Zadowolony
Melon to jedna z najsmaczniejszych tykw, słodka, soczysta i pachnąca. Jednak roślina ta jest bardzo ciepłolubna, dlatego uprawia się ją na otwartym terenie tylko na południu naszego kraju, w regionach Rostów i Astrachania lub na Terytorium Krasnodarskim.
Ta kultura melona jest dość kapryśna, wymaga żyznej gleby, umiarkowanej wilgotności gleby, a także oświetlenia w ciągu dnia. Jeśli zastosujesz wszystkie niezbędne nawozy, przestrzegaj reżimu nawadniania (nie powinno być stagnacji wilgoci w glebie), a także zapewnij oświetlenie przez 12-14 godzin, możesz uzyskać duży plon melonów w szklarniach.
Co można zaoferować ogrodnikom z regionu moskiewskiego, Syberii lub Uralu?? Rozwiązanie jest proste - uprawiać tę roślinę w szklarniach z poliwęglanu.
Jak wyhodować melon w szklarni, podstawowe wymagania dotyczące sadzenia i pielęgnacji melonów w szklarni - opisano to poniżej.
Uprawa melonów w szklarni nie jest tak łatwa, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. W szklarniach należy stale utrzymywać reżim temperaturowy, upewnić się, że wilgotność jest na poziomie 60-65%, a także monitorować oświetlenie, ponieważ melon nie rośnie w cieniu. Do prawidłowego rozwoju i owocowania potrzebuje 14 godzin światła dziennego.
Uprawa melonów w szklarniach
Najbardziej odpowiednie odmiany melona do uprawy w warunkach szklarniowych:
Lepiej uprawiać melony w szklarniach, a nie w szklarniach. Szklarnia nie ma wymaganej wysokości, więc krzew melona nie będzie mógł się tam normalnie rozwijać i owocować.
W warunkach szklarniowych ta tykwa jest uprawiana metodą sadzonkową.
Ważny! Melon źle znosi przesadzanie, ponieważ ma zbyt delikatny system korzeniowy, którego aklimatyzacja po przesadzeniu zajmuje bardzo dużo czasu, dlatego lepiej wysiewać nasiona w osobnych doniczkach torfowych.
Rosnące sadzonki są sadzone w stałym miejscu w grządkach szklarniowych wraz z doniczkami, które rozpuszczają i użyźniają glebę.
Łóżka w szklarni przygotowuje się w następujący sposób:
Gdy na sadzonkach pojawią się 3-4 trwałe liście, można je sadzić na rabatach w zamkniętym terenie. W szklarniach ogrzewanych melony można zbierać przez cały rok, w szklarniach nieogrzewanych – w zależności od regionu uprawy. Zwykle w jednym dołku sadzi się dwie sadzonki, a wraz ze wzrostem rzęs należy je skierować w różne kierunki wzrostu.
Uwaga! Optymalny schemat sadzenia krzewów to 0,4 mw każdym rzędzie.
W celu równomiernego rozświetlenia melonowych rzęs w szklarniach montuje się kraty. W przybliżeniu w odległości 15 cm na kratach ciągnie się dwa lub trzy rzędy drutu, do którego zostaną przywiązane bicze. Dzięki tej metodzie uprawy łodygi i dojrzewające owoce nie będą miały kontaktu z glebą, dlatego zmniejszy się ryzyko chorób roślin z chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi.
Podczas wzrostu rzęs w szklarniach utrzymuje się temperaturę około 28°C, a średnia wilgotność dochodzi do 80%. Gdy rozpocznie się okres masowego dojrzewania owoców, wilgotność należy obniżyć do 65-70%. Wentylacja jest niezbędna do kontrolowania wilgotności.
Formowanie krzewów rozpoczyna się wraz ze wzrostem głównych pędów. W zamkniętym terenie taki zabieg należy przeprowadzić w celu zahamowania wzrostu części wegetatywnej, ponieważ miejsce w szklarni jest ograniczone. Jeśli nie uszczypniesz kiełków, na łodygach utworzy się mniej jajników, a dojrzałe owoce nie będą tak słodkie i pachnące.
sadzonki melona
Za pierwszym razem powinieneś uszczypnąć krzaki palcami, gdy pojawią się na nich trzy prawdziwe liście.
Po uformowaniu pędów bocznych na każdym krzaku pozostają dwa. Te pędy są ściśnięte, gdy zaczynają się na nich również formować boczne pędy.
Po pojawieniu się 6 listków można uszczypnąć wierzchołki. W tym przypadku rozpoczyna się proces aktywnego zawiązywania owoców.
W procesie formowania pozostały tylko najpotężniejsze pędy. Powinieneś również wykonać szczypanie na krzakach melona. W tym samym czasie musisz zostawić kilku bocznych pasierbów, a resztę uszczypnąć, aby nie wybierali składników odżywczych niezbędnych do dojrzewania plonu.
Ważny! Prawidłowo uformowane i zawiązane baty są kluczem do powstania dużej liczby jajników i przyjaznego dojrzewania pachnących słodkich owoców.
Opieka nad melonami polega na przestrzeganiu praktyk rolniczych:
Podlewanie roślin w szklarni odbywa się wyłącznie ciepłą wodą o temperaturze około 33 ° C. Zimna woda może prowadzić do gnicia korzeni i obumierania krzewów.
W miarę dojrzewania owoców zwiększa się liczba podlewania. Podlewanie należy wykonywać tak, aby wilgoć nie opadała na szyjkę korzeniową, w przeciwnym razie na korzeniach powstanie zgnilizna korzeni.
Podlewanie nie powinno być zbyt obfite. System korzeniowy melona jest kluczowy, korzenie mogą wchodzić głęboko w ziemię, otrzymując stamtąd dodatkowe składniki odżywcze i wilgoć. Nadmierna wilgoć uszkadza korzenie i całą roślinę - krzewy chorują, owoce zaczynają pękać i gnić.
Uwaga! Powietrzna część rośliny powie o braku wilgoci: opadające liście wskazują na potrzebę pilnego podlewania.
Po podlaniu należy spulchnić ziemię wokół krzaków, aż odrosną melonowe rzęsy. Chwasty są usuwane w tym samym czasie.
Wiosną i wczesnym latem, przed kwitnieniem, należy nakładać opatrunek górny z kompleksem minerałów - potasu, fosforu i azotu.
Po rozpoczęciu kwitnienia znacznie zmniejsza się dawka azotu w nawozach, zwiększając ilość nawozów fosforowych i potasowych. W okresie kwitnienia i dojrzewania owoców należy nawozić co 14 dni nawozami fosforowo-potasowymi.
Główne zalecenia dotyczące uprawy melonów w warunkach regionu Leningradu:
Uprawa melonów w szklarniach jest możliwa na północy Rosji, ale z zastrzeżeniem wszystkich zasad agrotechnicznych.
Uprawa melonów nawet w warunkach regionu Leningradu lub regionów syberyjskich jest całkiem możliwa, ale tylko w szklarniach. Do tych celów najlepiej jest używać szklarni poliwęglanowych. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń dotyczących sadzenia i pielęgnacji, możesz zebrać dobre zbiory tej tykwy.