzikich kwiatów jest wiele ciekawych okazów, które przyciągają swoim dekoracyjnym efektem. Dlatego można je spotkać w domkach letniskowych, a nie wyjątek - miasto np. gravilat miejski (rodzina Rozanny) rośnie w parkach i skwerach, a także osiedla się w pobliżu kamienic.

Gravilat odnosi się do roślin zielnych na otwartym terenie. Jest to roślina wieloletnia, która spokojnie zimuje w glebie. Niektóre rośliny przyciągają ich właściwości lecznicze. Inni lubią wygląd jego kwiatów.

Miasto żwir

Czasami runo leśne (tak nazywa się wśród ludzi gatunku miejskiego) jest mylone z innym członkiem rodziny. Ale żwir rzeczny, mimo podobieństwa, różni się kształtem kwiatów.

Opis

Wielu spotkało dziką roślinę Gravilat urban z jej pięciopłatkowymi żółtymi kwiatami. Osiągają średnicę 1,5 cm i znajdują się na cienkich długich szypułkach, obramowujących wierzchołki pędów. W opisie żwiru można wyróżnić następujące cechy:

• roślina ma wydrążoną prostą łodygę z niewielką liczbą gałęzi, owłosioną z miękkimi białawymi włoskami;
• gravilata ma pełzający, gruby korzeń;
• liście mają inny kształt (w zależności od lokalizacji):
• podstawny - na długich ogonkach na przemian pierzaste, w kształcie liry;
• łodyga - na krótkich ogonkach lub bezszypułkach, 3 oddzielne, z dużymi przylistkami;
• owoc to kulista orzeszka o średnicy 20 mm, składająca się z niełupek – stale przywierają do ubrań, dlatego też gravilat nazywano rzepą.

Kwitnienie runa (zwane też żwirem Aleppo) występuje w maju - sierpniu.

odniesienie. W celach leczniczych roślinę można zbierać przez cały sezon, w przepisach wykorzystuje się ziele, jej kwiaty i kłącza.

Te ostatnie, nawiasem mówiąc, mają przyjemny zapach goździków. Dlatego suszone korzenie w niektórych kuchniach świata są używane do przyprawiania potraw. Liście gravilatu trafiają do sałatek.

Roślina gravilat nazywana jest również apteką, ponieważ ma potężny skład leczniczy. Przypisuje się mu właściwości ściągające, gojące rany i hemostatyczne, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Odwar z ziół zwiększa witalność.

Nie należy zapominać! Każda roślina lecznicza ma przeciwwskazania. Nie zaleca się stosowania preparatów na bazie gravilate na zaparcia, predyspozycje do zakrzepicy, niedociśnienie, alergie. U kobiet w ciąży środek ludowy może wywołać poronienie.

Rodzaje grawilatów

Rosyjski krajobraz ozdobiony jest różnymi rodzajami żwiru. Niektórzy z nich są znanymi przedstawicielami natury europejskiej. Inne można znaleźć w grządkach ogrodowych domowych mieszkańców lata, ale przybyły one z innych kontynentów.

Rosyjski krajobraz ozdobiony jest różnymi rodzajami żwiru

Odmiany

Na notatce. Bardzo elegancko na klombach wygląda jasnoczerwony żwir i chilijski. Pierwszy gatunek na wolności występuje w Azji Mniejszej i na Bałkanach. Nazwa drugiego już mówi o jego pochodzeniu.

Często te 2 odmiany są mylone, co jest całkiem naturalne - „bliźniaki” na pierwszy rzut oka są do siebie bardzo podobne. Mają kwiatostany tego samego kształtu i koloru oraz aksamitne liście o ciemnozielonym odcieniu. Główna różnica w wysokości krzewu: jasnoczerwony osiąga 30-35 cm, „chilijski” dorasta do 0,6 m.

hybrydy

Popularność gravilates była tak oczywista, że ​​hodowcy wyhodowali kilka atrakcyjnych odmian specjalnie do uprawy ogrodniczej:

• Eos odnosi się do jasnoczerwonych gravilates. Przyciąga niesamowitym kontrastem kwiatostanów z zielonkawożółtym ulistnieniem;
• Alabama Slammer ma bogate żółte płatki z pomarańczowo-czerwonymi plamami na krawędziach;
• gravilat Mai Tai charakteryzuje się różowo-brzoskwiniowymi odcieniami;
• jasny szkarłatny półpełny kwiat w geum flames of passion;
• interesujący ze względu na bogate czerwone kwiatostany i frotte gravilate Red Dragon.

Na notatce. Istnieje wiele innych ciekawych odmian. Każdy z nich ma swój własny czas kwitnienia i wymagania dotyczące techniki rolniczej.

Rosnące funkcje

Zwyczajowe dla regionu rosyjskiego gravilates nie wymagają warunków uprawy. Odmiany obce wymagają szczególnej uwagi.

Rośliny hodowlane są zwykle sadzone w sadzonkach. Domowe można natychmiast wysiewać na otwartym terenie. W takim przypadku gleba powinna być luźna, osuszona, o niskiej kwasowości.

Przed sadzeniem ziemię należy zwilżyć i wzbogacić próchnicą. Tam, gdzie zostanie posadzony żwir, zaleca się podniesienie gleby, aby uniknąć zalegania wody.

Gravilates nie wymagają warunków uprawy

Wskazane jest zapewnienie krzewowi wolnej przestrzeni rzędu 15-17 cm - żwir nie lubi testonów i cieniowania.

Tylko czerwone gravilates, które boją się zastoju wilgoci, wymagają szczególnej pielęgnacji. Dlatego w zimne lata lepiej jest zminimalizować podlewanie. Wodę mineralną fosforowo-potasową lub materię organiczną aplikuje się na grządkę 4 razy w okresie wegetacji. Reszta pielęgnacji sprowadza się do regularnego rozluźniania i terminowego usuwania wyblakłych pąków.

Na notatce. W regionach o chłodnym klimacie zaleca się cięcie rośliny hybrydowej u nasady na zimę i ściółkowanie jej liśćmi, świerkowy las.

Zalety i wady

Gravilat Federacji Rosyjskiej jest aktywnie wykorzystywany przez tradycyjną medycynę. Przyciąga letnich mieszkańców swoim dekoracyjnym efektem. Ale aby kwietnik był zawsze inteligentny, musisz zwracać uwagę na wyblakłe kwiatostany i starać się nie zatrzymywać wody (tylko widok na rzekę uwielbia mokrą glebę).

Rośliny w projektowaniu krajobrazu

Gravilat kwitnie przez całe lato, więc jest odpowiednią opcją na grządki ogrodowe. Nawet bez kwiatów roślina wyróżnia się dekoracyjnym efektem dzięki rzeźbionym liściom. Repyashok jest dobry jako rama do ścieżek i doskonale uzupełnia nasadzenia grupowe. Urozmaicając je czerwonymi gravilami możesz uzyskać oryginalne kombinacje.