Róże kordy

Róże Kordes są stosunkowo młodą grupą ogrodniczą, zawdzięczają swoje pochodzenie mieszance róż Kordes (Rosa x kordesii), która została uzyskana z odmian Rugosa i Vihurayana (Rosa rugosa x R. Wichuraiana). Szczególną uwagę w doborze róż tej odmiany zwrócono na mrozoodporność i bezpretensjonalność roślin. Firma Cordes (W. Kordes’ Söhne, którego założyciel kiedyś stworzył tę grupę róż ogrodowych, jest jedną z dziesięciu najstarszych wiodących szkółek róż na świecie. W katalogu firmy dziś znajdują się dziesiątki odmian i form hybrydowych.

Opis róż Kordes

Róże Cordes mają szereg charakterystycznych cech, które odróżniają je od innych odmian:

• niezwykle wysoka odporność roślin na szkodniki i choroby;
• duże, frotte w większości pąków, najczęściej zebrane w kwiatostany;
• dobra odporność na zimę;
• błyszcząca powierzchnia blach;
• duże rozmiary, wysokość krzewów waha się od 70 cm do 3 m;
• obfite i mocno wydłużone kwitnienie - róże Cordes kwitną od czerwca do końca listopada 2 razy w sezonie.

Hybrydy Cordes prezentowane są w szerokiej gamie we wszystkich kategoriach ogrodowych - krzewy, standardowe, floribunda, parkowe, okrywowe, miniaturowe, mieszańce herbaciane, a także formy pnące. Kwiaty róż z tej grupy wyróżnia klasyczny kształt kielicha i różnorodność palet kolorystycznych.

Rosa Kordes

Ważny! Intensywność aromatu pąków również zmienia się w zależności od odmiany. Hybrydy o słabym aromacie najlepiej nadają się do sadzenia w grupowych kompozycjach krajobrazowych, więc nie będzie problemów z niekompatybilnością zapachów różnych roślin.

Charakterystyka popularnych odmian

Wśród całej gamy róż Kordes można wyróżnić najlepsze odmiany, które nie tylko wchłonęły najlepsze cechy grupy - wysoką odporność na zimno i odporność na wiele chorób, ale również wyróżniają się szczególnie atrakcyjnym wyglądem. Te odmiany obejmują:

• Alchemik. Odmiana jest interesująca, ponieważ jej pąki zmieniają kolor płatków w zależności od temperatury otoczenia. Kwiaty Alchemist osiągają średnicę 10 cm, a ich kolor waha się od żółtego do bogatego brzoskwiniowego z różowawym odcieniem. Uprawiane jako kultura wspinaczkowa lub krzewiasta. Wysokość krzewu ok. 2-3 m. Charakterystyczną cechą odmiany jest silne rozgałęzienie.
• Ilse Kron Superior - jedna z najpiękniejszych białych róż. Nie można go jednak nazwać śnieżnobiałym, ponieważ płatki kwiatów tej odmiany mają kremowy kolor. Same pąki są duże, mają ponad 10 cm średnicy, frotte. Grupują zwarte kwiatostany po 4-5 kwiatów.
• Blue Boy - róża z grupy peelingowej. To krzew karłowaty, którego wysokość rzadko dochodzi do 50 cm. Na tle innych odmian Blue Boy wyróżnia się kwiatami o różowo-liliowym odcieniu. Krzew kwitnie tak gęsto, że trzeba go związać, ponieważ gałęzie rośliny mogą pękać pod ciężarem pąków.
• Angela jest błyskotliwym przedstawicielem romantycznego trendu w hodowli róż. Ta róża Cordes należy do grupy floribunda. Kwitnie czapkami małych karminowo-czerwonych kwiatów w kształcie miseczek z jasnoróżowym środkiem. Nie boi się upałów ani deszczu. Krzew gęsty, wysoki, rozgałęziony. Pąki anioła pachną jak zielone jabłka.

Róże Cordes Angela

• Limbo - krzew karłowaty o stożkowatych kwiatach. Odmiana wyróżnia się nietypowym kolorem - płatki pąków są pomalowane na żółto, które na brzegach zmieniają kolor na zielony. Wysokość krzewu wynosi 1 m.
• Quadra - jasnoczerwona róża o dużych, gęsto pełnych kwiatach zebranych w małe kwiatostany. Wysokość krzewu sięga 2 m. Odmiana ta wyróżnia się bogatym owocowym aromatem oraz charakterystycznym dla starych róż kształtem pąków - kwiaty można podzielić na 4 części.
• Rocznica Kordes. Z opisu odmiany wynika, że ​​powstała z okazji 125-lecia firmy Kordes. Rosa Kordes Jubilee - silny, gęsty krzew o mocnych pędach. Aromat rośliny o średniej intensywności z wyraźnymi nutami wanilii, heliotropu i jaśminu. Rose Anniversary Kordes kwitnie dużymi żółtymi kwiatami, których płatki mają czerwoną obwódkę.
• Larissa (lub Larissa) - róża okrywowa o słabym aromacie. Kwiaty róży Larissa są małe, ich średnica nie przekracza 5-6 cm. Płatki są pomalowane gradientem - kremowo-różowy odcień zamienia się w bogaty róż. Krzew rozgałęziony, gęsty. Rosa Larissa praktycznie nie choruje na mączniaka prawdziwego i czarną plamę.

O podstawowych zasadach techniki rolniczej

Róże z grupy Kordes są bardzo łatwe w uprawie, co jest być może główną przewagą tej odmiany nad innymi. Rośliny te dobrze radzą sobie zarówno w cieniu, jak i na słońcu. Z powodzeniem zapuszczają korzenie na prawie wszystkich rodzajach gleb, są odporne na wszelkie warunki atmosferyczne i nagłe zmiany temperatury.

Lądowanie

Optymalny czas lądowania to maj-czerwiec lub wrzesień-październik. Lepiej sadzić krzewy w pochmurną pogodę. Jeśli wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni ziemi w miejscu lądowania, wówczas na dnie wykopu do lądowania należy ułożyć drenaż z pokruszonego kamienia.

Możesz położyć warstwę kompostu na dnie dołka

Bezpośrednio przed sadzeniem rośliny można ułożyć warstwę kompostu na dnie dołka (około 5 cm, nie więcej). Wylewa się górną żyzną warstwę gleby. Ma to na celu uniknięcie bezpośredniego kontaktu korzeni krzewu z nawozem.

Głębokość wykopu powinna wynosić średnio 30-40 cm.

Ważny! Odmian Cordes nie można sadzić w miejscach, gdzie inne róże rosły ponad 5 lat wcześniej.

Opieka postpenitencjarna

Krzew róży z grupy Kordes dobrze trzyma swój kształt, dzięki czemu nie trzeba go wiązać i zastępować łodygami podpory. Rośliny nawozić do woli, ponieważ nie potrzebują regularnego dokarmiania.

Na obszarach o ciepłym klimacie róże uprawia się bez ocieplenia, ale w regionach północnych należy je przykryć na zimę, bez względu na to, jak bardzo są odporne. Aby to zrobić, krzaki nie muszą być przycinane, wystarczy zgiąć gałąź do ziemi, kładąc pod nimi świerkowe łapy. Róże ociepla się jutą, papą lub suchym liściem.

Choroby i szkodniki

Róże kordesowe są na ogół dość odporne na choroby, ale w niesprzyjających warunkach rośliny mogą zostać uszkodzone przez mszyce, wciornastki lub przędziorków. Możliwe jest również zakażenie rdzą i szarą zgnilizną. Mączniak prawdziwy i czarne plamienie róż są niezwykle rzadkie.

Ważny! Niektóre odmiany mogą ulec spaleniu, gdy sadzi się je na otwartym słońcu.

Najlepsze róże Kordes dla regionu moskiewskiego

Bez wyjątku wszystkie róże Kordes są bardzo odporne na zimę, ale najbardziej odporne na zimno są następujące odmiany:

• Parole - bujny krzew z dużymi kielichowymi pąkami o ciemnopurpurowym kolorze. Aromat mocny, liście błyszczące. Wysokość krzewu 90 cm.
• La Perla to jedna z najbardziej odpornych róż jasnych, która równie dobrze znosi silne zimno, jak i palące słońce, nie blaknąc w bezpośrednim świetle słonecznym. Wysokość krzewu 70-80 cm. Odmiana obficie kwitnie i jest odporna na czarną plamę.
• Beverly - odmiana o jasnoróżowych kwiatach pełnych i bogatym aromacie. Wysokość krzewu 80 cm.
• Marvel to niezwykła dwukolorowa hybryda czerwieni, żółci i pomarańczy. Wysokość krzewu 60-70 cm.
• Kupferkönigin - odmiana o jasnożółtych pąkach. Płatki nie blakną na słońcu. Nadaje się do cięcia. Wysokość krzewu 85 cm.

Róże Cordes wyglądają korzystnie przy kształtowaniu pionowych konstrukcji: płotów, pergoli, altan, ale ich zakres nie ogranicza się do tego. Służą do tworzenia obfitych kaskad, a także przy dekorowaniu wysokich kamiennych murów. Ponadto wiele silnych odmian, takich jak róże Schloss Eutin, jest często uprawianych jako pojedyncze elementy, ponieważ nie wymagają one wsparcia.

Ta grupa róż jest chyba najciekawsza m.in. ze względu na podwyższoną mrozoodporność, gdyż wielu nie sadzi „Królowej Ogrodu”, obawiając się corocznych schronień na zimę. W przypadku odmian Kordes ten problem został rozwiązany, chociaż w pierwszym roku hodowcom zaleca się izolację sadzonek na zimę, ale zależy to od hodowcy. Po wybraniu odmiany, którą lubisz, najważniejsze jest prawidłowe posadzenie rośliny i dalsza pielęgnacja, a wtedy róża podziękuje ci obfitym i niezwykłym kwitnieniem.